ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Short Fic One Direction [Y]

    ลำดับตอนที่ #4 : Love(ly) Brother

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ค. 56


    Love(ly) Brother

     

                “ลูกชายเรานี่แปลกนะ

     

                หญิงสาววัยกลางคนบนเก้าอี้ไม้เอ่ยด้วยท่าทีเคร่งเครียด มือเรียวบางคลึงถ้วยชาในมืออย่างปราศจากความหมาย ก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะ ใช้มืออีกข้างปัดปอยผมไปด้านหลังเมื่อหันไปปรึกษากับคู่ชีวิต

     

                แปลก? แปลกตรงไหน เจ้าเซน หรือว่าลู? แต่ฉันก็ไม่เห็นว่าจะแปลกตรงไหนเลยสักคน

     

                “ลูอีน่ะขี้อ้อน ก็สมกับวัยเจ้าตัวดีหรอกค่ะ แต่เซน     …”

     

                หญิงสาวกัดปากก่อนจะหันหน้าไปหาสามีเพื่อขอความเห็น แต่ชายหนุ่มกลับขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ เขาไม่เคยคิดว่าใครจะแปลก ลูอิสขี้อ้อน ติดพี่ชาย เรียนเก่ง เซนตั้งใจเรียน แม้ภายนอกจะดูเหมือนเพลย์บอย แต่ก็ไม่เคยข้องแวะกับใครสักคน น่าจะเป็นเพราะว่าความหวงน้องชายเกินขนาดของเซนกระมัง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกแต่อย่างใด ชายหนุ่มระบายรอยยิ้มอบอุ่นพร้อมกับหันไปลูบเรือนผมนิ่มของภรรยา เห็นทีว่าด้วยความเป็นผู้หญิง เพศที่แสนละเอียดอ่อนอย่างเธอจะรู้สึกแปลกๆไปบ้าง

     

                ทั้งเซนทั้งลูตั้งใจเรียนทั้งคู่ แถมยังรักกันดี ก็ดีนี่

     

                “ก็เซนนะสิ วันๆขลุกอยู่แต่กับน้อง ฟัดกันเล่นนัวเป็นเด็กๆ น้องยิ่งตัวบางๆอยู่

                ชายหนุ่มหัวเราะเผยให้เห็นฟันขาวเป็นประกาย เขายกชาขึ้นจิบ ไม่นึกเลยว่าภรรยาแสนดีทั้งยังฉลาดและมีเหตุผลของเขาจะเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาขบมาคิด จุดนี้นี่เองที่สามารถพิสูจน์ให้เห็นได้ชัดว่าเธอละเอียดอ่อนเพียงใด

     

                คุณนี่ก็…”

     

                “ก็ แหม มันอดคิดไม่ได้นี่คะ ไม่เคยคบผู้หญิงคนไหนนี่ก็อีก

     

                “ก็ดีแล้วไงคุณ…”

     

                “ก็ผมไม่อยากมีความรักนี่

     

                หัวหน้าครอบครัวยังพูดไม่ทันจบประโยค ก็โดนเสียงทุ้มๆของลูกชายแทรก ใบหน้าดูหล่อร้าย นัยน์ตาสีเฮเซลที่บ่งบอกถึงอีโก้ในตัวที่สูงลิบและไม่ยอมลงให้ใคร บวกกับคิ้วเข้มที่ยักจึ้กๆ กับเสียงที่ฟังแล้วดูยียวนกวนประสาทก็ทำให้ผู้เป็นแม่อดส่ายหัวอย่างเอือมระอาไม่ได้

     

                เอ้า มาก็ดี แม่แกก็กังวลไม่เลิก

                “โห แม่คร้าบ ผมเองก็โตแล้ว เรื่องผู้หญิงนี่ขอที ผมไม่เคยนึกอยาก

     

                หนุ่มหล่อร้ายยักไหล่นิดๆพร้อมเบ้ปากก่อนจะตรงรี่ไปยังห้องครัว เซนมองสอดส่ายหานมสดขวดใหญ่ที่อุตส่าห์ถ่อไปซื้อมาทุกเดือน มือใหญ่รินนมใส่แก้วก่อนจะนำไปอุ่นอย่างเคยชิน น่าจะเรียกว่าเป็นกิจวัตรที่เขาเต็มใจทำอย่างยิ่ง และเขาก็ไม่ยอมเด็ดขาดที่จะให้ใครมาทำแทน

                ผู้เป็นแม่เดินเข้ามาในครัวมองหาลูกชายคนโตตัวแสบ ก็เห็นภาพเดิมๆที่เจนตา หญิงสาวยิ้มอย่างนึกภูมิใจระคนปลงๆกับความอบอุ่นจริงใจในตัวของเซน ลูกชายของเธอคนนี้ แต่น่าเสียดายเหลือเกินที่แม้แต่เธอเองก็ไม่เคยได้รับมันเพราะความอบอุ่นเหล่านั้นเซนมอบให้เพียงแต่ ลูอิส น้องชายต่างสายเลือดแต่เพียงผู้เดียว

     

                มาเอาอุ่นนมให้ลูหรือ เซน

     

                “อ่าฮะ ใช่ครับ

     

                เซนหันมาทำหน้าทำตากวนประสาทแม่บังเกิดเกล้าของตัวเอง ก่อนจะขอตัวขึ้นห้องไปปลีกวิเวกเหมือนอย่างเคย

     

                อ้าว ลูอี้ ลงมาทำไมน่ะ

     

                ไม่ทันขาดคำ ร่างเล็กๆของน้องชายก็เดินลงมาปรากฏโฉมเป็นครั้งแรกของวัน ลูอิสยิ้มหวานให้พี่ชายก่อนจะวิ่งลิ่วไปกอดพี่ชายกับแม่แน่นๆคนละที

     

                หญิงสาวผู้มีศักดิ์เป็นแม่ดูเหมือนจะโดนเบียดออกจากวงสนทนาจนเหมือนเป็นคนนอกไปทันทีเมื่อลูอิสเดินลงมา หญิงสาวแอบลอบสังเกตใบหน้าของลูกชายคนโตเงียบๆ ใบหน้าของเซนราวกับเป็นคนละคนกับจอมกวนประสาทของบรรดาญาติพี่น้องหรือหนุ่มหล่อมีเสน่ห์แสนเย่อหยิ่งในยามอยู่ในสังคม ใบหน้าของเซนบัดนี้มีแต่ความอบอุ่น อ่อนโยน ร่างสูงใหญ่ย่อตัวลงมานิดหนึ่ง ยื่นมือหนามาลูบผมน้ำตาลนุ่มนิ่มน่าจับอย่างทะนุถนอม แล้วใช้มืออีกข้างยื่นแก้วนมอุ่นๆให้น้องชายแสนรัก

     

                อ๋า?...นมเหรอ ขอบคุณนะฮะ!”

               

                “อืม ปะ ไปเล่นกัน

     

                เซนอุ้มร่างเล็กขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำเอาสองมือน้อยๆแทบจะประคองแก้วนมสดในมือไว้ไม่อยู่

     

                ร่างสูงใช้เท้าเขี่ยประตูให้เปิดและปิดมันลงอย่างชำนาญ ค่อยๆวางน้องชายตัวน้อยลงกับพื้นให้อีกคนได้ละเลียดนมในแก้วให้เต็มที่เสียก่อน ส่วนเขาก็นั่งรอบนเตียงอย่างใจเย็น เขาชอบมองอิริยาบถทุกอย่างของน้องชาย เหมือนกับว่าเขากำลังรอดูการเจริญเติบโตของอีกคนอย่างช้าๆ พร้อมๆกับความรู้สึกแปลกประหลาดที่ค่อยๆเกิดขึ้นในหัวใจ จนกระทั่ง ณ ตอนนี้ มันได้ฟูขึ้นเต็มอกพร้อมกับขยายไปทุกส่วนของร่างกายและจิตใจ(แต่งถึงตอนนี้ ผมก็อยากกินน้ำ)

                   ร่างเล็กๆของผู้เป็นน้องเดินเอาแก้วไปวางบนโต๊ะประจำพร้อมๆกับเสียงร้องเตือนของเขา

     

                   อย่าลืมกินน้ำนะ พี่วางไว้แล้วเห็นไหม

     

                   “เห็นแล้วฮะ

     

                   น้องน้อยหันมายิ้มหวานให้ก่อนจะยิ้มน้ำเย็นชื่นใจที่พี่ชายเตรียมไว้ให้ขึ้นมาจิบ นึกชื่นชมพี่ชายที่รู้ใจเขาไปเสียหมดทุกสิ่งอย่าง มือบางวางแก้วน้ำลง ก่อนจะหันมายิ้มหวานอีกครั้งแล้วครงรี่มานั่งบนตักอุ่นอย่างเคยชิน

     

                   วินาทีนี้เองทำให้เซนได้รู้ว่า ตัวเองหลงรักน้องน้อยคนนี้ไปแล้วหมดทั้งหัวใจ

                   “I love you, my little bro…”

     

                   เสียงทุ้มกระซิบแนบหูของร่างเล็กเรียกเลือดมากองรวมที่พวงแก้มสีมะปรางได้ไม่ยาก

     

                   “I love you too, really really love…….”

     

                   แล้วเสียงแหลมหวานก็ดังตอบขึ้นมา

                   แล้วแขนของเขาก็โอบล้อมร่างเล็กอย่างไม่รู้ตัวเช่นกัน

     

     

    สนทนาแบบ ลูช ลูช

     น่ารักๆพีจีๆ

     

    อะคุๆ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×