ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic TVXQ-SJ / Yaoi_Yuri ) Vacation หยุดพักร้อน มาป่วนหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #7 : ข่าวดี - พักร้อน? การปรากฎใบหน้าปีศาจของจุนซูและคิบอม

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ย. 51



    ....TVXQ - SJ....



      " นี่ยุนโฮนายคิดว่าที่ทางบริษัทเรียกวงของพวกเรามาร่วมกันเนี่ยคิดจะให้พวกเราทำอะไรอ่ะ " อีทึก


    ที่เดินขึ้นหน้าไปเพื่อคุยกับยุนโฮตามประสาหัวหน้าวง  นั่นทำให้สมาชิกคนอื่นๆ กำลังจ้องมองว่า


    และคิดว่า " สองคนคุยอะไรกันท่าทางเครียดจัง ผิดกับสองคนที่เดินอยู่ด้านหลังเลยแฮะ " สองคน


    ที่ว่านั่นก็คือปิศาจน้อยสองคน ราชาเงาแห่ง SJ คิม คิบอม และโลมาน้อยแห่ง TVXQ คิม จุนซู ที่


    กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานคุยไปพลางชี้เพื่อนไปพลาง  ทำเอาคนส่วนใหญ่รู้สึกเสียววาบขึ้นมา


    เพราะขนลุกว่าสองคนนี้จะคิดอะไรพิเรนท์ๆ ขึ้นมาอีก  ว่าไปเราหันไปดูฝ่ายหัวหน้าวงกันต่อดีกว่า



      " ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ " ยุนโฮตอบอีทึก



    และหลังจากที่ยุนโฮพูดจบอีทึกก็ไม่ได้พูดอะไรต่อนั่นทำให้ฝั่งหัวหน้าวงเงียบไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น


    ฝั่งของ 2 ปิศาจก็ยังไม่คิดหยุดการสนทนาที่ทำให้คนข้างหน้าเสียวหลัง  ไม่นานทุกคนก็เดินมา


    จนถึงที่ห้องประชุม  และทั้งหมดก็เดินเข้าไปในห้งประชุมแล้วแยกไปตามที่ของตนเอง



      " มากันครบแล้วหรอ " ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นประธานเอ่ยขึ้น


      " ครับ " ทั้งสองวงตอบขึ้นมาพร้อมๆ กัน


      " วันนี้ที่ชั้นต้องเรียกพวกเธอมานั้นเพราะชั้นจะให้พวกเธอหยุดพักร้อนเป็นเวลา 3 เดือน ที่เกาะทาง


    ใต้ ซึ่งเป็นเกาะส่วนตัวของบริษัทที่จัดไว้ให้พวกเธอโดยเฉพาะ " พอจบคำพูดของประธานสมาชิก


    ทั้งหมดของสองวงถึงกับเก็บอาการดีใจไว้ไม่อยู่


      " มีอะไรจะถามรึเปล่า "


      " เอ่อ...คือที่ว่าพักร้อนสามเดือนนี้หมายถึงหยุดแบบไม่ต้องทำอะไรเลยหรอครับ " ยุนโฮถามขึ้น


      " ถูกต้อง "


      " พวกเราทั้งสองวงเลยหรอคับ " ฮีซอลและแจจุงถามขึ้น


      " อืม เพียงแต่มีเงื่อนไขว่า.... " ประธานพูดแล้วหยุดเว้นวรรค


      " ว่า " ทุกคนประสานเสียง


      " เงื่อนไขก็คือเกาะที่พวกเธอจะต้องอยู่นั้นมันมีบ้านอยู่หลังเดียว "


      " ...... " 


      " เพราะฉะนั้นพวกเธอทั้งหมดต้องอยู่บ้านหลังเดียวกัน "  เมื่อประธานพูดจบทั้งสองวงก็เงียบลง


      " พวกเธอลำบากใจรึเปล่า " ประธานถามย้ำอีกครั้ง


      " ไม่เลยครับ " อยู่ดีๆ ทั้งหมดก็พูดขึ้นมาพร้อมกัน  แถมยังหัวเราะกันอีกต่างหาก


      " งั้นก็ดี เพราะงั้นพรุ่งนี้ก็เตรียมตัวให้พร้อมล่ะกันเดี๋ยวชั้นจะให้รถไปรับตอนช่วงๆ 9 โมง "


     " ขอบคุณครับท่านประธาน " ทั้งหมดลุกขึ้นมาโค้ง  ก่อนที่ประธานจะเดินออกไปและเมื่ประธานได้


    ออกไปจากห้องประชุมแล้วทั้งหมดก็ถึงกับกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ



      " ดีใจชะมัด ได้พักร้อนแล้ว " ทุกคนตะโกนขึ้น


      " พักร้อนๆๆๆ " ทั้งหมดยังตะโกนไม่หยุด



    ........................................................................................



    ....TVXQ....



      " ดีใจจังเลยได้พักร้อนซะที " ยุนโฮพูดพร้อมล้มตัวลงที่โซฟา


      " นั่นสินะ  นานๆจะได้หยุดซะที " แจจุงพูดเสริม


      " ช่ายๆๆๆ " จุนซูและชางมินพูดไปกระโดดกอดคอกันไป


    ทุกคนดูดีใจมากในการที่จะได้พักร้อนครั้งนี้  ยกเว้นเสียแต่ยูชอนคนเดียว



      " ยูชอนเป็นไรไปอ่ะ ไม่ดีใจหรอที่จะได้พักร้อนเชียวนะ " จุนซูชะโงกหน้ามาถามยูชอนมี่ทำหน้า


    หน้าตายอยู่คนเดียว ขณะที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นกับการพักร้อน


      " นั่นสิไม่ดีใจหรอพี่ยูชอน " ชางมินเข้ามาถามอีกคน


      " เปล่าซะหน่อย " ยูชอนตอบปัดๆ


      " งั้นทำหน้าเซ็งไมอ่ะ " จุนซูถามอีกรอบ


      " ก็บอกว่าเปล่าไงเล่า " ยูชอนลุกขึ้นมาตวาดจุนซู 


      " ชะ..ชั้นขอโทษนะที่ทำให้รำคาญ ฮึก.." จุนซูพูดเสียงสั่นแล้ววิ่งขึ้นห้องไป นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้


    ยูชอนถึงกับตกใจเพราะยูชอนเองก็ไม่คิดว่าจุนซูจะเสียใจจริงๆ เพราะไม่ว่าเค้าจะว่าจุนซูกี่ครั้งจุนซู


    ก็ไม่เคยเข็ดซะทีแต่ยูชอนก็ตัดความคิดพวกนั้นทิ้งแล้วก็คิดว่าจุนซูแค่หลอกเค้าเหมือนเดิม  และนั้น


    ก็ทำให้น้องเล็กชางมินที่เห็นเหตุการณ์มาตลอดรู้สึกเคืองยูชอนนิดๆ



      " ผมไม่เคยคิดเลยนะว่าพี่ยูชอนจะใจร้ายขนาดนี้อ่ะ  ที่พี่จุนซูเค้ามาเซ้าซี้พี่เพราะพี่จุนซูเค้าเป็น


    ห่วงพี่นะฮะ " น้องเล็กชางมินพูดออกมา


      " นายนี่น้า... อินโนเซนต์ไปแล้วชางมินเจ้านั่นน่ะแค่คิดจะหลอกพวกเราเหมือนเดิมแหละ "


      " ห๊า... " ชางมินตกใจกับคำพูดของยูชอน


      " นายเชื่อชั้นแล้วใช่มั๊ยล่ะ  ว่าจุนซูแค่โกหกเราเฉยๆ " ยูชอนพูดยิ้มๆ


      " เปล่า " ชางมินตอบเสียงแข็ง


      " แล้วนายตกใจอะไรล่ะ " ยูชอนเริ่มงงกับชางมิน


      " ผมก็แค่...รู้สึกไม่ดีที่พี่มองว่าพี่จุนซูเป็นคนแบบนั้นทั้งๆ ที่พี่เป็นคนทำร้ายพี่จุนซู " ชางมินตอบ


    แล้วเดินออกจากห้องนั่งเล่นแล้วตรงขึ้นชั้นบนเพื่อดูอาการจุนซู  และระหว่างนั้นก็เดินสวนกับยุนโฮ


    และแจจุงที่พึ่งกับบ้านมา  เมื่อแจจุงเห็นน้องเล็กมีท่าทีแปลกๆ จึงลองถามดู



      " ชางมิน ไปหงุดหงิดอะไรมาเนี่ย "


      " ไปถามพี่ยูชอนเองสิฮะ " ชางมินพูดแข็งๆ แล้วเดินขึ้นห้องต่อไป


      " ยูชอนไปทำอะไรเจ้าชางมินเนี่ย " แจจุงหันไปถถามยุนโฮ


      " ไม่รู้สิงั้นเราลองไปถามยูชอนละกัน " ยุนโฮเสนอความคิด


      " นั่นสินะ " เมื่อแจจุงเห็นด้วยทั้งสองจึงเดินไปหายูชอนที่นั่งฟังเพลงสบายใจเฉิ่ม


      " ยูชอน " แจจุงเป็นคนเรียก


      " มีอะไรหรอแจจุง " ยูชอนหันหน้ากลับมาถาม


      " นายไปทำอะไรชางมิน " คราวนี้ยุนโฮเป็นคนถาม


      " อ๋อ.. เรื่องนั้นน่ะหรอ " และแล้วยูชอนก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้แจจุงและยุนโฮฟังตั้งแต่ต้นจนจบ


      " นายเห็นด้วยกลับชั้นใช่มั๊ยล่ะ " ยูชอนถามสองคนที่นั่งฟังอยู่


      " ชั้นว่า ชั้นเห็นด้วยกลับชางมินมากกว่า " แจจุงพูด


      " ชั้นก็ด้วย  ถึงจุนซูจะชอบแกล้งหลอกคนอื่นไปทั่วแต่เรื่องนี้คงไม่หรอก " ยุนโฮพูดพร้อมอธิบาย


    เหตุผลความน่าจะเป็น ( เว่อร์ไปป่ะครับ : ผู้แต่ง )( แหม..ขอเท่นิดนึงก็ไม่ได้ : ยุนโฮ )


      " เพราะฉะนั้นนายรีบขึ้นไปขอโทษจุนซูเดี๋ยวนี้ " แจจุงพูดด้วยน้ำเสียงแบบเจ้าแม่ที่เป็นลูกผสมกับ


    นางพญา  เพราะเหตุนี้ยูชอนจึงต้องไปขอโทษจุนซู ถึงปากเค้าจะบอกว่าจุนซูโกหกแต่ในใจเค้า


    กลับรู้สึกว่าครั้งนี้มันไม่เหมือนการแกล้งครั้งก่อนๆ 



    ......................................................................................................



    ....ย้อนกลับไปเมื่อ 5 นาทีก่อนหน้านี้....



    ตอนนี้ชางมินได้เดินขึ้นมาบนชั้นสอง  และยืนอยู่หน้าห้องของจุนซูที่นอนกับยูชอนตอนแรก


    ชางมินก็ไม่กล้าเคาะประตูเพราะกลัวรบกวนจุนซู  แต่อีกใจมันแย้งบอกให้เคาะไปเกิดจุนซูคิดสั้นจะ


    ได้ช่วยทัน  ตอนนี้ชางมินอยู่ในช่วงฟุ้งซ่านอย่างหนักและในที่สุดชางมินก็....



    ก๊อกๆๆๆๆ.......  ชางมินตัดสินใจเคาะประตู



    ............................................................................................................



    ....ย้อนกลับไปอีกนิดนึงตอนที่จุนซูวิ่งขึ้นห้องมา....



      " ชะ..ชั้นขอโทษนะที่ทำให้รำคาญ ฮึก.. " จุนซูพูดเสียงสั่นไม่ใช่เพราะจะร้องไห้  แต่เพราะกลั้น


    หัวเราะอยู่  และที่วิ่งขึ้นห้องไม่ใช่เพราะสำนึกผิดแต่เป็นเพราะกลั้นหัวเราะไม่ไหวแล้วต่างหาก และ


    หลังจากที่จุนซูวิ่งขึ้นห้องมาแล้วก็ปล่อยก๊ากออกมาเบาเพื่อไม่ให้ยูชอนและชางมินรู้ตัว  และทุกคน


    ไม่ต้องสงสัยหรอกนะครับว่านี้คืออะไร  จะบอกให้ฟังครับนี้แหละคือแผนการทั้งหมดของปีศาจน้อย


    จุนซู  เอ๊ะ! อย่าบอกนะว่าคุณก็หลงเชื่อด้วยเช่นกัน  และแล้ว...



      ' รับเร็วๆ รับเร็วๆ คนหล่อรออยู่ ' จุนซูได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของตนดังจึงเอื้อมมือไปหยิบ


      " โอ๊ะโอ...คิบอมเองหรอ " ตอนนี้ใบหน้าที่เคยไร้เดียงสาของจุนซูกลายเป็นปีศาจเรียบร้อยแล้ว


      " ไง คิบอมทางนั้นเป็นไงบ้าง " จุนซูเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์


      (  เรียบร้อยโดนหลอกกันเละ  ) คิบอมพูดขำๆ


      " จริงอ่ะ แล้วคราวนี้นายแกล้งใครอ่ะ "


      (  เจ๊ซินเว้ย ) 


      " เจ๋งชะมัดแล้วนายไปหลอกเจ๊แกว่าไรอ่ะ "


     (  ก็ไปหลอกเจ๊แกว่า วันเนี่ยที่ห้างเค้าลดราคาของทุกอย่าง 50% อ่ะ )


      " แล้วเจ๊แกก็เชื่อ "


      (  เออ ถูกเผงจะบอกว่าชั้นอยากเห็นหน้าเจ๊แกตอนกลับมาอ่ะ  )


      " นั่นดิๆ " 


      ( แล้วนายก็แกล้งยูชอนเหมือนเดิมใช่ป่ะ )


      " ถูกต้องนะครับ " ก่อนที่จุนซูจะพูดกับคิบอมต่อก็ปรากฎว่ามีคนมาเคาะประตู



    ....................................................................................................................................................
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×