คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 -'o นี่หรอ...ความรัก o'-
เสียงโมบายกระทบกันกรุ๊งกริ๊ง เคล้ากับเสียงเพลงหวานๆ หญิงสาวนั่งมองผ่านกระจกใสอย่างเหม่อลอย
"เจ้...เป็นไรอ่ะ นั่งทำหน้าเศร้าอยู่ได้ ปริ้นซ์เรียกตั้งหลายรอบแร้วนะ" เสียงน้องชายตัวแสบทำให้เธอตื่นจากภวังค์
"ป่าว...ก็ไม่มีลูกค้านี่นา ให้เจ้พักหน่อยสิ" ควีนตอบแบบไม่มองหน้าน้องชาย "วันนี้กลับเร็วนะเรา ไม่ซ้อมดนตรีรึไง"
"ไอ้นัทมันไม่สบายอ่ะเจ้ ก็เลยซ้อมกันไม่ได้ ว่าแต่เจ้เหอะ ไม่สบายรึป่าว เดี๋ยวปริ้นซ์ช่วยปิดร้านนะ"
"......"
"เจ้...คิดถึงเฮียโอ๊คอยู่อ่าดิ" ปริ้นซ์แหย่พี่สาวพร้อมกับทำหน้าตากวน....
"ปริ้นซ์" หญิงสาวขึ้นเสียง "กลับบ้านไปเลย วันนี้เจ้จะเก็บร้านเอง"
"เจ้...ปริ้นซ์ขอโทษน๊า งั้นวันนี้ปริ้นซ์ปิดร้านให้ เจ้นั่งพักละกัน" ปริ้นซ์เดินไปดึงผ้าม่านลง พลางหันมามองพี่สาวที่ยังนั่งที่เดิมอย่างเป็นห่วง
"เจ้...วันนี้เจ้กลับกะปริ้นซ์นะ เอารถไว้ที่นี่แหละ พรุ่งนี้ปริ้นซ์จะมาส่ง" ปริ้นซ์พูดพร้อมกับดึงมือพี่สาวไปที่รถของตัวเอง
"เจ้ ปริ้นซ์ถามจริงๆ นะ เจ้ทะเลาะกะเฮียโอ๊ค หรอ ปริ้นซ์ไม่เห็นเฮียมาที่ร้านหลายวันแล้วนะ ไม่เห็นเจ้คุยโทรศัพท์ด้วย" ปริ้นซ์ถามขึ้นทำลายความเงียบที่เกิดขึ้นตั้งแต่ออกจากร้าน
"เปล่า"
และความเงียบก็เกิดขึ้นอีก จนถึงบ้าน
ต้องกลายเป็นแค่เพื่อนเก่า
ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้
ไม่มีทางเหมือนเพื่อนใหม่
ใกล้เธอได้ทุกที
ที่ผูกพันก็เริ่มเก่า
ไม่มีสิทธิ์เสียดาย
ก็เราเองที่เลือกไป
เลือกให้เป็นอย่างนี้
ควีนเปิดเพลงนี้ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ นอนกอดหมอนน้ำตาคลอ
"อยากจะถามใจเธอสักครั้ง หนึ่งคำถามที่เพื่อนยังมี สบายใจดีหรือเศร้าอย่างนี้....เหมือนกัน"
ปัง ปัง ปัง!
"เจ้ เจ้ควีน จะไปร้านรึยัง เดี๋ยวปริ้นซ์จะไปส่ง" ปริ้นซ์ตะโกนเรียกพี่สาว
"เจ้ เจ้ จะไป..." ปริ้นซ์พูดได้แค่นั้นเพราะตกใจกับสภาพของพี่สาวที่เปิดประตูออกมา
"วันนี้เจ้ไม่ไปนะ ปริ้นซ์ไปเรียนเหอะ" ควีนบอกแล้วปิดประตู
"เดี๋ยวเจ้ เจ้ร้องไห้หรอ เป็นอะไรอ่ะ ทำไมไม่บอกปริ้นซ์ ปริ้นซ์เป็นน้องเจ้นะ เฮียโอ๊คมันทำไรเจ้ บอกปริ้นซ์มานะ ปริ้นซ์จะไปซัดมันเดี๋ยวนี้แหละ"
"ไม่มีอะไรหรอก ไปเรียนเหอะ"
ปัง!
"เจ้ ปริ้นซ์จะไปถามเฮียโอ๊ค ถ้าเฮียเป็นคนทำให้เจ้เป็นแบบนี้นะ ปริ้นซ์ไม่เอามันไว้แน่" ปริ้นซ์ตะโกนบอกพี่สาว
I knew I love u before I met u
has just sign in
ควีนเหลือบเห็นเมลล์ของโอ๊ค sign in ใจก็ยังเต้นรัวเหมือนเดิม แต่ก็ใจแข็งไม่ทักไป รอให้เค้ามาทักก่อน แต่แล้ว...
เค้าก็ sign out ออกไป
ควีนถอนหายใจแล้วหยิบไดอารี่ขึ้นมาเขียน
"เค้ามีเพื่อนใหม่แล้วล่ะ ลืมเพื่อนเก่าอย่างควีนไปแล้วด้วย เค้าเคยโทรหาควีนทุกวัน วันละหลายๆ ครั้ง แต่ตอนนี้...ไม่มีแม้แต่ข้อความ ออน M ก็ไม่ทัก ควีนเองก็ไม่อยากโทรไปรบกวนเค้าหรอก เค้าคงอยู่กับเพื่อนใหม่ของเค้า เพื่อนใหม่ที่แสนดี น่ารัก ที่เค้าเคยเล่าให้ฟัง ขอโทษด้วยนะ ที่ควีนทนฟังเรื่องของโอ๊คกับเพื่อนใหม่คนนั้นไม่ได้ ก็ใช่! ที่ควีนไม่รับโทรศัพท์โอ๊คเลย แต่โอ๊ครู้อะไรมั้ยล่ะ ควีนแค่อยากให้โอ๊ครู้ ว่า ควีนน้อยใจ แต่โอ๊คก็ไม่เข้าใจควีนเลย พอควีนโทรไปหา โอ๊คก็ยังเล่าเรื่องเพื่อนใหม่คนนั้นอีก เค้าน่ารักขึ้นกว่าเดิมอีกแล้ว และตอนนี้...วันนี้...เวลานี้...เรากลายเป็นคนไม่รู้จักกันแล้วใช่มั้ย"
ควีนปิดไดอารี่ที่เต็มไปด้วยหยดน้ำตา
"ป้านิ่ม เรียกแท็กซี่ให้ควีนด้วยนะคะ ควีนจะไปร้านค่ะ"
"คุณปริ้นซ์บอกว่า คุณควีนไม่สบายนี่คะ ป้าว่าพักซักวันดีมั้ยคะ" ป้านิ่มพูดด้วยความเป็นห่วง
"ควีนไม่เป็นไรแล้วล่ะค่ะ บอกป๊ากับคุณแม่ด้วยนะคะ ควีนอาจจะกลับดึกหน่อย" หญิงสาวยิ้มหวานให้คนใช้เก่าแก่
หญิงสาวขับรถไปเรื่อยๆ จนถึงพัทยา เธอหาที่จอดรถแล้วเดินเลียบชายหาด ไปถึงสะพานปลา แล้วก็คิดถึงเรื่องในอดีต
"รูปนี่โอ๊คถ่ายที่สะพานปลา วิวสวยมากเลยก็เลยถ่ายมาให้ควีนดูตั้งหลายรูป มีคลิปวิดีโอด้วยนะ" โอ๊คยื่นกล้องวิดีโอให้ควีนดู
"ควีนอยากไปจังเลย"
"เอาไว้ ถ้าควีนว่างเราไปด้วยกันนะ"
เรื่องในอดีตที่ดูมีความสุข พอได้มาคิดตอนนี้น้ำตาก็เริ่มไหลออกจากตา
สายมากแล้ว หญิงสาวยังเดินใจลอยไปตามหาดทราย แดดแรงขึ้นเรื่อยๆ เธอเริ่มรู้สึกเหนื่อย ขาเริ่มอ่อนล้า ทั้งวันมีเพียงน้ำผลไม้แก้วเดียวที่ตกถึงท้อง ทำให้เธอทรุดลงไปกับพื้นทราย
ความคิดเห็น