คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : สงครามข้างลานเกียร์
EP 18: สงครามข้ามลานเกียร?
คฤหาสน์มานพสกุล ก่อนงานบายเนียร์จะเริ่ม, 7:10 PM
SOL’S TALK
ฉันกำลังนั่งก้มหน้าแชทไลน์อย่างเมามัน..
ฉันว่าพวกเพื่อนๆของพี่มิณทร์น่ารักอ่ะและก็เข้ากับฉันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ฉันนั่งก้มหน้าแชทกับพวกก๊วนเพื่อนพี่มิณทร์ตั้งแต่หัวค่ำ ทุกคนเป็นกันเองกับฉันไม่ว่าจะเป็นพี่แอ๊นท์ พี่นัทหรือพี่ฉัตรโอปป้าหน้านิ่ง ฉันแอดไลน์คุยกับพี่แอ๊นท์ล้วงลูกเรื่องของพี่มิณทร์อยู่ดีๆฉันก็ได้รับคำชวนให้ตอบรับเข้าไลน์กลุ่มพิเศษซึ่งใช้ชื่อกลุ่มว่า ‘รวมพลเทพบุตรโยธา’ แหม.. ไม่รู้เลยว่าใครแอดฉันมา ไม่รู้เลยจริงๆนะเนี่ยยย
ฉันกดรับและเข้าไปจอยในกลุ่มนั้นอย่างนึกสนุก ช่างเป็นกลุ่มไลน์ที่ประกาศตัวตนได้ชัดมากกก ในนั้นเม้าท์กันสนุกปากมากก และแน่นอนสมาชิกในกลุ่มนั้นประกอบด้วยฉัน พี่นัท พี่ฉัตร พี่แอ๊นท์และแน่นอนว่าไม่มีพี่มิณทร์ พวกพี่ๆเขาขอแอดฉันเข้ากลุ่มลับหลังพี่มิณทร์เพราะอยากคุยอยากถามเรื่องพี่มิณทร์กับฉัน ฉันว่าพวกพี่ๆเขานิสัยน่ารักอ่ะตบมุกกันสนุกสนานมากและเอาฉันฮาน้ำตาไหลไปเลย
เพิ่งเข้าใจวันนี้แหล่ะว่าเด็กวิศวะมุ้งมิ้งน่ารัก <3
CHAT_EN44 ตกลงจะดึงไอ้มิณทร์เข้ากรุ๊ปเมื่อไหร่ 6:50 pm
CHAT_EN44 แอบคุยกับเมียมันอยู่ได้ กูขี้เกลียดฟังมันบ่นได้ยินป่ะไอ้นัท 6:50 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_
ทำมาปากดี มึงเองก็ไม่แอดมันเหมือนกันละวะ6:51 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ เข้ ทำมาเป็นพระเอก6:51 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ กูเลยดูเลวเลยสัส..6:52 pm
แอ่นแอนแอ๊นท์ กำลังตื่นดาราอยู่อ่ะฉัตร เดี๋ยวดิ6:52 pmแอ่นแอนแอ๊นท์ น้องซอลลลลลลล แต่งตัวไปงานพร้อมยัง6:53 pm
GUNJAE_SOL คือ.. พี่แอ๊นท์หนูยังไม่ถึงขนาดนั้นค่ะ6:54 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ นุ้งซอลล อย่าลืมจัดเอ๊กซ์ๆแจ่มๆมานะพี่รอชมอยู่ ฟืดฟาดๆ
6:55 pm CHAT_EN44 ....
GUNJAE_SOL อ่า ซอลแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว กำลังรอพี่มิณทร์มารับค่ะ6:56 pmแอ่นแอนแอ๊นท์ ตัวเองงง ตัวเองหื่นไปป่ะ?6:56 pmแอ่นแอนแอ๊นท์ ทีกับเค้าตัวเองไม่เห็นหื่นแบบนี้เลย6:57 pmแอ่นแอนแอ๊นท์ / ก้มหน้าเสียใจ/ 6:57 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ / จับไหล่
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ บ้าหรอตัวเองงงง ตัวเองสวยที่สุดสำหรับเค้าาานะ6:58 pm
CHAT_EN44 / หันหน้าหนี 7:00 pm
CHAT_EN44 กลับไปกระเง้ากระงอดกันสองคนมะ รำคาญ7:01 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ ตัวเองดู หมาฉัตรขี้อิจฉาเห็นคนรักกัน7:03 pmแอ่นแอนแอ๊นท์ /โอบกอด รักกันๆ7:04 pm 
CHAT_EN44 กูว่ามึงอยู่ในแชทกันสองคนเหอะ กูไปละ7:05 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ เพื่อนฉัตรอ่าาา 7:06 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ จะรีบไปไหนอ่ะ7:06 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ จะรีบไปหาเกี่ยวก้อยหราา^^7:06 pm
CHAT_EN44 ป่าว กูจะรีบไปหาพ่อมึง7:08 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ แรงงงงงงงงงงงงง
7:09 pm
นุ้งนัทวิศวะกรไทยใจห้าวหาญ_ หลบตีนไอ้ฉัตรมาคุยกับน้องซอลต่อดีกว่า เงียบบเบยย น้องซอลยังอยู่มั้ยยค้าบบ 7:10 pm
GUNJAE_SOL อยู่ค่ะ คือหนูพิมพ์ไม่ทันพวกพี่..7:10 pm
คือพวกพี่เขาเม้าท์กันเก่งและพิมพ์สวนกันเร็วมากอ่ะ บางทีนะแค่ได้อ่านแชทพวกพี่เขาคุยกันฉันว่ามันก็ตลกแล้ว ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพวกพี่เขาถึงสนิทและอยู่กับผู้ชายอารมณ์ดีอย่างพี่มิณทร์ได้ ฉันชอบพวกพี่ๆเขาจัง
แอ่นแอนแอ๊นท์ หนูซอล 7:12 pm แอ่นแอนแอ๊นท์ ให้พี่ลองแหย่ๆถามหนุ่มๆเรื่องนั้นดูมั้ย?7:12 pm
ง่ะ..
พี่แอ๊นท์สลับไลน์หลบมาคุยกับฉัน อ่า..พี่แอ๊นท์ไลน์มาถามเรื่องที่เรากำลังคุยกันค้างอยู่ ไอ้อยากรู้มั้ยก็อยากรู้แต่จู่ๆจะให้โพล่งถามออกไปยังไงล่ะ?
GUNJAE_SOL เรื่องพี่น้ำหวานหรอคะ7:14 pm
GUNJAE_SOL ไม่เป็นไรค่ะซอลเอาอยู่ 7:14 pm
GUNJAE_SOL พี่แอ๊นท์ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ7:14 pm
ถึงแม้ว่าฉันจะโดนยัยนั่นจัดมาหนักแต่ฉันก็จะไม่เก็บมาคิดให้รกสมองหรอก และฉันก็จะไม่บอกพี่มิณทร์ด้วย แม่นั่นไม่ได้มีราคาอะไรขนาดนั้น
แอ่นแอนแอ๊นท์ พี่ว่ามิณทร์ควรรู้นะ ถ้าน้ำหวานจะเล่นหนักขนาดนี้7:16 pmแอ่นแอนแอ๊นท์ เชื่อพี่ บอกมิณทร์เถอะ7:16 pm
‘มีช็อป มีเกียร์ มีเมียก็ไม่เห็นต้องสนป่ะค้าาาา?’
ฉันนึกถึงเสียงกระแทกแดกดันฉนวนชวนปะทะของฉันกับยัยนั่นวันนี้ เสียงเล็กแหลมสูงจงใจเรียกร้องความสนใจจากทุกคนที่อยู่รอบข้างรวมทั้งฉัน ตอนนั้นพอพวกพี่มิณทร์พากันเดินกอดคอออกไปยืนออกันอยู่ข้างลานเกียร์เพื่อรอบูมปุ๊ปสงครามโลกครั้งที่ ๔ ของฉันก็เริ่มต้นขึ้นปั๊ป ฉันได้ยินเสียงกระแทกแดกดันลอยเขวี้ยงมาตามลมจนฉันกับพี่แอ๊นท์ต้องลอบมองหน้ากัน
‘งั้นถ้าไม่มีทั้งช็อป ไม่มีทั้งเกียร์ ก็อย่ามโนเรียกตัวเองว่าเมียจะดีกว่าป่ะ’
เสียงหัวเราะที่พากันระเบิดออกมาเสียงดังเรียกสายตาจากเหล่าสมาคมภรรยาวิศวะที่นั่งรายล้อมอยู่รอบลานเกียร์ได้เป็นอย่างดี ถ้างานนี้จะด่ากระทบใครสักคนแน่นอนว่าคือฉัน! ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าโดนประกาศสงครามอย่างเฉียบพลันโดยกลุ่มพี่น้ำหวานที่นั่งอยู่โต๊ะม้าหินถัดไปด้านหลัง พี่น้ำหวานเป็นสาวสวยเรียนอยู่ทันตะ พอกลุ่มพี่มิณทร์เดินออกไปปั๊ปเท่านั้นล่ะเกิดเรื่องเลย ตอนแรกฉันก็งงๆนิดหน่อยเพราะไม่คิดว่าจะหมายถึงฉัน
"แค่ดอกไม้ข้างทางซอลก็ไม่นับเหมือนกัน”
SOL SAID
‘โอ้ยยย น้ำหวานนนน ผัวแกโคตรหล่อเลยอ่ะ’
ตอนแรกฉันคิดไม่ทัน ฉันคิดว่าเขาหมายถึงหลัวเขาจริงๆ อืมๆ ชะนีอวดผัว ก็แค่นั้น..
‘อุ้ยยย อิจฉาคนที่จะโดนตอกเสาเข็มคืนนี้จังเลยอ่ะ คืนนี้เด็กทันตะจะโดนหนุ่มวิศวะโยธาตอกเสาเข็มแน่ๆ เสาใหญ่ไม่ใหญ่ไม่รู้แต่ที่รู้ๆอยากโดนตอกบ้างงงงอ่ะ’
อื้อหืออ เปรียบเทียบซะ.. ฉันเพิ่งรู้ว่าความยิ่งใหญ่ของเสาเข็มมันอวดกันได้ด้วย ฉันเริ่มรู้สึกทะแม่งๆเมื่อต้องมาอยู่ท่ามกลางดงอวดผัวกันเสียงดัง
‘ยัยน้ำหวานอย่าทำมาหน้าแดง ก็เคยไปตอกกันมาหลายรอบแล้วป่าวยะ’
‘โอ้ยย อิจฉ๊าาอิจฉาอ่ะ ได้กินตับกับตำนานเดือนวิศวะตัวพ่อด้วย’
ห้าาาาาาา..อะไรนะ
พี่แอ๊นท์หันขวับมาจิกแขนฉันแน่น นาทีนั้นฉันรู้สึกเหมือนโดนประกาศศึก
“เมื่อกี้น้องน้ำหวานพูดอะไร แฟนมิณทร์นั่งอยู่นี่นะ” พี่แอ๊นท์หันไปสวนยัยนั่นทันควันแต่ยัยนั่นกลับไหวไหล่แล้วยิ้มเยาะอย่างไม่แคร์ ยัยนั่นชื่ออะไรนะ.. น้ำหวาน? โอ้ยย หน้าแบบนี้ฉันว่าเน่ายิ่งกว่าคลองแสนแสบอีกมั้ง
“ใช่แฟนแน่หรอคะพี่แอ๊นท์? ถ้าที่นัวเนียเมื่อกี้นับว่าเป็นแฟนอย่างหวานคงเรียกว่าเป็นเมียของพี่มิณทร์แล้วล่ะค่ะ”
โอ้โห คราวนี้ฉันโกรธจนหน้าสั่น คำพูดยัยพี่น้ำหวานนั่นทำฉันใจสั่นและเต้นแรงกว่าเดิมอีก ลองพูดมาแบบนี้เรียกได้ว่าองค์ลงฉันเลยล่ะ.. แล้วไม่ใช่องค์ลงธรรมดานะองค์เจ้าแม่กาลีลง!! หัวใจฉันบีบแน่นด้วยความโกรธ อยากเปิดศึกกับฉันนักใช่มั้ย จัดมาได้เลยย่ะ!
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่แอ๊นท์ แค่ดอกไม้ข้างทางซอลก็ไม่นับเหมือนกัน”
ฉันวาดรอยยิ้มนางเอกแล้วหันไปสวนใส่ยัยนั่นเล่นเอากลุ่มยัยนั่นหุบยิ้มแทบไม่ทันไปเลย ฉันเบะปากและเชิดหน้าใส่อย่างจิกๆ ร้ายมาร้ายกลับไม่โกงแต่จะคูณสองสมนาคุณให้ด้วยโอเคป่ะล่ะ? พี่แอ๊นท์ทำหน้าทึ่งๆก่อนจะยกนิ้วโป้งให้ฉันขณะที่ฉันสะบัดบ๊อบหันหน้ากลับอย่างสวยๆ
คิดจะเหยียบหัวกุญแจซอล คิดผิดคิดใหม่ได้เลยค่ะ!
ฉันเห็นยัยพี่น้ำหวานโกรธจนตัวสั่นส่วนพวกลิ่วล้อนั่นนั่งเงิบกันไปเลย ฉันโนสนโนแคร์และปิดจ๊อบด้วยการลุกเดินกอดแขนพี่มิณทร์ที่เพิ่งบูมเสร็จออกมาจากลานเกียร์
กุญแจซอลชนะเลิศเหรียญทองค่ะ
“ไม่อวดสาวที่ไหน อวดแฟนขี้งอนคนนี้คนเดียวแหล่ะค่ะ”
MIN SAID
ขนาดพี่มิณทร์คลอเคลียกับฉันขนาดนั้นยังดับฝันยัยนั่นไม่ได้เลย ฉันถอนหายใจทิ้งอย่างเบื่อๆ.. ถ้าลองพี่มิณทร์จะเสน่ห์ขนาดนี้คืนนี้ฉันคงต้องเคลียร์อีกเป็นร้อยอ่ะ ได้ยากออกขนาดนั้น.. ยังจะมีคนจ้องงาบเป็นล้านอีก นี่คนหรืออากาศประเทศไทยตอนเที่ยงเนี่ย ทำไมฮ็อตจัง!
MIN_EN44 ซอลขาาาาาา พี่มารออยู่ข้างล่างแล้วนะคะ 7.39 pm
ฉันหยุดบทสนทนากับพี่แอ๊นท์แค่นั้นเมื่อเห็นไลน์พี่มิณทร์เด้งสวนขึ้นมาพอดี ฉันว่างานบายเนียร์คืนนี้ยังอีกยาวไกลและฉันต้องเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อไปปะฉะดะกับยัยน้ำเน่านั่น
GUNJAE_SOL พี่แอ๊นท์ พี่มิณทร์มารับซอลแล้ว เดี๋ยวเราเจอกันที่งานนะคะ
ฉันไลน์ไปบอกพี่แอ๊นท์แล้วโดดดึ๋งไปเช็คความเรียบร้อยที่หน้ากระจกก่อนจะแต้มลิปกลอสบางๆแล้วเม้มปากเบาๆให้ปากฉ่ำวาวน่าจูจุ๊บมากขึ้น เสื้อผ้าหน้าผมจัดได้ว่าพร้อม หึ คืนนี้ถ้ายัยพี่น้ำหวานจะทำศึกกับฉันอีกฉันจะสวีท กับพี่มิณทร์ตีแสกหน้าให้หน้าหงายไปเลย ฉันนางเอกสายสตรองถ้าไม่รู้ก็รู้ไว้ซะ..
แววตาฉันที่สะท้อนอยู่หน้ากระจกวาวโรจน์อย่างพร้อมขย้ำ ฉันใช้มือขยี้ผมให้จัดทรงสวยเป็นลอนอีกครั้งแล้วหยิบกระเป๋าคลัชดีไซน์สวยหนีบไปด้วยเพื่อให้เข้าชุดก่อนจะลงไปหาพี่มิณทร์ ผู้ชายที่มีความหล่อระดับการทำลายล้างสูงอย่างพี่มิณทร์ฉันว่าฉันต้องเจออย่างแม่น้ำหวานนี่อีกหลายยกเลย
นี่พี่มิณทร์ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางการแย่งชิงอย่างสูงของชะนีแบบนี้ได้ไงนะ? งืออ แค่คิดฉันก็หงุดหงิดแล้วอ่ะ ฉันว่านะงานคืนนี้ต้องดุเดือดอย่างที่พี่แอ๊นท์เตือนแน่ๆ และทั้งๆที่เหล่าชะนีจ้องจะแย่งขนาดนั้นฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมพี่มิ้นท์ถึงทิ้งพี่มิณทร์ไป พวกพี่ๆบอกฉันในแชทว่าพี่มิณทร์แอบมีฉันอยู่ในใจเพราะงั้นที่พี่มิ้นท์ทิ้งไปพี่แอ๊นท์เดาว่าพี่มิ้นท์ต้องรู้สึกถึงสิ่งที่พี่มิณทร์ซ่อนไว้แน่ๆ และนั่นมันก็คือฉัน!
‘ซอลคือเกียร์ของพี่นะคะ’
ฉันหน้าแดงเมื่อคิดถึงตอนพี่มิณทร์พูดคำนั้น พี่มิณทร์จูบฉันซ้ำๆและกระซิบบอกรักไม่รู้จบ อ๊ากกกก ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรื่องของเราจะมาจบลงแบบนี้ได้ ฉันต่อสู้กับความพ่ายแพ้มามากมายจนสุดท้ายฉันก็ชนะได้หัวใจของพี่มิณทร์จริงๆ ผู้ชายที่มีความหล่อประหัสประหารที่สุดในสามโลก!
ฉันคือเกียร์ของพี่มิณทร์และพี่มิณทร์ก็เป็นเหมือนหัวใจของฉันและขณะที่ฉันกำลังพร่ำเพ้อกับความคิดตัวเองอยู่นั้นร่างสูงที่นั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์รอฉันก็ทำให้ฉันลืมเรื่องหงุดหงิดเพราะยัยน้ำเน่านั่นได้สนิทเลย สภาพของพี่มิณทร์ทำให้ฉันเหมือนโดนแช่แข็งอยู่กับที่
โอ้ยย พี่มิณณณณณณทร์ พี่มาลุคนี้ทำน้องใจบางมากกกกอ่ะ
พี่มิณทร์ที่นั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่ตรงหน้าฉันทำให้ฉันใจบางกว่าเดิมอีกเจ็ดเจ็ดสเต็ป! โอ้ยยยยยยยย จะดีต่อใจไปไหนคะ!!!
ปกติลุคเซอร์ๆลุยๆแค่ใส่เสื้อช็อปกางเกงยีนส์หัวใจน้องก็แทบจะดีดดิ้นแล้วนะ แล้วนี่พี่มิณทร์เล่นจัดลุคหรูหล่อเนี๊ยบมาเต็ม! งานนี้ไม่น่าจะแค่ยัยพี่น้ำหวานแล้ว ฉันว่าไม่ว่าน้ำเน่า น้ำส้ม น้ำแดง หรือแม้แต่น้ำเปล่าก็น่าจะมากัน ฮืออ ถ้าหล่อขนาดนั้นรบกวนปรึกษาใครก่อนออกจากบ้านบ้างเหอะ ฮรื้อออ ลุคนี้ทำร้ายจิตใจน้องมากกกก
“อะแฮ่มม คุยกับสาวไหนอยู่หรอคะ”
ฉันพยายามกดเสียงตัวเองไม่ให้สั่นแต่ลุคนี้ของเขาเล่นเอาใจฉันสั่นไปหมดเลย พี่มิณทร์ที่กำลังมุ่ยหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาโปรยยิ้มให้ฉัน
อะ อื้อหือมมม คะ โคตรหล่อละลายเลยอ่ะ..
ความจริงเขาก็ไม่ต่างจากปกติเท่าไหร่นะแต่คงเพราะปกติเขามักจะทำผมปรกหน้ามั้งแต่พอเปลี่ยนมาทำผมเสยตั้งๆเขาเลยหล่อโคตรรรร ฮรืออ อย่าเพิ่งเข่าอ่อนสิซอลเธอชินกับความหล่อระดับแอดวานซ์แบบนี้มาหลายปีแล้วนะ!!
“สะใภ้วิศวะคนนี้สวยจังค่ะ”
พี่มิณทร์ค่อยๆยืดตัวยืนเต็มความสูงและลุกขึ้นเดินมาหาฉัน อื้อหือออ พี่มิณทร์ใส่สูททำผมเสยตั้งนี่คือจุดจบของชีวิตฉันเลย! เขาสลัดคราบหนุ่มวิศวะเสื้อช็อปเปื้อนฝุ่นได้สนิท ฉันพยายามข่มอาการแล้วส่งยิ้มให้พี่มิณทร์ทั้งๆที่ตอนนี้ใจบางมากแล้วววววววว
“พี่ตั้งใจจะทำหล่อไปโชว์ใครหรอคะ” ฉันทำเป็นเก็กหน้าจิกกัดทั้งที่ใจบางสุดๆ คือถ้าพี่จะหน้าตาดีหล่อโชนแสงขนาดนี้พี่ถามซอลสักคำยัง?
“แหมม พี่ควงแฟนไปงานก็ต้องหล่อกันหน่อยสิคะ” พี่มิณทร์อมยิ้มแก้มตุ่ยแล้วเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันว่าคืนนี้เขาหล่อจนน่าขย้ำเข้ากับธีม final walk สุดๆ หล่อ รวย และดูแพงมากกกกกกกกกอ่ะ
“จะหล่อไปอวดสาวไหนก็บอกมาเถอะค่ะ”
จะว่าฉันงี่เง่าก็ได้นะ ไอ้ที่ฉันอุตส่าห์ประโคมสวยวันนี้เลยดูจืดสนิทไปเลย เพราะหล่อขนาดนี้ไงถึงมีแต่ตัวอะไรไม่รู้มาตอม ออร่าของพี่มิณทร์นี่ตัวเรียกแขกชัดๆ..
“ไม่อวดสาวที่ไหน อวดแฟนขี้งอนคนนี้คนเดียวแหล่ะค่ะ” พี่มิณทร์ลอบมองซ้ายขวาก่อนจะโฉบมาหอมแก้มฉัน
โอ้ยยย นี่มันกลางบ้านเลยนะ! ฉันมองค้อนใส่เขาเขาก็ยังจะทำหน้าทะเล้นอยู่อีก ก็เพราะว่าหล่อชวนใจเต้นขนาดนี้ไงยัยพี่น้ำหวานเลยมโนใหญ่ว่าจะได้ตอกเสาเข็มกับพี่มิณทร์ แต่ไม่ว่าจะเสาเข็ม.. หรือช่วงบนที่แสนเร้าใจ นี่ของฉันหมดเลยนะยะ ว้ายยยย
“วันนี้กุญแจซอลของพี่สวยจังค่ะ”
พี่มิณทร์แตะรอยยิ้มก่อนเอื้อมมือมาหยิกแก้มฉัน ฮืออ ฉันอยากฟัดเขามากกว่าเขาที่อยากฟัดฉันอีกอ่ะไม่ต้องไปงานบายเนียร์แล้วได้ป่ะเพราะถ้าพี่จะหล่อขนาดนี้.. พี่มิณทร์อบอวลไปด้วยเสน่ห์ที่ชวนหลงใหล
“ไม่หล่อได้มั้ยคะ”
“ห้ะ?”
“ที่จูบกันไปเมื่อกี้ยังไม่พออีกหรอคะ”
MIN SAID
“พี่ใส่ชุดขอทานไปแทนได้มั้ยคะคืนนี้” ฉันหน้างอใส่พี่มิณทร์ขณะที่เขาทำตาโต “หรือพี่จะแต่งเป็นธีมวินมอไซค์ไปก็ได้นะคะ”
“ซอลคะ เราไปธีม final walk นะคะไม่ได้ไปธีมแฟนซี” พี่มิณทร์ทำหน้างง “หนูจะให้พี่แต่งชุดขอทานไปเนี่ยนะคะ?”
“ชุดยาจกก็ได้ค่ะมีมั้ยคะ ถ้ามีรีบกลับไปเปลี่ยนเลย” ฉันจับแขนพี่มิณทร์ดึงให้เดินออกไปหน้าบ้านด้วยสีหน้าจริงจัง
“นี่หนูเอาจริงหรอคะ”
“จริงค่ะ พี่รีบกลับไปเปลี่ยนเลย” พี่มิณทร์กระพริบตาปริบๆอย่างงงๆขณะที่ฉันผลักหลังพี่มิณทร์ให้เดินออกไปเรื่อยๆ “ถ้าพี่ไม่เลิกแต่งหล่อ ซอลไม่ไปด้วยค่ะ”
“ขนาดยังไม่ออกจากบ้านหนูก็หึงพี่แล้วหรอคะ” พี่มิณทร์เอี้ยวตัวมายิ้มล้อฉัน หล่อทิ่มตาออกเบอร์นั้นยังมีหน้ามาล้อน้องอีกกก ไปกินยาลดความหล่อมาก่อนแล้วค่อยมาพูดกัน!
“แล้วซอลหึงพี่ไม่ได้หรอคะ”
“ได้ค่ะ หนูทำได้ทุกอย่างที่ต้องการเลยหรือเราจะไม่ไปงานนี้กันก็ได้นะคะ”
“พี่อย่ามาพูดเล่นเลยค่ะ นี่งานบายเนียร์สาขาพี่นะคะพี่จะไม่ไปได้ไง”
“ก็ถ้าหนูไม่อยากให้พี่ไปพี่ก็จะไม่ไป ง่ายจะตายค่ะ” พี่มิณทร์หันมายิ้มให้ฉัน “แต่พี่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ” พูดจบเขาก็ล็อคตัวฉันไปหลบอยู่มุมห้องด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ฉันเห็นประกายร้อนรุ่มบางอย่างฉาบอยู่ในแววตาพี่มิณทร์ คือ.. เมื่อกลางวันพี่ก็เพิ่งฟัดน้องไปแหม่บๆเองไม่ใช่หรอคะ
“ไม่เอาแล้วพี่มิณทร์ ซอลไม่เอาฟัดแล้วนะ”
ฉันดันฝ่ามือเข้ากับแผงอกเขาขณะที่เขาต้อนฉันไปติดกำแพง ฮืออ ฉันจะใจแตกอยู่แล้ว เดี๋ยวกอด เดี๋ยวหอม เดี๋ยวจูบ หัวใจฉันเต้นผิดจังหวะจนเหนื่อยแล้วนะ
“ถ้าหนูไม่เอาฟัดแล้วเอาอะไรดีคะ” พี่มิณทร์กางแขนคร่อมฉัน ฮัลโหลๆ เรายังอยู่ในบ้านฉันนะแล้วถ้ายิ่งกว่าฟัดแล้วมันจะเป็นอะไรได้อี๊กกก ฉันใจเต้นตึกตักไปกับคำพูดสองแง่สองง่ามของพี่มิณทร์ที่เหมือนจะแกล้งฉัน
“เอ.. หรือเราจะทำอะไรที่มากกว่าฟัดดีคะ”
ฮือออออ บอกแล้วไงไม่เอาฟัดดดด แล้วก็ไม่อยากได้อะไรมากกว่าฟัดด้วยยยย น้องเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง พี่มิณทร์เริ่มทำให้น้องหายใจไม่ออกแล้วนะ!!!!
“งั้นไม่ต้องเปลี่ยนชุดก็ได้ค่ะพี่มิณทร์ ระ เราไปกันชุดนี้ก็ได้ค่ะ” ฉันพยายามหาทางรอดของฉันแม้มันจะริบหรี่เหลือเกินก็เถอะ เพราะพี่มิณทร์คอยแต่จะขยับหน้าเข้ามาใกล้ฉัน
“หนูไม่ชอบให้พี่แต่งหล่อไม่ใช่หรอคะ”
ยิ่งพูดเขายิ่งขยับเข้ามาใกล้ ฉันได้กลิ่นมิ้นต์ลอยปะปนมากับลมหายใจเขาด้วย ก่อนหน้านี้พี่มิณทร์อาจเคยสูบบุหรี่เพราะฉันเคยได้กลิ่นทั้งบุหรี่และแอลกอฮอก์แต่ตอนนี้ฉันกลับได้กลิ่นมิ้นต์อ่อนๆเหมือนสมัยตอนที่เรายังไม่คบกัน สมัยที่ฉันยังวิ่งตามเขาในฐานะน้องสาวคนนึง เพราะพอฉันบอกพี่มิณทร์ว่าไม่ชอบกลิ่นเหล้าและเกลียดกลิ่นบุหรี่ เขาก็เลิกมัน
“ฮืออ พี่มิณณณณทร์ พี่หาเรื่องฟัดซอลอีกแล้วนะ!”
“งั้นถ้าพี่อยากฟัดหนู หนูจะให้พี่ฟัดมั้ยละคะ” ท่ามกลางรอยยิ้มขี้เล่นฉันเห็นความรุ่มร้อนบางอย่างซ่อนอยู่ในแววตาคู่นั้น พี่มิณทร์เหมือนต้องการฉันทั้งๆที่เราเพิ่งห่างกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง แววตาเขาเหมือนอยากจะกลืนกินฉัน
“ระ เราจูบกันแค่วันละครั้งก็พอมั้งคะ”
“สามเวลาก่อนอาหารพี่ว่ายังไม่พอเลยค่ะ” โอ้ยยย อ้อนจังงงง หล่อระยะประชิดแค่นี้ก็เครียดแล้วนะแล้วนี่พี่ยังมาอ่อยน้องอีกกก โฮ้ยยย เอะอะดึงเข้าซีนอีโรติคตลอดดดด น้องจะฟ้องเฮียกรเข้าสักวัน
“พี่มิณณณณทร์ ถ้าพี่ไม่รีบไปเดี๋ยวเราจะสายนะคะ”
“ถ้าหนูไม่อยากให้พี่ไปเราไม่ไปก็ได้นะคะ ว่าไงคะพี่ตามใจหนู” พี่มิณทร์ถูไถจมูกเข้ากับปลายจมูกฉันก่อนที่ริมฝีปากเราจะสัมผัสกันอย่างแผ่วเบาแล้วค่อยๆหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ สุดท้าย.. ฉันก็แพ้ผู้ชายจอมอ่อยขี้อ้อนคนนี้จนได้ ฉันจะให้เขาจูบให้ตาย จูบจนกว่าจะพอใจไปเลย อาจเพราะจริงๆแล้วฉันก็อยากจูบเขาเหมือนกัน..
"แค่ดอกไม้ข้างทางซอลก็ไม่นับเหมือนกัน”
SOL SAID
หัวใจของฉันไหวสั่นเมื่อจู่ๆริมฝีปากของพี่มิณทร์ก็เคลื่อนไหวบดเบียดหยอกเย้าไปในจังหวะแปลกๆ มันเคลื่อนไหวราวกับจะวอนขอบางอย่าง.. ฉันกดจูบตอบริมฝี ปากหยักบางก่อนจะเผยอริมฝีปากปล่อยให้พี่มิณทร์ตักตวงความหวานจากริมฝีปากฉันง่ายขึ้น
อารมณ์คุกรุ่นของพี่มิณทร์ส่งผ่านมาจากปลายลิ้นจนฉันรู้สึกได้ เขารวบฉันไปกอดไว้และดูดกลืนฉันอย่างเร่าร้อนไปพร้อมๆกัน
แปลกนะ.. ทั้งๆที่ฉันกำลังเคลิบเคลิ้มในรสสัมผัสแต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าพี่มิณทร์กอดฉันแน่นกว่าปกติก็ไม่รู้ เขากกกอดแผ่นหลังและรอบเอวฉันไว้แน่นราวกับจะไม่ยอมปล่อยให้ฉันไป ทั้งๆที่เขาก็ดูปกติดีไม่มีอะไรแต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเขามี ‘อะไร’ ซ่อนไว้ในใจเขาก็ไม่รู้ พี่มิณทร์มีอะไรอยากบอกฉันรึเปล่านะ?
“ซอลคะ..”
พี่มิณทร์ผละริมฝีปากออกจากเรียวปากฉัน แววตาสีนิลคู่นั้นเหมือนอยากบอกอะไรบางอย่าง ฉันเห็นรอยวูบไหว.. ความกังวล.. และอะไรหลายๆอย่างสะท้อนอยู่ในแววตาคู่นั้น
“พี่มิณทร์มีอะไรรึเปล่าคะ” พี่มิณทร์มองสบตาฉันและทำท่าเหมือนมีอะไรอยากจะพูด เขาเหมือนมีเรื่องราวในใจ.. แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะเก็บมัน
“ไม่มีค่ะ”
พี่มิณทร์แตะรอยยิ้มให้ฉันก่อนจะบดเบียดริมฝีปากหยักบางลงมาอีกรอบคราวนี้ร้อนแรงกว่าครั้งก่อนจนแทบจะล้างสมองฉันไปเลย ท่อนแขนของเขากอดรัดฉันแน่นในขณะที่ฉันวาดแขนโอบรอบคล้องคอเขาอย่างลืมตัว เอ.. ฉันชักเห็นด้วยกับเขาแล้วสิ หรือว่าเราไม่ต้องไปงานบายเนียร์กันดีนะ
“นี่หนูกุญแจซอลหรือยาเสพย์ติดคะ? ทำไมพี่หลงหนูหัวปักหัวปำจนไม่อยากไปไหนเลย พี่อยากอยู่แต่กับหนูไม่อยากไปไหน..”
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรแต่พี่มิณทร์เอาแต่พูดว่า ‘ไม่อยากไปไหน’ เหมือนเขาต้องการบอกอะไรฉันบางอย่าง อีกทั้งอ้อมแขนแข็งแรงก็ยังคงกอดฉันไว้แน่นไม่ปล่อย
“ซอลก็อยากอยู่กับพี่มิณทร์แบบนี้ค่ะ”
ถ้าเขาบอกว่าเขาติดฉัน.. ฉันว่าฉันติดเขาและไม่อยากห่างไปจากเขายิ่งกว่าเขาอีก ฉันซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดพี่มิณทร์แน่นเพราะฉันเองก็ไม่อยากห่างเขาไปไหนเหมือนกัน เราเพิ่งจะได้รักกัน..และฉันก็อยากเก็บช่วงเวลานี้ไว้นานานๆ
ฉันว่า.. คืนนี้เราไม่ต้องไปไหนแต่สวีทกันอยู่แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ❤
(LOADING 100%)
หนูซอลไม่เอาฟัด แต่คนอ่านบอกขอฟัดเยอะๆ ฮ่าา
งานบายเนียร์จะเริ่มแล้วววว
รักส์ ❤
ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ความคิดเห็น