ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic TVXQ-SJ / Yaoi_Yuri ) Vacation หยุดพักร้อน มาป่วนหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #3 : ความปั่นป่วนของบ้าน TVXQ ในตอนเช้า

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ย. 51



    ....TVXQ....
     



    ' กริ๊ง.....กริ๊ง......กริ๊ง...... ' เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นแบบไม่หยุดหย่อนเพราะไม่มีใครเดินไปรับทำให้  


    แจจุง แม่บ้านแห่งวง TVXQ ที่กำลังทำข้าวเช้าอยู่อย่างสบายอารมณ์  ต้องหงุดหงิดขึ้นมาจึง


    ตะโกนออกไปว่า " ตายกันหมดรึยังเนี่ย  ถ้ายังก็มารับโทรศัพท์ซะทีซี่ "


      " ........................ " ไร้เสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก  และนั้ก็ทำให้แจจุงหงุหงิดยกกำลัง 2


     " ทำเป็นไม่ได้ยินงั้นหรอ  คอยดูเถอะถ้าเห็นใครลงมาคนแรกล่ะก็แม่จะฆ่าทิ้งให้ดูเลย " แจจุงที่


    กำลังเดินไปรับโทรศัพท์ก็ได้บ่นงึมงำไปเรื่อยๆ


      " ฮัลโหล สวัสดีครับแจจุงกำลังพูดสาย " แจจุงกรอกเสียงไปในโทรศัพท์


      " อ้าว! แจจุงหรอ " เสียงจากปลายสายเอ่ยขึ้น


      " พี่ซูมานหรอครับ " แจจุงได้รู้ว่าคนที่คุยอยู่ที่ปลายสายคือ ลีซูมาน ผู้จัดการส่วนตัวของวงของเค้า


    ( เอ่อ...ชื่อผู้จัดการวงผมไม่ค่อยแน่ใจเท่าไรแต่คิดว่าน่าจะใช่แล้วนะ : ผู้แต่ง ) ( ไม่รู้แล้วยังจะเขียน


    เนอะ : แจจุง ) ( แจ..ใจร้ายอ่ะ : ผู้แต่ง )


      " เมื่อกี้ไม่อยู่บ้านกันหรอถึงรับสายช้าจัง " 


      " อ๋อ...เปล่าครับ  พอดีที่เหลือตายหมดแล้วครับ " แจจุงพูดอย่างลืมคิด


      " เอ๋! ตายแล้วหมายความว่าไงหรอแจจุง " ผู้จัดการเค้าถามด้วยน้ำเสียงงงงวย  จนแจจุงพึ่งรู้สึกตัว


    จึงรีบแก้ไขคำพูด  " เอ่อ...ผมหมายถึงหลับเป็นตายอ่ะคับ แฮะๆๆ "


      " อืม "


      " แล้วพี่ซูมานมีอะไรรึเปล่าครับ ถึงโทรมาแต่เช้า " แจจุงถาม


      " อ๋อ...ใช่ๆ  คืองี้ทางบริษัทเค้าเรียกตัวพวกนายให้ไปหาตอน  10  โมงน่ะ เรียกพวก SJ มาด้วยนะ "


      " มีเรื่องอะไรหรอครับ  "


      " ไม่รู้สิ ทางบริษัทเค้าไม่ได้บอกพี่มาก่อนนะ "


      " หรอครับ "


      " แล้วมาให้ตรงเวลาด้วยนะ "


      " ได้ครับ " หลังจากแจจุงพูดเสร็จทางปลายสายก็ได้วางสายลง



     ' เกิดอะไรขึ้นนะ  ถึงได้เรียกทั้งพวกเราทั้งพวก SJ ไปนะ ' แจจุงคิดขณะที่จะเดินขึ้นไปปลุกจอม


    ขี้เซ้าทั้ง 4 คนที่ยังหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว  และห้องแรกที่แจจุงเข้าไปคือห้องของจุนซู  และยูชอน


      " จุนซู  ยูชอนตื่นได้แล้ว "  แจจุงตะโกนพร้อมกระโดด  ขึ้นเตียงเพื่อถีบคนทั้งสองให้ตกเตียง


         ตุบ.......... ตุบ................ เสียงจุนซูและยูชอนตกเตียง


      " โอ๊ยยย........... " เสียงจุนซูร้องออกมา  พร้อมกับมองขึ้นมาบนเตียงเพื่อหาสาเหตุจึงพบกับ....


      " แจจุงนายเองหรอ " จุนซูพูดอย่างงังเงีย


      " ถูก " แจจุงตอบ


      " มีไรหรอ ถึงมาปลุกแต่เช้าอ่ะ "


      " เช้าหรอ นี่มันกี่โมงห๊า! " แจจุงตะโกนถาม  จุนซูจึงได้หันไปมองนาฬิกา


      " 8 โมงครึ่ง แต่แจจุงนี่มันวันหยุดนะ " จุนซูเถียงแจจุง


      " แต่ก่อนใช่  แต่ตอนนี้ไม่ " แจจุงพูดพร้อมโยนโทรศัพท์มาให้จุนซู


      " อะไรอ่ะ "


      " โทรเรียกพวก SJ บอกว่าให้ไปบริษัทตอน 10 โมง " แจจุงเอ่ยสั่ง


      " คร้าบ.... " จุนซูตอบเสียงยานคาง


      " ดีมาก  เสร็จแล้วนายก็ไปอาบน้ำซะ  แล้วอีกอย่างทำไมเจ้ายูชอนมันถึงไม่ตื่นสักที  ขนาดวิธีนี้ฉัน


    ใช้ได้ผลกับทุกคนนี่  แต่ช่างมันเถอะยังไงนายก็ปลุกเจ้านั่นด้วยล่ะกันฉันจะไปปลุกคนอื่นต่อ "  แจจุง


    สั่งจุนซูเป็นชุดๆ แล้วก็เดินจากออกไปโดยทิ้งจุนซูไว้กับภาระอันมากมาย



      " แล้วชั้นจะทำอะไรก่อนถึงดีละเนี่ย " จุนซูบ่นกับตัวเองถึงงานที่ได้รับมอบหมายจากแจจุง


    ...................................................................................................



      " คราวนี้เราจะไปปลุกใครต่อดีนะ...ระหว่างยุนโฮกับเจ้าชางมิน " แจจุงยืนบ่นกับตัวเองระหว่างที่ยืน


    อยู่หน้าห้องของยุนโฮที่ตนนอนด้วยกับห้องของน้องเล็กชางมินที่นอนคนเดียว



      " เมื่อวานยุนโฮก็นั่งทำอะไรก็ไม่รู้จนดึก  งั้นเอาเป็นว่าไปปลุกชางมินก่อนละกัน " หลังจากที่แจจุง


    สรุปทุกอย่างเสร็จแล้วก็เริ่มตามที่คิดโดยเริ่มเดินเข้าไปในห้องชางมินที่ไม่ได้ล็อก


      " ชางมินนนนน.............. " แจจุงตะโกนเรียกชางมินอย่างสุดเสียง


      " ........ " ไม่มีเสียงตอบรับจากชางมิน  เพราะเหตุนี้แจจุงจึงเตรียมตะโกนอีกรอบแต่ก็มีเสียงเสียง


    หนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังตรงประตู


      " อื้อออ...แจจุงนายมายืนตะโกนอะไรตรงนี้อ่ะ " ยุนโฮที่กำลังงัวเงียยืนพูดอยู่หน้าประตู


      " ยุนโฮ " แจจุงเผลอตัวเรียกยุนโฮ  และถอยหลังไปเหยียบขาชางมิน ( เพราะตอนนี้แจจุงยืนอยู่บน


    เตียงของชางมินที่ชางมินนอนอยู่ )


      " โอ๊ยยย.. " ชางมินร้องด้วยความเจ็บปวด


      " ชางมินชั้นขอโทษ " แจจุงขอโทษชางมินพร้อมกับโดดลงมาจากเตียง


      " นายนี่น้า  ซุ่มซ่ามจริงเหยียบขาชางมินได้ " ยุนโฮได้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าวงอย่างเต็มที่โดยเดิน


    เข้าไปดูอาการชางมินที่ลุกขึ้นมาลูบขาตัวเอง  " เจ็บรึเปล่า " ยุนโฮถามชางมินด้วยความเป็นห่วง


      " ไม่เท่าไรหรอกครับ " ชางมินตอบ  และทั้งสองคนก็ได้นินทาแจจุงในระยะเผาขน


      " นี่พวกนายชั้นแค่เหยียบนิดเหยียบหน่อย บังอาจมานินทาฉันเป็นชุดไปอาบน้ำเลยทั้งสองคน " 


    แจจุงสั่งด้วยน้ำเสียงอันทรงอำนาจ  และคิดหรือว่าสองคนนั้นจะไม่ทำตามหลังจากที่แจจุงพูดจบ


    ทั้งสองก็ได้แยกย้ายไปทำตามที่แจจุงสั่งอย่างรวดเร็วโดยไม่ถามอะไรเลย



      " มันต้องว่าง่ายอย่างนี้สิถึงจะดี " แจจุงพูดอย่างอารมณ์ดีและแล้วก็เดินออกจากห้องชางมินไป


    ทำกับข้าวต่ออย่างสบายอารมณ์



    ........................................................................................................



    ย้อนกลับไปที่จุนซูน้อย



    หลังจากที่แจจุงออกไปจุนซูก็ได้เริ่มทำตามคำสั่งของแจจุง  เริ่มจากการโทรหาพวก SJ


      " ฮัลโหล " จุนซูที่ได้โทรหา SJ โดยตนเริ่มพูดก่อน


      (  สวัสดีครับ  บ้าน SJ ครับต้องการพูดสายกับใครครับ ) 


      " นั่นอีทึกรึเปล่า ชั้นจุนซูเอง " 


      (  อ้าว จุนซูเองหรอมีอะไรล่ะ ) เห็นไหมล่ะเซนต์ของเค้าเคยพลาดซะที่ไหน  ความจริงแล้วที่เค้ารู้


    เพราะบ้าน SJ ไม่มีใครพูดเพราะเป็นหรอกนอกจาก  ' อีทึก '



      " คือแจจุงให้ชั้นฝากมาบอกว่าว่นนี้ให้ไปที่บริษัทตอน 10 โมงอ่ะ "

     
      (  หรอ ขอบใจนะที่โทรมาบอกงั้นแค่นี้นะจุนซู  )


      " คร้าบ "


      (  งั้นไว้เจอกันที่บริษัทนะ ) 


      " คร้าบ " และหลังจากนั้นจุนซูก็วางสายลง


      " น่ารักสมกับเป็นคนที่เราชอบจริงๆ " จุนซูพูดกับตัวเอง  และหันกับไปโดดลงเตียงด้านที่มียูชอน


    นอนอยู่พร้อมกับโดดเหยียบยูชอนอีกสองสามทีจนยูชอนตื่นเพราะทนความเจ็บไม่ไหว



      " ตื่นแล้วโว้ย เลิกเหยียบชั้นสักที " ยูชอนโวยวาย แต่จุนซูก็เดินลงมาอย่างว่าง่ายจนแปลกมาก


      " งั้นชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ " จุนซูพูดพร้อมวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ดี  โดยทิ้งยูชอนที่กำลัง


    สงสัยนั่งอยู่คนเดียว  " วันนี้มันเป็นไรไปเนี่ยเจ้าจุนซู " ยูชอนบ่นกับตัวเอง



    ...................................................................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×