[Sf]โน่ริท- กลัว...กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน +68

ลำดับตอนที่ #3 : -ตอนพิเศษ ตอนที่ 1- ร่ำร้อง

 

กันต์ เริ่มรู้สึกตะหงิดๆใจ สายตายังคอยมองหาริท..
นี่ผ่านไป 10 นาทีแล้ว ริทยังไม่กลับมาซักที
'ทำไม ริท เข้าห้องน้ำนานจัง'
แขกภายในงานค่อยๆทะยอยกันกลับ เหลือเพียงสื่อมวลชนบางส่วนที่ยังถ่ายรูปอยู่

//วอ วี้ วอ วี้ วอ/!!/
เสียงไซเรน ดังระงมไปทั่ว...ผู้คนดูแตกตื่น นักข่าวต่างพากันวิ่งกรูออกจากงานเพื่อลงไปข้างล่าง ท่ามกลางความงุนงง ของแขกเหรื่อ

"พี่ครับ เกิดอะไรขึ้น"
ร่างหนาคว้าตัวนักข่าวคนหนึ่งไว้
"เพื่อนพี่โทรมาบอกว่า มีคนตกตึกตาย.!!.."
หัวใจหล่นวูบ...แวบหนึ่งกันต์รู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้....สองขารีบวิ่งไปยังห้องน้ำชาย ให้เร็วที่สุด...
.....ขอร้องล่ะ อย่าให้เป็นเหมือนที่เขาคิดเลย....

กันต์เปิดประตูห้องน้ำเข้าไป อย่างรุนแรง
" ริท!! ริท!!!... ริท!!...."
เสียงนุ่มตะเบงเรียกเพื่อนรัก...ดังก้องไปทั่วห้องน้ำ มือก็คอยเปิดประตูห้องน้ำจนครบทุกห้อง
.
.
.
ไม่มี.....
ร่างสูงคิดอย่างหวาดวิตก...น้ำตาค่อยๆคลอมาที่ตาคม..จากนั้นก็ค่อยๆไหลลงมา
"ไม่จริงใช่มั้ย..."

กันพึมพำเบาๆ ก่อนที่จะรีบวิ่งไปยังชั้นล่างสุดของโรงแรมให้เร็วที่สุด!

...ผู้คนมากมายยืนมุงเหตุการณ์อยู่ รวมถึงผู้สื่อข่าว... ทุกคนต่างตกใจ และกระวนกระวาย
กันต์ พยายามเบียดตัว เพื่อเข้าไปดู... มือหนาก็คอยปาดน้ำตา ที่ไหลทะลักมาก โดยไม่รู้สาเหตุ...จู่ๆก็อยากร้องไห้

เหมือนมันมีลางสังหรณ์...

ทันทีที่ตากลมโต มองเห็นเพียงเสี้ยวหน้าที่เปรอะเปื้อไปด้วยเลือดของศพที่กำลังถูกหามใส่เปล.....ร่าง
หนาถึงกับหยุดความเคลื่อนไหว.....





----

ในขณะเดียวกัน ร่างสูงสวมชุดเจ้าบ่าว ก็วิ่งลงมาที่บริเวณเกิดเหตุ......
ไม่รู้อะไร ทำให้เขารู้สึกปวดหนึบในหัวใจ แค่ได้ยินคนสนทนาเกี่ยวกับคนโดดตึกตายในงานแต่งงานของเขา
ขายาววิ่งลงมาโดยไม่รู้สึกตัว... แค่อยากเห็น ว่าใครที่เสียชีวิต...

"ริท.....ฮือๆๆๆๆๆ ริท...."

โตโน่ แทบจะหยุดหายใจ..เมื่อมองเห็นกันต์กำลังจับมือกับร่างที่ไร้ลมหายใจ....

แค่นั้น....

น้ำตาลูกผู้ชายไหลทะลักออกมาอย่างที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน...
"ริททททททททททททททททททททททท!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
เสียงกรีดร้อง ด้วยความเจ็บปวดตามมา..อย่างสุดเสียง เท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะร้องออกมาได้ ..
โตโน่วิ่งพล่านเข้าไปหาร่างโชกเลือดราวกับคนไร้สติ
มือสั่นเทา ค่อยๆบรรจงประคองใบหน้าหวาน ที่ไร้ลมหายใจ...
"ฮือ อ.. .... ...."

ใบหน้าของคนคุ้นเคย...ใบหน้าที่เคยมีแต่รอยยิ้มที่สดใส....
"ฮื้ออออออออออออออ................"
หัวใจของโตโน่แทบแหลกสลาย... ร่างสูงตระกองกอดร่างไร้วิญญาณด้วยความเสียใจจนถึงขีดสุด ก่อนที่จะหวีดร้อนออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน
"ม่าย ยยยยย....ไม่จริง งงงง.!!!!...."

ก้อนนี้ที่อกด้านซ้าย ถูกบีบคั้นด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดจนถึงขีดสุด...
"ริท! ตื่นสิริท.... ฮือๆๆๆ..ตื่นได้แล้ว...ฮือ......."
แขนแข็งแกร่ง พยายามเขย่าร่างนั้น...แต่ร่างเล็กๆ ก็ไม่สนองตอบ..
ใบหน้าที่เคยหล่อเหลา บัดนี้เต็มไปด้วย..น้ำตาแห่งความทรมานไหลออกมาไม่หยุด

พี่ขอโทษ....
พี่ขอโทษ........
พี่ขอโทษ...........

ริทตื่นมา สิ...ตื่นมาต่อยพี่ ตื่นมาฆ่าพี่ ตื่นมาทำอะไรพี่ก็ได้......


~.ความปวดร้าว สุดเหน็บหนาวเหงาจับหัวใจ
......เมื่อคนที่รักมาจากไป
ฝืนทนอยู่ก็เหมือนตาย ดังร่างไร้วิญญาณ

ใจมันร่ำร้องมีแต่เธอ ได้แต่พร่ำเพ้อเพียงแต่เธอ
ฮือฮือรักเธอ ฮือฮือรักเธอ ทุกลมหายใจคือเธอ~


--------------------------------------------------------------------
ข่าวการเสียชีวิตของ ริท ถูกเผยแพร่อย่างรวดเร็ว..
สร้างความ ตกใจและเสียใจให้กับแฟนคลับอย่างมาก...
หลายๆคนถึงกับร้องไห้อย่างหนัก...บางคนก็ไม่เชื่อข่าวนี้....
กลุ่มแฟนคลับหลายพันคน พากันมารวมตัวร้องไห้ที่โรงแรมแห่งนั้น
ช่อดอกไม้สีขาวและของต่างๆมากมายถูกวางไว้หน้าโรงแรม.............
แฟนคลับหลายคน ช็อค ถึงขั้นเป็นลมล้มพับ...... ทุกคนเฝ้าแต่คิดถึงใบหน้ายิ้มแย้ม และเสียงหัวเราะน่ารักๆ ของคนที่จากไป........
งานศพถูกจัดที่จังหวัดร้อยเอ็ด ....ซึ่งแออัดไปด้วยผู้คนที่ต่างเศร้าโศกเสียใจหลายพันคน....
คนในวงการบันเทิงหลายๆ คน อดที่กลั้นน้ำตาไม่ได้ เมื่อเห็นกลุ่มแฟนคลับที่รวมตัวกันร้องเพลงของผู้เสียชีวิตทั้งน้ำตา...
"ริทจะอยู่ในใจ พวกเราตลอดไป......ฮือ.....ฮือ....."
"...พี่เหนื่อยมั้ย...พี่ริท....."
"ไม่ต้องห่วงพวกเรานะ.........พวกเราจะไม่มีวันลืมพี่"
"........หลับให้สบายเถอะ ตัวเล็ก.................................................."
"..................."

-----------------------------------------------------

ร่างสูงที่ตอนนี้ดูโทรมมาก..นั่งพิงผนังห้องสีขาวที่คุ้นเคย...อย่างหมดอาลัยตายอยาก
....
ร่างกาย ยังคงสวมชุดแต่งงานที่เปื้อนไปด้วยเลือด...เลือดของน้องชายที่เขารัก......เลือดของคนที่เขารัก...

โตโน่รู้สึกทรมาน....ทรมานมากที่สุดเท่าที่คนๆหนึ่งจะรู้สึกได้..
..ไม่ว่าจะมองไปทางไหน..ก็จะมีแต่ภาพคนตัวเล็กที่คอยยิ้มให้เขาเสมอ

'พี่โตโน่....เหนื่อยมั้ยย ครับ วันนี้โดนยิงตายอีกแล้ว ฮ่าๆๆ'
'เห็นหน้าริท พี่ก็หายเหนื่อยแล้ว ว'
'เด่อ.อ... อย่ามาพูดๆ ขนลุกๆ ฮ่าๆๆ'

"ริท....~ ริท...~"
เสียงเข้มๆ ที่ตอนนี้แหบแห้งแทบจะฟังไม่ได้ใจความ..เฝ้าเรียกแต่ชื่อนี้....
มือหนากอดรูปถ่ายใบหน้ายิ้มแป้นแล้น ไว้แนบอก....
"ฮือ.......ฮือ...."

3 วันที่ผ่านมา โตโน่ไม่เคยอออกจากห้องนี้....กระเพาะไม่เคยได้สัมผัสอะไรสักอย่าง..
เหมือนนำภาพเก่ามาย้อน...

ภาพริท ที่ร้องไห้อย่างทรมานเข้ามาซ้อนทับกับร่างสูง.....
...แต่ความเจ็บปวดมันเทียบกันไม่ได้.....

เขาผิดเอง...ที่เขาทำร้ายหัวใจของคนที่เขารัก
เขาผิดเอง...ที่ทำให้ร่างเล็กทรมาน แทบจะขาดใจ
เขาผิดเอง...ที่ไม่เข้มแข็งพอ......

.............พี่ผิดเอง......ริท...

ร่างสูง มองเหม่อไปทั่วห้อง......
ภาพต่างๆก็ไหลย้อนคืนมา....
........




- - - - -- - - - - - -- -
ริทเล็กนอนคว่ำเล่นเกมส์ใน IPAD ที่โซฟาตัวยาวโดยไม่ได้สังเกตว่ามีคนเดินย่องมาใกล้ๆ
.....
"ทำอะไร ริท!!!"
ผมพูดเสียงดังเพื่อแหย่ให้ริทตกใจ...แล้วก็ได้ผลครับ
"เฮ้ยย!! พี่โตโน่ทำไรเนี่ย ตกใจหมด"
5555+ ผมชอบหน้าของริทตอนมันนอยด์ที่สุดเลยครับ..
ผมนั่งลงที่โซฟาตัวเดียวกับริท ริทลุกขึ้นนั่งแล้วควัก บีบี มากดเล่น
"ทำไรอยู่"

"จะทวิตหาแฟนคลับอ่ะพี่...ให้พวกเค้าหายคิดถึง ^___^"
เชอะ ผมล่ะหมั่นไส้จริงๆ..ตั้งแต่มันเล่นทวิตเป็นก็มีสาวๆ ทวิตหาเยอะแยะ..(ได้ข่าวว่าพี่แรงกว่า)

///เพี้ยะ"
ผมอดใจไม่ไหว เลยตบหัวมันเล่นๆไปทีนึง
"โอ๊ย!!~ พี่โตโน่ริทเจ็บ ตีริททำไม"
"ไม่มีอะไร....หมั่นไส้"
"โห....คอยดูนะเดี๋ยวริทจะฟ้องแฟนคลับ พี่เละแน่"
ไอ้ตัวเล็กพูดพลางกดพิมลงในโทรศัพท์
"เฮ้ย..ๆๆ ฟ้องไมไอ้เตี้ย"
"สมน้ำหน้า....555+"
ผมรีบหยิบโทรศัพท์มาเปิดทวิตเตอร์
'วันนี้มี boy story 2 รอบนะคับ ยังมีงานที่พระราม 3 อีกนะครับ วันนี้ใครใจปล้ำ เจอกัน 3 รอบเลยนะครับ ฟ้อง!!! เมื่อกี้ @mootono_pk ตบหัวริท'

โห.....มันเล่นงี้เลยหรอ --*
แถมหลังจากนั้นยังมีแฟนคลับจำนวนมาก..ทวิตมาหาผมมากมาย
ข้อความเหล่านั้นทำให้ผม ยิ้มออกทันที

"ริท อ่ะดู"
ผมยื่นโทรศัพท์ให้ริทดูข้องความที่แฟนคลับทวิต.....หน้าของริทกลับแดงก้วยความเขิน
'@mootono_pk ตบ แล้ว@Ritz_TS6 จูบรึป่าวคะ กริ้ดๆๆ'
'อาเฮีย@mootono_pk ขา..อย่ารุนแรงนักสิ..@Ritz_TS6ช้ำหมดแล้ว รู้ว่ารักอ่ะ แต่รักแบบ เบาๆได้มั้ยคะ 555'

"เฮ้ย....อะไรเนี่ย"
ริทร้องอย่างตกใจ....ไม่ยอมมองหน้าผม..
อย่างนี้ต้องแกล้งสักหน่อย..

"ริทครับ...ไม่อยากทำเหมือนที่แฟนคลับบอกหรอ.."
ผมพยายามพูดเสียงอ้อนๆ แล้วคว้าตัวริทเข้ามาในอ้อมกอด
"เฮ้ย พี่โตโน่..ไม่เล่นๆ"
ริทพยายามดิ้นดิ้นให้หลุดจากกอดผม ฮ่าๆๆ ตอนมันเขินน่ารักเป็นบ้า
ตอนแรกผมกะจะแกล้งเฉยๆ...แต่ไม่รู้ทำไมใจผมถึงได้สั่นเอง...

ผมคลายกอดนั้นออก...ด้วยความสับสน.....
หัวใจมันเต้นผิดจังหวะ...
ริทที่พอ หลุดจากพันธนาการก็รีบหนีเข้าไปในห้อง...
ผมยิ้มกับตตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะทวิตไป...เผื่อคนในห้อง จะได้เห็น..

'ผมต้องขอโทษนะครับที่ทำร้ายหัวใจของแฟนคลับริท แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ถ้าริทมาฟ้องอีกก็ขออภัยไว้ก่อนนะครับ
แต่ผมอยากจะบอก ถึงร้ายก็รักพวกคุณนะ'
ผมเลือกที่จะพิมคำว่าพวกคุณเพื่อที่จะไม่เจาะจงเกินไป..
ริทมันจะรู้มั้ย.....ว่าผมหมายถึงมัน.....คนเดียว....

-///////////////////-


คิดเอง เขินเอง...


----------------------

To be Continue...



----------------------------------

>< อย่าตีเค้านะ...ทำไมเค้าถึงได้โลเลแบบนี้
คงจะมีตอนพิเศษ อีกประมาณ 2 ตอน (มีเยอะกว่าภาคปกติอีก) 
ยังไงเม้นด้วยนะคะ ><