TOPBOM BAD LOVE FT GD [Fic BigbangX2ne1]

ลำดับตอนที่ #5 : BAD LOVE 4 40%

BAD LOVE 4










 

"เผลอแปปเดียวก็หนีมาอยู่กับผู้ชายแบบนี้ไม่เรียกว่าแรดแล้วจะเรียกว่าอะไร" 

"ท็อปนี่มันมากไปแล้วนะ!!" ฉันรู้สึกราวกับถููกน้ำเย็นสาดหน้า นี่มันจะเกินไปแล้วนะ!ดูถูกกันมากไปแล้ว!!! 

"เหอะๆ ทำไม?แทงใจดำงั้นเหรอ?" 

"ท็อปไม่ว่านายจะมองว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนฉันขอยืนยันว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่นายคิด!"

"แล้วเมื่อกี้คืออะไร? เหอะ ไม่ใช่เพราะว่าเธอไปอ่อยไอ้จีดีงั้นเหรอ?"

"นี่นาย!!"

"หุบปากซะปาร์คบอม!!!"

"!!!!!" ฉันถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นสายตาของท็อป สายตาที่ดูแข็งกร้าวมองฉันเหมือนตำหนิฉันได้แต่ยืนนิ่ง ไม่สิทำไมถึงยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้ละปาร์คบอม โอ้ยย!!แค่โดนตะวาดใส่แค่นี้ทำไมถึงต้องกลัวด้วยเนี่ย!!!

"ผู้หญิงอย่างเธอถ้าจะให้หยดแรดมีแค่วิธีเดียวเท่านั้นแหละ!!" ท็อปเหยียดยิ้มร้ายก่อนจะกระชากฉันให้เดินตามไป

"โอ้ย!!ไอ้บ้าท็อปฉันเจ็บนะ ปล่อย!!!" 

"ฉันสาบานเลยว่าถ้าเธอไม่เดินตามมาดีๆฉันจะฆ่าหั่นศพเธอเดี๋ยวนี้แหละ!!"

"....!!!" ไม่กลัวหรอกย่ะ!!! ก็แค่เดินตามไปเงียบใช่ป่ะ แค่นี้ก็ทำได้ไม่เห็นต้องขู่เลยนี่!!!!

"เออ เงียบก็เป็นเหมือนกันนี่"

"ไอ้บ้าคนไหนมันขู่ละย่ะ"<---ได้แต่คิดในใจ ไม่กล้าพูดหรอก -_-

"เข้าไปในรถ"

"......" ฉันยืนนิ่งไม่มีทาง ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งของคนแบบนี้ด้วยบ้าป่ะ?

"1"

"......." เปิดประตูรถแล้วรีบเข้าไปนั่งเลยค่ะ ณ จุดจุดนี้ ชิ!เอะอะก็ขู่แมนตายแหละ!!!-_-

"บอกไว้ก่อนนะปาร์คบอม ถ้าเธอขัดคำสั่งฉันเธอแย่แน่!"

"เออรู้!!!" ฉันกระแทกเสียงใส่ท็อปก่อนจะรีบปิดประตูรถ คำก็ขู่สองคำก็ขู่ เหอะ ให้มันได้อย่างนี้สิ!!









ท็อป


ผมลอบมองคนที่นั่งเบาะข้างๆเป็นระยะๆ ปาร์คบอมเอาแต่มองข้างทางหน้าไม่สบอารมณ์ของอีกคนสะท้อนกับกระจกรถทำให้ผมเห็นหน้าอีกคนอย่างชัดเจน

หึๆจะว่าไปเป็นผู้หญิงที่ประหลาดดีนะแค่ขู่ไม่กี่คำก็ทำตาม ทีเวลาด่านี่ไม่เคยจะฟัง

ผมอาจพูดแรงกับปาร์คบอมไปผมรู้ตัว แต่ยัยนี่ไม่เคยฟังดีๆเองมันก็สมควรแล้วที่จะโดนผมว่าแบบนั้น

ก็ยอมรับนะตอนเห็นปาร์คบอมอยู่กับจีดีผมรู้สึกอารมณ์เสียนิดหน่อย ท่าทางห่วงใยของไอ้จีอีก เหอะๆ เพื่อนกันดูก็รู้ว่ามันคิดอะไรพูดก็พูดเถอะผมรู้ว่าปาร์คบอมต้องโดนแอนตี้ขนาดไหนแต่มันก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ? มันก็สาสมแล้วที่คนอย่างยัยนั่นจะโดนแบบนี้ทั้งที่ครอบครัวผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครเลย เฮยุนก็เป็นผู้หญิงแสนดีขนาดนั้นทำไมปาร์คบอมถึงเกลียดพี่สาวผมขนาดนี้ หรือผมควรถามใครสักคนดู?

"ทำไมเธอถึงต้องเกลียดเฮยุนด้วย" ผมถามทำลายความเงียบบนรถ

"นายว่าไงนะ?" ปาร์คบอมหันมาหาผมก่อนเธอจะเลิกคิ้วมอง

"ฉันถามว่าทำไมเธอต้องเกลียดเฮยุนด้วย"

"ฉันไม่ได้เกลียด.." ผมมองหน้าปาร์คบอมไม่รู้ว่าผมตาฝาดไปหรือเปล่าเพราะเมื่อกี้หน้าของปาร์คบอมแสดงสีหน้าว่ากำลังเจ็บปวดแต่สักพักปากเรียวก็เหยียดยิ้มอย่างสมเพช ผมก็ไม่รู้ว่าเธอยิ้มแบบนั้นทำไมเหมือนกัน แต่รอยยิ้มนั่นมันดูเศร้าไม่สิผมคิดไปเองมั้ง

"......"

"ฉันแค่ไม่อยากพบไม่อยากเจอคนที่เข้ามาทำ....."

'ครืดดดด ครืดดดดด'

ผมมองโทรศัพท์ของอีกคนที่กำลังสั่น ภาพบนจอบ่งบอกว่ามีสายเรียกเข้า

"ค่ะ ปาร์คบอมพูดค่ะ" ผมลอบมองอีกคนที่กำลังพูดโทรศัพท์ ตามองทางไปเรื่อยๆในขณะที่หูก็ฟังที่อีกคนพูดกับปลายสาย

'ยัยผู้หญิงหน้าไม่อาย คิดว่าท็อปเขาเลือกเธอเหรอย่ะผู้หญิงแรดๆอย่างเธอไม่สมควรมีที่ยืนในวงการหรอก!!"

"ขอโทษนะค่ะ ฉันคิดว่าคุณน่าจะโทรผิดเบอร์แล้วละค่ะ" ไม่รู้ว่านี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ที่ผมลอบมองเธอ คิ้วของปาร์คบอมขมวดกันก่อนจะรีบเก็บโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋า

'ครืดดดดดด ครืดดดดด'

ปาร์คบอมขมวดคิ้วอีกครั้งก่อนจะรับโทรศัพท์ที่พึ่งเก็บลงไปไม่ถึง 1 นาที

"ปาร์คบอมพูดค่ะ"

'ยัยผู้หญิงไร้ยางอาย หน้าด้าน...!!!!' 

"คุณโทรผิดแล้วค่ะ ขอโทษนะค่ะ" ปาร์คบอมกดวางสายทันทีไม่รอให้ปลายสายพูดจบ

'ครืดดดด ครืดดดดด'

"....."ปาร์คบอมรับสายอีกครั้งเมื่อกดวางจากอีกสายได้ไม่กี่วิ ครั้งนี้เธอรับแต่ไม่ได้พูดอะไร

'ฉันนึกว่าเธอจะดีซะอีกนะปาร์คบอม ผู้หญิงที่สร้างภาพว่าดีแสนดีกลับไปตบกับเพื่อนนางแบบเพื่อแย่งผู้ชาย อุตส่าห์หลงเป็นแฟนคลับตั้งนานแสนนานไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้เธอนี่มันจอมสร้างภาพ!'

ผมแย่งโทรศัพท์จากมืออีกคนมาก่อนจะกดวางสายแล้วปิดเครื่องทันที

"รู้ว่าเขาโทรมาด่ายังจะรับอีก"

"พอใจนายยังละ..?" เสียงเรียบๆของปาร์คบอมทำเอาผมถึงกับเงียบตาม ผมจอดรถไว้ข้างทางก่อนจะหันไปพูดกับปาร์คบอม

"ยัยบ้าเอ้ย! มีคนที่ไหนบ้างที่รู้ว่ามีคนโทรมาด่าแล้วยังจะรับ" ผมหันไปตะหวาดใส่ปาร์คบอมถ้าเป็นทกทีเธอจะด่าผมกลับแต่นี่เธอเงียบมากไม่มีการตอบกลับผมเลยสักนิด

"ฉันถามว่าพอใจนายหรือยังท็อป"

"......" ปาร์คบอมหันหน้ามาหาผมดวงตากลมมีน้ำสีใสคลออยู่เต็มเบ้า

"พอใจนายหรือยังที่เห็นฉันโดนแบบนี้ สาแก่ใจนายหรือยัง!!!"

"......" น้ำใสค่อยๆไหลรินจากดวงตากลม

"เอาสิท็อป ถ้ามันยังไม่พอใจนายนายก็ทำให้ชีวิตของฉันพังกว่านี้สิท็อป ทำเลย!!!"

".....ขอโทษ...."

"....!!!!" ผมกอดปาร์คบอมไว้หลวมๆก่อนจะค่อยๆเช็ดน้ำตาของเธอออกช้าๆ เธอทำท่าทีงุนงงกับการกระทำของผม ใช่...ผมก็ งง กับตัวเองเหมือนกัน ไม่เข้าใจว่าทำไมผมต้องปลอบเธอทั้งที่ผมต้องการให้มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก ไม่เข้าใจเลยจริงๆ..







 

40%

 

 

สวัสดีค่ะรีดเดอร์ทุกๆท่านนนน
หายไปนานกลับมาทั้งทีอัพไม่เต็ม 100% อีก T_T
เห็นหลายๆคนฟ้องว่าไม่ยอมอัพเลยทนฟังเสียงเรียกร้องไม่ไหวต้องมาอัพจริงๆสักที
หายไปนานเลยเนาะหลายเดือนเลย
ไรท์ไม่มีทางทิ้งเรื่องนี้อยู่แล้วว รักเรื่องนี้มากบอกเลยยย
ต้องอัพเรื่องนี้ให้จบ นี่คือสิ่งที่ต้องทำ 55555
ยังไงก็ขอโทษทุกคนด้วยนะที่หายไปนานนนนน
ต่อไปนี้จะอัพให้บ่อยขึ้นแล้วจะอัพให้จบค่ะ สัญญาาาา


วันนี้เอามาฝากแค่นี้ก่อนเนาะ พร่งนี้เจอกันใหม่ค่ะ รักรีดเดอร์ทุกท่าน จุ้ป <3