รักกุ๊กกิ๊ก... ของนายเย็นชา

ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันครั้งแรก.......หลังจากที่หายไปนาน

                                                                           -1-

"นากิซาว่า!!!"อาจารย์ฝ่ายปกครองเรียกฉันอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน ซึ่งข้างหลังมีใครอยู่ก้อไม่รู้

"ค่ะ! อาจารย์ มีอะไรค่ะ" ฉันรีบวิ่งไปหาอาจารย์ที่ประตูทันที

"อืม !ช่วยพานักเรียนใหม่ไปแนะนำตัวที่ห้องที" อาจารย์พูดแล้วดึงผู้ชายที่อยู่ข้างหลังออกมา

"เค้าชื่อ อิชิคาโนะ   ทาสุเกะ " ท่าทางเอาเรื่องใช่เล่น เพื่อนๆ ในห้องคงต้องกรี๊ดนายนี่น่าดู (ว่าแต่หมอนี่น่าคุ้นๆนะ)

"หวัดดี ฉันชื่อ ...."

" อืม! รู้แล้ว ไม่ต้องพูดมาก ไปกันได้หรือยัง" ฉันยังไม่ทันได้แนะนำตัวเลย ตาบ้านั่นจับมือฉันแล้ววิ่งตามไปที่ตึกเรียนทันที

"นี่!!! ฉันอยู่ห้องเดียวกับเธอหรอ"ตานั่นปล่อยมือฉันแล้วเดินนำหน้าฉันไป

"อืม ใช่ ปี 2 ห้อง A  อ๊ะ ถึงแล้ว"ฉันเปิดประตูเข้าห้องไป เพื่อนๆในห้องฉันยังเอะอะโวยวายอยู่เลย เฮ้ เพื่อนฉานน

"นี่ !!! เพื่อนๆๆ ฟังฉันก่อน" โอ๊ย ไอ้พวกเพื่อนบ้า ฟังก่อนก้อไม่ได้

"หยุด!! ฟัง ริโกะ ก่อน" มิยาสึตะโกนบอกเพื่อนๆทุกคนแทนฉัน ได้ผลแฮะ ทุกคนเงียบเลย

"มีอะไรหรอ ริโกะ" มิยาสึถามขึ้นด้วยความสงสัย

"เอ่อ...คือ วันนี้อาจารย์บอกว่ามีเพื่อนใหม่ ให้ฉันแนะนำให้ทุกคนได้รู้จัก"

"ไหนเล่า ! ริโกะ"เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งถามขึ้น

" อยู่หน้าห้องน่ะ เดี๋ยวตามมาให้"จากนั้นฉันก้อออกไปพาเค้าเข้ามาในห้อง

"นี่! นายที่นี่มันโรงดรียนนะ ห้ามสูบบุหรี่"ฉันต่อว่าเขา

"เธอไม่ชอบหรอ"ไอบ้านั่นทิ้งบุหรี่และหันหน้าเข้ามาใกล้ฉัน

"นี่! นายจะทำอไรน่ะ เอาหน้าของนายออกไปห่างๆฉันนะ"ฉันตวาดกลับไปแต่นั่นทำให้เขากลับเอาหน้าเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น

"นายจะทำอะไร ริโกะน่ะ"

"มิยาสึ"

"ริโกะ ! เข้าห้อง อ๋อ นายด้วย เข้ามาแนะนำตัวเร็วๆ อย่าให้เพื่อนๆต้องเสียเวลาเพราะนาย"จากนั้นมิยาสึก้อ จับมือ ฉันเข้าห้องทันที

"กรี๊ดดดดด!!!!" โอ๊ย จะกรี๊ดอะไรนักหนา หูจะระเบิดอีกแล้ว

"ฉันชื่อ   อิชิคาโนะ  ทาสุเกะ"นายนั่นพูดจบก้อหันหน้ามามองที่ฉันแล้วพูดขึ้นว่า

"จะให้ฉันนั่งตรงไหน นากิซาว่า ริโกะ" นายนั่นจ้องหน้าฉันเขม็ง

"ว่าไง!!!" นายนั่นตะคอกใส่ฉัน

"นี่ ! นายนั่งนั่งกับ โอชิเนะ โน่น"มิยาสึตอบแทนฉัน

"ฉัน-ไม่-ได้-ถาม-นาย หุบปาก!!"นายนั่นตะคอกใส่มิยาสึ

"ว่าไง !นากิซาว่า ริโกะ เว้ย ชื่อเรียกยากชะมัด ฉันเรียกเธอ ริโกะจังดีกว่า"นายนั่นท่าทางโมโหจัด แล้วหัน
หน้ามาพูดยิ้มๆกันฉัน แล้วตาบ้านั่นก้อยังจะมาเรียกฉันว่า ริโกะจังอีก โอ๊ยยยย  จะบ้าตาย ปวดหัวๆๆๆๆๆ

"มันจะมากไปแล้วนะ อิชิคาโนะ ทาสุเกะ"มิยาสึโกรธจัดจนหน้าแดง แล้วต่อยเข้าไปที่ นายนั่นอย่างจงๆ หน้าทาสุเกะถึงกับเลือดออก ทำไมนะ ทำไม หมอนั่นไม่รู้สึกอะไรซักนิด จากนั้นหมอนั่นก้อเอามือเช็ดเลือที่มุมปากก่อนที่จะชกมิยาสึเป็นการเอาคืน แต่กลับไม่โดนมิยาสึละซิ มันกลับมาโดน..................

"หยุดนะ ! โอ๊ย!!!!" ฉันเข้าไปขวางมิยาสึเพื่อจะไม่ให้เกิดเรื่องมากไปกว่านี้แต่...แต่ ทำไมฉันถึงต้องซวยขนาดนี้ด้วยนะ

"ริโกะ!!" มิยาสึร้องออกมาด้วยความตกใจ

"พาไปห้องพยาบาลเร็ว" มิยาสึตะโกนบอ โอชิเนะ จากนั้น โอชิเนะก้อรีบพา ริโกะ ไปห้องพยาบาลทันที

# ห้องพยาบาล #

"อ้าวเป็นอะไรไปน่ะ"อาจารย์ห้องพยาบาลทักขึ้น

"เอ่อ...คือว่า ริโกะเอินชนประตูน่ะคับ"โอชิเนะ ไม่พูดความจริงเพราะเกรงว่าอาจจะเกิดเรื่องใหญ่

"แล้วท่านประธานรู้เรื่องรึยัง"

"ยังครับ"

"อาการหนักนะ ท่าทางต้องส่งไปที่พยาบาลน่ะ"

"ครับ อาจารย์ เดี่ยวผมไปบอกเพื่อนในห้องก่อนนะครับ"

"อืม รีบไป เดี๋ยวตรงนี้ครูจัดการเอง"ว่าแล้วชิโนะก้อรีบกลับไปที่ห้องทันที

 *** ป.ล เพิ่งลงตอนแรกค่ะ ***