คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : รักเสพย์ติด
“ซอลขา..หนูโคตรจะทำให้พี่ร้อนเลยค่ะ”
MIN SAID
EP 26: รักเสพย์ติด
SOL’S TALKS
New condo รัชโยธิน,
หลายวันต่อมา..
“ซอลขา.. จูบอีกค่ะ”
ฉันละสายตาจากจอทีวีและแหงนใบหน้าให้เขาจูบถนัดขึ้น พี่มิณทร์อ้อมมือมาเชยปลายคางฉันแล้วสัมผัสรอยจูบลงมาอย่างแผ่วเบาและค่อยๆร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ
“เดี๋ยวก็ดูหนังไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ” ฉันพยายามที่จะเตือนเขาเพราะฉันเองก็ชักจะดูซีรีย์ที่เปิดคลออยู่ไม่รู้เรื่องแล้ว ขณะที่ซีรีย์กำลังสนุกเราก็เอาแต่จูบกัน..
“ก็ปากหนูนุ่ม จูบหนูหวานนี่คะ” พี่มิณทร์ผละริมฝีปากออกแล้วแตะรอยยิ้มให้ฉัน แววตาของเขานั้นเหมือนจะไม่ใส่ใจซีรีย์เกาหลีที่เปิดอยู่เลยสักนิดเดียว ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วที่พี่มิณทร์ก็เอาแต่เรียกร้องรอยจูบจากฉัน “ถ้าหนูอยากดูต่อ งั้นเดี๋ยวเราดูกันต่อก็ได้ค่ะ”
พี่มิณทร์จูบเบาๆที่เรียวปากฉันก่อนจะละสายตากลับไปยังหน้าจอทีวีเพื่อดูซีรีย์ต่อ ฉันกระชับอ้อมกอดและซุกตัวจมลงไปในอ้อมอกพี่มิณทร์แล้วนอนฟังเสียงหัวใจพี่มิณทร์เต้นขณะที่เรานอนกอดกันดูซีรีย์เกาหลีอยู่บนโซฟา..
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
ฉันนอนฟังเสียงหัวใจพี่มิณทร์ที่เต้นดัง.. ทั้งๆที่เมื่อกี้ฉันเป็นคนออกปากห้ามเขาเองนะแต่ทำไมตอนนี้ฉันถึงอยากดึงเขาลงมาจูบเองซะแล้ว
อา..นี่ฉันขลุกอยู่ที่คอนโดพี่มิณทร์มากี่วันแล้วนะ? ๕ วันได้แล้วมั้งที่ฉันย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ที่นี่ และที่ฉันกล้าย้ายตัวเองมาอยู่ที่นี่ก็เพราะปะป๊ามะม๊ากับเฮียกรไปเจรจาเรื่องธุรกิจที่สิงคโปร์เป็นเวลาเกือบ ๑๐ วัน
แมวไม่อยู่.. หนูกุญแจซอลร่าเริงชัดๆ
“เดี๋ยวเย็นนี้เราไปช็อปปิ้งที่ซุปเปอร์กันนะคะ” พี่มิณทร์กระซิบบอกฉันและจูบเบาๆที่ศีรษะขณะที่ใบหน้าหล่อเหลายังคงจับจ้องดูซีรีย์อยู่ ฉันแหงนมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาที่กำลังตั้งใจดูซีรีย์ของพี่มิณทร์ จมูกโด่งเป็นสันถูกฉาบทับด้วยแสงที่สะท้อนออกมาจากจอทีวี ไม่ว่าจะมุมเสย.. มุมเงยก็ดูเซ็กซี่.. ฉันค้นพบว่าการใช้ชีวิตอยู่กับพี่มิณทร์ เขามีความสามารถพิเศษที่สามารถทำให้ฉันใจเต้นระรัวและหน้าเห่อร้อนเพราะสเน่ห์ของเขาได้ทุกวัน
เพลียหัวใจแรงอ่ะ..
“พี่มิณทร์ วันนี้เราทำสุกี้ทานกันดีมั้ยคะ”
“ยังไงก็ได้ค่ะตามใจแม่ครัวคนเก่งเลย” พี่มิณทร์ก้มลงมาจุ๊บเบาๆที่หน้าผากฉัน“เดี๋ยวเสร็จจากซุปเปอร์เราไปกินบิงซู กันที่สยามด้วยมั้ยคะ” พี่มิณทร์ก้มหน้าลงมาชวนฉันจนฉันเผลอนึกย้อนไปยังภาพในอดีต อา.. เขาจำเรื่องเมื่อก่อนได้ด้วย เมื่อก่อนที่เขาเรียกตัวเองว่าเป็น “พี่ชาย”และฉันก็เป็นได้แค่“น้องสาว” เขาเท่านั้น
“พี่ยังจำเรื่องในอดีตของเราได้อีกหรอคะ”
“ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะคะเรื่องของหนูพี่จำได้หมดแหล่ะ เรื่องที่พี่จำไม่ได้ก็มีแต่พี่ตกหลุมรักหนูเมื่อไหร่ก็แค่นั้น”
พี่มิณทร์ยิ้มล้อฉัน แววตาของเขาตอนนี้เหมือนแววตาที่เขามองฉันเมื่อก่อนนั้นไม่มีผิด นี่ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด ถ้าฉันไม่คิดเข้าข้างตัวเองมากไป ฉันคิดได้ไหม.. ว่าเขาเริ่มมีใจและฉันเริ่มมีบทบาทกับชีวิตเขาตั้งแต่ตอนนั้น
“สรุปว่าพี่มิณทร์จะพาซอลไปทัวร์สยามหรอคะ”
“ค่ะ แต่ถ้าหนูไม่อยากไปเราไปเดินเล่นกันแค่ซุปเปอร์ก็ได้” พี่มิณทร์เลิกคิ้วถามความเห็นฉัน โหยย ใครจะไม่อยากไปล่ะ ฉันอยากไปซ้ำบรรยากาศเดิมๆที่เคยเศร้าโศกที่สยามสักหน่อย เพราะแต่ก่อนฉันทำได้แค่เดินข้างพี่มิณทร์ในฐานะน้องสาวแต่วันนี้ฉันจะเดินควงกับเขาในฐานะคนรัก
“ซอลอยากไปค่ะ!”
“ทำไมดูกระตือลือล้นจังคะ หนูมีอดีตอะไรที่พี่ไม่รู้ที่สยามรึเปล่า?” อดีตไม่มี..เพียงแต่ตอนนี้อยากสร้างความทรงจำดีๆลบความทรงจำเดิมๆที่สยามค่ะ! ฉันอยากเดินจับมือกับเขา.. เดินเคียงคู่กับเขาแบบคนรักกันรอบสยามมานานแล้ว มันคือความฝันตั้งแต่สมัยเด็กๆของฉันเลยนะ
“ซอลเคยโดนหนุ่มวิศวะทำให้เจ็บที่สยามค่ะ”
“ใคร! ไอ้โฟล์คหรอคะ?” พี่มิณทร์ลุกพรวดทำท่าจะขยับตัวลุกขึ้นนั่งและเขวี้ยงสายตาดุๆมาที่ฉัน พี่ขาา พี่กำลังรำลึกอดีตกับน้องอยู่แล้วจู่ๆพี่ลากไปหาไอ้หมาโฟล์คได้ไงคะ? มันก็เป็นเรื่องในอดีตที่พี่ทำไว้น่ะแหล่ะค่ะ พี่มิณทร์เคยควงกับพี่มิ้นท์เดินเล่นที่สยามต่อหน้าต่อตาฉัน.. โห พูดแล้วเจ็บจึ๊กกเลย!
“แล้วโฟล์คมาเกี่ยวอะไรด้วยล่ะคะ?”
“อ้าว.. ตกลงไม่เกี่ยวกับไอ้โฟล์ค” พี่มิณทร์ทำหน้างงก่อนจะชี้มือไปที่ตัวเอง “งั้นหนูหมายถึงพี่หรอคะ??”
“ไม่ใช่พี่แล้วจะเป็นใครล่ะคะ”
“พี่ไปทำอะไรตอนไหนคะ จำไม่เห็นได้?” พี่มิณทร์ทำหน้านึก อย่า.. อย่าให้เหลา! เขาทำฉันเจ็บมากี่ดอกฉันจำได้หมดอ่ะ
“ก็ตอนนั้นพี่คงความรักบังตาจำไม่ได้ก็ไม่น่าแปลกหรอกค่ะ” ฉันสวนเขาไปหนึ่งหมัดจนพี่มิณทร์ทำหน้าเจื่อนๆ
“พี่ควงกับพี่มิ้นท์ไม่เห็นหัวซอล พี่ก็ไม่น่าจำได้หรอกค่ะ” พี่มิณทร์ทำหน้าเหวอและมีสีหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด เขาเกาหัวแกรกๆและถอนหายใจน้อยๆก่อนจะยันตัวลุกขึ้นมานั่งก่อนจะจุมพิตฉันที่กึ่งกลางหน้าผากอย่างสำนึกผิด
“พี่ขอโทษค่ะ..”
“พี่จะขอโทษซอลทำไมคะ ตอนนั้นพี่เป็นแฟนกับพี่มิ้นท์และซอลก็เป็นแค่เด็กคนนึงที่แอบหลงรักพี่ก็เท่านั้น”
“ได้ยินแบบนี้พี่ยิ่งเจ็บจี๊ดดดเลยค่ะ” พี่มิณทร์จ๋องเป็นหมาจ๋อยกับการรำลึกอดีตยกแรกของฉัน ความจริงฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงงี่เง่าที่ชอบยกเรื่องในอดีตขึ้นมาหาเรื่องทะเลาะหรอกนะแต่มันคือความจริง..
ความจริงที่ฉันเคยเจ็บเพราะพี่มิ้นท์แต่ปัจจุบันฉันเป็นคนเดียวที่สะท้อนอยู่ในแววตาพี่มิณทร์ก็พอ เพราะงั้นอดีตกากๆกับยัยนั่นฉันไม่สน เคป่ะ!
“ซอลไม่สนอดีตเพราะงั้นวันนี้เราไปเดทกันที่สยามกันนะคะ” ฉันคล้องคอพี่มิณทร์ให้โน้มลงมาใกล้ๆฉัน “วันนี้เราจะหวานกันให้เด็กมอปลายอายไปเลย” คำพูดฉันทำให้พี่มิณทร์มีสีหน้าดีขึ้นแล้วหัวเราะร่วน
“หนูน่ารักขนาดนี้ พี่ไม่หลงหัวปักหัวปำก็แย่แล้วค่ะ” ฉันชอบเวลาที่เรามองตาแล้วค่อยๆประกบริมฝีปากกัน หากเป็นฉันที่โน้มคอเขาลงมาเพื่อวอนขอจูบ แต่กลับเป็นเขาที่เอาแต่คลอเคล้าและบดเบียดริมฝีปากฉันไม่ปล่อย ฉันรู้สึกคล้ายว่าเราเสพย์ติดกันและกัน
ฉันได้เดินจับมือพี่มิณทร์ควงกันรอบสยามอย่างที่ฉันเคยฝัน เราได้ทำอะไรหลายอย่างด้วยกันเหมือนคู่รักทั่วๆไป ฉันมีความสุขจนเหมือนตัวจะลอยได้แต่ยิ่งฉันมีความสุขมากเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งกลัวเท่านั้น..
หลายวันที่ผ่านมาที่เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เรากอดและจูบกันอย่างดูดดื่ม ริมฝีปากเราเกาะเกี่ยวกันราวกับกระหายในทุกๆครั้ง.. เรากอดจูบเหมือนกลัวว่าเราจะไม่ได้จูบกัน และที่ฉันยอมปล่อยตัวแบบนั้นเพราะฉันรู้ว่าฉันต้องรีบตักตวงความสุขก่อนที่เขาจะไป ฉันจะสูดกลิ่นอายความสุขและบันทึกไออุ่นเขาไว้ เมื่อใดที่เราต้องห่างกันไกล.. ความสุขของเราในวันนี้จะเป็นน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจฉัน
“ฉันอยากสลัก..และแสดงความเป็นเจ้าของบนตัวพี่มิณทร์”
SOL SAID
“อื้ออ พี่มิณณณทร์.. ซอลจะไม่ไหวแล้วนะ” ฉันครางประท้วงเขาที่ขบเม้มริมฝีปากจูบฟัดไปทั่วเนินอกฉันอย่างหนักหน่วง พี่มิณทร์ดูจะไม่เคยเบื่อที่จะฟัดฉัน
“พี่ห้ามใครมาแตะต้องหนูนอกจากพี่นะคะ” พี่มิณทร์กระซิบข้างหูซ้ำๆสลับกับการบอกรัก เขาดูไม่เบื่อที่จะฟัดและฝากร่องรอยบนร่างกายฉันในทุกๆคืน เพียงแต่ในค่ำนี้มันหนักหน่วงกว่าทุกๆวัน
“ซอลจะมีแต่พี่มิณทร์ค่ะ..” คืนแล้วคืนเล่าที่เราเฝ้าพลอดรักต่อกัน ฉันจิกทึ้งเรือนผมเขาเสียงกระเส่าอย่างที่ห้ามตัวเองไม่ได้ขณะที่พี่มิณทร์ก็เอาแต่บีบเคล้นและดูดดึงจนหน้าอกหน้าใจฉันจนขึ้นเป็นรอยแดงจ้ำ ในทุกๆคืนที่เรากอดจูบและสัมผัสในกันและกัน ฉันยิ่งรู้สึกถึงความต้องการมหาศาลที่มันพลุ่งพล่านขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งใกล้วันที่พี่มิณทร์ต้องเก็บของย้ายไปอยู่เขื่อนเท่าไหร่ความต้องการในตัวกันและกันของเรามันยิ่งสะท้อนออกมาชัด
“ซอลขา..พี่รักหนูนะคะ”
“ซอลก็รักพี่มิณทร์ค่ะ” ฉันรู้ว่าเขาต้องสะกดกลั้นอารมณ์และทรมานตัวเองในทุกๆวัน พี่มิณทร์พยายามไม่พาตัวเองไปถึง “ขั้นนั้น” กับฉัน แต่เราก็พากันเตลิดจนเกือบไปถึงจุดๆนั้นหลายรอบ..
ความสัมพันธ์ชายหญิงเหมือนน้ำมันใกล้ไฟ ความปรารถนาเกิดขึ้นมาเมื่อไหร่มีแต่คนสองคนเท่านั้นที่ต้องช่วยกันดับ หากแต่ถ้าคนสองคนไม่ทำซ้ำรังแต่จะโหมไฟให้กระพือขึ้นมาล่ะ?
“พี่จะฝากกุญแจคอนโดไว้กับหนู หนูจะมาที่นี่เมื่อไหร่ก็ได้นะคะ” พี่มิณทร์ผงกศีรษะขึ้นมาจูบที่หน้าผากฉันเบาๆ ใบหน้าหล่อเหลาปะพรมไปด้วยเหงื่อ ความร้อนจากร่างกายของพี่มิณทร์แผ่ออกมาจนฉันสัมผัสได้ถึงเขาจะเปลือยแค่ท่อนบนเท่านั้น
“พี่ก็ห้ามไปทำแบบนี้กับใครนะคะ”
ฉันยื่นริมฝีปากจูบปลายคางเขาอย่างอ้อนๆ หากเขารู้สึกร้อน.. ฉันว่าร่างกายฉันคงร้อนและปั่นป่วนมากกว่า นับถอยหลังไปไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ฉันเป็นแค่เด็กน้อยคนนึงที่ไม่เคยมีประสบการณ์ความรักหวานไหวอะไรเลย ทั้งหมดทั้งมวลทุกอย่างพี่มิณทร์เป็นคนสอนฉัน
“พี่ไม่มีปัญญามองใครนอกจากหนูหรอกค่ะ”
ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้ฉัน ดวงตาคมคู่สวยคู่นั้นกวาดมองไปทั่วใบหน้าฉันอย่างหลงใหลก่อนจะค่อยๆเกลี่ยเส้นผมที่ปรกใบหน้าอยู่ให้ฉัน หัวใจฉันเต้นตึกตัก.. ตัวฉันร้อนผ่าวไปหมด ในท้องฉันเหมือนมีผีเสื้อหลายร้อยตัวบินโฉบไปมา ความรู้สึกวาบหวามที่กระหน่ำซัดติดๆกันหลายต่อหลายคืนบวกกับความรักที่ปริ่มล้นหัวใจทำให้การห้ามใจเป็นอะไรที่ทำได้ยากสำหรับเด็กที่ไร้ประสบการณ์อย่างฉัน
ฉันโน้มคอพี่มิณทร์ลงมาลงปลายลิ้นดูดดึงและสร้างร่องรอยบนตัวเขาหลายต่อหลายครั้ง ฉันอยากสลัก..และแสดงความเป็นเจ้าของบนตัวพี่มิณทร์ ฉันอยากจะฝากร่องรอยของฉันไว้บนตัวของเขาเพื่อให้เขาคิดถึงและคำนึงแต่ฉัน
“ซอลขา..หนูโคตรจะทำให้พี่ร้อนเลยค่ะ”
พี่มิณทร์หลับตาและปล่อยให้ฉันละริมฝีปากและฝากร่องรอยไปตามลำคอและแผ่นอกของเขาอย่างเอาแต่ใจ ฉันเอาผ้าห่มพันตัวก่อนจะจับเขาพลิกและปีนขึ้นไปคร่อมทับบนตัวเขาไว้ “ถ้าพี่ห้ามใจไม่ไหว หนูจะทำยังไงคะเล่นมายั่วพี่แบบนี้”
“พี่มิณทร์ก็ทำอย่างที่ใจอยากทำสิคะ” พี่มิณทร์ปรือตามองฉันก่อนจะค่อยๆกลืนน้ำลายลงอย่างช้าๆและหลับตาลงอีกครั้งอย่างตั้งสติ เขาพยายามเต็มที่ที่จะหักห้ามใจตัวเองและรอเวลาอย่างที่เขาบอกฉัน..
“พี่จะพยายามอดทนตามคำพูดที่ให้ไว้กับหนูค่ะ”
“แต่ถ้าซอลอยากให้พี่ทำแบบนั้นกับซอลล่ะคะ” พี่มิณทร์ลืมตาโพล่งขึ้นมามองฉัน จากที่เขาพยายามสูดลมหายใจเข้าเพื่อสลายความปั่นป่วนของตัวเองแต่ตอนนี้ฉันกลับสัมผัสได้ว่าความต้องการที่ร้อนแรงของพี่มิณทร์โหมกลับขึ้นมาปะทุอีกครั้งเพราะคำพูดของฉัน แน่นอนว่าฉันก็รู้สึกไม่ต่างกับพี่มิณทร์.. ฉันเองก็พลุ่งพล่านพอกัน
“ซอลขา..พี่อยากถนอมหนูไว้นะคะ”
พี่มิณทร์พยายามเตือนสติตัวเองไปพร้อมๆกับพูดให้สติฉัน ทั้งๆที่สติของเราสองคนเริ่มนับถอยหลังและเหลือน้อยลงทุกทีแล้ว ฉันหอบหายใจแรงเพราะความต้องการที่ปั่นป่วนของตัวเอง ฉันต้องการพี่มิณทร์เหมือนที่เขาต้องการฉัน
“แค่นี้พี่ก็ถนอมซอลอย่างที่สุดแล้วค่ะ”
“กุญแจซอลคะ พี่ใกล้จะดึงสติตัวเองไม่ได้แล้ว” พี่มิณทร์ดูเหมือนสติแตกใบหน้าหล่อเหลาเขาแดงก่ำและคุกรุ่นไปด้วยอารมณ์ เขาจับฉันพลิกตัวจมลงไปบนเตียงนอนและบดจูบร้อนแรงลงบนเรียวปากฉัน ริมฝีปากร้อนผ่าวลากไล้ดูดดึงไปตามซอกคอขณะที่มือหนาก็กระชากปมผ้าห่มที่ผูกเป็นปมพันอยู่รอบตัวให้หลุดออกไปในคราวเดียว พี่มิณทร์ละเลงฝ่ามือขยี้ขยำไปตามสัดส่วนอวบอูมของฉันอย่างร้อนแรง
“พี่มิณทร์.. พี่ทำตามที่หัวใจตัวเองต้องการเถอะค่ะ”
ฉันกระซิบวนเวียนอยู่ที่ข้างหูเขาเสียงกระเส่า ฉันรู้สึกได้ว่าสติที่เขาเฝ้าประคองมานานมันได้ขาดผึงลงเรียบร้อยแล้ว ฉันเกาะเกี่ยวสวมกอดลำคอเขาไว้ในขณะที่พี่มิณทร์แทรกตัวเข้ามาที่กึ่งกลางหว่างขาพร้อมๆบดริมฝีปากจนลิ้นของเราเกี่ยวกระหวัดกัน
พี่มิณทร์ยกตัวขึ้นมามองฉันอีกครั้งก่อนจะกวาดสายตามองไปตามเรือนร่างของฉันตาปรอย ใบหน้าฉันเห่อร้อนไปหมดด้วยความอาย ภายในห้องนอนอันแสนเงียบกริบและเสียงแอร์คอนดิชั่นที่ยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไป มีแต่เพียงเสียงหอบของลมหายใจที่เต็มไปด้วยความต้องการอย่างยากที่จะทัดทานมัน
“ซอลคะ ถ้าให้พี่หยุดตอนนี้มันจะยังทันนะคะ”
พี่มิณทร์เรียกสติสุดท้ายกลับมาอีกครั้งแม้ว่าสายตาที่เขามองฉันจะรุ่มร้อนจนแทบจะกลืนกิน ฉันมองรอยคิสมาร์ค สีแดงที่ฉันไปคนสลักไปตามลำคอและผิวเนื้อแผ่นอกของพี่มิณทร์ ฉันไม่ต้องการให้เขาหยุด ความต้องการและเสียงในหัวใจที่น่าอายบอกฉันแบบนั้น
“ซอลไม่ได้อยากให้พี่หยุดค่ะ” ฉันหลบสายตาพี่มิณทร์เพราะอายในความต้องการของตัวเองและอายที่ฉันห้ามความรู้สึกที่มีต่อเขาไม่ได้ ฉันอยากเป็นเจ้าของทั้งตัวและหัวใจของพี่มิณทร์ ฉันอายที่ฉันเผยตัวตนของตัวเองไปแบบนั้น
“ถ้าเราเดินไปไกลกว่านี้ เราจะกลับมาที่จุดๆเดิมไม่ได้แล้วนะคะ”
พี่มิณทร์เอี้ยวตัวไปเปิดลิ้นชักที่อยู่ข้างหัวเตียงก่อนจะหยิบซองถุงยางอนามัยขึ้นมาแล้วมองสบตาฉัน “พี่ให้หนูคิดให้ดีๆและตอบพี่อีกครั้งค่ะ เพราะถ้าพี่ทำ.. หนูจะกลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว”
“ถ้าหนูยืนยันแบบนี้พี่คงวิ่งไล่ตามสติไม่ทันแล้วล่ะค่ะ”
MIN SAID
ฉันนึกย้อนไปถึงภาพพี่มิณทร์ในชุดนักเรียน ภาพความสัมพันธ์ที่ผ่านมาของเรา ภาพสมัยที่เขาชอบแข่งรถ ภาพที่เขาดูหล่อเหลาและเป็นผู้ใหญ่ขึ้นในชุดเสื้อช็อปกางเกงยีน์และก็ตัดมาเป็นภาพพี่มิณทร์ที่กำลังมองตาฉันอยู่ในปัจจุบัน
ฉันนึกย้อนไปถึงช่วงเวลาต่างๆเหล่านั้น อา.. ตอนนี้ฉันกำลังจะก้าวข้ามความสัมพันธ์เหล่านั้นแล้วหัวใจฉันเต้นแรงและร้อนไปหมดทั้งตัว อีกใจนึงก็กลัวเพราะฉันกำลังจะเป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจ และถ้าฉันก้าวผ่านมันไปฉันจะไม่สามารถย้อนกลับมาแก้ไขอะไรได้ ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่มิณทร์จะเปลี่ยนไปตลอดกาล
พอคิดมาถึงตรงนี้.. ฉันก็กลัวจนตัวสั่น
และถ้าเฮียกรรู้เรื่องนี้ล่ะ? แน่นอนว่าเฮียต้องเสียใจกับอะไรที่ฉันทำลงไปแน่ๆแล้วไหนจะความสัมพันธ์ระหว่างเฮียกรกับพี่มิณทร์อีก.. นี่ฉันกำลังตัดสินใจทำอะไรผิดๆอยู่รึเปล่านะ?
“ซอลคะ..” พี่มิณทร์จับปลายคางฉันก่อนจะเชยขึ้นมาแตะจูบปลอบอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปาก “หนูไม่ต้องฝืนตัวเองหรอกค่ะ”
“ปะ เปล่านะคะ..”
“พี่รอได้ค่ะไม่ต้องห่วง.. พี่ไม่ตำหนิหนูหรอก หนูไม่ต้องฝืนใจตัวเองทำอะไรเพื่อพี่ขนาดนี้ก็ได้ค่ะ” นอกจากจะไม่โกรธฉันกลับกันเขายังดูเป็นห่วงฉันซะอีก ทำไมถึงทั้งแสนดีและใจดีได้ขนาดนี้นะ?
“แล้วพี่จะไม่โกรธซอลหรอคะ”
“ไม่เลยค่ะ..”พี่มิณทร์ยิ้มให้ฉันก่อนจะจูบเบาๆที่ปลายจมูก “พี่ไม่มีทางโกรธหนูเพราะเรื่องแค่นี้หรอก พี่รอหนูได้เสมอค่ะ” และนี่คงเป็นการตัดสินใจที่ยากที่สุดในชีวิตฉัน ความรู้ถูกรู้ผิดตีกันวุ่น.. ใจฉันเต้นระรัวและเถียงกับตัวเองว่ามันจะเร็วไปไหมนะ? มันอาจจะเร็วไปถ้าเพียงฉันไม่ได้หลงรักและและเฝ้าฝันถึงเขาแค่เมื่อวานนี้ ความรักของฉันก่อตัวมาเนิ่นนานกว่านั้น
“ถ้าซอลจะฝากหัวใจไว้ในมือพี่มิณทร์ พี่จะช่วยรับมันไว้หน่อยจะได้มั้ยคะ”
ถ้าความรักคือการฝากชีวิตไว้กับใครสักคน.. สำหรับฉันพี่มิณทร์คือคนๆนั้น และฉันก็พร้อมจะก้าวผ่านมันไปพร้อมกันกับเขา ความสัมพันธ์ของเราจะเปลี่ยนไปตลอดกาล
“กุญแจซอลหนูหมายความว่าไงคะ”
“ที่เราคุยค้างกันอยู่เมื่อกี้ซอลไม่ได้อยากให้พี่หยุดค่ะ” พี่มิณทร์กลืนน้ำลายเฮือกแล้วมองสบตาฉัน ฉันสัมผัสได้ถึงความรุ่มร้อนที่มันเริ่มคุกรุ่นอีกครั้งในดวงตาคู่สวยของพี่มิณทร์ ให้ตายเถอะ.. นี่ฉันหน้าด้านเกินหญิงไปรึเปล่านะ
“ซอล..หนูแน่ใจนะคะ”
“นะ แน่ใจค่ะ”
“เดี๋ยวพี่ทวนอีกที ที่พี่จะทำต่อไปนี้คือทำให้หนูเป็นเมียพี่นะคะ”
โว้ยยยยยยย พี่มิณณณณณณทร์ แล้วพี่จะพูดย้ำซ้ำจุดเดิมไปเพื่ออะไรคะ? ปากถามฉันซ้ำแต่สายตากลับมองเรือนร่างฉันตาปรอย คล้ายพี่มิณทร์จะพยายามดึงสติตัวเองแต่แววตากลับพร้อมขย้ำ!
“ซะ ซอลรู้ค่ะ”
“ถ้าหนูยืนยันแบบนี้พี่คงวิ่งไล่ตามสติไม่ทันแล้วล่ะค่ะ” พี่มิณทร์บดเบียดริมฝีปากลงร้อนผ่าวมาอีกครั้งก่อนค่อยๆทวีความหนักหน่วงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สติเขาเหมือนหลุดลอยไปอย่างที่เขาพูดจริงๆ “ซอลขา.. เป็นของพี่นะคะ”
ฉันหูอื้อตาลายคล้ายกับคนหายใจไม่ทัน พี่มิณทร์กระซิบข้างหูฉันก่อนจะยันตัวลุกขึ้นและถอดเครื่องแต่งกายช่วงล่างออกอย่างรวดเรียว ซองถุงยางในมือถูกฉีกและสวมใส่ลงไป ฉันหลับตาปี๋เพราะไม่เคยเห็นอะไรติดเรทและเร้าใจขนาดนี้มาก่อน พระเจ้า.. พี่มิณทร์ดูเผ็ดซี๊ดดดดดดส์มากกกกอ่ะ!!
“ซอล หนูไม่ต้องกลัวนะคะ”
รู้สึกตัวอีกทีฟูกบนเตียงก็อ่อนยวบลงและร่างหนักๆของพี่มิณทร์ก็กลับมาทาบทับบนตัวฉัน เขาค่อยๆไล่สัมผัสจูบซับที่พวงแก้มก่อนจะลากลงต่ำไปเรื่อยๆ ป๊าขา.. มะม๊าขา.. ซอลขอโทษนะคะ
...
...
((NC CUT++))
...
...
LOADING 100%)
"ไม่อยากให้เธอเป็นเพียงแค่ฝัน
อยากให้อยู่เคียงข้างกันตรงนี้
รักเธอมากจนไม่อยากให้ห่างไปไหนเลยคนดี
ช่วยบอกกับฉันที.. ว่าหัวใจที่เธอมีจะไม่เปลี่ยนไป"
(ฺBY I AM PLATINUM)
SOL SAID
❤
เช็ดเลือดกำเดาให้เค้าที
ไม่ไหวแล้นซีนนี้ อีโรติคเกิ๊นนนนนนนน
พี่มิณทร์คะอย่าหยุดค่ะ 555+
รักส์
ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ความคิดเห็น