คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : STEP 3 ::
NOTE :: ภาษาดอกไม้(?) วัยขบเผาะ ใช้วิจารณญาณในการรับชมนิ๊ดดดนึง
RATE :: PG- 15 ใสๆ ฮริ๊งงงง
ปล.ตอนนี้ใจดีใส่เรทให้ด้วยนะ 555555
STEP 3 ::
ฮริ๊งง จงอินคนแบ๊ว แฮร่!!! :P
ไอ้เหตุผลอยากลองวิ่งหนีตีนดูบ้างนี่มัน...
น่ากระทืบ!!! ให้ตายคาตีนจริงๆ!!
โอเซฮุน ว้อนจะกระทืบ!คนซักฝุ่นสองฝุ่นให้มันลุ้นเอาเป็นประสบการณ์ตรงๆของชีวิตไปเลยว่าตีนน่ะเจ็บแค่ไหน! ตวัดตาขึ้นมองไอ้ดำเจ้าของประโยคตรงหน้าก็ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ แต่จะทำอะไรมันก็ไม่ได้ อย่างน้อยไอ้นี่ก็ยังเป็นเพื่อนสมัยเด็กของไอ้จงแด
“สวัสดี ฉันชื่อจงอิน” ไอ้ดำตรงหน้านี่เรียกตัวเองว่าจงอิน โอเคเซฮุนจะจำไว้ แต่ก็ไม่ได้คิดจะตอบอะไรมันหรอกนะ ไม่ได้สนิทกันถึงขนาดต้องรู้จักชื่อเสียงเรียงนามลามไปยังนามสกุลพ่อ
“ไม่ตอบหรอ งั้นฉันเรียกว่าแคสเปอร์นะ” แคสเปอร์อะไร? ไอ้ตัวการ์ตูนผีขาวทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้านั่นน่ะนะ??? เอาเถอะ วันนี้เซฮุนไม่มีอารมณ์จะเถียง ไม่มีอารมณ์อยากจะมองหน้ามันซะด้วยซ้ำ หงุดหงิดอย่างน่าประหลาด
“คืนของเสร็จแล้วก็กลับไปดิวะ นั่งอยู่ทำไม?” สุดท้ายก็ยอมพูดออกไป แต่มันก็ไม่ใช่ประโยคน่าคบหาสักเท่าไหร่หรอก แต่สำหรับคิมจงอินผู้ไม่คิดอะไรกับโลกใบกว้างนี้ ประโยคแค่นั้นไม่สะกิดเซลล์รูขุมขนของเขาสักนิด ^_______________________^
จงแดที่เป็นคนกลางก็มองซ้ายสลับขวาอย่างนึกสับสนในใจ นี่มันอะไรกัน? คือมีใครสักคนอยากจะอธิบายอะไรมั๊ย ว๊อทแฮปเพ่นน่ะ เกิด! อะ! ไร! ขึ้น!?? หันไปหาจงอิน ไอ้เพื่อนซี๊วัยกระเตาะก็ได้แต่ยิ้ม ยิ้ม แล้วก็ยิ้ม ครั้นจะไปเอาคำตอบกับเซฮุน เห๊อะ!! ไม่ลดตัวลงไปถามมันหรอก (ความจริงคือกลัว)
“จงอินไปรู้จักไอ้นี่ได้ไง?”
“อ๋ออออ เมื่อวานแคสเปอร์พานี่วิ่งหนีนักเลงซอยสอง”
ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พบรัก ณ ซอยสอง จงแดอยากจะตบเข่าฉาด คือที่มันวิ่งหน้าเริ่ดมาหาที่โรงเรียนคือทำตัวเป็นพระเอกทั้งที่สภาพไม่ให้ เพื่อล่อเหล่านักเลงไม่ให้ไปทำร้ายคิมจงอินงั้นสิ?
“หยุดคิดไปเลยคิมจงแด ไอ้พวกนั้นมีเรื่องกับกู ไม่ได้วิ่งหน้าเริ่ดช่วยใครทั้งนั้น” เอ่ยดักคออย่างรู้ทัน เมื่อเห็นหน้าเพื่อนสนิทไม่กี่คนกำลังยิ้มกริ่ม เมื่อวานนนี้ยอมรับว่าไม่ได้ตั้งใจจะแยกเพราะเป็นห่วงจงอินอะไรหรอก แต่ไอ้พวกนั้นแม่งก็ไม่ได้มีตาไว้มองคนอื่นเลย สักแต่จะกระทืบโอเซฮุนท่าเดียว เพราะฉะนั้นคิมจงอินก็เลยรอดไปโดยปริยาย
“อย่างที่จงแดคิดนั่นแหละ ^^” เอาแล้ววว เอาแล้ว จงแดมองซ้ายทีมองขวาที นึกตะหงิดๆอยู่ในใจว่าโอเซฮุนจะลุกขึ้นมาเอาไม้ทีตีกบาลเพื่อนรักวัยกระเตาะของตัวเองหรือเปล่า
เซฮุนหยีตามองไอ้ดำที่นั่งอยู่ฟังตรงข้ามยังคงยิ้มโชว์ฟันขาว แขนเรียวเท้ากับขอบโต๊ะออกแรงยันตัวเองให้ลุกขึ้นเผชิญหน้า เล่นเกมส์จ้องตากันอยู่จนจงแดแทบจะกลั้นหายใจตาม
“มึงน่ะ..ชื่ออะไร?” เป็นเซฮุนที่เอ่ยถามขึ้นมาก่อน ได้ยินไอ้จงแดเรียกอะไรจงๆเหมือนมันไม่ทันได้ฟังหรอก ไม่ค่อยได้ใส่ใจ ตอนนี้ชักอยากใส่ใจซะหน่อย เพื่อกระทืบแม่งแล้วมีคนมาเอาคืนจะได้ถูกตัวว่าเคยไปมีเรื่องกับใครไว้
“จงอิน ฉันชื่อจงอิน”
“จะจีบกูหรือไง?” ชัด!! คำถามเด็ด ไอ้ห่าเซฮุนนี่ไม่เคยรู้จักทางโค้ง ทางอ้อมห่าอะไรเลยสักนิด คิดจะถามก็ถามไปโต้งๆ ใครที่ไหนมันจะบ้าไปตอบวะ ว่าจะจีบอยู่ จงแดอยากจะเอาโขกโต๊ะตาย
“ไม่อ่ะ” อ้าว คราวนี้ถึงตาเพื่อนรักวัยกระเตาะของคิมจงแดเป็นฝ่ายตอบบ้าง ไอ้พวกนี้นี่มันยังไง? เป็นคนตรงๆ ตอบอ้อมๆอะไรเลยไม่เป็น? หรือว่ายังไง โอ๊ยย จงแดไม่เข้าใจ
“แล้วมารอกลับบ้านด้วยทำไม?”
“ก็เราบอกแล้วไง...
อยากเป็นเพื่อนเซฮุนวิ่งหนีตีน”
“งั้นมึงซ้อมวิ่งหนีตีนกูก่อนเลยแล้วกัน!!!”
ติ๊ด! ติ๊ด!
เย็นนี้เจอกันร้านเดิม ไม่มาลากถึงบ้าน! --- ท่านชายปาร์ค
เซฮุนโยนโทรศัพท์ไว้บนหัวเตียงมองนาฬิกาแล้วก็ถอนหายใจหน่ายๆ เด็กหนุ่มยังคงนอนแผ่กางแขนกางขาบนเตียงเดี่ยวของตัวเองเหมือนเดิม ไม่มีท่าทีจะรีบร้อนอะไรเลยสักนิด จะช้าจะเร็วเดี๋ยวแม่งไอ้ท่านชายปาร์คก็เอาราชรถมาเกยอยู่หน้าบ้านอยู่ดี
เซฮุนเดินลากขาไปมาทั่วห้องนอนเล็กๆของตน คว้ากางเกงยีนส์ฟอกสีครึ่งเข่ากับเสื้อยืดสีขาวสกรีนลายเดธไซต์มาใส่ ไม่รู้จะแต่งอะไรให้ได้มากกว่านี้ - - ไปแดกเหล้านะครับ ไม่ได้ไปเดินแฟชั่นโชว์
ปิ๊นนนนนนนนน
พ่อมึงผลิตแตรรถยนต์หรอครับ? -___________- บีบขนาดนี้ เซฮุนชะโงกหัวออกมาจากทางหน้าต่างห้องนอนของบ้านก็เห็นปอร์เช่911คันงามของไอ้ลูกท่านทูตจอดเทียบรออยู่แล้ว โบกไม้โบกมือไล่ให้มันไปจอดไกลๆ มันก็ไม่ไป นับถอยหลังได้เลยไม่เกินห้าวินาทีหรอก แม่ได้ตะโกนแหกปากขึ้นมาแล้ว
“เซฮุนนนนนนนนนนนนน สุดหล่อชายปาร์คของแม่มาหล่อรับหน้าบ้านแล้ว เร้วววววววววววววววววว”
=__________________= บอกแล้วว่าให้เอารถไปจอดไกลๆหน้าบ้านกู!!
หรือว่าจะอยู่ในช่วงของดำเข้าเล่นงาน พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก พระราหูนี่สิงกันอยู่ในร่างเลยหรือยังไง? เซฮุนกระดกเหล้าในแก้วลงคออีกอึ้กใหญ่ ดวงตาเรียวตวัดมองขวางไปยังไอ้ดำที่จงแดหนีบหิ้วมา ด้วยเหตุผลที่ว่า
ก็นานๆทีกูจะเจอเพื่อนเก่า
เซฮุนไม่อยากจะเซดว่าอย่ามาตอแหล คิมจงแดเป็นบุคคลที่ชอบหายหัวไปจากกลุ่มบ่อยด้วยข้ออ้างไปหาเพื่อนเก่า เหอะ!!!! คนยิ่งคันมือคันตีนอยู่ เดี๋ยวก็ได้กระทืบเพื่อนจงแดโชว์หรอก
“เฮ้ยยย ได้ข่าวว่ามึงโดนเพื่อนเก่าไอ้จงแดจีบหรอวะ?” สัสปาร์คครับ! ถ้ามึงจะถามดังขนาดนี้ไม่ไปตะโกนใส่หน้ามันแล้วถามให้กูด้วยเลยล่ะครับ!
“จีบพ่องงงง!!”
“ไม่ได้จีบพ่อชานยอลนะครับ”
“5555555555555555555555555555 เดี๋ยวๆ คนนี้กูชอบว่ะ” ทั้งกลุ่มฮาครืนเมื่อคนถูกพาดพิงตอบขึ้นมาตรงๆ เซฮุนนี่แทบอยากจะคว่ำถังน้ำแข็งใส่หน้าให้รู้แล้วรู้รอด คือจะว่ามันไม่รู้ก็ไม่ใช่ แต่จะคิดว่ากวนตีนก็ไม่ใช่อีก
“ไม่จีบแล้วอะไรยังไง สายกูรายงานมา”
“สายมึงนี่น่าตามกระทืบให้ถึงไหนถึงกันจริงๆ”
“เหยเหยยย อย่านะเว้ยเหยยยย” จงแดรีบออกตัว วางแก้วเหล้าแทบไม่ทันเมื่อเซฮุนทำท่าจะไปตามล่าหาสายข่าวของชานยอลมากระทืบ ไม่ห้ามได้ไง ขืนมันรู้ว่าเป็นเขาก็ได้กระทืบกันตายคาตีนกันพอดี
“เดี๋ยวนะมึง มึงนะมึง”
“อ่ะๆ อย่าเบี่ยงประเด็น ตกลงอะไรยังครับ ตกลงอะไรยังไงไหนชี้แจงมาสิ!” ยังยัง เชี่ยปาร์คนี่ยังไม่หยุด เดี๋ยวกูถีบจนหูตกเลยไอ้ห่านี่ เซฮุนทิ้งตัวลงนั่งกับโซฟาอีกครั้งอย่างขัดอกขัดใจ คว้าแก้วเหล้ามาซัดอีกเฮือก ไม่ตอบคำถาม จนชานยอลต้องหันไปเค้นความจริงเอากับจงอิน
“จงอินว่ายังไง อยากจีบเซฮุนหรอ?”
“เปล่าครับ...ไม่ได้จีบ”
“แล้วยังไง?”
“ก็บอกแล้วไงว่าผมอยากวิ่งหนีตีนเป็นเพื่อนเซฮุน”
55555555555555555555555555555555555555 ปาร์คชานยอลโคตรชอบคนแบบนี้เลยบอกตรงๆ
ยิ่งดึกยิ่งคึก ยิ่งดึกก็ยิ่งเมา แก้วแล้วแก้วเล่าถูกกระดกเข้าปาก จนเริ่มร่วงกันทีละคนสองคน จะเหลืออยู่ก็แค่ ไอ้ปาร์ค เซฮุน เพื่อนไอ้จงแดก็แค่นั้น ไอ้ดำนี่แทบจะไม่แตะอะไรเลย
“เฮ้ย จงอินไม่กินหรอวะ?” เป็นไอ้ปาร์คที่เอ่ยปากถามคนที่นั่งยกแก้ววนไปวนมาแต่ไม่นึกจะยกกระดกมันลงท้องไปแต่อย่างใด โอเซฮุนที่มองอยู่เงียบๆ ก็นึกขัดใจ มาทำห่าอะไรมาแล้วก็ไม่แดกเนี่ย
“เฮ้ย เดี๋ยวกูมา ชีวิตมันกำลังร่ำร้อง” เซฮุนเบ้หน้า อยากจะแหมใส่หูกางๆ นั่นไปยาวๆสักทีเมื่อเห็นว่าปาร์คชานยอลวางแก้วเหล้าลงกับโต๊ะก่อนรุดตรงไปยังโต๊ะที่อยู่หน้าเคาท์เตอร์บาร์ ผู้หญิงเกาะอกชุดสีแดงแรงริดนั่นมองตั้งแต่ไอ้ปาร์คนี่ตั้งแต่หัวค่ำแล้วด้วยซ้ำไป สงสัยคืนนี้กลับแท็กซี่ซะล่ะมั้งกู
“เซฮุนเริ่มเมาแล้ว จะกลับยังไง?”
“แท็กซี่มั้ง ทำไม มึงจะใจดีไปส่งกูหรือไง?”
“ก็ใช่ ถ้ากลับไม่ไหว เดี๋ยวนี่ไปส่งให้”
“ไม่ต้องอ่ะ กลับกับมึงกับกลับเองก็เหมือนกัน”
“เหมือนได้ไง นี่ขับรถมา เดี๋ยวไปส่งจงแดแล้วเลยไปส่งเซฮุนต่อ”
เหยดดดด แม่งมีรถขับด้วยว่ะ สงสัยจะไม่ธรรมดา เซฮุนพยักหน้าอย่างขอไปที นึกเหนื่อยอกเหนื่อยใจจะคุยกับมัน เหล้าก็ไม่แดก คว้าแก้วเหล้าซัดเอาซัดเอาจนเมาใกล้หมาเข้าไปทุกที จนจงอินที่มองอยู่ห่างๆ ได้แต่คว้ามือเอาไว้เซฮุนหยุดดื่มได้แล้ว
จากที่นั่งห่างกันสามคน กลายเป็นว่าตอนนี้คิมจงอินมานั่งคั่นกลางระหว่างคิมจงแดกับโอเซฮุน ไอ้จงแดนี่ไม่เท่าไหร่ เมาแล้วนิ่ง เมาแล้วหลับ แต่โอเซฮุนนี่สิ เมาแล้วเลื้อย มือไม้ที่ซอกซอนเข้าไปใต้เสื้อ ทำเอาจงอินคนดีใจสั่นพั่บๆ อยากจะออกมาเต้นโชว์อยู่ข้างนอกเลย
ใจเย็นจงอินใจเย็น เดี๋ยวได้วิ่งหนีตีนเซฮุนของจริง
“เอ้า เอ้า เหยดดดดดดดด น้องฮุนขาโหดจะปล้ำจงอินแล้วเว้ยยย” นี่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย จงอินส่งสายตาขอความช่วยเหลือหาปาร์คชานยอลให้ช่วย แต่ก็ดูจะเสียเปล่าเมื่อฝ่ายนั้นเอาแต่แซว จนตัดสินใจพาเซฮุนลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ เผื่อจะได้สร่างมากขึ้น
“ม่ายยยยยยยยยยยย น้องฮุนยังม่ายยยกล้าบบบบ น้องฮุนจะกลับบบ กับโยด๊า~” เสียงมาไม่พอท่าประกอบต้องตามด้วย หลังจากล้างหน้าล้างตา โอเซฮุนก็ดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมานิดนึง นิดนึงจริงๆ
=______=
“เซฮุน เซฮุนอา กลับบ้านกันเถอะครับ”
“ม่ายยยยย เซฮุนจะอยู่กับโยด๊า” แหนะ ยังอีก ยังจะโยดงโยดา เดี๋ยวปรมาจารย์เจไดก็ไซส์คิกให้ปลิวไปติดอกเด็กดำหรอก
“จงอินฝากสั่งเซฮุนด้วยได้ใช่มั๊ย เลยบ้านจงแดไปสองบล็อก เลี้ยวซ้าย ที่มีตู้ไปรษณีย์สีเขียวมิ้นๆอยู่หน้าบ้าน” ชานยอลบอกเร็วเป็นแร๊พจนแทบฟังไม่ทัน จงอินก็ได้แต่พยักหน้าหงึกๆหงักๆไปตามเรื่องตามราว ก่อนจะจัดการแบกคนเมาขึ้นหลัง ทิ้งผองเพื่อนที่นอนหลับพับอยู่บนโต๊ะไว้กับปาร์คชานยอล
ลับหลังได้ไม่นาน คนที่แสดงท่าทีว่าเมาหลับก็พากันลุกขึ้นมาสุมหัวกันแทบไม่ทัน ทุกสายตามองไปยังสองร่างที่พากันแบกออกไปจากร้านเหล้าที่คุ้นเคย
“พวกมึงว่า ไอ้จงอินจะตายก่อน หรือจีบเซฮุนติดก่อน” --- ไอ้อ้วนมินซอก
“กูว่าตายก่อน” ---- คิมจงแด
“กูว่าจีบติดก่อน” ------ แพนด้านำเข้า
“กูว่าคืนนี้มันได้กันก่อน” -------- ท่านชายปาร์คชานยอล
เหยดดดดดดด งานนี้ชาวคณะเห็นด้วยกับปาร์คชานยอลว่ะครับ
บอกแล้วว่าจงอินเป็นพระเอก 5555555
แต่ชอบโยดามากกว่าพระเอก 555555555
ลงให้สามตอนเพราะอยากลง
แล้วก็ยังไม่ได้แก้คำผิดแฮร่!!! -
ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านนน วันนี้บรั๊ยยยส์
ความคิดเห็น