คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รักต้องห้าม1
Good friends
Are like stars.
You don’t always see them, but you know
they’re always there!
วันนี้็เป็นอีวันรับที่ผมมาส่แบมแบมที่รถไฟฟ้าเพราะว่าแม่ไม่ว่ามารับ แ่ว่ารั้นี้ผมนั่ไปพร้อมับแบมแบมเลย เพราะผมมีเรียนพิเศษแถวราเทวีพอี
“เอาเสื้อหนาวเราไหมเหมือนแอร์ะลรแบมแบมพอีเลยนะ” ผมพูพร้อมยื่นเสื้อันหนาวให้แบมแบม แ่เหมือนนัวเล็้าหน้าผมะปิเสธ
“ไม่เอาอ่ะมาร์ใส่เหอะ เราทนไ้รมาร์็หนาวเหมือนันนั้นแหละใส่ไปเถอะ”
“ื้อลอ เี๋ยว็ไม่สบายอ่ะ มานี้มาเี๋ยวเราใส่ให้” านั้นผม็ัารใส่เสื้อันหนาวให้แบมแบมพร้อมลูบผมนัวเล็หนึ่ที
“อบุนะมาร์:)”
“ไม่เป็นไร นอนเลยเี๋ยวถึสยามแล้วเราบอให้”
ผ่านไปห้านาทีแบมแบม็นอนบไหล่อผม ผมเหลือบมอแบมแบมเป็นพัๆ ผมน่ะอบเวลาที่แบมแบมนอนมาเลยเพราะแบมเหมือนเ็ น่ารั น่าเอ็นู
แะ
ผมแอบถ่ายรูปอแบมแบมเ็บไว้ ผมอบถ่ายอนแบมแบมหลับเพราะว่าเอาไวู้เวลาอยู่บ้านนอเหนือานั้นือเอาไว้แฮปปี้เบริเย์ รับ ฮ่าๆ แ่็มีหลายๆรูปที่ผมแอบถ่ายแบมแบมเอาไว้ ทั้รูปที่เราเินพร้อมัน อนแบมเินอยู่้าหน้าผม ส่วนให่ะเป็นภาพทีเผลออแบมแบมแหละรับ ผมเป็นนอบถ่ายรูป แ่ผม็อบถ่ายท้อฟ้าับ้อนเมเหมือนันผมว่ามันสวยี เพราะทุรั้ที่ผมมอไปที่ท้อฟ้าผมะนึถึหน้าแบมแบมทุรั้....รอยยิ้มอแบมแบมน่ะสวยเหมือนท้อฟ้าเลยล่ะ
“แบมแบมรับ อี1สถานีนึะถึแล้วนะ ื่นเร็ว” ผมเย่านัวเล็ที่ำลัหลับอย่าสบายอยู่บนไหล่อผม รอบนี้้อื่นแล้วแหละ อู้ไม่ไ้ไม่ั้นไ้เลยสถานีแน่ๆ
สถานี่อไป สยาม, ท่านสามารถเปลี่ยนเส้นทาไปยัสายสีลมไ้ที่สถานีนี้
Next station siam, interchange with SIlom Line.
“ือออออ”
“ื่นไ้แล้ว่อไปสถานีสยามแล้วนะ”
“ืออออ โอเ” แบมแบมยี้าอัวเอพร้อมบิี้เีย ผมนั่มอารระทำอแบมแบมเห็นแล้ว็เอ็นู ทุารระทำอแบมแบมไม่ไ้ทำให้ผมรู้สึว่าแบมแบมูโเลยแม้แ่น้อย แบมแบมยัเป็นเหมือนเ็ในสายามเสมอ
สยาม
Siam
“ไปันไ้แล้ว” ผมพูพร้อมันหลัให้แบมแบมเินออารถไฟฟ้า
“แ่มาร์เรียนแถามราเทวีนี้ ไม่้อออมานั่่อไปเลยสิ” ใ่รับผมเรียนที่สถานีราเทวีึ่ิับสถานีสยามถ้านั่ไป่อ็ะใ้เวลาสั2-3นาที แ่ผมอยาไปส่แบมแบม่อ่อนเพื่อวามแน่ใว่านัวเล็ะไม่หลทาหรือโนุไปไหนะ่อน
“ไม่เป็นไร เี๋ยวเราไปส่ เี๋ยว็เผลอหลับอีไม่ั้นเลยสถานีรอบนี้ยาวเลยนะ”
“็ไ้เอาั้น็ไ้” นัวเล็เบ้ปาเพราะเถียผมไม่ไ้ ะว่าเถียผมไม่ไ้็ไม่ใ่ แ่เถียวามริไม่ไ้่าหา หลายรั้ที่แบมแบมนั่เลยสถานีเพราะหลับเนี่ยแหละรับ อาาศในรถไฟฟ้าเนี่ยไม่รู้ะหนาวแ่ับแอร์พาราอนหรือยัไ เพื่อใรรับ!? ใร็ไ้อบที
“แบม! ทานี้” พูละ็เรียเพราะอนนี้แบมแบมำลัะไปผิทาน่ะสิรับอนนี้แบมแบมำลัะไปทาสนามีฬาแห่าิ ึ่แบม้อไปทาบาหว้าน่ะสิ ผมับมือแบมแบมแล้วพาเินไป่อิวึ้นรถไฟฟ้า
“เนี่ยเห็นไหมถ้าไม่มีเราวันนี้ะถึบ้านไหมเนี่ย” ผมพูพร้อมับเาะหัวนรหน้า1ที
“โห่ยเราอโทษ เราไม่รู้นิ็นมัน่วอ่ะ”
“ั่มันเถอะ พิเราแล้ว็นอนไป่อน็ไ้นะ” ว่าแล้วแบมแบม็เอาหัวัวเอพิับหลัอผมแล้ว็ยืนหลับอย่านั้น…. ว่าไปแล้วผม็แล้ยับเินไป้าหน้าเพื่อให้อีนื่น ผมอบแล้แบมแบมแ่ไม่ไ้แล้แบบที่นอื่นแล้นะ ผมแล้เพราะผมรัแบมแบม่าหา รัแบบไหนน่ะหรอ…… ไม่รู้สิ ผมไม่ิหรอเรื่อแบบนั้น
“โอ๊ยมาร์! อย่าิ เรานอนอยู่นะ ถ้าเราล้มึ้นมาทำไ!”
ว่าแล้วแบมแบม็ฟาลมาที่หลัอผมอย่าแร
“โอ๋ อโทษ เราหยอเล่นเอ นี้มือหนันะเนี่ยน้ำหนัึ้นปะเนี่ย” ผมหยิแ้มแบมแบมหนึ่ที่อนะเย่ไม่ให้แบมแบมแล้ืน
“มาร์อ่ะ!!!” แบมแบมพยายามเย่เท้ายื่นมือมาะหยิแ้มอผมแ่็ไม่สำเร็
“อนเล่า!!”
“โอ๋ๆไม่อนนะ เี๋ยวเราเลี้ยafter youเลยอ่ะ”
“รินะ?? ห้ามโหนะ สัาเลย”านั้นแบมแบม็ยื่นนิ้ว้อยออมา
“สัารับ:)”
หลัาเถียันมานานรถไฟฟ้า็มาพอีผมเลยัารันหลัแล้วอยอยู่้าแบมแบมไม่ให้พลัหล
ไปไหนไล
สถานี่อไป ศาลาแ,ท่านสามารถเปลี่ยนเส้นทาไปยัรถไฟฟ้ามหานรไ้ที่สถานีนี้
Next station Saladaeng, interchange with MRT
“สถานี่อไปแล้วนะ” ผม้มลไประิบบอแบมแบม แบมแบมพยัหน้าอบผม
หลัาที่ออมาาสถานีศาลาแแล้วผม็ไปรอรถแม่แบมแบมเป็นเพื่อนเพื่อให้แน่ใว่าะไม่เิอันรายึ้นับนัวเล็ เพราะอนนี้ฟ้า็เริ่มมืแล้ว้วย
“แม่ะมารับยั”
“อี5นาทีอ่ะ”านั้นนัวเล็็ยืนเล่นโทรศัพ่อ นี้ถ้าอยู่นเียวเผลอๆโนุทั้โทรศัพทั้เ้าอเรื่อไปแล้วมั้ เพระาถ้าเป็นเอผมเป็นโรผม็ะทำแบบนั้น ัวเล็ ผอมแห้ะนานี้ ะเอาแรไปสู้ใรที่ไหนไ้
ปรื้นๆ
“อ๊ะ แม่มาแล้วไป่อนนะมาร์ ั้ใเรียนพิเศษล่ะ” ว่าแล้วแบมแบม็เินึ้นรถไป
“อื้ม ฝาสวัสีุแม่้วยล่ะ”
หลัาที่ผมแยาแบมแบม ผม็รีบไปวิ่ไปที่รถไฟฟ้าเพื่อไปเรียน เพราะอนนี้ผมสายไป15นาทีไ้แล้ว อีอย่าสายแล้วรูเ้าไม่ไ้เยให้้วยนะ ่ายเ็มราารับ #ปาน้ำา แ่ไม่เป็นไร แ่ไ้มาส่แบมแบมผผม็มีวามสุมาพอแล้ว:)
ความคิดเห็น