ซูเปอร์สตาร์หน้าใส พิชิตใจยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

“ พี่กอล์ฟอย่าบอกใครนะ ว่าเราเป็นพี่น้องกัน ” เด็กสาววัยเพียง 14 ปีบอกกับพี่ชายของตนขณะที่รถกำลังเคลื่อนตัวออกจากค่าย Valentine music ค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในประเทศไทย

“ อืม พี่จะไม่บอกถ้าแก้วต้องการอย่างนั้น ”
“ สัญญาก่อนสิว่าถ้าพี่กอล์ฟบอกคนอื่นว่าเราเป็นพี่น้องกัน พี่กอล์ฟต้องทำตามที่แก้วขอ 1 อย่าง ”
“ พี่สัญญา ” เด็กสาวยิ้มอย่างพอใจกับคำตอบของพี่ชายก่อนจะผล็อยหลับไปในอ้อมแขนอันอบอุ่นนั้น

ปัง!

เสียงประตูปิดลงอย่างสนั่นหวั่นไหว ฉันยกหมอนขึ้นมาปิดหูทันที

“ สายแล้วนะ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน!! ” พี่กอล์ฟ พี่ชายแท้ ๆ ของฉันพูดขึ้นด้วยเสียงที่น่าสยดสยอง พี่กอล์ฟเป็นสมาชิกของวงIcy Boy นักร้องในสังกัดค่าย Valentine music วง Icy Boy มีสมาชิกทั้งหมด  คน คนแรกคือ พี่กอล์ฟ หนุ่มหล่อตาคมสีน้ำตาลเข้ม ผมสีทองซอยระต้นคอ กับริมฝีปากบาง ๆ ที่พร้อมจะจูบผู้หญิงได้ทุกเมื่อ คนที่สองคือ เคน หนุ่มน้อยหน้าตาน่ารัก ใบหน้าเรียวรับกับดวงตาเรียวสวยสีดำสนิท ริมฝีปากบางสีส้มอ่อน ๆ ผมสีทองซอยระต้นคอและลักยิ้มบนแก้มขาว ๆ นั่นทำให้เคนเป็นคนที่จัดว่าหน้าตาดีคนหนึ่งเลยทีเดียว แถมเคนยังเป็นลูกชายคนกลางของนายพาสกรเจ้าของค่าย Valentine music ส่วนคนสุดท้ายคือ ยูโน หนุ่มหน้าสวย ขวัญใจวัยรุ่นมากมาย และมีผู้จัดการวงสุดหล่อคือ พี่เนส พี่ชายแท้ ๆ ของเคน เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนและเป็นคนที่ฉันแอบชอบมาถึง 3 ปี พี่เนสมีใบหน้าเรียว ดวงตากลมโตสีดำ ผิวขาวเนียน รูปร่างสูงโปร่ง พี่เนสเป็นคนเงียบ ๆ ไม่ค่อยพูดและแน่นอนพี่เนสและคนอื่น ๆ ไม่รู้ว่าฉันเป็นน้องสาวของพี่กอล์ฟ ฉันไม่ได้เจอกับเคนและยูโนมา 1 ปีแล้ว เจอกันครั้งสุดท้ายในงานเปิดตัววง Icy Boy พอพูดถึงก็ยังแค้นไม่หาย ก็พี่กอล์ฟน่ะสิ ทำให้ฉันหน้าแตกกลางงานเลย อยากรู้ใช่มั้ยคะ ว่าเรื่องมันเป็นยังไง เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง

กลับสู่อดีตเมื่อ 1 ปีที่แล้ว ในงานเปิดตัววง Icy Boy ...

หลังจากที่พี่กอล์ฟ เคนและยูโนแสดงมินิคอนเสิร์ตเสร็จทั้งสามคนก็ขึ้นมาให้สัมภาษณ์กับนักข่าว

“ ใครเป็นคนตั้งชื่อวงนี้ แล้วทำไมถึงตั้งชื่อวงว่า Icy Boy คะ ”

“ พวกเรา 3 คนช่วยกันตั้งครับ ส่วนชื่อวงตั้งมาจากลักษณะของผู้จัดการวงซึ่งดูเหมือนคนที่เย็นชา และชื่อนี้มันก็เท่ห์ดีด้วยครับ ”

“ ผมอยากทราบว่ากอล์ฟมีพี่หรือน้องบ้างมั้ยครับ ”

“ ผมไม่มีพี่ไม่มีน้องหรอกครับ ผมเป็นลูกคนเดียว ” คำพูดของพี่กอล์ฟทำให้คุณพ่อกับคุณแม่หันมามองหน้ากันอย่างงง ๆ

“ แล้วเด็กผู้หญิงที่นั่งข้างคุณศิริยุพาเป็นใครล่ะครับ ผมเห็นอยู่กับคุณศิริยุพาตลอดเลย ” คุณศิริยุพาที่ว่านี้คือแม่ของฉันเอง

“ อะ...เอ่อ ” พี่กอล์ฟเริ่มพูดติด ๆ ขัด ๆ ขนาดพี่กอล์ฟผู้ชาญฉลาดยังคิดไม่ออก งานนี้ฉันคงต้องออกโรงเองซะละมั้ง  ว่าแต่...ฉันจะเป็นอะไรดีล่ะ? เป็นหมา แมว นก กระต่าย กระรอก เต่า หนู จระเข้ งู จิ้งจก ตุ๊กแก ปลิง อึ่งอ่าง คางคก หนอน ไส้เดือน ทาก กิ้งกือ ตะขาบ เฮ้! หยุด ๆ ก่อนที่ฉันจะกลายเป็นสัตว์ที่น่าเกลียดและน่าขยะแขยงไปมากกว่านี้(คงจะไม่มีสัตว์อะไรที่น่าเกลียดและน่าขยะแขยงมากไปกว่านี้อีกแล้วล่ะ)เอาเป็นว่าฉันเป็นหลานของคุณแม่ก็แล้วกัน เป็นลูกของน้องสาวคุณแม่ แต่คุณแม่เป็นลูกคนเล็กนี่นา งั้นเป็นลูกสาวของคุณป้าศิตาภาพี่สาวของคุณแม่ก็แล้วกัน แต่คุณป้ายังไม่ได้แต่งงานเลยนี่นา แล้วฉันจะเป็นลูกใครดีล่ะเนี่ย เป็นลูกขอทานไปเลยดีมั้ย อืม...เป็นลูกของคุณป้านี่แหละเวิร์คที่สุด ไม่ต้องแต่งงานก็มีลูกได้นี่นา

“ คือ หนูเป็น... ”

“ เป็นคนใช้ที่บ้านผมเองครับ ” นี่แหละค่ะคำพูดที่ทำให้ฉันหน้าแตกกลางงาน และเป็นคำพูดที่ทำให้ฉันแค้พี่กอล์ฟมาจนถึงเดี๋ยวนี้

แต่เรื่องนี้มันก็เกิดมานานมากแล้ว ฉันไม่ใส่ใจหรอก(จริง ๆ แล้วพี่กอล์ฟให้เงินมา 5 พันเป็นการขอโทษ ฉันจึงหายโกรธพี่กอล์ฟ)แล้วฉันก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องดารานักร้องหรอก ฉันสนใจเรื่องอาหารกับการนอนมากกว่า

“ ตื่นได้แล้ว!!!!! ” พี่กอล์ฟพูดพร้อมกับดึงผ้าห่มออก แล้วก็ลากฉันเข้าไปในห้องน้ำและยัดแปรงสีฟันใส่มือฉัน ฉันมองอย่างงง ๆ ก่อนจะจัดการล้างหน้าแปรงฟัน อาบน้ำ แต่งตัวและเดินลงมาข้างล่าง เอ! วันนี้ฉันต้องทำอะไรมั่งนะ ตอนเช้าไปดูพี่กอล์ฟซ้อมเต้น ตอนบ่ายไปดูหนังกับเมเปิ้ล นะโม มีน เพื่อนสนิทคนสำคัญที่ขาดไม่ได้เพราะถ้าขาดเมเปิ้ลฉันจะไม่มีคนจดโน้ตให้เวลาที่ไม่มาเรียน ขาดนะโมฉันจะไม่มีคนร้องเพลงที่สุดแสนจะไพเราะให้ฟัง(หมายถึงตอนที่อยู่โรงเรียน อยู่ที่บ้านฉันมีพี่กอล์ฟร้องเพลงกรอกหูให้ฟังอยู่แล้ว) ขาดมีนฉันจะกลายเป็นบุคคลที่แต่งตัวเชยที่สุดในจักรวาล แล้วตอนเย็นฉันจะทำอะไรดีหว่า... อ๋อ! กลับมาเล่นอินเตอร์เน็ต สุดท้ายก็เข้านอน วันนี้ใส่ชุดนอนลายโดเรม่อนดีกว่า(พึ่งจะตื่นมาได้ไม่นานก็คิดถึงเรื่องนอนซะแล้ว)

“ ไปกันได้แล้ว ” พี่กอล์ฟพูดและเดินเข้ามาจับข้อมือฉัน แต่ฉันสะบัดออก

“ แต่แก้วยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ แล้วแก้วก็ยังไม่หายง่วงเลยด้วย ”

“ เอานี่ไปกินซะ ” พี่กอล์ฟพูดแล้วโยนแซนวิชชิ้นโตมาให้ฉัน“ แล้วก็ไปนอนต่อบนรถนะ ” พูดจบพี่กอล์ฟก็ลากฉันไปที่รถ พอขึ้นรถเสร็จฉันก็เขมือบ อุ้ย!ไม่ใช้ ฉันก็จัดการยัดแซนวิชใส่ปากทันที(ยัดมันดูดีกว่าเขมือบตรงไหน? ก็แสดงให้เห็นว่าตะกละเหมือนกัน) แล้วหลังจากนั้นฉันก็...........ครอก ฟี้

“ แหม!หลับง่ายจังนะ ” พี่กอล์ฟพึมพำแล้วเอามือมาลูบผมฉันอย่างเบามือ

“ ฮ้าว!หลับสบายจังเลย เออ!พี่เนสมามั้ยอ่ะ พี่กอล์ฟ ”

“ ... ” เงียบ

“ พี่กอล์ฟ! ”

“ ... ” ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายปลายทางที่ท่านเรียก

“ พี่กอล์ฟ!!!! ” ฉันหันไปหาพี่กอล์ฟด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด แต่...

ไม่มีกระทั่งตัวตนของเลขหมายปลายทางที่ท่านเรียก แล้วพี่กอล์ฟหายไปไหนล่ะ?