คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คุณชายหิมะ (1)
สามปีผ่านไป
เบื้องหลังฉากกั้นอาบน้ำกระจกใสในห้องน้ำขนาดใหญ่ที่ตกแต่งด้วยโทนสีเทาเข้ม ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งกำลังยืนทำความสะอาดร่างกายอยู่ภายใต้ฝักบัวแบบเรนเชาเวอร์ ดวงตาทั้งสองข้างของเขาหลับพริ้ม ขณะที่ใบหน้าคมคายแหงนขึ้นรับน้ำอุ่นที่กระจายออกมาจากฝักบัวขนาดใหญ่
ชายหนุ่มมีรูปร่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ เริ่มตั้งแต่ส่วนสูงกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ไหล่กว้างผึ่งผาย แขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม แผ่นอกตึงแน่น รวมทั้งซิกซ์แพ็กเป็นลอนซึ่งเกิดจากการออกกำลังกายอย่างมีวินัย
มือหนาลูบไล้ฟองสบู่ออกจากเนื้อตัวจนสะอาดหมดจด ก่อนจะเอื้อมมือไปปิดฝักบัว เขาเปิดประตูฉากกั้นอาบน้ำ เดินเปลือยเปล่าออกมาด้านนอก หยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวที่แขวนอยู่บนราวมาพันกาย และใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กอีกผืนเช็ดผมระหว่างเดินไปยังห้องแต่งตัวที่เชื่อมต่อกัน
เสื้อผ้าและเครื่องประดับถูกจัดไว้อย่างเป็นสัดส่วนภายในห้องแต่งตัวหรู ไม่ถึงยี่สิบนาที เขาก็พร้อมออกไปทำงานในชุดสูทสีกรมท่า เนกไทสีน้ำตาล และรองเท้าหนังสีดำ
เจ้าของร่างสูงหยิบนาฬิกาปาเต็ก ฟิลิปป์ขึ้นมาสวมข้อมือข้างซ้ายพลางมองตัวเองในกระจก ผมสีน้ำตาลเข้มที่เซตไว้อย่างเนี้ยบเผยให้เห็นโครงหน้าชัดเจน ใบหน้าหล่อเหลาประกอบไปด้วยดวงตาเรียวยาวที่ฉายแววมั่นคงและลุ่มลึกอยู่เป็นนิตย์ จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากรูปกระจับสีชมพูระเรื่อ
เมื่อแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ ซี สามร้อยคาบริโอเลตสีขาวออกจากคอนโดย่านทองหล่อ มุ่งหน้าไปยังตึกเดอะ ซันกรุ๊ปที่ตั้งอยู่ในย่านเพลินจิต
เช้าวันนี้รถติดมากเหมือนทุกวัน เขาจึงฆ่าเวลาด้วยการอ่านข่าวในไอแพดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงบริษัทในอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา
เจ้าของร่างสูงสง่าเปิดประตูก้าวลงจากรถคันหรู และสั่งการให้ลูกน้องนำรถไปจอดให้ จากนั้นจึงเดินเข้าไปในตึกสูงยี่สิบชั้นเพื่อทำภารกิจแรกของวัน นั่นก็คือสัมภาษณ์ผู้ที่จะมาเป็นเลขาฯ คนใหม่ของเขา แทนคนเดิมที่เพิ่งลาออกไปแต่งงานนั่นเอง
“สวัสดีค่ะท่านรอง”
“สวัสดีครับท่านรอง”
“สวัสดีตอนเช้าค่ะท่านรอง”
เสียงทักทายดังขึ้นตลอดทางที่ภานุรุจเดินผ่าน ชายหนุ่มพยักหน้ารับเบาๆ ขณะที่พนักงานทุกคนมองเขาอย่างชื่นชม โดยเฉพาะสาวๆ ที่แอบกรี๊ดรองประธานหนุ่มและใฝ่ฝันว่าสักวันหนึ่งจะครอบครองหัวใจเขาให้ได้ แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะทุกคนรู้กันดีว่าท่านรองทั้งนิ่งขรึมและเย็นชา จนได้ฉายาว่า ‘มิสเตอร์สโนว์’ หรือ ‘คุณชายหิมะ’
ใครๆ ต่างคิดว่าเขาไร้หัวใจ เพราะที่ผ่านมาภานุรุจไม่เคยควงสาวๆ เลยสักคน แต่คุณชายหิมะไม่มีหัวใจจริงหรือเปล่านั้น คงไม่มีใครรู้นอกจากเขาเอง
หลังจากเรียนจบปริญญาโทด้านบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยวาเซดะ ประเทศญี่ปุ่นแล้ว ภานุรุจก็กลับมาช่วยพ่อดูแลกิจการของเดอะ ซันกรุ๊ปทันที
เป็นเวลาสามปีแล้วที่เขาดำรงตำแหน่งรองประธานบริษัท และในอีกสามเดือนข้างหน้านี้ ภานุรุจก็จะก้าวขึ้นไปเป็นประธานของเดอะ ซันกรุ๊ปแทนพ่อ
...
‘ต่อไปอนาคตของเดอะ ซันกรุ๊ปจะขึ้นอยู่กับแกแล้วนะ’ ท่านพูดกับเขาเมื่อวันก่อน
‘คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะดูแลเดอะ ซันกรุ๊ปให้ดีที่สุด’ ภานุรุจเอ่ยเสียงหนักแน่น
‘พ่อเชื่อว่าแกทำได้ อ้อ แต่แกคงต้องหาเลขาฯ ใหม่นะ เพราะคุณนาถเขาบอกว่าจะขอเกษียณตามพ่อเหมือนกัน’ พ่อเอ่ยถึงคุณนาถลดา ผู้ช่วยคนเก่งของท่าน
เมื่อเจ้านายวางมือแล้ว เลขาฯ อย่างนาถลดาก็อยากจะพักผ่อนเช่นกัน เพราะทำงานหนักมาตั้งแต่สมัยยังสาว
‘โธ่ ผมอุตส่าห์คิดว่าจะได้คุณนาถมาช่วยงาน’ ชายหนุ่มบอกอย่างเสียดาย เพราะตอนแรกเขากะว่าจะให้ฝ่ายนั้นมาช่วยงานแทนเลขาฯ คนเดิม
‘ไม่เป็นไรหรอกน่า เดี๋ยวนี้เลขาฯ เก่งๆ เยอะ เดี๋ยวพ่อให้ฝ่ายบุคคลเปิดรับสมัคร แล้วก็ให้คุณนาถช่วยสกรีนรอบแรกให้’
‘อย่างนั้นก็ได้ครับ’ ภานุรุจพยักหน้าเบาๆ
‘สู้ๆ ไอ้ลูกชาย’ พ่อยิ้มให้กำลังใจเขา
ภานุรุจรู้ว่าท่านคาดหวังอย่างสูงว่าเขาจะสามารถสานต่อธุรกิจหนังสือพิมพ์เดอะ ซันนิวส์และช่องเดอะ ซันทีวีที่ท่านก่อตั้งขึ้นมาให้ก้าวหน้ามากขึ้นไปอีกในอนาคต แน่นอนว่าภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความกดดันมหาศาล แต่ถึงอย่างนั้นภานุรุจก็จะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดเพื่อไม่ให้พ่อผิดหวัง
...
รองประธานหนุ่มเดินออกจากลิฟต์ผู้บริหารและเลี้ยวซ้ายไปยังห้องประชุมเล็กเพื่อรอสัมภาษณ์เลขาฯ คนใหม่ในอีกสามสิบนาทีข้างหน้า
“ท่านรองรับเครื่องดื่มอะไรดีคะ” แม่บ้านสาวเดินมาสอบถามหลังจากเขาเข้ามานั่งข้างในแล้ว
“ขอเป็นกาแฟดำแล้วกัน ขอบคุณครับ”
“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” หญิงสาวค้อมศีรษะ ก่อนจะเดินออกไปชงกาแฟตามคำสั่งของเจ้านาย
ระหว่างรอเครื่องดื่ม ภานุรุจก็เปิดดูแฟ้มประวัติของผู้ที่จะมาสัมภาษณ์สองคนในวันนี้ เพื่อจะได้รู้จักแต่ละคนคร่าวๆ ก่อน
คนแรก...นางสาวเพลงขวัญ วงศ์สุภาพ อายุ 25 ปี
ดวงตาสีเข้มหรี่แคบลงเมื่อเห็นรูปถ่ายที่ติดอยู่บนใบสมัคร
ทำไมหน้าคุ้นๆ เหมือนเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน
ภานุรุจนั่งครุ่นคิดอยู่เกือบหนึ่งนาที ก่อนจะจำได้ว่าเธอคือ...ผู้หญิงซุ่มซ่ามคนนั้นนั่นเอง!
ความคิดเห็น