คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : STEP 7 ::
NOTE :: ภาษาดอกไม้(?) วัยกระเตาะ
RATE :: PG-15 ใสฮริ๊งงง
ปล. ก็ชอบ ชอบ ชอบ
ปล.2 ชอบก็จีบเลยชอบก็จีบเลยเส้ ชู้วับ ชู้วับ
กู! ไม่! ให้! จีบ!
STEP 7 ::
แดกจุด...
เซฮุนแทบจะทำหวานเย็นนของโปรดเป็นหมันเพราะมัวแต่คิดไม่ทันว่าที่ไอ้ดำพูดหมายความว่ายังไง
“อ้าวเซฮุนไม่กินหรอ?” ยังจะมีหน้ามาหรอหราอะไรอีกเดี๋ยวถีบปลิว เซฮุนมองไอ้มนุษย์หน้ามึนที่เงยหน้าจากการจ้วงหวานเย็นสีเขียวนมของมันมามองเขาแบบงงๆซ้ำยังส่งคำถามที่เรียกได้ว่าควายที่สุดออกมาตอนนี้
คืออะไร๊? บอกชอบกันเสร็จมึงก็แดกต่อแบบไม่สนอะไรเลยหรอ? หรือมันไม่ได้บอกว่าชอบกูวะ? หรือมันบอกว่าชอบหวานเย็น? โอ๊ยยยประสาทจะแดกอยู่กับคิมจงอินนี่เส้นเลือดสมองจะแตกตายก่อนป่ะวะ??
“แดกๆไปเหอะมึงน่ะ” พูดปัดตัดรำคาญแต่ไม่วายเผลอทำตัวลนลานให้ไอ้ดำมันสงสัยขึ้นไปอีก
“เป็นอะไร? หรือว่านี่พูดไรผิด? ทำอะไรขัดใจเซฮุนหรอ?” ถามเฉยๆก็พอ ไม่ต้องยื่นหน้าเข้ามาหาก็ได้ เซฮุนยกมือผลักหัวสีบลอนด์นั่นไปทีก่อนจะก้มหน้าก้มตาราวกับว่าในถ้วยหวานเย็นมีเศษเพชรเม็ดโตอยู่ จงอินที่นึกรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นอะไรก็ได้แต่กลั้นขำจนตัวดำหน้าแดง
“ขำห่าอะไรของมึงวะ”
“เปล่าเปล่า อยากกลับหรือยัง นี่ก็เย็นนิดๆแล้ว”
“อือ” พยักหน้ารับขอไปทีแล้วก็หันหนีสายตาพราวๆที่ส่งมา ไอ้เรื่องที่ว่าเย็นนิดๆแล้วยังไม่ถึงบ้านนี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตมโหระทึกอะไรสำหรับเซฮุนสักนิด จ่ายเงินเสร็จสิงห์นักบิด(เวสป้า)ก็ยิ้มร่าเข้ามาหา จูงไม้จูงมือหยิบของแล้วก็พากันออกจากร้านไป
วันนี้ดูจะไปวันที่เอื่อยเฉื่อยวันนึงก็ว่าได้ ออกจากร้านหวานเย็นมาตอนห้าโมงครึ่งนี่ปาเข้าไปจะทุ่มนึงแล้ว ไอ้จงอินยังพาเซฮุนไปไม่ถึงไหนจะว่ารถติดก็ไม่ใช่แม่งพามาทางไหนนี่เซฮุนยังไม่รู้เลย ปกติต้องผ่านซอยสองแต่นี่พอถึงซอยสี่ไอ้จงอินก็เลี้ยวแว้บบบบเลย กลายเป็นว่าตอนนี้ไม่รู้ว่าอยู่รูไหนของโซลเลยครับพี่น้อง
“มาทางไหนวะ? ทำไมมันไกล”
“ไม่ได้ไกล แต่นี่พาอ้อม”
=_________= แล้วมึงจะพากูอ้อมไปหาพ่อออมึงหรอ?? ไม่ต้องรอให้ออกมาเป็นคำพูดเซฮุนยกไม้ตีในมือเคาะแรงๆไปบนหมวกกันน็อคสีขาวที่แปะสติ๊กเกอร์ไมเคิล แจ็คสันเอาไว้พาอ้อมทำห่าอะไร กูก็ว่าทำไมไม่ถึงบ้านกูสักที = =
“อยากพาเซฮุนซ้อนนานๆ นี่ชอบ” ใบ้แดก เมื่อเจอคนมึนแจกขนมจีบ นี่มันอะไร?? ไหนบอกตอนแรกไม่ได้จีบกูไง แล้วนี่คืออะไร แล้วทำไมกูเขินนน สมาคมโลกตอบบบ?? เซฮุนอ้าปากพะงาบๆอีกครั้งทำเอาคนมองสติสตังไปหมด จงอินที่หยอดอีกคนจนพอใจถึงได้เฉลยเจตนาตัวเอง
“เดี๋ยวไปเจอนักเลงซอยสอง ไอ้หนูนี่บิดไม่ไหวมันบอกจะขาดใจตาย” จงอินตบเบาๆไปที่หน้ารถ เซฮุนเหวอไปพักกับคำทึกทักว่าไอ้รถคันนี้มันซิ่งไม่ไหวแต่ใจก็ไม่อยากจะเถียงว่ามันคงไม่ไหวจริงๆนี่ขนาดซ้อนกันมาสองคนยังเหมือนจะขาดใจตายเลย
“เออๆ แล้วจะถึงบ้านยั้ง?”
“เนี่ยทะลุข้างหน้า เลี้ยวขวา เลยไปอีกสองซอยก็บ้านเซฮุนแล้ว”
อื้อหืออออออออออออออออ บทจะถึงมึงก็ถึงเอาง่ายๆเลยหรอวะ? เซฮุนตาลีตาเหลือกมองทางข้างหน้ายกใหญ่ พอเห็นแล้วก็ยิ่งใจเต้นโครมคราม ลืมที่จงอินหยอดมาเมื่อกี๊ไปหมด...
“เชี่ยจงอิน บิดดดดดดดดดด!!!!!!!!บิดดดดดดดดดดดดดดิวะ!”
ไม่พูดเปล่าโพสิชั่นเดิมล้วนๆชวนขนแขนสแตนด์อัพทำเอาจงอินลืมว่าต้องบิดข้อมือเร่งไอ้หนู แต่ดูท่าว่าโอเซฮุนก็ไม่มีสติเหมือนกันถึงได้ไสคางมาเกยบนไหล่กันขนาดนี้ เอาเถอะอะไรก็ช่างมันตอนนี้ขอบิดหนีหมาบ้านไอ้คยองซูก่อน โอ้โห นี่มึงเลี้ยงล็อดไวเลอร์นะครับไอ้ห่าไม่ได้เลี้ยงบีเกิ้ลถึงได้ปล่อยให้มันมาเดินสวัสดีผู้คนกันชิวๆแบบนี้
สติสตังพังไปพอๆกับรถ เซฮุนตาเบิกโตตั้งสติไม่ค่อยจะได้ พอเห็นหมาก็เหมือนหมามันเห็นเหมือนกัน แข่งกันนับหนึ่งถึงสามในใจแม่งวิ่งอย่างกับได้เหรียญทองโอลิมปิคมาหาเลยไอ้สัด เซฮุนยกขาพาดไว้บนตักอีกคนโดยอัติโนมัติแถมยังรัดแน่นแบบไม่มีท่าทีว่าจะปล่อย จงอินที่ตกอกตกใจไม่น้อยเพราะไม่เคยต้องบิดหนีหมามาก่อนก็ทำหน้าเลิ่กลั่กกับประสบการณ์ชีวิตแปลกใหม่ที่ค้นพบได้ทุกวันตอนอยู่กับโอเซฮุน
“อะ..เอ่ออออ” ใบ้แดกสิครับจะให้พูดอะไรล่ะก็โอเซฮุนคนแมนเอาขาไปพาดกอดเอวรัดอีกคนไว้แน่นขนาดนี้ ดีไม่ดีแม่งมีได้เสีย(?)เดี๋ยวววววววววววววววว ยังไม่ใช่! เซฮุนค่อยๆลดขาลงพอดีกับที่เวสป้าสีแดงแรงฤทธิ์จอดสนิทเทียบประตูหน้าบ้านพร้อมกับเฮียฟานโผล่หน้าที่พอกครีมหนาเป็นชั้นออกมาต้อนรับ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!”
“กูเอง =_____=” คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองโอเซฮุนด้วยวันนี้แม่งดวงซวยเจอแต่เรื่องน่าตกใจสงสัยเพราะไอ้ดำนี่แท้ๆ ชีวิตที่แสนปกติธรรมดาของเขาเลยดูแตกตื่นขนาดนี้
“กูได้ยินเสียงมอไซด์กับหมา คิดว่าน่าจะใช่เลยโผล่มาดู”
“เออๆๆ ไปๆเข้าบ้าน” ลงจากรถก็รุนหลังให้พี่ชายตัวเองเข้าบ้านไป แต่เหมือนเซฮุนคงลืมอะไรสักอย่าง จงอินมองคนที่ดูดีๆก็ตัวบางๆ ยิ่งยืนเทียบกับพี่ชายตัวเป็นยักษ์ด้วยแล้ว
;__________________________;
จงอินอยากจับซ้อนหน้าแล้วพาขี่ไอ้หนูชมวิว~
“เห้ออออออออออออออออออออออออออออออ” เสียงถอนหายใจลอยมาตามลมทำเอาคนที่กำลังชมวิวถึงกับขมวดคิ้ว คิมคนเล็กสอดหน้าออกมาจากหน้าต่างหันไปข้างๆก็พบคิมคนโตมองมาทางตนเหมือนกันเลยเป็นอันรู้ทันว่าเสียงถอนหายใจมันมาจากคิมคนรอง~~~~
“จงอินคนป๊อดดดดดด~~~”
“จงอินคนกากกกกกก~~~”
“บอกแล้วว่าให้จีบให้จีบ”
“เห้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออ” วันนี้จงอินไม่ชวนคิมคนไหนมาที่ห้องทั้งนั้นเพราะพวกมันพึ่งไม่ได้เลยสักคน = = ไอ้จีบน่ะจีบอยู่ แต่ว่าอยากรู้ว่าเขาคิดยังไงที่โดนจีบนี่สิ ถึงจงอินจะเป็นพระเอกที่หล่อมาก(?) แต่ว่าจงอินก็แอบจะไม่มีความมั่นใจนิดนึงเหมือนกัน
“เฮีย ขอคุยด้วยหน่อยดิ?” คริสที่กำลังก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ยิกๆเงยหน้าขึ้นมามองน้องชายที่ทำตัวเหมือนลูกชายเขามากกว่าเดินหน้ามุ่ยมาหาในห้องนอน ประสบการณ์สอนให้รู้ว่าคงมีเรื่องบันเทิงมาให้คลายเครียดอยู่เนืองๆเพราะเรื่องของน้องชายดูจะเป็นสิ่งจรรโลงใจอย่างดีของคริส
“มีไรไอ้ลูกหมา เดินตาละห้อยมาเลย” คริสขยับให้น้องนั่งบนเตียงกว้างพลางโยนโทรศัพท์ไปไกลๆ ไม่ใช่อะไรเดี๋ยวมันโมโหทำลายข้าวของขึ้นมาจะได้คว้าอย่างอื่นที่ไม่ใช่โทรศัพท์เขา
“คือแบบ...........” ไอ้ลูกหมา นั่งขัดสมาธิบนเตียงเอียงคอเล็กน้อย ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกจนคนเป็นพี่ก็ยังลุ้นตาม คริสนั่งขัดสมาธิเท้าแขนกับตักย่อตัวเข้าไปใกล้มองหน้าน้องชายของตัวเอง
“เฮ้ยยไอ้ลูกหมา เรื่องใหญ่หรอวะ”
“ไม่ใช่...คือแบบ..”
“แล้วอะไร? ทำไมทำหน้าเครียด?” โอ๊ยยยไอ้เฮียก็อย่าเร่งนักสิวะ กูรวบรวมแรงใจจะปรึกษามึงอยู่นี่ไง เดี๋ยวก็จุดไฟเผาห้องทิ้งแม่ง
“คือแบบ..............” เซฮุนกระซิบเสียงเบาจนเขาแทบจะเอาหัวเขาไปสิงในปากมัน คริสที่ก้มจนหน้าจะแนบกับฝ่าเท้าน้องตวัดตามองด้วยความขุ่นเคือง ยกมือขึ้นเตรียมจะหาเรื่องแต่น้องชายตัวดีแม่งโพล่งออกมาสะก่อน
“โดนจีบนี่ควรทำตัวไงวะ!!!!!!!!!!!!!!”
อ๋อออออออออออออ..........
ห้ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! คริสที่พยักหน้าเพื่อน้องยอมพูดออกมาก่อนจะตั้งสติได้ ตาคมๆมองหน้าน้องชายที่ตอนนี้นั่งหน้าแดงเถือกลามไปทั้งหน้าทั้งหู จนคิดว่าอยู่ๆหัวมันจะลุกมาติดไฟได้ยังไงยังงั้น
“มึงว่าไงนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“อืออออออ ถามเนี่ยเฮีย คือนี่ควรทำตัวไง?”
“ไปบอกแม่งพรุ่งนี้เลย! ไอ้ดำนั่นใช่มั๊ย”
“.....................”
“กู! ไม่! ให้! จีบ!”
จะไปบอกมันยังไง ก็แอบอยากให้มันจีบเหมือนกัน!!!
555555555555555555555555555555555555555+
น้องฮุนแม่งร้ายยยยยยยยยยยยย
อยากให้พี่จงอินคนหล่อเต๊าะก็ไม่บอกกก
รีบอัพ ยังไม่ได้แก้คำผิดโด้ยยยยยยยยยยย
#ฟิคน้องฮุนหวานเย็น
ความคิดเห็น