ห้องเก็บของ (っ´▽`)っ))

ลำดับตอนที่ #7 : ;;ออริ;; ลูซี่ โทแพส (ノ゜O゜)ノ☆

Register

รูป:
  

รูปร่างหน้าตา: เรือนผมสีดำสนิท มักถักเปียไว้ตลอด ดวงตาสัอัญมณีแซฟไฟร์สีน้ำเงิน ใบหน้ามักประดับไว้ด้วยรอยยิ้มเสมอ ผิวขาวเนียน แก้มเนียนมักถูกประดับด้วยสีชมพูอ่อนจางๆธรรมชาติ แลดูสุขภาพดี

ส่วนสูง :: 158 ซม.

น้ำหนัก : 45 กก.

ข้อมูลทั่วไป

ชื่อ: ลูซี่ โทแพส (Lucy Topaz)

ชื่อเล่น: ลูซ , ลูซี่

ความหมายของชื่อ: -

อายุ: 18

ประวัติ:: อาศัยอยู่กับคุณลุงและคุณป้า ในเมืองท่าแห่งหนึ่งที่โลกเวทย์มนตร์อย่างมีความสุข โดยพ่อกับแม่เสียไปตั้งแต่ยังเด็ก เป็นลูกคนเดียว ไม่ค่อยสนิทกับลูกของลุงและป้าเท่าไหร่ เพราะฝ่ายนั้นดูเหมือนจะไม่ค่อยอยากจะสุงสิงกับเธอเท่าไหร่ แต่มีหรือคนอย่างลูซจะสน

นิสัย: เธอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมากๆ เพราะงั้นเวลาเห็นเธอไปไหนมาไหนมักจะหอบหิ้วหนังสือเล่มหนาๆไปด้วยซักเล่มสองเล่ม เห็นหนังสือเล่มหนาๆแบบนั้น(หนาประมาณหนึ่งฝ่ามือได้ = =)เธอจะใช้เวลาอ่านจนจบได้ในแปปเดียว แถมยังสามารถสรุปใจความของหนังสือเล่มนั้นได้ด้วยการอ่านเพียงครั้งเดียว นอกจากการอ่านยังชอบเรื่องเกี่ยวกับอัญมณี แร่ต่างๆด้วย มีความสามารถในการคุยกับสัตว์น้ำได้ด้วย ก็เพราะบ้านอยู่ติดชายทะเล เวลาว่างเลยมักจะไปนั่งคุยกับพวกสัตว์น้ำตามโขดหิน นิสัยส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่ บางทีก็ทำอะไรไม่ค่อยรอบคอบด้วยเลยมักทำให้โดนต่อว่าบ่อยๆ ภายนอกดูเหมือนคนใจเย็นเพราะทนอ่านหนังสือแบบนั้นได้จนจบแต่จริงๆแล้วเป็นคนใจร้อนผิดคาด เพราะงั้นจะเป็นคนที่ง่ายต่อการถูกปั่นหัว โกรธง่ายแต่หายเร็ว(เร็วมากๆ แค่ภายในครึ่งชั่วโมงเท่านั้น) แต่เวลาโกรธจะไม่ค่อยรุนแรงเท่าไหร่ ถ้ามีหนักสุดแค่พูดกระแทกแดกดัน หรือว่าเดินกระแทกส้นเท้าแค่นั้น เรื่องอื่นๆดูจะพึ่งพาไม่ค่อยได้แต่เรื่องความรู้ละก็ไม่แพ้ใครแน่นอน นอกจากนี้เวลาตื่นเต้นจะกลายเป็นคนซุ่มซ่ามสุดๆ เวลาพูดมักจะพูดไปพร้อมกับทำท่าทางประกอบไปด้วย โดยเฉพาะเวลาเล่าเรื่องจากหนังสือที่อ่านมา เรียกได้ว่าถ้ามัดมือเธอแล้วใช้ให้พูดไปละก็แค่แนะนำตัวเองยังทำไม่ได้เลย เป็นคนไม่ค่อยชอบให้คนอื่นมาช่วย ไม่ชอบพึ่งพาคนอื่นเพราะไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อน เวลาจะทำอะไรมักจะหาเหตุผลมาอ้างอิงไว้เสมอ แต่อย่าลืมว่าเธอเป็นคนไม่รอบคอบ เพราะงั้นอะไรที่เธอเอามาอ้างอิงอาจจะเป็นเรื่องที่นานมาแล้วหรือข้อมูลเก่าสนิมเขรอะ เป็นเด็กสาวผู้เต็มเปี่ยมไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ถ้าอยากรู้อะไรก็จะตามสืบจนรู้ถึงความจริง (แต่ถ้าเป้นเรื่องส่วนตัวที่ไม่อยากให้รู้เจ้าตัวก็จะหยุดค้น และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นรอวันที่เจ้าของความลับนั้นจะยอมบอกเอง)

เผ่าพันธุ์ :: เลือดบริสุทธิ์

บท:: Pearl Phoenix

ชอบ/เกลียด/กลัว/แพ้ :: ชอบ หนังสือ / เกลียด คนที่ชอบเข้ามากวนอารมณ์ให้หงุดหงิด /กลัว เพรียงทะเล ของอะไรก็ตามที่ดูแหยะๆ ไส้เดือน หนอน เป็นต้น / แพ้ เกสรดอกไม้ ถ้าเจอจะจามไม่หยุด หรือไม่ก็ผื่นขึ้นทั้งตัว

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ

อาวุธ: ไม้กายาสิทธิ์

พลังเวทย์:: น้ำ

คาถาที่ชอบใช้ :: อิยาฮาวาส คาถาที่ใช้ได้ในเฉพาะสถานที่ที่มีน้ำ เพื่อเรียกสัตว์หรือภูติที่อยู่ในน้ำให้ออกมา ขนาดหรือจำนวนของสัตว์น้ำเองก็จะขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำด้วย เช่น จะเรียกวาฬมา แต่มีน้ำแค่เหยือกเดียวก็ไม่สามารถเรียกได้  

ความสามารถพิเศษหรือพลังพิเศษ: คุยกับสัตว์น้ำ ภูติในน้ำได้

ท่าทาง&ลักษณะคำพูดติดปากที่เป็นประจำ:: ถือหนังสือเล่มหนาๆแล้วเดินร่อนไปมาได้ปกติราวกับไม่ได้ถืออะไร // คำพูดติดปาก // อย่าทำให้ฉันโกรธสิ #พูดไปพร้อมทำแก้มป่อง

เพิ่มเติม:

Interview Your Ori

            (ออริคุณ)เดินเข้ามาในห้องโถงกว้างที่ไร้ผู้คน มีเพียงแค่ความเงียบงันและเจ้าของเรือนผมงามเท่านั้นที่นั่งไขว้ห้างมองคุณ อยู่ด้วยท่าทางอ่อนโยน “สวัสดี ยินดีต้อนรับสู่บ้าน Pearl Phoenix บ้านเจ้าเวหาที่จะทำให้เธอโผบินได้ราวกับว่าวิญญาณออกจากร่าง เธอชื่ออะไร”

            -  ลูซี่  เรียกว่า  ลูซ ก็ ได้นะ

            “อืม...ชื่อเพราะดี หน้าตาเธอก็พอไปวัดไปวาได้นะ”คำพูดของคนตรงหน้าทำให้(ออริคุณ)ถึงกับคิ้วกระตุกและก่อนที่จะเถียงอะไรไป เขาก็พูดมาอีกว่า “แต่งตัวดีนิ แต่คงจะต้องละทิ้งเครื่องแบบแบบนี้ไปจนกว่าจะจบปีการศึกษาล่ะนะ”

            -  นั้นสินะ หวังว่าเครื่องแบบคงจะไม่น่าเกลียดเกินไปถ้าฉันใส่นะ //หัวเราะน้อยๆ

            “เธอ คงได้รับจดหมายจากเราไปแล้วสินะ ถึงได้ย่างกายมาที่นี่ได้ ดีใจด้วยที่ได้อยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าเธอคงจะเป็นนักเรียนที่ดี และที่สำคัญเธอต้องเรียกฉันว่า ‘ศาสตราจารย์เพิล’ เพราะฉันคืออาจารย์ใหญ่ของที่นี่”เธอส่งยิ้มให้ด้วยความจริงใจก่อนจะเสกนกไฟไปเกาะอยู่บนบ่าของคุณแล้วจากนั้นมันก็กลายเป็น...เข็มกลัดนกฟินิกซ์

            -  เอ๊ะ! นี่คือ....

            “มันคือสัญลักษณ์ของบ้านเรา และเธอจะไม่มีวันเอามันออกไปได้จนกว่าจะเรียนจบ เอาล่ะ ไปพักผ่อนเถอะ นี่มันก็ดึกมากแล้วด้วย...”จบคำพูดนั้นเขาก็หายไปเลยโดยไม่ลืมจุดไฟที่เข็มกลัดนั้นให้มันฝังลงไปในหัวใจของคุณ

            -  ราตรสวัสดิ์

Interview You

สวัสดีจร้า ชื่อไรจ๊ะ

-          อิจิค่า~~ >w<

เรื่องใบสมัครทางเราไม่เรื่องมากไปใช่มั๊ย

-          ไม่ค่ะ ไม่เลย~

หากลูกคุณติดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย ทำใจได้มั๊ย

-          ได้แน่นอนค่ะ สามารถเปลี่ยนแปลงลูกลูซของเราได้ตามใจชอบเลย

แล้วถ้าหากว่าลูกไม่ติดคุณจะทำยังไง

-          อาจจะรอดูเนื้อเรื่องต่อไปน่ะค่ะ

แอดfav.และเพจเอลแล้วใช่มั๊ยคะ

-          ใช่ค่ะ

ติดแล้วเม้นด้วยนะ เอลขอร้อง TwT

-          เม้นแน่นอนค่ะ^^

งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะขอบคุณที่ร่วมสมัครนะค่ะ^^

-          ขอบคุณค่ะ ~~

© themy  butter