สายเกินไป แต่ใจยังรัก

ลำดับตอนที่ #1 : วันแรก

  ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย ฯ  ........................

   ตอนนี้เป็นเวลาแปดโมง ซึ่งผมกำลังเดินเข้าโรงเรียน แห่งนี้เป็นวันทีสอง

  หลังจากเมื่อวานเป็นวันเปิดเทอมวันแรกซึ่งทั้งวันผมต้องใช้ชีวิตในโรงเรียนอยู่คนเดียว

  ทั้งกินข้าว เข้าห้องน้ำ หรือนั่งเรียนคนเดียว ทั้งๆที่คนอื่น เขามีเพื่อนกันหมด.........

  แต่วันนี้แแปลกๆ ทั้งที่ ตอนนี้เลยเวลาเรียนมาประมาณ 15 นาที แล้ว อาจารย์ทำไมยังไม่มา

  ผมก็เลยหยิบหนังสือมาอ่านฆ่าเวลา ไปเรื่อยๆ

  สักพักนึงอาจารย์ก็เข้ามา “อ่ะ พวกเรา วันนี้จะมีนักเรียนมาเพิ่มอีกคนนึงนะจ๊ะ”

  “ฟ้าใส” เข้ามาสิ  อาจารย์เรียกเด็กนักเรียนซึ่งยืนอยู่นอกห้อง

  แนะนำตัวกับเพื่อนๆสิจ๊ะ อาจารย์บอก

  ค่ะ เธอขานรับ “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฟ้าใส ขอฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ”

  .....ฟ้าใส..... โอ้วววว พระเจ้าจอร์ช สุดยอดมาก ผมคิดในใจ

  ตาเธอกลมโต ขนตางอน จมูกโด่ง ปากจิ้มลิ้ม ผิวกับหน้าขาวอมชมพูนิดๆ

  ถ้าเจอที่อื่น ผมคงคิดว่าเธอคือนางฟ้าไปแล้วแน่ๆ  *_*

  “อ่ะ โต๊ะที่ใครว่างบ้างจ๊ะ จะได้ให้ฟ้าใสนั่งด้วย”

  ไม่มีใครตอบ ทุกคนเงียบกันหมด คงจะตะลึงในความสวยของฟ้าใสเป็นแน่ อิอิ (ตลกจัง)

  ผมอยากให้เธอนั่งกับผมแต่โต๊ะติดกับผมมันไม่ว่าง ว่างแต่โต๊ะข้างหน้าผม แต่..........

  “อภิศักดิ์” โต๊ะข้างเธอว่างใช่มั้ยจ๊ะ” อาจารย์ถาม

  คับ ผมตอบ ครูเลยให้ฟ้าใสมานั่งกับผม

  เธอเดินมาที่ข้างๆผม แล้วพูดว่า ดีนะ เราชื่อฟ้าใส ขอนั่งด้วยได้มั้ย?

  ก็จะไม่ได้ได้ยังไง ก็ที่ตรงนี้ผมเตรียมไว้ให้เธอโดยเฉพาะ

  ไอ้อ้วนที่นั่งกับผมมันไปเข้าห้องน้ำ ผมเลยหยิบกระเป๋าของมันไปไว้โต๊ะที่ว่างข้างหน้าไง +555

  “ได้สิ” ผมตอบ เธอนั่งลง แล้วถามผมว่าชื่ออะไรคะ

  “ป้อง” ผมตอบแบบเขินๆ จนเธออาจะรับรู้ถึงอาการของผม

  ตลอดเวลาเรียนผมเอาแต่มองหน้าเธอทั้งวัน บางครั้งเธอก็มองผมอยู่บ่อยๆ

  พักกลางวันเราก็ไปกินข้าวด้วยกันสองคน

  ในโรงอาหารก็มีแต่คนมองเราสองคน

  รุ่นพี่ผู้ชายคงอิจฉาผมเป็นแถว ที่ได้กินข้าวกับสาวสวยอย่างฟ้าใส

  พอเลิกเรียน ฟ้าใสถามผมว่าบ้านอยู่แถวไหน

  เธอบอกว่าบ้านเธออยู่ไกลจากโรงเรียนไปทาง.......

  ผมเลยบอกกับเธอว่าบ้านผมก็ไปทางเดียวกับเธอแต่ที่จริงบ้านผมอยู่คนละขั้วโลกกับเธอเลยทีเดียว

  แต่ดูเธอดีใจมาก เพราะเธอกลัวที่จะนั่งรถเมล์กลับบ้านคนเดียว

  ผมรู้สึกดีใจมากที่ผมทำให้เธอรู้สึกสบายใจได้ (ถึงจะไม่มากเท่าไหร่)

  ฉะนั้น  ทุกวันหลังเลิกเรียน ผมต้องนั่งรถเมล์ไปส่งเธอที่บ้าน

  แล้วผมก็เดินข้ามสะพานลอยเพื่อไปอีกฟากและตีรถกลับบ้านของผม

  และนี่คือจุดเริ่มต้นความรักของผมคับ วันแรก

แรกๆอาจจะน่าเบื่อ แต่ก็ลองติดตามตอนต่อไปด้วยนะคร๊าฟฟฟ....