เก็บเอาไว้

ลำดับตอนที่ #7 : สัญชาติงูเห่า

คติสอนใจตัวเอง:

สัญชาติงูเห่า 

ต่อให้ถูกเลี้ยงดูให้ดีแค่ไหน
..พยายามเปลี่ยนแปลง
... ให้ชูคอในสังคมใหม่ที่ดีกว่าเก่า
อย่างหนักหน่วงเท่าไรก็ตาม

น่าเสียดายยิ่งนัก...
สัญชาติญาณสัตว์ป่า
ไม่มีวันจางหาย ไปจากสายเลือด เสียที

สุดท้าย...

ผู้เลี้ยง
ถูกมันฉก...
จนตัวตาย




เขาว่ากันว่า
สัตว์หน้าขน
ไว้ใจไม่ได้
หารู้ไม่
คนบางคน...
ใจต่ำ กว่าสัตว์เสียอีก



สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ
อัพพะยาปัชฌา โหนตุ
อะนีฆา โหนตุ
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ

สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง
ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ