Oh...My....GOD

ลำดับตอนที่ #11 : คำอธิฐานที่ซ้ำซาก ............

คำอธิฐานที่ซ้ำซาก…............


 

คุณเคยมีคำอธิฐานที่ซ้ำซากหรือไม่???

คุณเคยอธิฐานแบบเดิมๆทุกคืนทุกวันหรือเปล่า??

 

ฉัน อายุ 31 ปี มีลูก 2 คน เป็นลูกสาวและลูกชาย อายุ 5 ขวบ และ 4 ขวบ

ก่อนนอน ฉัน จะอธิฐานกับ ลูกๆ ทุกวัน
จนมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของการนอนไปแล้ว

 

ถ้าวันไหนที่ฉันลืมอธิฐาน ลูกๆจะปลุก และบอกว่าแม่ยังไม่อธิฐานก่อนนอนเลยนะ

บางวันด้วยความเหนื่อยในการทำงาน ฉันก็มักอธิฐานให้ผ่านๆแบบเดิมๆ และก็นอน

สิ่งที่ฉันอธิฐานทุกวันซ้ำๆ จนลูกๆท่องได้นั้นก็คือ

“ข้าแต่พระเจ้า ขอพระเจ้าพิทักรักษาพวกเรา จากผีมารซาตาน จากสัตว์ร้าย

 จากภัยอันตรายทั้งหลายทั้งสิ้นทั้งปวง จากอุบัติเหตุ จากโรคภัยไข้เจ็บ

จากโศกนาฏกรรม จากภัยพิบัติ จากศึกสงคราม จากความอสัตย์อธรรมทั้งสิ้น ขอพระเจ้าให้เรานอนหลับอยู่อ้อมกอดของพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน  ในนามพระเยซู เอเมน”

 

นั้นเป็นคำอธิฐานที่เราทำกันมาทุกคืนทุกวัน เป็นเวลาเกือบสี่ปีเต็ม

เราอธิฐานก่อนอนซ้ำๆซากๆอย่างนี้ไปมาเสมอ

ฉันไม่เคยนึกฝันว่า สิ่งนั้นที่ฉันอธิฐานทุกก่อนนอนกับลูกๆ

 
สิ่งนั้นมันจะเกิดขึ้นกับลูกชายคนเล็กอายุ 4 ขวบของฉัน

 
วันนั้นเป็นวันที่ลูกๆปิดเทอม
คุณยายข้างบ้านชอบเด็กๆพวกนี้มาก

ท่าน เป็นครูสอนเด็กนักเรียนบ้านนอก ถึงปิดเทอมแล้ว
ท่านก็ยังไปโรงเรียน ตามปรกติ

 
เช้าวันนั้น ฉันกับสามีต้องไปทำงาน
การเลี้ยงดูแลลูกๆ จึง เป็นเรื่องยุ่งยากที่จะฝากใครเลี้ยงพวกเค้า

 คุณยาย มาหาฉันแต่เช้าบอกว่าจะพาเด็กๆไปเล่นที่โรงเรียนด้วย

 ลูกชายจึงจะไปอยู่กับยาย ส่วนลูกสาวไม่ยอมไป 

ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ถึงไม่ไปเพราะปรกติลูกของฉันจะไม่เคยห่างกันเลย

 เขาเกิดมาหัวปีท้ายปีเติบโตมาพร้อมกัน เขาสองคนจำความได้ก็มีพี่กับน้องแล้ว

 ลูกสาวบอกว่าจะไปอยู่กับอาที่ร้านเสริมสวย  

ลุกชายวัย 4 ขวบของฉันจึงไปกับคุณยายเพียงคนเดียว

 
ฉันออกเดินทางไปทำงานตามปรกติ
อย่างสบายใจเพราะวันนี้พระเจ้าก็ช่วยให้มีคนอาสาดูแลลุกๆ

 ขอบคุณพระเจ้าที่เด็กๆเป็นที่รักของคนรอบข้าง

 ฉันทำงานตามปรกติ จนถึงเย็น

มารับ ลูกชายที่บ้านยายก่อนพอไปถึงหน้าบ้านยายคนเต็มเยอะไปหมด ฉันเริ่มใจหาย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

จึงรีบวิ่งเข้าไปเห็นยายนอนอยู่ที่เตียง

หลังของคุณยายถูกดามไว้

รถมอเตอร์ไซที่ขับไปเหมือนถูกซนมา ล้อรกไม่อยู่กับที่

 
“พระเจ้า”

เป็นคำเรียกที่ออกจากปากของฉัน แล้วลูกชาย ฉันล่ะ

ฉันตั้งสติแล้วเดินเข้าไปถามคุณยาย ว่าเกิดอะไรขึ้น???

 

คุณยายเล่าว่า ตอนเที่ยง ลูกสาวของคุณยายเอารถมอเตอร์ไซ อีกคันไปเปลี่ยน

 ซึ่งมอเตอร์ไซคันนั้นเป็นรุ่นเก่าที่ ต้องเหยียบเกีย เวลาขับ แต่คุณยาย ขับเกียโอโต้ จนชิน เลย

ไม่รู้ว่า ลูกสาว ทำเกียค้างไว้ พอสตาร์ท รถ รถก็พุ่งชนกับอาคารเรียนอย่างแรง

คุณยายกระดูกไหปลาล้าแตก ล้อรถข้างหน้าบิดเปี้ยว ฉันไม่กล้าถามต่อไปเลยว่าลูกชายของฉันจะเป็นยังไง

 เพราะลูกชาย เป็นซ้อนท้ายรถ

“แต่น้องเซ็นเตอร์ไม่เป็นอะไรหรอกนะท้าย” คุณยาย กล่าว เพราะกลัวว่าเราจะเป็นห่วง

“ตอนนี้อยู่กับอาที่ร้านเสริมสวย แม่บอกให้คนไปส่งแล้ว ไม่ต้องห่วง”

คุณยายกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ

“แม่ขอโทษที่พาหลานไปล้ม”

“ไม่หรอกแม่ มันเป็นอุบัติเหตุแม่ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย”

 

ฉันกล่าวแล้วรีบออก ไปหาลูกที่ร้านเสริมสวยของอา

เซ็นเตอร์ลูกชายของฉันนั่งกินไอติมกับกิ๊บเชคลูกสาวอยู่หน้าร้าน

 ฉันเข้าไปกอดลูกชายแล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้น

ลูกชายบอกว่า

“ยายขับรถชนกำแพงดัง “ปัง” เลยแม่โครตแรงเลย” เขาเล่าด้วยความตื่นเต้น

 
“แล้วนู๋ก็ลอยขึ้นไปบนฟ้าเลยแม่ .......”

เขายังคงเล่าด้วยความตื่นเต้น

 “แล้วหนูเจ็บตรงไหนไหมไปหาหมอไหมลูก”

ฉันนกล่าวด้วยความตกใจเพราะลูกชายบอกว่าเขาตัวลอยขึ้นไปเพราะแรงกระแทก

“นู๋ไม่ได้เป็นอะไร พระเจ้าช่วยอุ้มหนูไว้จริงๆๆนะแม่ นู๋ไม่เป็นไร ไม่ต้องไปหาหมอหรอก”

คำพูดของลูกชายตัวน้อยทำให้ฉันน้ำตาคลอ

 “ขอบคุณพระเจ้า”

 ลูกชายยังคงนั่งกันไอติมต่อโดยไม่สนใจฉันเลย

 “ก็แม่บอกว่าพระเจ้าจะปกป้องพวกเราจากภัยอันตรายถ้าเราอธิฐานก่อนนอนทุกคืนไงแม่”

ลูกสาวพูดเสริมก่อนที่จะตักไอศกรีมเข้าปากอีกคน

ใช่แล้ว..............คำอธิฐานที่ทำซ้ำๆซากๆ จนมันกลายเป็นความเคยชิน

 แม้วันนี้เราไม่เห็นผลของมัน แต่สักวันท่านจะรู้ว่าพระเจ้าไม่ทรงลืมคำอธิฐานเหล่านั้น  แม้คำอธิฐานเหล่านั้นบางครั้งทำไปเพื่อผ่านๆเพราะความเหนื่อย อยากจะนอนเต็มที่ ก็ตาม

พระองค์ทรงฟัง คำขอของบุตรของพระองค์เสมอ................................

ขอพระเจ้าคุ้มครองผู้เชื่อ อย่างท่านเช่นกัน เอเมน

 

แบ่งปันพระพร โดย นางสุดใจ ชีวาใหม่