คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Your eyes
อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ…
ในวันที่ฟ้าสดใสแบบนี้ผมควรจะทำอะไร…
เล่นเกมส์ นอนอยู่บ้าน ออกไปเที่ยว ดูภาพยนตร์สักเรื่อง…
ผมเพิ่งจะได้รู้ว่าชีวิตของผมมันช่างน่าเบื่อแบบนี้ ผมขาดแรงบันดาลใจ
แต่ผมก็ตัดสินใจ…
This is real. Just take a chance. Don’t ever look back. Don’t ever look back.
ผมได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง
เขาหน้าตาธรรมดา รูปร่างธรรมดา ความสามารถธรรมดา ดวงตาของเขาเป็นสีหม่น สีฟ้าหม่นที่มองในบางมุมเขากลับเห็นมันเป็นสีเขียวและบางครั้งก็เป็นสีน้ำตาลอ่อน ผมของเขาเป็นสีคาราเมลอ่อนยามต้องแสงไฟ ทัศนคติของผู้ชายคนนั้นก็แสนจะธรรมดา จากการได้คุยกันเขาก็เดาได้เลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนที่แสนจะธรรมดา
ธรรมดาจนเขาสนใจ
My heart’s stop when you look at me. Just one touch now baby I believe. This is real. So take a chance. Don’t ever look back. Don’t ever look back.
สายตาของเด็กคนนั้นที่มองมายังเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เด็กนั่นคงตกใจที่ เซน มาลิค เพลย์บอยตัวพ่อไปโผล่ที่ห้องสมุดได้ละมั้ง
ต้องยอมรับจากใจเลยว่า เด็กคนนั้นโคตรน่าสนใจ…
เขาชอบคนที่ดูธรรมดาๆ ไม่ทำตัวเด่นดังน่ารำคาญ และที่สำคัญ…
ดวงตาสีฟ้าหม่นแสงที่ทอประกายความรู้สึกออกมาอย่างไม่มีปิดบัง เข้าหาได้ง่าย เพียงแค่เขาจ้องตาเขาก็สามารถล้วงเอาความรู้สึกของเด็กนั่นมาได้โดยไม่ต้องลงแรงอะไรเลย
และก็นะ… หมอนั่นตาสวยเป็นบ้า เหมือนกับสีของน้ำแข็งหน้าหนาว ใสซื่อแล้วก็… มีใครเคยเห็นเกล็ดน้ำแข็งบ้าง ในดวงตาสีหม่นนั่นเหมือนมีผลึกน้ำแข็งอยู่ด้านใน ผลึกบางๆ และไม่สามารถปิดกั้นความรู้สึกของเจ้าของไว้ได้
แล้วเขาก็ชอบเอามากเสียด้วยซี ไอ้เรื่องการล้วงข้อมูลชาวบ้านนี่นะ จะว่าไปแล้วมันคือสิ่งที่เขาโปรดปราน เขาจะได้นำเรื่องบางอย่างมาต่อรองได้อย่างง่ายดาย
เขาเติบโตมากับเรื่องธุรกิจ การค้า ชื่อเสียงและเกียรติยศ เล่ห์เหลี่ยมและกลโกง
ครอบครัวของเขาเองก็เติบโตและรุ่งเรืองมาจากเรื่องราวพรรค์นั้น การหักเหลี่ยมเฉือนคมที่ใครอ่อนแอและขลาดเขลาก็ต้องล่าถอยและเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป
มาลิคไม่เคยแพ้ เพราะฉะนั้นเซนเองก็ต้องไม่แพ้ไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไรก็ตาม
เขาจะต้องได้ครอบครองเจ้าของดวงตาสีสวยที่แสนจะธรรมดาไม่เข้ากับดวงตาสวยประหลาดนั่นเลยสักนิดเดียวให้จงได้…
เด็กนั่นชื่อ ลูอี ทอมลินสัน เป็นเด็กกำพร้าอยู่ในโบสถ์ที่พ่อของเขาอุปถัมภ์อยู่
ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่เด็กคนนั้นจะมาเป็นของเขา สยบแทบเท้าของเขา
ของเขาเพียงคนเดียว…
มือเรียวเล็กสอดดอกไม้ดอกสวยลงในสมุดปกหนังที่เขาได้รับจากซิสเตอร์ที่ดูแลเขา เขาไม่เคยรู้สึกว่าตนเองมีปมด้อยแม้ว่าจะเกิดมาโดยไม่รู้จักผู้ให้กำเนิด
เขาไม่เคยเข้าใจเวลาเพื่อนฟูมฟายถึงความกำพร้าของตน
ลูอีได้รับการเติมเต็มด้วยความรักและมีหัวใจที่เปิดกว้าง
หัวใจที่เปิดกว้างและยอมรับในสิ่งที่เป็นและมีอยู่
ดอกหางนกยูงเป็นดอกไม้ที่เขาชอบ สีแสดส้มของมันเจิดจ้าและทำให้ลูอีรู้สึกสดชื่น ในสมุดเล่มนี้เต็มไปด้วยดอกไม้หลากหลายชนิด ซิสเตอร์เป็นคนสอนให้เลือกเขาเก็บดอกไม้ที่ร่วงหล่นตามพื้นใส่สมุด อาจเป็นเพราะเขาถูกสอนมาแบบนี้ก็เป็นได้ เขาถึงได้เข้าใจทุกสิ่งที่เป็นได้ง่ายและเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน เพราะว่าได้รับการอบรมสั่งสอนด้วยความอบอุ่นอ่อนโยนเหมือนแสงสีทองของดวงอาทิตย์
อ้อ แสงอาทิตย์ที่ลอดตามกิ่งก้านของต้นหางนกยูงที่เต็มไปด้วยดอกสีแสดที่ต่างพากันมาอวดโฉมในหน้าฝนเป็นพิเศษ
ตอนนี้ผมเป็นโรคนอนไม่หลับ…
ก็จะให้เขาหลับอย่างไรไหวในเมื่อทุกครั้งที่หลับตาเขากมองเห็นแต่สีฟ้าหม่น ยอมรับเลยว่ามันสวยงามแต่มาวิ่งวนในหัวเขาทุกขณะจิตอย่างนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ลูอีชอบไปเก็บดอกไม้ที่ร่วงลงพื้นมาเล่น ท่าทีน่ามองนั่นทำให้เขาแทบหยุดหายใจ หน้าหวานเอียงคอพินิจดอกไม้กลีบบาง บอบบางเหมือนคนถือ ริมฝีปากสีแดงจางที่เข้มขึ้นมานิดหน่อยด้วยอากาศเย็นจัด ผมสีคาราเมลที่ยุ่งนิดๆด้วยแรงลมเจ้ากรรมที่เสริมเสน่ห์ให้เด็กนั่นมากเข้าไปอีก
ภาพนั้นติดตรึงอยู่ในหัวของเขา มันมีอิทธิพลต่อเขากระทั่งเขาต้องลงมือทำอะไรสักอย่าง…
บนเฟรมผ้าใบของเขาตอนนี้มีภาพร่างของรูปดวงตาหลายรูปด้วยกัน แม้ว่ากี่คนกี่คนที่เข้ามาเห็นจะบอกว่ามันงดงามเพียงไหน… แต่เขาก็รู้สึกว่ามันยังไม่ดี
เขายังไม่สามารถถ่ายทอดอารมณ์อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว ที่แฝงลึกๆ อยู่ในท่าทีเปรมปรีด์นั้นได้
และถ้าเขาทำได้… มันคงจะดีไม่น้อย
วันนี้เซนก็ทำตัวเป็นโรคจิตติดตาม…
เขาเดินท่อมๆตามหลังลูอีแทบจะตลอดเวลาในโรงเรียน
แล้วก็โชคดีเสียเหลือเกินที่เขาลงเรียนเหมือนกันแทบทุกวิชา เขาได้พินิจหน้าหวานนั้นอย่างเต็มที่ในขณะที่อีกคนอ่านหนังสือ ได้พบประกายอีกอย่างหนึ่งในดวงตาสีหม่นนั้น
เขาได้พบว่า ลูอีเป็นคนฉลาดหลักแหลม มีสติปัญญาเป็นเยี่ยม
และมันคงดีไม่น้อยหากเขาได้ขยับความสัมพันธ์เข้าใกล้เด็กคนนั้นอีกสักนิด
…
ความคิดเห็น