[Sf]โน่ริท- กลัว...กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน +68

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนจบ!! ไม่มีชื่อตอน..ถ้ามีก็รู้ดิ ว่าจบยังไง 5555+

 

-----------------------------------25 ปี ผ่านไป--------------------------------------------

ภายในสวนที่ร่มรื่น.....ที่เขียวขจีไปด้วยสนามหญ้า และต้นไม้ใหญ่เล็กมากมาย ...

ตอกไม้นานาพันธุ์ พากันส่งกลิ่นหอมตลบอบอวน...ลมโชยแผ่วๆ

ร่างหนาก้าวขาเข้ามาในสวนอันร่มรื่นแห่งนี้

มือถือช่อดอกไม้ 2 ช่อ

ใบหน้าที่แม้จะดูมีอายุขึ้นตามวัย..ค่อยๆคลี่ยิ้มออกมา  เมื่อมายืนอยู่หน้าหลุมศพ......ของคนสองคน

ป้ายหลุมศพมีรูปของริทติดอยู่  ข้างๆกันนั้น ก็มีหลุมศพของโตโน่..

กันต์ในวัย 46 ปี ค่อยๆนำดอกไม้มาวางไว้หน้า หลุมทั้งสอง...

มือหนา ก็ปัดเศษใบไม้แห้งที่ติดบริเวณนั้นออก...

"ผ่านไป ยี่สิบกว่าปีแล้วนะ....ริท.....พี่โตโน่.....ทั้งสองคนรู้มั้ย ว่าผมไม่เคยจะลืมพวกคุณเลย"

ใบหน้าคมเข้ม ยิ้มอย่างอ่อนโยน...

เรื่องราวเมื่อ 25 ปีที่แล้วไม่เคยที่จะเลือนหายไปจากใจได้...

ทั้งสองร่าง ที่นอนอยู่ใต้พื้นแห่งนี้ ทำให้กันต์ได้เข้าใจ ถึงความรักที่แท้จริง...

วันนี้เป็นวันครบรอบวันฝังศพของทั้งคู่...ที่ทุกๆคนเห็นด้วยที่จะให้ทั้งสองร่าง เคียงข้างกันชั่วนิรันดร์

"อ้าว....นั่นไงพี่กันต์"

เสียงโหวกเหวก จากด้านหลัง..ทำให้กันไปมอง...แล้วใบหน้าคมเข้มก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ...

"ไอซ์ เกต เกรซ เซน อ้าว..พี่เก่งด้วย"

นี่เป็นการพบกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตาครั้งแรกในรอบ หลายสิบปี เพราะหลังจากที่ โตโน่และริทเสียชีวิต

กันต์ ก็ไปเรียนต่อเมืองนอก ต่างคนต่างแยกย้ายกัน...

....ครั้งนี้จึงดูพิเศษ....

อดีตหนุ่มสาว จากบ้านเดอะสตาร์ 6 ซึ่งตอนนี้กลายเป็นผู้ใหญ่ วัยกลางคน นั่งพูดคุยกัน หน้าหลุมศพของ โตโน่และริท

"ใครจะคิดนะ ว่าพวกเราจะได้มาเจอกันอีก"

เกรซพูด ใบหน้าแม้จะดูแก่ตามวัย แต่ก็ยังดูสวย พูดพลางมองไปเหล่าเพื่อนๆ ที่เคยร่วมบ้านกันมา..

"ตอนนี้โรงพยาบาลของพี่เป็นยังไงบ้าง"

กันต์เอ่ยถามเก่ง.ซึ่งตอนนี้กล่ยเป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไปแล้ว

"ก็เรื่อยๆ น่ะ...พี่น่ะแก่แล้ว พอลูกชายพี่เรียนจบ พี่ก็ว่าจะให้มัน บริหาร แล้วพี่ก็จะเกษียรซักที ฮ่าๆ"

"เอ้อ ใช่สิ..ตอนนี้ลูกชายพี่เป็นยังไงบ้าง ผมก็เห็นครั้ง ล่าสุดก็ตอนที่เพิ่งได้สองเดือน"

กันต์พูดพลางคิดถึง ลูกชายของหมอเก่ง...

เด็กน้อยน่ารักคนนั้น โตขึ้นคงหล่อเลยทีเดียว

"เซนล่ะอยากให้กันต์เห็นนัก....กันต์อาจจะตกใจก็ได้"

"ทำไมล่ะ"

"เดี๋ยวก็รู้เองแหละ....พี่บอกให้มันมารับพี่ที่นี่ เดี๋ยวก็คงมา"

รอยยิ้ม ของเก่งและเพื่อนๆทั้ง 5 คนที่เหลือ ทำให้กันต์ยิ่งอยากพบ

แต่พอคิดถึง บางคนก็ทำให้กันต์ยิ้มออกมาบ้าง

"ผมก็มี คนบางคนที่ผมอยากจะให้พวกคุณเจอเหมือนกัน"

"หือ?"

หน้าของทุกคน สงสัย 

"หลานชายผมเอง....ลูกของลูกพี่ลูกน้องที่ไปอยู่กับผมที่ต่างประเทศ...ตอนนี้เรียนจบแล้ว..ตอนกลับไทย ผมก็กลับมาพร้อมเขานี่แหละเดี๋ยวก็คงมาเหมือนกัน  รับรองได้เลย ว่าทุกคนต้องอึ้ง"

"คอยดูสิ ว่าใครจะอึ้งกว่าใคร"

..

.
.
.


.
.
..
.

.

.

.หนุ่มน้อยวัย 20 ปี ขับรถคันหรูเข้าซอยเล็กๆ จุดมุ่งหมายคือป่าช้า..

...วันนี้เขาต้องมารับ พ่อ และบรรดาเพื่อนพ่อกลับบ้าน..

ปากบาง ค่อยๆขยับฮัมเพลง ที่เปิดคลอเบาๆในรถ มือเล็กๆก็บังคับพวงมาลัยอย่างคล่องแคล่ว

พอเขาขับไปสักพัก จนถึ4สี่แยกเล็กๆ รถยนต์อีกคันก็ขับปาดเข้ามา ทำให้รถของร่างเล็กเสียหลักเกือบชนกับเสาไฟฟ้า แต่ก็ยังเบรกทัน..

"โธ่เว้ยย!!~"

ร่างเล็กสบถอย่างโกรธๆ ก่อนที่จะเดินลงมาจากรถ ไปหาเจ้าของรถที่ขับปาด

"นี่คุณครับ ขับรถยังไงเนี่ย"

ร่างเล็กเดินไปเคาะกระจกรถของอีกฝ่าย

ร่างสูงวัย 22 ปี เปิดประตูลงจากรถ..รถเขาก็แทบจะชนกับรั้วบ้านคนอื่นเหมือนกัน

มือหนาค่อยๆ ถอดแว่นเรแบนด์ ออก...พลางจ้องไปที่หนุ่มน้อยคนนั้น

.

..
.
.
.
.
.
.
.
.(0.0) (0.0)
"...................."
"....................".

.

เหมือนโลกหยุดหมุน...

ไม่รู้ทำไม

..

..

 ร่างสูงได้จ้องเข้าไปในดวงตาของคนตัวเล็ก

เหมือนเคยพบกัน

เหมือนเคยรู้จักกัน..

รู้สึกคุ้นเคยกับใบหน้าหวานนั้นอย่างบอกไม่ถูก

เช่นเดียวกันกับคนตัวเล็ก..

ก็มอง ร่างสูงอย่างตกตะลึง

จมูดโด่งได้รูป..

ตาเรียวที่แสนมีเสนห์..

..รู้สึกได้ ว่าเคยเห็นที่ไหน..

รู้สึกคุ้นเคย กับใบหน้าหล่อเหลา....

..

.

..

..

"เออ...."

ร่างเล็กรู้สึกใจเต้นแรงแบบแปลกๆ  ตาหวานยังไม่ละจากตาเรียวคู่นั้น...

...

.

."เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่า" x2

ทั้ง สองหนุ่มพูดขึ้นมาพร้อมกัน....

....

.ทั้งคู่ มองหน้ากันนิ่ง...

..

..

..

..

...

....

.....

.......

.........

////อีกครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณ.......ฉันรออยู่

คนเคยรู้ใจ .....คนเคยรู้จัก...

จำฉันได้มั้ย...เราเคยพลัดพรากกัน..

หากเธอกับฉัน สวนทางกัน...

ในความฝัน..

..

อยากให้สายตา เราได้จ้องกัน..

และให้เธอบอกฉัน.....

ว่าฉันข้ามเวลา มาเพื่อพบเธอ~~......////


END
-------------------------------------------

ที่เหลือคิดต่อเอง 5555

จบแล้วนะคะ

(เพลงเพราะอ่า ><)
ไม่รู้ว่าจะชอบรึป่าวว

ยังไงก็ขอบคุณที่สนับสนุนฝ้ายมา 55555+