คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Love is so Delicious! [GyuWoo]
Title Love is so Delicious!
By pop
Pairing GyuWoo
Rate PG
Warning FLUFF!
----------------------------------------------------------------------
Come on girl love is so delicious!
งั้นเหรอ อร่อยเหรอ อยากชิมจัง
“อูฮยอนอา...”
เสียงเง้างอดที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้นัมอูฮยอนที่นั่งรอช่างแต่งหน้าอยู่ในห้องแต่งตัวหันขวับแล้วยิ้มกว้าง
“พี่กยู..... พี่มาได้ยังไง.... ไหนพี่กอนัมบอกวันนี้ติดงานที่บริษัทไงครับ”
คิมซองกยูฉีกยิ้มกว้างเดินเข้าหาเจ้าตัวเล็กของเขาก่อนจะวางมือเรียวบนหัวกลมๆ ที่ยังไม่ได้จัดทรงแล้วจับโยก
“ประชุมเสร็จเร็ว บอสนิมเลยปล่อยมา” เขาจะไม่บอกอูฮยอนหรอกว่าเขานั่งทำหน้าบูดใส่บอสนิมจนอีกฝ่ายใจอ่อนยอมให้ซองกยูมาดูอูฮยอนขึ้นแสดงไลฟ์วันนี้ได้
“แล้วนี่ยังไม่ได้เตรียมตัวอีกเหรอ” อูฮยอนส่ายหน้ากับคำถามนั้นถึงแม้จะยังยิ้มอยู่
“ยังครับ คีย์ยังมาไม่ถึง ทีมแต่งหน้ามาพร้อมกับคีย์ฮะ” อูฮยอนก้มหน้าลงก่อนจะสอดมือประสานกับมือใหญ่กว่าของคนเป็นพี่
“ผมดีใจจังที่พี่มา” ซองกยูหัวเราะ
“พี่ก็มาตั้งหลายครั้งแล้ว” ใช่ ถ้าทำได้เขาจะมาดูเจ้าตัวเล็กตลอด ซองกยูอยากมา ถึงแม้เขาจะต้องอิจฉาตาร้อนผ่าวๆ ทุกครั้งที่เห็นอูฮยอนร้องเพลงกับคีย์บนเวที เขาคิดเสมอว่าที่ตรงนั้นควรเป็นเขา เขาเท่านั้น ถ้านัมอูฮยอนจะร้องเพลงกับใครก็ควรจะเป็นคิมซองกยู แต่มันก็ไม่ใช่ ชายหนุ่มอดคิดไม่ได้ว่าหรือนี่จะเป็นการเอาคืนเล็กๆ น้อยๆ จากเจ้าตัวเล็กที่เขาหนีไปออกผลงานเดี่ยวคนเดียวเมื่อคราวที่แล้ว
เสียงหัวเราะของอูฮยอนขัดจังหวะความคิดของเขา ซองกยูเงยหน้าขึ้นยิ้มบางๆ ให้เด็กน้อยตรงหน้าที่จับมือเขายกขึ้นลงเล่นอยู่
“สนุกมากมั้ย” เขาถาม
“อะไรเหรอครับ” อูฮยอนเงยหน้าขึ้นเลิกคิ้วให้อย่างสงสัย
“เล่นมือพี่น่ะเหรอครับ อืม ก็สนุกดีนะ” เจ้าตัวเล็กตอบพร้อมกับเขย่ามือเขาแรงขึ้นอีก ซองกยูยู่หน้า ก่อนจะใช้มือข้างว่างดึงแก้มเจ้าตัวดีจนยืด
“ร้องเพลงกับคนอื่นต่างหาก.... สนุกมั้ย ที่ได้ทำยูนิตทูฮาร์ท” ที่จริงซองกยูกังวลอยู่นะ เขากลัวว่าอูฮยอนจะสนุกเกินไป สนุกจนไม่อยากกลับมาร้องเพลงกับเขาอีก
เด็กน้อยหัวเราะร่า ก่อนจะทำหน้าทำตาล้อเลียน
“ตาแก่ขี้อิจฉา อะไรกันเนี่ย” ยิ่งตัวเล็กของเขาหัวเราะมากซองกยูยิ่งทำหน้ายู่ยี่มากขึ้น
“อูฮยอนอา.... บอกพี่หน่อยสิ....” คิ้วเรียวที่ยับย่นเริ่มเปลี่ยนเป็นเฉียงตกลงแบบที่เขามักทำเวลามีเรื่องยุ่งยากใจ เห็นแบบนั้นเด็กน้อยก็ยิ้มอ่อนโยนก่อนนิ้วสั้นๆ จะยกขึ้นคลึงเบาๆ ที่หัวคิ้วของคนเป็นพี่
“สนุกครับ ผมชอบมากเลย พี่ก็รู้ผมสนิทกับคีย์ เราสนุกมาก....” หางคิ้วซองกยูยิ่งตกลู่
“แต่ไม่เท่ากับตอนร้องกับพี่หรอกครับ” อูฮยอนโน้มตัวเข้ามากระซิบข้างใบหูของพี่ชายที่กำลังหดหู่ แค่นั้นซองกยูก็ยิ้มได้
“จริงนะ” อูฮยอนพยักหน้า
“จริงครับ” รับคำเสร็จก็โดนแขนอวบๆ คว้าไปกอด
“พี่กยู....” เสียงทุ้มทอดอ่อนหวานหงุงหงิงมาจากแถวหน้าอกทำให้ซองกยูดันไหล่เด็กน้อยที่กอดอยู่ออกมามองหน้าเป็นเชิงถาม
“ผมอยากกินอะไรอร่อยๆ...” พูดแล้วก็ยิ้มหวานฉ่ำแต่แสนเจ้าเล่ห์แบบนัมอูฮยอน พี่ชายทำหน้าเหรอหราอยู่ครู่หนึ่งก่อนการรับรู้จะค่อยๆ ผุดขึ้นในดวงตาเรียวเล็ก คิมซองกยูพยักหน้าเพยิดคางหงึกๆ หงักๆ และนัมอูฮยอนก็ตอบด้วยอาการแบบเดียวกัน ดวงตาเรียวสดใสเป็นประกายเหมือนลูกหมาเห็นขนมอร่อย
ซองกยูที่ยังจับไหล่ของอูฮยอนอยู่มองไปรอบห้อง ข้างหน้า ข้างหลัง ข้างๆ หลังราวแขวนเสื้อผ้า ตามเพดาน รอบๆ ห้อง
“ไม่มีกล้องครับ” นัมอูฮยอนรีบกระซิบบอก
“แน่นะ” นัมอูฮยอนรีบพยักหน้ารับรัวๆ
แล้วนักร้องเสียงทองตัวน้อยก็ยิ้มกว้างกว่าเก่า เมื่อนักร้องเสียงทองตัวโตกว่าเขานิดหน่อยแต่ตาเล็กกว่าเยอะก้มลงหอมแก้มนิ่มไปแรงๆ เสียทีหนึ่ง
“น่ารักไปแล้วนะอูฮยอน.... ทำแบบนี้พี่หัวใจวายตายไปจะว่ายังไง” นิ้วเรียวสวยเกลี่ยแก้มที่เขาเพิ่งฟัดเบาๆ ก่อนนิ้วเล็กๆ จะยกขึ้นแตะริมฝีปากอิ่มตึงของเจ้าตัวรัวๆ
“ทำไมโลภมาก” แต่ถึงจะว่าเอาแบบนั้นแต่ซองกยูก็ก้มลงช้าๆ ค่อยๆ ประทับริมฝีปากลงบนรอยยิ้มของเจ้าตัวเล็กของเขา
ปากของอูฮยอนแห้งและอุ่นและนิ่ม เต็มตึงชวนให้ขบเม้ม แต่ซองกยูเลือกจะละเลียดด้วยปากของตัวเองมากกว่า จูบครั้งนี้ของพวกเขามันช้า มันนุ่ม มันอ่อนหวาน จูบนั้นหวานหอม จูบนั้นแสนอร่อย
เมื่อทั้งสองผละออกแล้วลืมตาขึ้นมองกันความรู้สึกบางอย่างก็ท่วมท้นไปทั้งหัวใจ ความรู้สึกที่ซองกยูไม่สามารถให้คำจำกัดความได้ เขารู้แต่เขาชอบมัน และเขารู้ว่าอูฮยอนก็ชอบมันเหมือนกัน
“love is so delicious พี่ว่ามั้ยฮะ” อูฮยอนกระซิบบอกด้วยเสียงทุ้มพร่า หน้าผากของทั้งสองยังแนบติดกัน ดวงตายังจ้องและริมฝีปากยังแต่งแต้มด้วยรอยยิ้ม
“พี่รู้แต่อูฮยอน is delicious อ่ะ... เพราะอูฮยอนเป็นความรักของพี่” วู้ พูดอะไรออกไปก็ไม่รู้ อายจัง แต่ก็พูดไปแล้ว จบคำก็เขินขำกันทั้งคู่นั่นแหละ
“ตั้งใจนะอูฮยอน พี่จะคอยดูเราอยู่” ซองกยูรู้ว่าเด็กน้อยของเขาจะทำอย่างเต็มที่แน่นอน แต่เขาก็ยังอยากเป็นกำลังใจให้อยู่ดี อูฮยอนพยักหน้ารับ ก่อนคนเป็นพี่จะบีบมือเล็กอีกครั้งแล้วออกไปรอด้านนอก อีกไม่นานก็จะแสดง อูฮยอนต้องการสมาธิ
“วันนี้ยิ้มไม่หุบเลยนะ” คิมคีย์แซวเพื่อนตัวเองที่ร้องเพลงเต็มเสียงเต็มที่เหมือนเติมน้ำมันมาเต็มถังในการแสดงวันนี้ อูฮยอนไม่ตอบ เพียงแต่ฉีกยิ้มมากขึ้นเท่านั้น
“ชิ... ใช่ซี้ ฉันเห็นนะว่าใครมาดูนาย” คีย์โบกหัวไอ้เพื่อนตัวดีไปที แต่มันยังคงยิ้ม ให้มันได้ยังงี้สิ! จะอิจฉาแล้วนะ!
“โอ๊ย อิจฉาคนแฟนมาเชียร์” หนุ่มหน้าหวานผมสีอ่อนแกล้งว่าเพื่อนอย่างไม่จริงจังนัก แต่ในใจอ่ะอิจฉาจริงนะเฮ้ย
“คีย์กุน.... อย่าแซวกันดิ่วะ” นัมอูฮยอนเวลาเขินคือนัมอูฮยอนที่น่าเตะที่สุด ทั้งๆ ที่ปกติมันออกจะแสบจะซ่า แต่ถ้ามีเรื่องพี่ชายตาตี่คนนั้นมาเกี่ยวทีไรจะกลายเป็นหวานเลี่ยนน่าคลื่นไส้ไปทันที
“พี่ซองกยู so delicious อ่ะแก....”
“หยุดพูดนะ!” โอ๊ย ไม่เอา คีย์ไม่อยากฟัง “เลี่ยน! จะอวก!” คีย์วิ่งหนีเข้าห้องแต่งตัวไปก่อน เขายังไม่อยากเห็นฉากหวานๆ ตอนที่พี่ชายคนนั้นเดินมาหาเพื่อนเขาที่เพิ่งลงจากเวทีหรอก ไม่เอาอ่ะ อิจฉา...
fin
ความคิดเห็น