คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : เธอเริ่มหายใจอย่างหวาดผวา
“อยู่นิ่ๆ ะถอเสื้อผ้าให้”
อารียาหยุอยู่ับที่ทันทีที่มือแ็แรเินทามาถึสาบเสื้ออเธอ นพรุ้มหน้าลมาหาเพื่อสบาอย่ามีวามหมาย ายหนุ่มและหิสาวประสานันผ่านสัมผัสอุ่นๆ ที่่าน่าแลเปลี่ยน
ในที่สุเ้าสาวและเ้าบ่าว็ุมพิันอีรั้
วามทรำย้ำเือนให้รู้ว่าูบรั้ที่หนึ่เิึ้นในวันแ่าน ส่วนูบรั้ที่สอสามสี่็ามมาเมื่อนพรุวาวแนโอบอภรรยา สิสัมปัะออารียาเลือนหายไปเมื่อถูเารุเร้า้วยวามวาบหวาม เสื้อผ้าอหิสาวยัิอยู่บนาย แ่มือหนาที่สอเ้ามา้นหาวามลับใ้ร่มผ้า็ทำให้อารียาแทบล้มทั้ยืน ยิ่ถูเบี่ยเบนวามสนใ้วยูบูื่มยิ่แล้วให่ หัวสมออเธอลายเป็นสีาวโพลน ว่าเปล่าราบเรียบเหมือนไม่มีอะไรอยู่เลยที่เส้นอบฟ้า
เพราะ่ำอเรื่อเพศรส นพรุึเ้าใว่า้อใ้ริมฝีปายัไให้สาวบริสุทธิ์อย่าอารียาระทระทวย เธอสู้เาไม่ไ้หรอ... อไม้แสนสวยฤๅะมีเล่ห์เหลี่ยมเท่าทันภมรหนุ่มที่ร่อนเร่ไปทั่วทุหนแห่
ร่าอรรเปลือยเปล่าาวโพลนอยู่ลาห้อหอ เาปลเปลื้ออไม้อนี้ออาลีบทุลีบ เหลือเพียวามเป็นสรีเพศทีู่ัน โ้เว้า ออน นูนมน นพรุลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา รู้สึราวไ้แะระาษสีสันสวยามออ ่อยๆ ลอแถบาวออาล่ออวั านั้นึเปิฝาล่อออูเพื่อะพบว่าุ๊าผู้หิหน้าาน่ารันอนหลับอยู่ในนั้น
“ุให่... อย่าทำอเลยนะะ” อารียาสะอึสะอื้น พยายามะใ้สอแนปิบัเ้าอวบที่ายหนุ่มเห็นแล้วว่ายอทรวเป็นเม็สีทับทิมโยธรรมาิ แ่็ถูเาับ้นแนเอาไว้่อน
“ไม่ทำหรอ ็บอแล้วไว่าะอาบน้ำให้”
นพรุปวึ่ลาายไปหมแล้ว ยิ่พู็ยิ่ฝืน วามปรารถนาร้อนแร่าสวนทาับารระทำ เาูบมับหิสาวอีรั้และ้อนร่าบาึ้นอุ้ม ถ้าถึห้อน้ำแล้วะวาเธอลในอ่า เปิน้ำฟอฟอสบู่ให้ฟูพอพอะ่วยอำพราวามอวบอิ่มบนร่าายอภรรยาไ้ บะที่สะสมไว้ำลัะพัทลายลเหมือนเื่อนที่สะสมน้ำเอาไว้นเินีำั หลัาไ้เห็นสิ่ที่่อนอยู่ภายใ้ร่มผ้าอเมียัวน้อยเือบรบทุอทุมุมแล้ว นพรุ็ไ้แ่สสัยว่าะผ่านืนนี้ไปอย่าไรโยไม่้อร่วมรัับเธอ
ายหนุ่มทำอย่าที่ิเอาไว้ทุประาร รอนระทั่ฟอสบู่พร้อมแล้ว็้าวลไปนั่ร้ามับเธอในานะเปลือยเปล่าเท่าัน
สามีภรรยาโผล่ึ้นมาแ่ส่วนอและศีรษะ ส่วนที่เลื่อนล่ำว่านั้นล้วนแล้วอยู่ภายใ้าร่อนเร้นเ็บำอพรายฟอสีาวนุ่ม
ายหนุ่มำมือแน่น ห้ามใไม่ให้ยื่นออไปไล้เนินออิ่มที่พ้นน้ำวับๆ แวมๆ น่า้นหา เพราะลัวว่าะเลยเถินทำให้ระ่ายน้อยวัเสียไม่ล้านอนร่วมเียับเา
“มานั่ัันมา”
หลายๆ เรื่ออารียา็ว่า่าย แ่ถ้าเป็นเรื่อิรรมแบบสามีภรรยาแล้วเธอยิ่ว่าเหนียมอาย ใบหน้าหวานหลบล่ำไม่ล้าสบาสามีนนพรุถอนหายใอย่าเหนื่อยล้า แนยาวๆ ยื่นไปับมือเล็แล้วึให้ร่าทั้ร่าเลื่อนเ้ามาหาระทั่สาวน้อยนั่อยู่บนัแ็แร ายหนุ่มปลอบโยน้วยารแะริมฝีปา้าแ้มนวล แผ่วเบาเหมือนน้ำ้าหยลบนใบไม้ อารียาหลับาลามสัาา ินนาารถึยามเ้าอันหอมหวานที่พระอาทิย์ับท้อฟ้า่าอ่อนโยนเหลือเิน
มือหนาเริ่มลำลึไปามสัส่วนอหิสาวอย่าทะนุถนอม สำรวว่ามีรไหนบุบสลายบ้าหรือเปล่า เธอือุ๊าัวสวยที่ายหนุ่มอบรวนับว่ามีิ้นส่วนรบถ้วนหรือไม่ อารียาบอบบานน่าลัวว่าะแหัถ้าับอย่าไม่ระวั รนี้หน้าอหนึู่่... มีสอเ้า รนี้รูสะือบุ๋ม... เอาไว้เื่อม่อับทารในรรภ์ถ้ามีารปิสนธิ ส่วนรนี้สิ้นสุทาแล้ว... อไม้ลีบยาวอวบที่หิสาวหวนัหวหนา
เธอเริ่มหายใอย่าหวาผวา ัริมฝีปาอัวเอแน่นลั้นเสียราแผ่วหวิว
ความคิดเห็น