ห้องเก็บของ (っ´▽`)っ))

ลำดับตอนที่ #9 : ;;ออริ;; หลุยส์ (ノ゜O゜)ノ☆

Application

“ลองสวมบทเป็นคนอื่นดูบ้าง มันก็สนุกดีนะ” 

 

Part 1
 

ชื่อ-นามสกุล : หลุยส์  เอลเดลสไตน์  

ความหมายของชื่อ :  -

ชื่อเล่น : หลุยส์    

อายุ : 25   

เชื้อชาติ : อเมริกา  

อาชีพ : นักสืบ หรือเรียกให้ถูกก็คง สายลับ มากกว่า

บท : เขา ผู้ที่สามารถปลอมแปลงโฉมหน้าได้ต่างๆนานา

นิสัย : เป็นคนร่าเริงและมองโลกในแง่ดีมาก อารมณ์ดีตลอดเวลา ถึงดูเป็นคนเฮฮาไปวันๆแต่ถ้าเป็นเรื่องงานจะจริงจังสุดๆจนดูเหมือนเป็นคนละคนไปเลย เข้ากับคนอื่นง่ายและปรับตัวเก่งมากๆ(จนกิ้งก่าเปลี่ยนสียังอาย) สามารถเนียนไปตามน้ำได้ทุกเรื่อง นอกจากนี้ความสามารถในการเป็นสายลับยังอยู่ในสายเลือดจนกลายเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นไปซะทุกอย่าง ถ้าอยากรู้ประวัติใครหรือชีวิตประจำวันของใครลองใช้ให้เขาไปสืบดูสิ รับรองไม่ผิดหวังแน่นอน แต่มีข้อแม้ว่าคนคนนั้นต้องเป็นคนที่เขาสนใจด้วยนะหรือไม่ก็ต้องมีการแลกเปลี่ยนที่สมน้ำสมเนื้อหน่อย ชอบการแต่งตัวตามแฟชั่นแถมยังแต่งหน้าได้เก่งมากจนผู้หญิงยังอาย ไม่ว่าจะแต่งให้ดูใสราวเด็ก 10 ขวบ หรือหนังเหี่ยวราวคนแก่อายุ 80 ไม่มีอะไรที่เขาเลียนแบบไม่ได้ ถ้าคุณจะมองเขาเป็นคนซื่อๆและท่าทางจะหลอกได้ง่าย คุณคิดผิดแล้ว เขาเป็นคนที่รอบคอบมากๆ มีความอดทนสูง และถ้าเกิดเป็นเรื่องของผลประโยชน์ของตัวเองแล้วละก็จะกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์มากๆ ยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อไม่ให้ตัวเองเสียเปรียบ

ประวัติ : มีพ่อและแม่ทำงานอยู่ในวงการบันเทิงที่อเมริกาและทั้งสองคนค่อนข้างที่จะเป็นคนดังพอสมควร แม่ของเขาอยากได้ลูกสาวมาก แต่บังเอิญว่าลูกที่เกิดมานั้นดันเป็นผู้ชาย (ซึ่งก็คือหลุยส์) เขาก็เลยถูกคุณแม่จับแต่งตัวแต่งหน้าเป็นผู้หญิงต้องแต่เด็กๆ พอนานๆเข้าก็รู้สึกติดใจ(เฮ้ย!) เลยเริ่มลองแต่งตัวเลียนแบบเป็นคนอื่นๆดูบ้างทั้งผู้ชายและผู้หญิง ทำจนชำนาญและได้มาเป็นอย่างทุกวันนี้ (นอกจากเครื่องสำอางแล้วยังมีของอื่นๆที่ใช้ในการปลอมตัวอยู่ด้วย ซึ่งเราไม่รู้หรอก //โดนตบ)

ชอบ : หนังหรือละครที่มีเนื้อหาแนวคอมเมดี้  เครื่องเล่นหวาดเสียวในสวนสนุก  สุนัข

ไม่ชอบ/เกลียด : แมลง และ หนังผี หนังสยองขวัญ หนังเลือดสาด และเรื่องเครียดๆ เวลาที่ตัวเองเสียเปรียบ

แพ้ : -

ความสามารถพิเศษ : เมคอัพขั้นเทพ การปลอมตัวได้เสมือนจริงมากๆ

เพิ่มเติม : -

Part 2

สัมภาษณ์ออริ [ใส่กิริยาท่าทางมาด้วยจะดีมากข่า]

ใน ห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาด มองไปทางไหนก็เห็นแต่สีขาว และ สีขาว ในที่แห่งนี้ไม่มีหน้าต่าง มีประตูอยู่แค่บานเดียวคือประตูสีดำสนิท ซึ่งมันอยู่จุดเดิม จุดที่ผู้ชายตัวสูงตรงหน้าเดินเข้ามา ทำหน้าตากวนส้นใส่ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้สีขาวตรงกันข้ามกับตัวคุณ ชายหนุ่มตัวสูงที่ดูเหมือนโดนขัดจังหวะการนอนในที่สุดก็พูดขึ้น “ชื่อ” เจ้าหนุ่มนั้นพูดจบก็กดปากกา และจ่อไว้ที่สมุดอะไรสักอย่างดูจะเป็นสมุดจดบันทึกแล้วจึงพูดต่อ “ชื่อของนาย”

:  “หลุยส์ เอลเดลสไตน์ ถ้าจะให้ดีก็เรียกว่า หลุยส์ แล้วกัน” หลุยส์พูด พร้อมกับส่งยิ้มให้กับคนตรงหน้าน้อยๆ

คนตรงหน้าทวนชื่อของคุณอีกครั้งแล้วจึงจดลงไป หลังจากนั้นไม่นานจึงเงยหน้าขึ้นมามอง พิจารณาคุณอีกครั้งอย่างดูไร้มารยาทที่สุด

: “แหม่ มีอะไรติดที่หน้าผมหรือไง?” หลุยส์ถาม ก่อนจะเอามือลูบหน้าตัวเองเพื่อเช็คว่ามีสิ่งแปลกปลอมหรือไม่ โดนจ้องแบบนั้นทำให้เขารู้สึกเสียความั่นใจแปลกๆ

ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาทำเพียงแค่ก้มลงไปจุดอะไรต่อ และถามคำถามขึ้นมาอีกครั้ง “อายุ เท่าไหร่แล้ว แล้วทำงานอะไรอยู่”

:  “25 ปี แล้ว ทำงานเป็นนักสืบ เรียกอีกอย่างว่าสายสืบนั้นแหละ” หลุยส์ตอบคำถาม นั่งไขว่ห้างสบายอารมณ์ผิดกับท่าทีเมื่อครู่

 “น่า สนใจ น่าสนใจ” ผู้ชายที่เข้ามาใหม่พูดเสียงดัง เขายกยิ้มเหยียดขึ้นชั่ววินาทีนึง ก่อนจะ ออกปากไล่ให้ผู้ชายตัวสูงที่ดูอยากจะนอนต่อเต็มแก่แล้วให้ออกไป ก่อนจะหันมาให้ความสนใจกับคุณและพูดออกมา “ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะได้พูดคุยทำความรู้จักกับคุณ?..”

: “ถ้าอย่างนั้นก็ยินดีด้วยเช่นกัน” หลุยส์ตอบแล้วส่งยิ้มให้ชายตรงหน้า

“อ่อ ใช่ๆ คุณนี่เองแหละ ผมชักจะจำชื่อใครไม่ค่อยได้” เขาก้มลงมองบันทึกของผู้ชายคนที่แล้วก่อนจะเงยหน้ามาพูดคุยกับคุณต่อ “คุณอาจจะยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ที่นี่คือห้องสอบสวนของสถานีตำรวจ และอย่าพึ่งตกใจไปคุณไม่ได้มีความผิดอะไรเพียงแต่คุณต้องมาให้ปากคำ”

: “ให้ปากคำ? แล้วเรื่องอะไรล่ะ...เกิดอะไรขึ้น?” หลุยส์ออกอาการลนเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำอะไรผิดตามที่ชายตรงหน้าบอก แต่ก็อดห่วงไม่ได้

จู่ๆเสียงออดก็ ดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงประกาศของหญิงสาวคนหนึ่ง “ผู้หมวดค่ะ หมดเวลาสอบปากคำแล้ว เจ้าหน้าที่ ที่ดูแลคดีนี้ขอให้คุณช่วยปล่อยตัวพยานออกมาด้วยค่ะ”

: “...”หลุยส์เงียบ และคิดว่าตัวเองคงได้ไปพัวพันกับเรื่องชวนปวดหัวอีกแล้วสิเนี่ย

“แล้วเราคงได้เจอกันอีก”

: “ผมก็หวังไว้แบบนั้น...” หลุยส์ตอบพร้อมรอยยิ้ม



ที่มาของภาพ : zerochan.net