ยังดีที่ได้อ่าน ?

เนื้อเรื่อง

ที่โต๊ะกินข้าว //พ่อ แม่ ลูกสาว(เพียว)และลูกชาย(พีค)กำลังชื่นชมฝีมือการทำอาหารของพ่อกันอยู่
เพียว “ไม่น่าเชื่อนะเนี่ย ว่าผู้ชายก็ทำอาหารได้อร่ยไม่แพ้ผู้หญิงเลย”
พีค : “ไม่เห็นเกี่ยวกันซะหน่อย ผู้หญิงหรือผู้ชาย ถ้ามีมือมีตีนก็ทำได้หมดนั่นแหล่ะ”
พ่อ : “โฮ่ะๆถ้าแม่ไม่สอนก็ไม่เป็นหรอก พ่อเนี่ย”
แม่ :  “จริงๆทีแรกก็ไม่อยากสอนหรอกนะ เพราะแต่ก่อนพ่อแกเฟอะฟะจะตาย ขนาดต้มน้ำยังลืมปิดถังแก๊ซเป็นประจำ ขืนสอนให้ทำกับข้าวนะ ซักวัน ไฟได้ไหม้บ้านกันพอดี อีกอย่าง แม่ก็คอยทำให้กินอยู่แล้วด้วย”
เพียว : “แล้วอยู่ๆ ทำมัยถึงสอนพ่อได้ล่ะจ้ะแม่ ไปใจอ่อนอะไรพ่อเค้าเข้าหละ”
พ่อ : “พ่อก็ว่าแม่แกว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง มันก็มีทั้งด้านดีและด้านเสียนั่นแหล่ะ อยู่ที่ว่าเราจะมองมันด้านไหน ไอ้กลัวว่าไฟจะไหม้นั่นน่ะด้านเสีย ใช่แต่ว่าด้านดีของมันก็มี เกิดวันไหนมีเหตุจำเป็น แม่ไม่อยู่ พ่อไม่ต้องอดตายกันพอดีหรอ รู้ไว้ไม่เสียหายดีกว่าไม่รู้อะไรเลย อะไรจะเกิดขึ้นในอนาคตเราไม่รู้นิ จริงมั้ย”// พีค/พียว : “อื่มๆ ใช่ๆ”
ห้องนั่งเล่น // เพียวนั่งดูละครอยู่ เป็นฉากที่พระเอกกำลังจะปล้ำนางเอก พีคก็เดินเข้ามา
เพียว : “พี่เคยมี Sex กับแฟนพี่มั้ย”
พีค(หันมามองขมวดคิ้ว) : “แกจะอยากรู้ไปทำไมวะ”
เพียว : “เปล่า ก็แค่อยากรู้ว่าเวลามี Sex เค้าทำกันยังไง”
พีค : “งั้นก็เอาหนังโป๊ไปดูเด่ะ แต่ต้องแอบพ่อกะแม่ดูนะเว้ย” // เพียว : “พี่มีเรอะ ?”
พีค : “โถ่ เพื่อนพี่มีเป็นกะตั๊ก เดี๋ยวไปยืมมันมาให้”
ห้องครั้ว// แม่กำลังทำกับข้าวอยู่ เพียวเพิ่งกลับมาจาก ร.ร. หลังเอากระเป๋าไปเก็บ ก็ลงมาช่วยแม่ทำกับข้าว ก็คุยกัน
แม่ : “นี่ยัยเพียว(อะไรจ้ะแม่)แม่ถามจริงๆเถอะ แกมีแฟนหรือยัง เห็นพักนี้แกคุยโทรศัพท์เหลือเกิน”
เพียว : “โถ่แม่หนูเรียน ร.ร.หญิงล้วนนะแม้ จะไปมีแฟนได้ยังงัยกัน”
แม่ : “ก็ดีแล้ว วัยแค่นี้น่ะ ตั้งใจ...”//เพียวพูดแทรก  : “ตั้งใจเรียนจนจบ มีงานทำก่อนค่อยมีใช่มั้ยแม่ ”// แม่หันมาขมวดคิ้ว
เพียว : “แล้วทำมัยพี่พีคเรียนยังไม่จบ ยังมีแฟนได้เลยล่ะแม่”
แม่ : “ก็มันเป็นผู้ชาย แกน่ะเป็นผู้หญิง มันไม่เหมือนกัน”
เพียว : “ไม่เหมือนกัน แล้วมันต่างกันยังไงล่ะแม่ ในเมื่อผู้ชายก็ต้องมีแฟนเป็นผู้หญิง แล้วดันไม่ให้ผู้หญิงเป็นแฟนผู้ชาย อุป-สงค์กับอุปทานมันก็ไม่สมดุลกัน อย่างนี้ทางเศรฐศาสตร์เค้าเรียกภาวะผิดธรรมชาตินะแม่”
แม่(หน้างงเล็กน้อย) : “เอ๊ะ ยัยเพียวนี่ เดี๋ยวนี้หัดต่อปากต่อคำ บอกว่าห้ามมีก็ห้ามมี ไม่ต้องพูดมาก!”
                 ห้องนั่งเล่น//พ่อนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ พีคเดินหงุดหงิดออกมาหลังจากวางหูโทรศัพท์
พ่อ : “เป็นอะไรอีกล่ะนั่น”
พีค : “ก็แฟนผมน่ะสิพ่อ พักนี้ไม่รู้เป็นอะไร ทำตัวห่างๆ โทรไปก็ไม่ยอมรับสาย ตั้งหลายวันแล้วเนี่ย”
พ่อ : “ไปทำอะไรให้เค้าโกรธหรือเปล่าล่ะ”// พีค : “ไม่นิพ่อ ผมก็ปกติของผมอย่างนี้ประจำ”
พ่อ(วางหนังสือพิมพ์ แล้วเอี้ยวตัวไปกระซิบ) : “เออ ว่าแต่ แกได้ฟังแฟนแกหรือยังวะ”
พีค : “โอ้ยพ่อ เค้าคงไม่ยอมหรอก อีกอย่าง ผมก็ชอบของผมจริงๆ ไม่ได้หวังเรื่องอย่างนั้นหรอก”
พ่อ : “โถ่ นี่แกไม่รู้อะไร วัยรุ่นคบกัน มันก็ต้องมีบ้าง เรื่องพวกนี้ มันช่วยให้สัมพันธ์ภาพแน่นแฟ้นขึ้น”
พีค : “แล้วก่อนพ่อกับแม่แต่งงานกันนี่ พ่อทำแบบนี้หรือเปล่า”
พ่อ : “ก็มีบ้างเป็นครั้งคราว เพื่อที่จะให้รู้ด้วยว่า ถ้าแต่งงานแล้ว เราจะเข้ากันได้ขนาดไหน”
พีค : “แล้วถ้าสมมุติว่าเรื่องบนเตียงพ่อกับแม่เข้ากันไม่ได้ก่อนแต่งงานล่ะ”
พ่อ : “ก็ต้องเลิกสิวะ เกิดแต่งงานแล้ว มีลูกแล้วไปด้วยกันไม่ได้ก็ต้องหย่ากันอยู่ดี ลูกก็ต้องมีปมด้อย อย่างนี้แกจะเอาหรอ”
พีค : “อื่มๆ มีเหตุผลๆ พ่อนี่เองทั้งบู๊(เรื่องอย่างว่า) และบุ๋น(ทำอาหาร) จริงๆ”


                  ห้องนั่งเล่นตอนดึกๆ//เพียวแอบดูหนังโป๊ที่ได้มาจากพีค แต่แม่ลงมาเจอพอดีก็เลยโวยวายยกใหญ่จนคนทั้งบ้านตื่น
แม่ : “ดูยัยเพียวสิพ่อ ไม่รู้ไปเอาหนังพวกนี้มาจากไหน อุบาท น่าเกลียดที่สุด”
เพียว : “ผมเอามาให้เพียวดูเองอ่ะแม่”
แม่ : “ตายแล้ว พีค ทำอย่างนี้ได้ยังงัยกัน! เอาหนังอุบาทๆแบบนี้มาให้น้องดูได้ยังงัย เสียคนหมด รู้ถึงไหนอับอายไปถึงนั่น”
พีค : “ที่ไหนๆเค้าก็ดูกันทั้งนั้นแหล่ะแม่ แล้วไอ้ที่อุบาดๆเนี่ย มีมนุษย์คนไหนที่เกิดมาแล้วไม่อยากทำแบบนี้บ้าง”
แม่ : “นี่เดี๋ยวนี้กล้าพูดกับแม่แบบนี้แล้วหรอห๊า (ฉุนมากๆ)” // พ่อเข้ามาปรามแม่
พ่อ : “ใจเย็นๆน่าคุณ เดี๋ยวผมจัดการเองดีกว่า คุณไปนั่งเถอะ (หันไปหาลูกทั้งสอง) ไหนบอกมาซิ ว่าเกิดอะไรกันขึ้น”
พีค : “ก็แค่เพียวมันอยากรู้ว่าผู้หญิงผู้ชายเวลาเค้ามี Sex กันเค้าทำกันยังงัย”
พ่อ  : “แล้วถ้าน้องมันอยากทำตามขึ้นมาล่ะ จะว่ายังงัย แล้วแกจะอยากรู้ไปทำไมยัยเพียว มันไม่ใช่เรื่องที่แกควรจะรู้เลยนะ”
พีค : “มันก็เหมือนผู้ชายทำกับข้าวนั่นแหล่ะพ่อ มันก็มีทั้งด้านดีและด้านเสียในตัวมัน ขึ้นอย฿กับว่า เราจะมองมันในด้านไหน แต่รู้ไว้มันก็ไม่เสียหาย ดีกว่าไม่รู้อะไรเลย อนาคตจะเกิดอะไรขึ้น เราก็ไม่รู้นิ จริงมั้ยพ่อ ... ”
-- จบ --