Oh...My....GOD

ลำดับตอนที่ #100 : ☞มุมมองสุดท้าย ☜ ว่าด้วย ❖1 ซมอ 4-6❖

(1 ซมอ 4-6)

1 ซามูเอล 4

1 และถ้อยคำของซามูเอลมาถึงคนอิสราเอลทั้งปวง ฝ่ายคนอิสราเอลได้ยกกองทัพออกไปสู้รบกับคนฟีลิสเตีย ได้ตั้งค่ายอยู่ข้างเอเบนเอเซอร์ และคนฟีลิสเตียตั้งค่ายอยู่ในเอเฟก

2 คนฟีลิสเตียได้จัดพลเป็นแนวเข้าต่อสู้กับอิสราเอล และเมื่อสงครามได้ขยายวงออกไป อิสราเอลก็พ่ายแพ้ต่อหน้าคนฟีลิสเตีย ผู้ได้ฆ่าคนเสียประมาณสี่พันคนในสนามรบ

3 และเมื่อกองทัพกลับมาสู่ค่าย พวกผู้ใหญ่ของอิสราเอลก็กล่าวว่า "ทำไมพระเยโฮวาห์จึงทรงให้เราพ่ายแพ้ต่อหน้าคนฟีลิสเตียในวันนี้ ขอเราไปนำหีบพันธสัญญาแห่งพระเยโฮวาห์มาให้เราจากเมืองชีโลห์เถิด เพื่อว่าหีบนั้นจะมาท่ามกลางเราและจะช่วยเราให้พ้นจากมือศัตรูของเรา"

4 เขาจึงใช้คนไปที่เมืองชีโลห์ เพื่อนำหีบพันธสัญญาแห่งพระเยโฮวาห์จอมโยธา ผู้ประทับระหว่างพวกเครูบ มาจากชีโลห์ บุตรชายทั้งสองของเอลี คือโฮฟนีและฟีเนหัส ก็อยู่กับหีบพันธสัญญาแห่งพระเจ้าที่นั่น

5 เมื่อหีบพันธสัญญาแห่งพระเยโฮวาห์เข้ามาในค่ายแล้ว คนอิสราเอลทั้งสิ้นก็โห่ร้องเสียงดังจนแผ่นดินก้องไปด้วยเสียงนั้น

6 และเมื่อคนฟีลิสเตียได้ยินเสียงโห่ร้องดังเช่นนั้น เขาก็กล่าวว่า "เสียงโห่ร้องอึกทึกครึกโครมในค่ายของคนฮีบรูนั้นหมายความว่าอะไรกัน" และเขาทราบว่าหีบแห่งพระเยโฮวาห์เข้ามาในค่ายแล้ว

7 คนฟีลิสเตียก็กลัวเพราะเขากล่าวว่า "พระเจ้าได้เสด็จมาในค่ายแล้ว" และเขากล่าวว่า "วิบัติแก่เราทั้งหลาย เพราะแต่ก่อนไม่เคยเกิดเรื่องอย่างนี้เลย

8 วิบัติแก่เราทั้งหลาย ใครจะช่วยเราให้พ้นจากพระหัตถ์ของบรรดาพระอันทรงฤทธานุภาพนี้ได้ พระเหล่านี้เป็นผู้ที่ฆ่าฟันชาวอียิปต์ด้วยภัยพิบัตินานาชนิดในถิ่น ทุรกันดาร

9 โอ คนฟีลิสเตียเอ๋ย จงกล้าหาญเถิด จงกระทำตัวเป็นลูกผู้ชาย เพื่อว่าเจ้าจะไม่เป็นทาสของคนฮีบรู ดังที่เขาเคยเป็นทาสเจ้า จงกระทำตัวให้เป็นลูกผู้ชายและเข้ารบ"

10 เพราะฉะนั้นคนฟีลิสเตียจึงสู้รบและอิสราเอลก็พ่ายแพ้ ต่างก็หนีไปยังเต็นท์ของตน ครั้งนั้นมีการฆ่าฟันกันมาก เพราะทหารราบของอิสราเอลตายเสียสามหมื่นคน


11 และหีบแห่งพระเจ้าก็ถูกยึดไป และบุตรชายทั้งสองของเอลี คือโฮฟนีและฟีเนหัสก็ถูกฆ่าตาย

12 ผู้ชายคนเบนยามินคนหนึ่งวิ่งไปจากแนวรบมาถึงชีโลห์ในวันเดียวกัน เสื้อผ้าขาดและดินก็อยู่บนศีรษะของเขา

13 เมื่อเขามาถึงนั้น ดูเถิด เอลีอยู่บนที่นั่งข้างถนนคอยเฝ้าอยู่ เพราะจิตใจของท่านหวั่นด้วยเรื่องหีบแห่งพระเจ้า และเมื่อชายคนนั้นเข้ามาในเมืองและบอกข่าว ชาวเมืองทั้งสิ้นก็ร้องขึ้น

14 เมื่อเอลีได้ยินเสียงร้องเช่นนั้นก็ถามว่า "นั่นเสียงอะไรกันโกลาหล" แล้วชายคนนั้นก็รีบเข้ามาบอกเอลี

15 ฝ่ายเอลีมีอายุเก้าสิบแปดปี ตาของท่านมืดมัว มองอะไรไม่เห็น




16 ชายคนนั้นบอกเอลีว่า "ข้าพเจ้าเป็นคนที่มาจากแนวรบ ข้าพเจ้าหนีมาจากแนวรบวันนี้" เอลีก็ถามว่า "ลูกเอ๋ย เป็นอย่างไรบ้าง"

17 ผู้ที่ส่งข่าวนั้นก็ตอบว่า "อิสราเอลได้หนีไปต่อหน้าต่อตาคนฟีลิสเตียไปแล้ว มีการฆ่าฟันกันมากท่ามกลางประชาชน บุตรชายทั้งสองของท่าน คือโฮฟนีและฟีเนหัสก็ตาย และหีบแห่งพระเจ้าถูกยึดไปเสีย"




18 ต่อมาเมื่อเขากล่าวถึงหีบแห่งพระเจ้า เอลีก็หงายหลังจากที่นั่งที่อยู่ข้างประตู คอของท่านก็หัก และท่านสิ้นชีวิตแล้ว เพราะท่านชรามากและตัวก็หนัก ท่านได้วินิจฉัยคนอิสราเอลอยู่สี่สิบปี

19 ฝ่ายบุตรสะใภ้ของท่าน คือภรรยาของฟีเนหัสมีครรภ์กำลังจะคลอดบุตร และเมื่อนางได้ยินข่าวว่า เขายึดหีบแห่งพระเจ้าไป และพ่อผัวและสามีของนางก็สิ้นชีวิต นางก็โน้มตัวลงและคลอดบุตร เพราะความเจ็บปวดบังเกิดขึ้นแก่นาง

20 เมื่อนางกำลังจะตายนั้น พวกผู้หญิงที่เฝ้านางอยู่ได้บอกนางว่า "อย่ากลัวเลย เพราะเจ้าคลอดลูกผู้ชายคนหนึ่ง" แต่นางไม่ตอบไม่ฟัง

21 นางให้ชื่อเด็กนั้นว่า อีคาโบด กล่าวว่า "สง่าราศีพรากไปจากอิสราเอลแล้ว" เพราะเขายึดหีบแห่งพระเจ้าไป และเพราะเรื่องพ่อผัวและสามีของนาง

22 และนางกล่าวว่า "สง่าราศีได้พรากจากอิสราเอลแล้ว เพราะเขายึดหีบแห่งพระเจ้าไป"

1 ซามูเอล 5

1 คนฟีลิสเตียยึดหีบแห่งพระเจ้าและนำไปจากเอเบนเอเซอร์ถึงเมืองอัชโดด

2 เมื่อคนฟีลิสเตียยึดหีบแห่งพระเจ้าไปนั้น เขานำเข้าไปไว้ในนิเวศของพระดาโกน และวางไว้ข้างพระดาโกน



3 และเมื่อประชาชนชาวอัชโดดตื่นเช้าในวันรุ่งขึ้น ดูเถิด พระดาโกนได้ล้มหน้าคว่ำลงมายังพื้นดินตรงหน้าหีบแห่งพระเยโฮวาห์ เขาทั้งหลายจึงยกพระดาโกนขึ้นตั้งไว้ในที่เดิม



4 แต่เมื่อเขาทั้งหลายตื่นเช้าในวันรุ่งขึ้น ดูเถิด พระดาโกนก็ล้มหน้าคว่ำลงมายังพื้นดินตรงหน้าหีบแห่งพระเยโฮวาห์ เศียรของพระดาโกนและฝ่ามือทั้งสองก็ถูกตัดออกอยู่ที่ธรณีประตู เหลืออยู่แต่ลำตัวพระดาโกน

5 เพราะเหตุนี้เองปุโรหิตของพระดาโกนและผู้ที่เข้าไปในนิเวศของพระดาโกน จึงไม่เหยียบธรณีประตูนิเวศพระดาโกนที่เมืองอัชโดดจนถึงทุกวันนี้

6 พระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์อยู่เหนือประชาชนอัชโดดอย่างหนัก พระองค์ทรงทำลายเขาและทรงเฆี่ยนเขาด้วยริดสีดวงทวารขั้นรุนแรง ทั้งชาวอัชโดดและเขตแดนของชาวเมืองนั้น

7 และเมื่อชาวเมืองอัชโดดเห็นอย่างนั้น เขาทั้งหลายกล่าวว่า "อย่าให้หีบแห่งพระเจ้าของอิสราเอลอยู่กับเราเลย เพราะว่าพระหัตถ์ของพระองค์อยู่เหนือเรา และเหนือพระดาโกนพระของเราอย่างหนัก"

8 เขาจึงใช้คนไปเรียกประชุมเจ้านายทั้งสิ้นของฟีลิสเตีย และกล่าวว่า "เราจะกระทำอะไรกับหีบแห่งพระเจ้าของอิสราเอลดี" เขาทั้งหลายตอบว่า "ให้เรานำหีบแห่งพระเจ้าของอิสราเอลอ้อมไปยังเมืองกัท" เพราะฉะนั้นเขาจึงนำหีบแห่งพระเจ้าของอิสราเอลไปที่นั่น

9 แต่เมื่อเขาทั้งหลายนำหีบอ้อมไปเมืองนั้นแล้ว พระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์ก็ต่อสู้เมืองนั้นกระทำให้เกิดการทำลายอย่างหนัก และทรงเฆี่ยนชาวเมืองนั้นทั้งเด็กและผู้ใหญ่ คือให้เกิดริดสีดวงทวารขั้นรุนแรงขึ้นที่ส่วนลับของเขาทั้งหลาย

10 เขาจึงส่งหีบแห่งพระเจ้าไปยังเมืองเอโครน และอยู่มาเมื่อหีบแห่งพระเจ้ามาถึงเมืองเอโครน ชาวเมืองเอโครนร้องว่า "เขาได้นำหีบแห่งพระเจ้าของอิสราเอลมาให้เรา เพื่อจะฆ่าเราและประชาชนของเราเสีย"

11 เพราะฉะนั้นเขาจึงส่งคนไปให้เรียกประชุมเจ้านายทั้งหมดของคนฟีลิสเตีย และกล่าวว่า "จงส่งหีบแห่งพระเจ้าของอิสราเอลไปเสียให้หีบนั้นกลับไปยังที่เดิม เพื่อหีบนั้นจะไม่ได้ฆ่าเราหรือประชาชนของเราเสีย" เพราะว่ามีการทำลายอย่างน่ากลัวตายแพร่ไปทั่วเมืองนั้น พระหัตถ์ของพระเจ้าก็อยู่ที่นั่นอย่างหนัก

12 คนที่ไม่ตายก็เป็นริดสีดวงทวารขั้นรุนแรง และเสียงร้องของชาวเมืองนั้นก็ขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์

1 ซามูเอล 6

1 หีบแห่งพระเยโฮวาห์อยู่ในถิ่นคนฟีลิสเตียเจ็ดเดือน

2 คนฟีลิสเตียก็เชิญพวกปุโรหิตและพวกโหรมา กล่าวว่า "เราจะกระทำอย่างไรกับหีบแห่งพระเยโฮวาห์ดี ขอบอกเราว่าจะส่งหีบไปยังที่เดิมด้วยอะไรดี"

3 เขาทั้งหลายตอบว่า "ถ้าท่านทั้งหลายจะส่งหีบแห่งพระเจ้าของอิสราเอลไป ก็อย่าส่งไปเปล่า ถึงอย่างไรก็ขอส่งเครื่องบูชาไถ่การละเมิดไปด้วย แล้วท่านทั้งหลายจะหายโรค และท่านทั้งหลายจะทราบด้วยว่า เหตุใดพระหัตถ์นี้จึงไม่หันไปเสียจากท่าน"



4 และเขากล่าวว่า "จัดอะไรเป็นเครื่องบูชาไถ่การละเมิดเล่า ที่เราจะต้องถวายให้พระองค์" เขาทั้งหลายตอบว่า "ลูกริดสีดวงทวารขั้นรุนแรงทองคำห้าลูกกับหนูทองคำห้าตัว ตามจำนวนเจ้านายแห่งคนฟีลิสเตีย เพราะว่าโรคอย่างเดียวกันนั้นติดต่อท่านทั้งหลายและเจ้านายด้วย

5 เพราะฉะนั้นท่านต้องทำรูปริดสีดวงทวารขั้นรุนแรงของท่านและรูปหนูของท่าน ซึ่งทำลายแผ่นดิน และท่านทั้งหลายจงถวายสง่าราศีแด่พระเจ้าของอิสราเอล ชะรอยพระองค์จะทรงเบาพระหัตถ์ของพระองค์จากท่านทั้งหลาย ทั้งจากพระของท่านและแผ่นดินของท่าน

6 ทำไมท่านจึงกระทำให้จิตใจของท่านแข็งกระด้างไปอย่างที่ชาวอียิปต์และฟาโรห์ ได้กระทำจิตใจของเขาให้แข็งกระด้างนั้น เมื่อพระองค์ทรงกระทำเหตุการณ์สู้เขาทั้งหลายแล้ว เขาทั้งหลายก็ต้องปล่อยให้ประชาชนไปมิใช่หรือ แล้วเขาทั้งหลายก็จากไป




7 บัดนี้จงเตรียมเกวียนใหม่เล่มหนึ่งมาเทียมเข้ากับแม่วัวคู่หนึ่งซึ่งยังไม่ เคยเข้าเทียมแอกเลย จงเอาแม่วัวมาเทียมเกวียนแล้วพรากลูกๆของมันกลับไปบ้านเสียให้พ้นจากมัน

8 จงนำหีบแห่งพระเยโฮวาห์มาวางไว้บนเกวียน และวางเครื่องทองคำซึ่งท่านทั้งหลายถวายให้พระองค์เป็นเครื่องบูชาไถ่การ ละเมิดไว้ในหีบข้างๆ แล้วก็ปล่อยให้มันไป

9 และคอยดู ถ้าไปตามทางถึงแผ่นดินของมันเอง คือทางไปเมืองเบธเชเมช พระองค์ก็เป็นผู้ทรงให้เกิดความชั่วร้ายอย่างใหญ่หลวงนี้แก่เรา ถ้าไม่เช่นนั้น เราจะได้ทราบว่าไม่ใช่พระหัตถ์ของพระองค์ที่กระทำต่อเรา เป็นโอกาสที่บังเอิญเกิดขึ้นแก่เราเอง"

10 คนเหล่านั้นก็กระทำตาม นำเอาแม่วัวคู่หนึ่งเทียมเข้ากับเกวียน แล้วขังลูกๆของมันไว้ที่บ้าน

11 และเขาก็วางหีบแห่งพระเยโฮวาห์ไว้บนเกวียนพร้อมกับหีบหนูทองคำและรูปริดสีดวงทวารขั้นรุนแรงของเขา

12 แม่วัวก็เดินตรงไปตามทางที่ไปเมืองเบธเชเมช ไปตามทางหลวง เดินพลางร้องพลางไม่เลี้ยวขวาหรือเลี้ยวซ้าย และบรรดาเจ้านายแห่งคนฟีลิสเตียก็ตามมันไปจนถึงพรมแดนเมืองเบธเชเมช



13 ฝ่ายชาวเมืองเบธเชเมชกำลังเกี่ยวข้าวสาลีอยู่ที่หุบเขา และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นหีบ เขาก็ชื่นชมยินดีที่ได้เห็น

14 เกวียนนั้นได้เข้ามาในนาของโยชูวาชาวเบธเชเมชและหยุดอยู่ที่นั่น มีหินใหญ่ก้อนหนึ่งอยู่ที่นั่น เขาจึงผ่าไม้เกวียนเป็นฟืน และเอาแม่วัวเป็นเครื่องเผาบูชาถวายแด่พระเยโฮวาห์

15 และคนเลวีก็เชิญหีบแห่งพระเยโฮวาห์ลง และหีบที่อยู่ข้างๆซึ่งมีเครื่องทองคำ วางไว้บนก้อนหินใหญ่นั้น และชาวเบธเชเมชก็ถวายเครื่องเผาบูชาและถวายเครื่องสัตวบูชาแด่พระเยโฮวาห์ใน วันนั้น

16 และเมื่อเจ้านายทั้งห้าของคนฟีลิสเตียได้เห็นแล้วเขาก็กลับไปยังเมืองเอโครนในวันนั้น

17 ต่อไปนี้เป็นรูปริดสีดวงทวารขั้นรุนแรงทองคำซึ่งคนฟีลิสเตียถวายเป็นเครื่อง บูชาไถ่การละเมิดถวายแด่พระเยโฮวาห์ รูปหนึ่งสำหรับเมืองอัชโดด เมืองกาซารูปหนึ่ง เมืองอัชเคโลนรูปหนึ่ง เมืองกัทรูปหนึ่ง เมืองเอโครนรูปหนึ่ง

18 รูปหนูทองคำก็เช่นเดียวกัน ตามจำนวนเมืองของฟีลิสเตียที่เป็นเมืองของเจ้านายทั้งห้า ทั้งเมืองที่มีป้อมปราการและชนบทที่ไม่มีกำแพงเมือง จนถึงหินก้อนใหญ่แห่งอาเบล ซึ่งเขาวางหีบของพระเยโฮวาห์ลงไว้นั้น หินนั้นก็ยังอยู่จนทุกวันนี้ ที่ในทุ่งนาของโยชูวาชาวเบธเชเมช

19 พระองค์จึงทรงประหารชาวเบธเชเมช เพราะว่าเขาทั้งหลายได้มองข้างในหีบแห่งพระเยโฮวาห์ พระองค์ได้ทรงประหารเสียห้าหมื่นเจ็ดสิบคน และประชาชนก็ไว้ทุกข์ เพราะว่าพระเยโฮวาห์ทรงประหารประชาชนเสียเป็นอันมาก

20 แล้วชาวเบธเชเมชจึงกล่าวว่า "ผู้ใดสามารถยืนอยู่ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าบริสุทธิ์องค์นี้ได้ พระองค์จะเสด็จไปจากเราไปหาผู้ใดดี"

21 ดังนั้นเขาจึงส่งผู้สื่อสารไปยังชาวเมืองคีริยาทเยอาริมกล่าวว่า "คนฟีลิสเตียได้คืนหีบแห่งพระเยโฮวาห์มาแล้ว ขอลงมาเชิญหีบขึ้นไปอยู่กับท่านเถิด"

✶✵✴❄❅❆❇❈❉❊❋❖❤❥❦❧ ☀

✶✵✴❄❅❆❇❈❉❊❋❖❤❥❦❧ ☀

เป็นอีกหนึ่งวันที่ท้ายลุกขึ้นเฝ้าเดี่ยว แล้ว งงๆ ว่าพระเจ้าบอกอะไรท้าย ผ่านไปได้ เกือบอาทิตย์ เมื่อวานตอนเย็นๆ ลูกๆเห็นภาพในคอมแล้วถามว่ามันคือภาพอะไร ท้ายเล่าเรื่องให้เขาฟังราวนิทาน แต่สิ่งที่พูดคุยกับลูกๆไปนั้น ตัวท้ายเองก็ไม่น่าเชื่อว่า ตัวเองคิดได้ยังไง พูดและอธิบายกับลูกๆไป ราวกับเข้าใจในพระวจนะคำตอนนี้ได้ดี  หลังจากนั้นท้ายก็หาอ่านบทความที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่พบว่า มีน้อยมาก ทั้งๆที่เนื้อเรื่องในตอนนี้สอนอะไรมากมายในฐานะ อิสลาเอลฝ่ายวิญญาณอย่างเราๆ
สิ่งที่ท้ายได้ในพระคำตอนนี้คือ........

✶✵✴❄❅❆❇❈❉❊❋❖❤❥❦❧ ☀

1. พระองค์ทรงไร้ขีดจำกัด ท้ายเข้าใจว่าช่วงเวลานั้น อิสลาเอลได้หย่อนยานลงในความสัมพันธ์กับพระเจ้า ดูจากพระธรรม1 ซมอ 3 ลูกชายของ ปุโรหิตเอลีทั้งสองคน ทำความผิด ต่อพระวิหารของพระเจ้า แต่คนอิสราเอลก็แค่ซุบซิบกันเท่านั้น ไม่ได้ลุกขึ้นมาจัดการ หรือปล่อยเลยตามเลย ผิดกับสมัยของ โมเสส ที่ค่อนข้างเคร่งคัดกับพระวิหาร พลับพลาของพระเจ้าเอามากๆ แม้แต่ผู้นำเองอย่างโมเสส ก็เข้าเฝ้าพระเจ้าตลอดเวลา ( แปะ ไว้ เป็นบทความของพ่อคนหนึ่งว่าด้วยความบาปของลูกชายสองคนของเอลี ท่านบรรยายได้น่าคิดมากๆคะ https://www.facebook.com/Queenofpeace101/posts/655878691117990?stream_ref=10)

 และเราสามารถสังเกตได้อีกตอนหนึ่ง คือ 1 ซมอ 4:3-4  เป็นตอนที่อิสราเอลพ่ายแพ้ต่อฟีลิเตีย แต่ผู้นำในขณะนั้นกลับตั้งคำถามจากพระเจ้าว่าทำไมพระเจ้าให้เราพ่ายแพ้ แน่นอนการตั้งคำถามแบบนี้ไม่ผิดแต่ประการใดเพราะสมัย โยชูวาก็ทำเช่นนั้น แต่การตอบสนองทั้งสองท่านแตกต่างกัน โยชูวา คุกเข่าแสวงหาพระเจ้า และทูลถามถึงสาเหตุแห่งการพ่ายแพ้  แต่พวกผู้ใหญ่ในสมัยนี้กลับสรุปเองว่าไปเอาหีบแห่งพระเจ้ามาเถอะ นั้นหมายความว่า พวกผู้ใหญ่คิดอะไรอยู่? หีบของพระเจ้าเป็นเครื่องรางในการออกรบหรือ?  เขาคิดว่าการนำหีบของพระเจ้ามาไว้กับกองทัพจะช่วยให้เขาชนะศึกในครั้งนั้น  แท้ที่จริงแล้วพระเยโฮวาห์ของอิสราเอลจำกัดหรือ?  พระองค์อยู่แต่ในหีบหรือ?  ถ้าเอาหีบมาพระองค์ถึงจะมาอยู่กับคุณหรือ? แท้ที่จริงแล้วพระเยโฮวาห์ไม่เคยจำกัด พระองค์ทรงสร้างโลกนี้ และพระองค์ทรงอยู่ในโลกนี้ทุกหนทุกแห่ง แม้วันนี้คุณจะคุกเข่าลงแสวงหาพระองค์ที่ไหน พระองค์ก็ทรงทอดพระเนตรเห็นคุณแต่อิสราเอลในขณะนั้นไม่คิดแบบนั้น อิสราเอลไม่ได้เอาพระเจ้ามานั่งกลางบัลลังก์ใจของพวกเขา แต่เขากลับเอาหีบพันธสัญญา เอาสิ่งของที่มองเห็นได้ เป็นรูปธรรมมาเป็นสัญลักษณ์ในการทำให้ตัวเองอุ่นใจ พระเจ้าไม่ใช่สิ่งของที่จะต้องให้คนหาบไปหาบมาถึงจะไปที่นั้นๆได้ พระองค์ไม่ได้จำกัดอยู่แต่ในหีบ  ท้ายคิดว่าในสมัยนั้น อิสราเอลไม่ได้เรียนรู้จักพระเจ้าขอองโมเสส และโยชูวาเลย  ในช่วงเวลานั้น อาจจะเป็นเพราะ มีขนบธรรมเนียม ประเพณี ของชนชาติ รอบข้างของอิสราเอล ที่เขา เคารพพระของเขามากมาย จนทำให้ อิสราเอลสมัยนั้น เสื่อมลงไป ถดถอยลงไป

ในเหตุการณ์ตอนนี้พระเจ้าทรงสำแดงพระองค์เองให้ทั้งคน อิสราเอลที่ไม่รู้จักพระองค์เลย และคนฟีลิสเตียคนต่างชาติได้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของพระองค์   ขณะนั้นท้ายคิดว่า คนฟิลิสเตียคงดีอกดีใจที่ยึดหีบของพระเจ้าไปได้ เขาเข้าใจว่า ได้พระของอิสราเอลก็เหมือนยึดเอาชัยชนะของอิสราเอลมา พวกเขาเอาหีบของพระเจ้ามาเป็นตัวประกัน และตั้งไว้ในพระวิหาร ของพระดาโกน พระของเขา พระเจ้าทรงสำแดงถึงความยิ่งใหญ่ของพระองค์ให้คน ฟีลิสเตียได้เห็น ใน  1 ซมอ 5 ข้อ   3 “และเมื่อประชาชนชาวอัชโดดตื่นเช้าในวันรุ่งขึ้น ดูเถิด พระดาโกนได้ล้มหน้าคว่ำลงมายังพื้นดินตรงหน้าหีบแห่งพระเยโฮวาห์ เขาทั้งหลายจึงยกพระดาโกนขึ้นตั้งไว้ในที่เดิม”  4 แต่เมื่อเขาทั้งหลายตื่นเช้าในวันรุ่งขึ้น ดูเถิด พระดาโกนก็ล้มหน้าคว่ำลงมายังพื้นดินตรงหน้าหีบแห่งพระเยโฮวาห์ เศียรของพระดาโกนและฝ่ามือทั้งสองก็ถูกตัดออกอยู่ที่ธรณีประตู เหลืออยู่แต่ลำตัวพระดาโกน” พระเจ้าได้สำแดงพระองค์ วันแรกพวกฟีลิสเตียคงมาแบบ งงๆ สังสัยแผ่นดินไหวอะไรทำนองนั้น เลยซ่อมแซมพระดาโกนอย่างเรียบร้อย  แต่วันต่อมาพระเจ้าก็สำแดงพระองค์ซ้ำอีกเพื่อจะให้พวกฟิลิสเตียได้รู้ว่า นั้นคือฝีพระหัตถ์ของพระเจ้า และการสำแดงของพระองค์ก็เกิดขึ้นเรื่อยมา ตั้งแต่คนฟีลิสเตียนำหีบของพระเจ้าไปไว้กับชนชาติของตน


✶✵✴❄❅❆❇❈❉❊❋❖❤❥❦❧ ☀

2. พระเจ้ารักชนชาติของพระองค์ และไม่มีใครสามารถมาพลากความรักนี้ออกจากชนชาตินี้ได้ พระองค์ทำตามพันธสัญญาที่พระองค์ได้ให้ไว้กับอับราฮัมบิดาของเรา ว่าจะไม่ทอดทิ้งเรา พระองค์ทรงรักษาสัญญานั้น แม้ในขณะนั้นชนชาติอิสราเอลจะหลงผิดไปบ้าง กระทำบาปกับพระเจ้าบ้าง แต่พระองค์ก็ทรงรักชนชาติของพระองค์

❤✶✵✴❄❅❆❇❈❉❊❋❖❤❥❦❧ ☀

สิ่งที่เราควรเรียนรู้จากพระธรรมตอนนี้ .....
พระเจ้าไม่ใช่ไม้กางเขนที่เราแขวนเอาไว้ที่คอ แล้วบอกว่าพระองค์อยู่กับเรา แต่พระองค์คือบุคคลที่ที่อยู่ในใจของคริสเตียนทุกคน พระองค์ทรงนั่งที่บัลลังใจของเรา พระองค์ทรงพูดคุยกับเราเป็นที่ปรึกษาเราได้ เป็นพระองค์ที่มีความรักไม่เปลี่ยนแปลง พระองค์เป็นคนที่อยู่เคียงข้างเราแม้ยามยากลำบากเพียงใด

อย่ากระทำอย่างคนบนโลกนี้ ที่เขาแขวนพระของเขาที่คอ แต่ยังคงนั่งกินเหล้า ด่าพ่อแม่ ทุบตีลูกเมีย เมาเหล้าองุ่นไปวันๆ  อย่าทำเพียงแค่แขวนกางเขนไว้ที่คอ แล้วบอกว่าเราเป็นคนของพระเจ้า โดยไม่ได้ดำเนินชีวิตให้อยู่ในทางมรรคาของพระองค์เลย อย่าเพียงแขวนกางเขนที่คอของเราแต่ไม่รู้ว่า พระองค์ทรงแลกเรามาด้วยชีวิต เลือดเนื้อของพระองค์ พระองค์ทรงไถ่เรามาด้วยความรักของพระองค์

 ได้โปรดอย่าเหยียบย้ำความรักนั้น ด้วยการกระทำบาป  อย่าทำพระองค์เสียพระทัยในชีวิตของท่าน พระองค์มิได้ทรงต้องการสิ่งใด จากชนชาติของพระองค์ นอกจากความรักของท่านที่จะจงรักภักดีต่อพระองค์ และรักพระองค์ด้วยสิ้นสุดจิตสุดใจ สุดกำลังของท่าน เหนือสิ่งอื่นใดพระเจ้าปรารถนาให้เรา นำความรักนี้ไปสู่เพื่อนบ้านของเรา (ทั้งคนที่เชื่อและไม่เชื่อ)

ขอพระเจ้าอวยพระพรผู้ที่เดินในทางมรรคาของพระองค์

อาเมน♥«´¨`•°..AMEN..°•´¨`»♥

███▓▒░░.GOD BLESS U.░░▒▓███
























ขอบคุณข้อมูลบางส่วนจาก....