ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วูบหนึ่งแห่งความเหงาของ2ผู้เฒ่าในSuJu

    ลำดับตอนที่ #2 : P.2 บทเพลงรักยกที่ 2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 8.19K
      3
      23 พ.ย. 51

     ฮีชอลใช้สายตาหันมามองลีทึกมือที่ปล่อยว่างอยู่เอื้อมไปปิดก็อกน้ำตรงหน้าปล้วหันตัวกลับมาหาลีทึกที่จ้องตาเขาอยู่มือข้างถนัดยกขึ้นประคองลำคอลีทึกไว้
    ริมฝีปากบางเริ่มจู่โจมฝ่ายตรงข้ามฮีชอลสอดแทรงลิ้นอุ่นเข้าไปในโพรงปากมือเรียวลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง

    บทเพลงรักยกที่ 2จึงเริ่มขึ้น

    ฝีปากซุกไซร์ไปมาตามซอกคอขาว ฮีชอลลดตัวต่ำลงลิ้นอุ่นเลียไปตามลำตัวและต่ำลงมาเรื่อยๆมืออีกข้างดึงตัวลีทึกให้ลงมานั่งก่อนคร่อมตัวร่างบางไว้แล้วกดจูบที่ปากบางอีกครั้งมือลีทึกลูบไล้ไปที่สะโพก๊ชอลและถูวนไปมาตรงจุดอ่อนไหวนั้น ฮีชอลเองก้อเช่นกันขณะที่ปากยังไม่หยุดสนุกมือที่ว่างอยู่ก้อลูบคล่ำแท่งเนื้อไว้เพื่อให้ลีทึกเกิดอารมมากยิ่งขึ้นร่างกายอันขาวละเอียดตอนนี้มีแต่รอยแดงเต็มตัวไปหมด ส่วนอ่อนไหวเริ่มทำงานฮีชอลเลื่อนกายลงและครอบครองแท่งเนื้อนั้นไว้ในโพรงปาก แล้วรูดขึ้นลงอย่างช้าๆลีทึกใช้มือทั้ง2ข้างกดไปที่หัวฮีชอลเพื่อเร่งความเร็วให้มากขึ้นตามความต้องการของตน
    "
    อ่า~~~~อ่า~~~อ๊ะ~อืม~~~~ดี~ช่ายยยย.....ชั้นต้องการ.....อืม ~~~ อ่า~~~~~"
    เสียงครางแสดงถึงความอยากของลีกทึกดังไปทั่วห้องน้ำ
    "
    อ่า~~~~~~อ่า~~~~~~อืม~~~~~อ่าๆๆๆๆๆๆๆ"

    พรืด!!!!!!!

    ครั้งที่ 2 ที่ลีทึกหลั่งน้ำขาวขุ่นออกมาฮีชอลดูดกลืนน้ำสีขาวขุ่นนั้นแล้วอทไว้ในปากแล้วสอดแทรงลิ้นเข้าไปในโพรงปากของลีทึก

    "
    ของนาย...ชิมดูสิ...ฮึ!!!"
    "
    อื้ม~~~~~"

    ลีทึกหลับตาพริ้มแล้วกลืนกินของตัวเองเข้าไป ปากบางสีชมพูเริ่มจู่โจมอีกครั้ง ลีทึกบดขยี้ปากฮีชอลอย่างเร่าร้อนมือสองข้างคล้องไว้ที่ต้นคอ ฮีชอลเองก้อยังไม่หมดสนุกกับบทเพลงรักครั้งที่ 2นี้มือจับตัวลีทึกให้คว่ำลงแล้วยกสะโพกขึ้นมาเล็กน้อยสายตามองไปรอบๆห้องน้ำและสะดุดกับของบางสิ่งฮีชอลหยิบขวดโรออนสีชมพู(ของ12+ป่าวฟร่ะ)
    ที่ดูท่าทางจะไม่มีใครใช้แล้วลักษณะเปนขวดกำลังเหมาะมือปลายมลกำลังดี

    "
    นายจะใช้ไอนั่นจิงๆหรอนั่น....นั่นมันของซีวอนหนิ"
    "
    ทำไม ของซีวอนแล้วไงก้อมันหมดแล้วหนิ"

    ไม่รอช้าฮีชอลใชนิ้วสอดแทรกเข้าไปทางช่องแคบหลังลีทึกแล้วตามด้วยขวดโรออน

    "
    อ๊ากกกกก....ซิน....เฮือก....ชั้นเจ็บ.......อ๊า"
    "
    ฮึ!!!ร้องมาสิร้องออกมา!!!ร้องออกมาดังๆๆ ร้องมาสิ!!!!!" (<<<<แม่งโหดว่ะ)
    ฮีชอลดึงขวดโรออนเข้าออกหลายรอบและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
    "
    อ๊ากกกก.....อ๊ากๆๆๆ....เจ็บ....อ่า.....เฮือก.....อ๊ากกก"


    ไม่มีทีท่าว่าฮีชอลจะหยุดฮีชอลถอดขวดโรออนนั่นออกมา และเปลี่ยนเปนชอลลี่น้อยของเค้าที่รอการปลดปล่อยแทนฮีชอลยัดชอลลี่น้อยจนมิดทำให้ช่องแคบนั้นฉีกออก
    เลือดสีแดงสดไหลออกมาทีละนิด
    "
    อ๊าๆๆๆๆ อ๊ากกกก....อ่า~~~.อ๊ากกก....อื้มๆๆๆ..อ๊า~~"
    ฮีชอลเร่งจังหว่ะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆโดยไม่นึกถึงลีทึกที่ต้องทนทรมานอยู่
    "
    อ่า~~~อ่า~~~~เฮือก!!!!!ฮ่า !!อ๊าก~~~ ฮ่า~~~" 
    เสียงครางสลับกันไปมาดังกึกก้องในห้องน้ำนั่น
    "
    อ๊ากๆๆๆ ระ ...เร็วอีก....อ๊ากกกกก"
    "
    ฮึบ....อ่า.....ฮึบ.....อ่า.... อ่า.......เฮือก!!!!ฮึบ.... ชะ....ชั้นจะ.....หมดแรงแล้วนะ อ่า~~~"
    "
    อย่าเพิ่งอ๊ากกกกกก....อ่าๆๆๆ..อ๊ะๆๆๆ....อ๊ากกก....อ๊าๆๆๆๆ"
    "
    ไม่ไหวแล้ว   อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก"

    พรืด!!!!!!


    และแล้วฮีชอลก้อได้ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาทะลักคาช่องแคบนั่น สีของน้ำขาวขุ่นผสมกับสีเลือดของสีทึกจนกลายเปนสีน้ำตาลอ่อนฮีชอลถอดชอลลี่น้อยออกมาแล้วล้มลงไปนอนหอบกับพื้นทันทีลีทึกเองเช่นกันล้มตัวลงไปนอนคว่ำหายใจไม่เปนจังว่ะ
    "
    แฮ่กๆๆๆๆๆ เฮ้ออออออ"
    "
    ซะ..ซิน....ไปล้างตัวเถอะ แฮ่กๆๆๆ...."
    "
    แฮ่กๆๆเห้อๆๆอืม...นะ.... นาย...ก้อไปอาบอีกห้องแล้วกันนะ...แฮ่กๆๆๆ"
    "
    อื้ม....ซิน......เฮ่อๆๆๆๆ"
    "
    อะไร ???"
    "
    ขอชั้นจูบนายอีกรอบได้ไหม๊"
    "
    นี่นายยังไม่พออีกหรอห๊ะ!!!!"
    "
    นายก้อรู้หนิว่าชั้นกับนายไม่ได้อยู่ด้วยกัน 2ต่อ2บ่อยๆ"
    ไม่รอฟังคำตอบจากฮีชอลลีทึกก้อก้มตัวลงแล้วใช้มือช้อนคางฮีชอลขึ้นก่อนประกบจูบลงไป เป็นเวลาสั้นๆแล้วเดินออกจากห้องน้ำไป

    _________________________________


    ผ่านไป 20นาที 

    ~
    ฮัน บอน มัน นาบา อาราบา ชาเร บา เนกาคา จัก กา คี นึน นาเอโชอึนชินกูยา~~
    (
    เพลง Good Luck SJ-H)
    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
    "
    ฮัลโหลลีทึกพูดครับ"
    "
    พี่ลีทึกหรอ ผมซองมินเองนะพี่"
    "
    อื้มว่างไงซองมินมีอะไรหรอ"
    "
    คือว่าพี่ซึงฮวานให้ผมโทรเรียกพี่มาที่บริษัทอ่ะครับ"
    "
    พี่ซึงฮวานเรียกทำไม ???"
    "
    พี่เค้าจะให้เราแสดงพร้อมกัน 13 คนอ่ะครับพี่มาได้หรือเปล่าล่ะ"
    "
    อื้มๆ แสดงตอนกี่โมงล่ะ"
    "
    อีกประมาณ 2 ชั่วโมงครับ "
    "
    อื้มๆเด่วชั้นตามไป ไว้เจอกัน"

    ลีทึกวางโทรศัพท์ลง พลางทำหน้าเซ็งโลกวันนี้เขาเหนื่อยกับฮีชอลมามากแล้ว แต่เขาก้อยังต้องไปแสดงอีกจะไหวหรือเปล่า

    "
    ฮีนิมมมมเสร็จหรือยางงงงงงง"

    ลีทึกตะโกนเรียกฮีชอลทั้งๆทีก้ออยู่แค่หน้าห้อง

    "
    มีอะไร แล้วมะกี้ชั้นได้ยินเสียงโทรศัพท์นายใครโทรมาหรอ"

    ฮีชอลเปิดประตูออกมาแล้งกอดอกพิงประตู
    "
    คือว่าพี่ซึงฮวานเรียกเรา 2คนให้ไปแสดงอ่ะ"
    "
    ห๊า!!!!!ไปแสดงงั้นหรอ โอยยยย ตายและ จะไหวไหม๊นี่"
    "
    นั่นสิ ชั้นก้อปวดๆอยู่เลยนายนี่แรงเยอะจริงๆ"
    "
    อ่าว ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ แล้วใครที่ไหนมันตะโกน "แรงอีกแรงอีก" "
    "
    เหอะๆ พอได้และ แต่งตัวเสร็จหรือยังล่ะจะได้ออกไปกัน"
    "
    อืมๆชั้นเสร็จและ ไปเหอะเด๋วสายชั้นขี้เกียจเคียร์"




    รถBMWสีดำขลับขับมาจอดที่หน้าตึกSM ฟิล์มที่ดำสนิทจึงไม่สามารถทำให้มองเห็นผู้ที่นั่งอยู่ในรถได้

    " ไป ลงรถเหอะ
     "
    ฮีชอลพูดแล้วปลดสายนิรภัยออก
    "
    เด๋วก่อน "
    "
    อะไรของนายอีกล่ะ"
    ฮีชอลทำหน้าตาไม่พอใจ
    "
    มาใกล้ๆสิชั้นมีอะไรจะบอก"
    "
    เรื่องมากจิงๆเลยทำไมต้องเข้าไปใกล้ๆด้วยล่ะห่างกันแค่นี้ชั้นได้ยินนะชั้นมีปัญหาทางสายตาแต่ไม่ได้มีปัญหาทางหูนะ"
    (
    เปนไงล่ะทึกเจอเจ๊บ่นยาวเลย - -*)
    "
    เอาหน่า บอกให้เข้ามาใกล้ๆไงล่ะ "
    ฮีชอลยอมทำตามที่ลีทึกบอกเพราะความรำคาญ
    "
    จ๊วฟ ^^"
    "
    ทึกกกกก นายนี่มัน ฮึย "
    ลีทึกหลอกหอมแก้มฮีชอลทำให้ฮีชอลหน้าแดงปร๊ดขึ้นมาทันที
    "
    อย่าให้เพลอมั่งนะเจอชั้นแล้วจะรู้"
    "
    ไม่ต้องเพลอหรอก บอกชั้นชั้นก้อยอมแล้ว ^^"
    "
    นายนี่มันจิงๆเลยนะ ชั้นละรักนายจิงๆเลยพ่อนางฟ้าเทวดาของชั้น"
    ฮีชอลพูดไปยิ้มไป
    "
    ชั้นก้อรักนาย ยัยซินเดอเรล่า.....ไปเถอะสายแล้วนะ"

    ลีทึกและฮีชอลลงมาจากรถคันหรูแล้วตรงดิ่งเข้าไปที่สตูบริษัท



    ________________________

    Super Junior Figthing!!!!!!!

    เสียงของลีดเดอร์ตะโกนให้กำลังใจแกสมาชิกอีก 12คน
    และทั้ง 13คนก้อได้แสดงบทเพลงและท่าเต้นของเค้าให้กับเหล่าเอล์ฟดู
    ทุกอย่างจะดีกว่านี้ถ้า...........



    หลังแสดงจบ

    "
    อึนย๊อก!!!!"
    "
    อะไรเรียกซะดังเชียว"
    ซองมินเรียกอึนย๊อกแล้วทำหน้าตาสงสัย เปนกระต่ายงง 
    "
    นายเหนแบบที่ชั้นเห็นไหม๊"
    "
    เห็นอะไร ???"
    "
    พี่ลีทึกกับพี่ฮีชอลอ่ะ"
    "
    ทำไมอ่ะ พอดีชั้นไม่ได้สังเกตุอ่ะตอนเต้นชั้นมองแต่นาย"
    "
    หนิ อย่าเพิ่งมาหวานใส่ชั้นตอนนี้ได้ไหม๊ตอนที่พี่ลีทึกกับพี่ฮีชอลเต้นอ่ะชั้นว่ามันแปลกๆนะ"
    "
    แปลกยังไงอ่ะ"
    "
    เหมือนพี่เค้า 2คนไม่สบายอยู่ล่ะสิชั้นเห็นเค้าเต้นกระโดกกระเดกอ่ะ"
    "
    พี่เค้าคงไม่สบายหรอกมั้ง"
    "
    คงงั้น....แล้วนี่ก้อหายไปไหนกันทั้งคู่ก้อไม่รู้หรือว่า....????"
    "
    หรือว่าอะไร......."
    "
    พี่ลีทึกกับพี่ฮีชอล.....เค้า..........."

                                                  THE END

    ______________________________________________


    อ๊ากกได้มาอัพซะทีแหะๆโทดน๊าถ้าให้รอนานไปหน่อยอ่ะ ^^
    เราแต่งฟิกสั้นอ่ะ ไม่ต้องสงสัยน๊าว่าทำไมมันสั้นอ่ะ - -*
    แต่ถ้าอยากฝห้มีภาค 2 เราจะพิจรณาจากคอมเม้นนะ
    เพราะคนชอบทึกซินน้อยอ่ะ - -*
    ยังไงก้อขอขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะ 
    ขอบคุณมากๆเราเองก้อไม่คิดว่าจะมีคนชอบทึกซินเหมือนกับเรา
    เม้นกันด้วยน๊า    ไปและ   ^^

    ปล.ใครชอบทึกซินก้อ แอดมาคุยกันได้นะ 

    Chulli_Minnie@hotmail.com น๊า

    TeukCin Forever ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×