ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ความรู้สึกที่ไม่สามารถเปิดเผยของชางมิน
....TVXQ....
" พี่จุนซู พี่จุนซูฮะ อยู่ในนี้ใช่ไหมเปิดประตูให้ผมหน่อยสิฮะ " ชางมินพูดพร้อมเคาะประตูเบาๆ
" โอ๊ะโอ่ มีหนูมาติดกับแล้วล่ะ " จุนซูบอกคิบอมทางโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงปีศาจ
( ใครอ่ะ ) คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงแบบปีศาจ
" งั้นเดี๋ยวชั้นไปจัดการกับหนูน้อยมินมินก่อนนะ "
( เอาดิ เดี๋ยวชั้นรอ )
" ได้เลย " เมื่อจุนซูพูดเสร็จก็เดินไปเปิดประตูให้ชางมิน แต่ก่อนจะไปเปิดจุนซูก็หยิบยาหม่องมา
ป้ายตาตัวเองเพื่อที่จะร้องไห้สมจริง ( แสบไหมอ่ะจุนซู : ผู้แต่ง )( แสบสิครับ : จุนซู )( แล้วทำแบบ
นี้ทำไมอ่ะ : คิบอม )( นั่นสิ : ผู้แต่ง )( ไม่รู้ดิ : จุนซู )( แล้วเมื่อไหร่จะเปิดประตูให้ผมอ่ะ : ชางมิน)
( เอ่อ...เนอะ เอ้ากลับเข้าเรื่องได้แล้ว : ผู้แต่ง )
" มะ...มินมินมีอะไรกับชั้นหรอ " จุนซูร้องไห้เพราะแสบตา
" พี่จุนซูอย่าร้องไห้เลยนะคับ "
" ขอบใจนะมินมินที่เป็นห่วงชั้น " สะใจๆ นี่คือความคิดของจุนซูในตอนนี้ประมาณการกระทำกับ
ความคิดไม่ตรงกัน ( อย่าทำแบบนี้นะครับเพื่อนๆ มันไม่ดี : ผู้แต่ง )
" พี่จุนซูฮะ อย่าเสียใจเลยนะพี่ยูชอนเค้าก็เป็นแบบนี้แหละฮะ " ชางมินพูดอย่างเป็นห่วง
" มินมินเข้ามาคุยในห้องชั้นก่อนก็ได้นะ " จุนซูพูดและยิ้มให้ชางมินโดยที่ยังสะอื้นอยู่นิดๆ
" ไม่ต้องก็ได้ฮะ พี่พักผ่อนเหอะนะฮะ " ชางมินปฏิเสธเพราะต้องการให้จุนซูพักผ่อน เค้าไม่ต้อง
การมากวนจุนซูแต่อย่างไร
" ขอบใจนะมินมินที่ไม่คิดว่าชั้นโกหก " จุนซูพูดและก่อนที่จะปิดประตูแต่ชางมินก็พูดขึ้นมาต่ออีก
" ถ้ามีอะไรก็บอกผมได้นะฮะพี่จุนซู " ชางมินพูดและเดินจากไป
" อืม " จุนซูพูดพร้อมกับปิดประตูและเมื่อหลังจากปิดประตูแล้วใบหน้าที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นน่า
สงสารก็แปรเปลี่ยนไปและกลายเป็นปีศาจเช่นเดิม จุนซูได้ล้มตัวลงไปนอนที่เตียงพร้อมกับหยิบ
โทรศัพท์ขึ้นมาคุยต่อ
" ไง คิบอมรอนานไหม "
( ไม่นานหรอก แล้วหนูมินมินก็คงเชื่อนายเหมือนเดิมใช่ไหม ) คิบอมพูด
" แหงอยู่แล้ว ฝีมือชั้นสักอย่าง " จุนซูพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
( ช่ายๆ ) คิบอมพูดพร้อมกับหัวเราะ
" แต่เจ้ายูชอนยังไม่มาซะที่ เซ็งจิตเลยแฮะ "
( นั่นนะสิเนอะ [ เจ้าคิบอมมมมมมมมมมมมม ] )คิบอมพูดและหลังจากนั้นก็มีเสียงแทรกเข้ามาประ
มาณว่าดังมาถึงจุนซูที่คุยโทรศัพท์อยู่อีกฝั่ง ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเสียงใครเดากันออกไหมเอ่ย ถ้ายัง
ไม่รู้ผมจะใบ้ให้คนที่คิบอมไปสร้างความแค้นบ่อยๆ
" เจ๊ซินมาแล้วหรอว่ะ " จุนซูพูด
( เอ่อ เอาแบบนี้ล่ะกันเดี๋ยวชั้นวางสายก่อนแล้วอีก 30 นาทีเจอกันที่ร้านขายเกมส์ที่เดิมนะ )
" ได้ " จุนซูพูด
( งั้นเดี๋ยวเจอกัน ) คิบอมพูดและวางสายไปเอาล่ะเลิกแกล้งเจ้ายูชอนแล้วไปหาซื้อแผ่นเกมส์ดีกว่า
..............................................................................................
....ย้อนกลับไปนิดนึงตอนที่ชางมินเดินลงไปข้างล่าง....
" อ้าว ชางมินเจ้าจุนซูเป็นไงบ้างล่ะ " ยูชอนที่โดนยุนโฮและแจจุงบังคับให้ไปขอโทษจุนซู กำลัง
เดินขึ้นบันไดแล้วสวนกับชางมิน
" สนใจด้วยหรอฮะ " ชางมินถามยูชอนอย่างเคืองๆ แล้วเดินชนไหล่ยูชอนลงไปเลย นั่นก็ยิ่งทำให้
ยูชอนเริ่มเปลี่ยนความคิดที่ว่าจุนซูกำลังแกล้งเค้าเหมือนปกติ เพียงแต่ครั้งนี้เค้าเป็นคนแกล้งจุนซู
และนั่นก็ทำให้คนอย่างเค้ารู้สึกผิดขึ้นมาอย่างจับใจ ตอนนี้เค้าก็เดินมาถึงหน้าห้องที่เค้ากับจุนซู
พักอยู่ด้วยกัน ถึงจะบอกว่ารู้สึกผิดแต่อย่างไรมันก็ยังรู้สึกเสียหน้าเล็กๆ ถ้าเค้าเป็นคนเดินเข้าไป
ขอโทษจุนซูเพราะแบบนี้จึงทำให้เค้าต้องยืนคิดอยู่ตั้งสามนาทีแล้วตอนนี้เค้าตัดสินใจได้แล้วว่าเค้า
จะเข้าไปขอโทษจุนซู ขณะที่ยูชอนกำลังจะเปิดประตูเข้าไปแต่แล้วก็เกิดความผิดพลาดครั้งใหญ่
นั่นคือปรากฎว่าคนที่อยู่ข้างานดันเปิดออกมาก่อนโดยที่เค้าไม่ระวัง หรือแปลง่ายคือเค้าโดนประตู
ที่จุนซูเปิดจากข้างในชนหน้าเข้าไปเต็มๆ และนั่นก็ทำให้จุนซูหยุดชะงักนิดนึงก่อนจะระเบิดเสียง
หัวเราะออกมาซะดังลั่น จนพวกข้างล่างต้องวิ่งขึ้นมาดูกันหมด
" เกิดอะไรขึ้นน่ะจุนซู " ยุนโฮเป็นคนถามแล้วมองดูที่เกิดเหตุจึงเห็นยูชอนลงไปนั่งกองอยู่กับพื้น
" ไปนั่งทำอะไรตรงนี้อ่ะยูชอน " แจจุงถามและยื่นมือเพื่อประคองยูชอนให้ลุกขึ้น
" ก็เจ้าจุนซูมันเปิดประตูทาโดนชั้นนะสิ ให้ตายเหอะเจ็บชะมัด " ยูชอนพูดพร้อมลูบจมูกที่กำลังแดง
ของตนเอง แบบประมาณเจ็บมากกกก
" แล้วนี่พี่จุนซูจะไปไหนหรอฮะ " ชางมินถ้าหลังจากที่เห็นจุนซูถือกระเป๋าอยู่
" อ๋อ...คือชั้นจะไปซื้อแผ่นเกมส์กับคิบอมน่ะ " จุนซูตอบพร้อมทำหน้าไร้เดียงสา
" แล้วนายหายแล้วหรอ " แจจุงถามแบบประมาณไม่ให้ไปกระทบจิตใจของจุนซู
" หายแล้วล่ะ พอดีเจ้าคิบอมมันโทรปลอบอ่ะ "
" อ่อ " แจจุงและยุนโฮเอ่ยออกมาพร้อมกัน แต่คำตอบนั้นกลับทำให้ยูชอนและชางมินรู้สึกเจ็บขึ้น
มาที่กลางหัวใจ ยูชอนเองไม่รู้ว่ามันเพราะอะไร แต่สำหรับชางมินนั้นก็เพราะตัวเค้าแอบชอบจุนซู
อยู่และเค้าไม่คิดจะบอกออกไปเพียงแค่เก็บความรู้สึกไว้มันจะดีกับทั้งสองฝ่ายมากกว่า
" งั้นถ้าไม่มีอะไรล่ะก็ชั้นไปก่อนนะ " หลังจากจุนซูพูดจบก็วิ่งลงบันไดไป แต่ก่อนที่จะลงไปนั่นจุนซู
ได้หันกลับมาแล้วพูดว่า " ขอบใจนะแจ ขอบใจนะทุกคน " เมื่อพูดเสร็จเค้าก็วิ่งลงไปเลย
" ในเมื่อไม่มีอะไรแล้วก็แยกกันเหอะ " ยุนโฮพูดพร้อมทำท่าจะไปข้างนอกเช่นกัน
" จะไปไหนล่ะยุนโฮ " ยูชอนถาม
" ชั้นนัดกับดงแฮไว้ว่าจะไปซื้อของอ่ะ "
" เอ๋ นายก็จะไปข้างนอกด้วยหรอ " แจจุงถาม
" อืม "
" งั้นยูชอน ชางมินเฝ้าบ้านดีๆ นะเพราะชั้นก็มีนัดกับฮันกยองจะไปหาซื้อของสำหรับทำขนม
คุ้กกี้สักหน่อย " แจจุงเอ่ยขึ้นมา
" ได้ไงอ่ะชั้น / ผม ก็มีนัดเหมือนกัน " ยูชอนกับ
" เอ๋ พวกนายก็ด้วยหรอ " ยุนโฮและแจจุงพูดพร้อมกัน
" ผมนัดไปเอาหนังสือเรียนกับเพื่อนอ่ะ " ชางมินตอบ
" ส่วนชั้นก็นัดกับโบอะจังไว้แล้วด้วย " ยูชอนตอบ
" ถ้างั้นก็แยกย้ายกันไปล่ะกัน " ยุนโฮพูดและหลังจากนั้นทั้งหมดก็แยกทางกันไปตามนัดของตน
...........................................................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น