คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SO BAD EP.01 :: พาไปนอน [2]
เวลาต่อมา...
กว่าฉันจะเคลียร์งานในส่วนของตนเองเสร็จเรียบร้อย เวลาก็ผ่านล่วงเลยเกินตีสองกว่าแล้ว ปกติเวลานี้มักจะเป็นเวลาเช็คชื่อเพื่อรับเงินค่าจ้างรายวันกันแล้วล่ะ ซึ่งฉันก็ไม่รอช้ารีบเข้าแถวตามปกติอย่างรีบร้อน แม้ว่าความจริงแล้วตนเองจะยังมีหน้าที่เหลืออยู่อีกหนึ่งงานก็ตามทีเถอะ และแน่นอนว่าในระหว่างนั้นฉันก็มองหาไมล์กับน้องแอกไปด้วยเพื่อช่วยงาน ทว่าทั้งสองกลับหายหัวไปเลยแหละ ดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ โดยการมองหาพนักงานเสิร์ฟของชั้น 3 แทน แต่ว่านะ เวลานี้เนี่ย พนักงานเหล่านั้นดันกลับบ้านไปหมดแล้วน่ะสิ ทั้ง ๆ ที่ปกติแล้วพนักงานชั้น 3 จะเลิกงานช้าที่สุดเลยล่ะ
สุดท้ายแล้วเมื่อฉันไม่สามารถยื่นมือจากพนักงานชั้นด้วยกันให้มาช่วยงานได้ ฉันจึงถอดใจที่จะเอ่ยขอความช่วยเหลือจากพนักงานชั้นอื่น ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องอยู่แล้ว ดังนั้นฉันเลยต้องเป็นคนจัดการด้วยตนเองเท่านั้นน่ะ
ในเมื่อบทสรุปเป็นแบบนี้ ฉันจึงหยุดติความพยายามเพียงแค่นั้น
หลังจากที่ฉันรับเงินค่าจ้างมาเรียบร้อยแล้ว คุณเอ็กซ์ก็มอบคีย์การ์ดห้องพักมาให้ฉันทันที เพราะก่อนหน้านี้ฉันได้แจ้งบอกคุณเอ็กซ์ผ่านไลน์ไว้แล้วว่าต้องการเปิดห้องให้แขก VIP มาพักที่นี่หนึ่งห้อง
หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกชุดแล้วเสร็จพร้อมกระเป๋าสะพายข้างสุดหรูมาด้วย ฉันก็ตรงไปยังห้อง VIP ที่ถูกไมล์โยนหน้าที่มาให้ทันที ด้านในมีผู้ชายร่างสูงหุ่นนายแบบนอนคว่ำหน้ากับโต๊ะกระจก เขาสวมเสื้อผ้าดำทั้งตัว ผมก็ดำ รวม ๆ แล้วแม้ฉันจะยังไม่ได้เห็นหน้าของแขกคนนี้ แต่ฉันก็พอจะเดาได้ไม่ยากนักว่าคนคนนี้ดูดีเป็นอย่างมากเลยล่ะ ทว่าท่าทางการหลับนอนท่านี้ให้ความรู้สึก ราวกับคนอกหักไม่มีผิด ฉันเดินเข้าไปใกล้ ๆ เขา ก่อนจะยืนทำใจครู่หนึ่งพลางรวบรวมพละกำลังทั้งหมดที่มีคว้าแขนของอีกฝ่ายมาประคองไว้ ผู้ชายคนนี้หนักเอาเรื่อง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยมวลกล้ามเนื้อ แต่ว่าไม่ได้ใหญ่โตเหมือนพวกที่คลั่งไคล้การออกกำลังกายแต่อย่างใด เรียกได้ว่าหุ่นแบบนี้แหละที่สาว ๆ กรี๊ดกัน
นี่ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมฉันถึงได้กล้ารับประกัน เพราะแขนข้างหนึ่งของฉันกำลังโอบรอบเอวเขาไว้ไง ทำให้ฉันเดาได้ไม่ยากนักเลย
จะว่าไป เขาคนนี้น่าจะสูงเท่าเพทายเลยนะเนี่ย
“คุณคะ” ก่อนจะเริ่มก้าวเท้าเดินไป ฉันก็ทำการเขย่าตัวปลุกแขกเพื่อให้เขารู้สึกตัวเสียก่อน ซึ่งผลตอบรับที่ได้มาก็เป็นที่น่าพอใจนักเพราะอีกฝ่ายสะดุ้งเฮือกได้สติฉับพลันแล้วยืนตัวตรงเต็มความสูงด้วยตัวเองทันที โดยที่ฉันไม่ต้องคอยประคองไว้แล้ว ซึ่งก็เป็นผลดีเพราะเมื่อกี้นี้เขาหลับลึกไปเลยน่ะ นี่ขนาดโดนฉันโอบเอวให้เขาลุกขึ้นยืน เขายังขยับเคลื่อนไหวไปตามแรงของฉันจนเกือบจะทำให้ฉันเซล้มไปอีกฝั่งของโซฟาไปด้วยกับเขาเลยน่ะนะ
ฉันมองสังเกตอาการของแขก โดยที่ไม่ได้เงยมองหน้าของเขาเลยเพราะเรายืนอยู่ใกล้กันมาก ๆ ทว่าในระหว่างนั้นฉันก็ได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากตัวเขาจาง ๆ ซึ่งมันถูกกลบด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไปเป็นจำนวนมาก
“...” ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ เล็ดลอดออกมา เจ้าของร่างสูงมีอาการสะลึมสะลืออยู่อย่างนั้น ในเมื่อตอนนี้เขายืนได้ด้วยตัวเองแล้ว ดังนั้นฉันจึงไม่จำเป็นต้องเหนื่อยแล้วล่ะ “ช่วยพาผมไปนอนหน่อยได้มั้ยครับ?”
อุ๊ยตาย ไม่มองก็ต้องมองแล้วล่ะ เพราะจากคำพูดและน้ำเสียงที่ดัดเล็กจนให้เหมือนเด็กน้อยตัวเล็ก ๆ ทำให้ฉันเกิดสนอกสนใจขึ้นมาอัตโนมัติ ทว่าเมื่อฉันเงยหน้าจ้องมองคนข้าง ๆ เต็มตา ฉันก็ตกตะลึงไปเลยล่ะ
นะ นี่มัน...อาร์โนลด์นี่นา!
เขาเป็นคนหล่อของคณะจิตวิทยา
เขาเป็นคนหนึ่งที่ดังมาก ๆ ในมหาวิทยาลัยของเรา
เขามีผู้ติดตามในไอจีถึงหลักล้าน ซึ่งหนึ่งในผู้ติดตามเหล่านั้นก็มีฉันคนนี้ร่วมอยู่ด้วย
กรี๊ด!!! นี่ฉันก็ได้แต่กรี๊ดในใจเท่านั้นแหละ
“เอ่อ...” ฉันทำตัวไม่ถูกไปชั่วขณะ ฉันเกือบสติหลุด ฉันไม่คิดว่าหนุ่มหล่อที่ตนเองชื่นชอบตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้นจะยืนอยู่ตรงหน้า ซึ่งอันที่จริงแล้วตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้ เราสองคนเคยบังเอิญเจอกันหลายครั้งแล้วล่ะ แต่ด้วยความที่ฉันมันขี้ขลาด ดังนั้นเป็นฉันเองนี่แหละที่เป็นฝ่ายไม่กล้าสู้หน้าเขาตรง ๆ แบบว่าฉันก็ได้แต่ชื่นชอบเขาเงียบ ๆ ไปอย่างนั้นเท่านั้นเองน่ะนะ
สมัยเรียนมัธยม เขาเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วน ส่วนฉันก็เรียนอยู่โรงเรียนหญิงล้วน แต่ด้วยความที่ว่าสองโรงเรียนอยู่ติดกันทำให้ข่าวสารต่าง ๆ ถูกแชร์กันไปมาทุกวัน
ความหล่อเหลาของเขาเป็นที่พูดถึงหนักมาก ซึ่งนับวันเขาก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ และเมื่อไม่นานมานี้เอง เขาได้เข้าสู่วงการบันเทิงเป็นที่เรียบร้อยแล้วล่ะ ฉันได้ข่าวว่าซีรีส์ที่เขาเพิ่งถ่ายทำเสร็จจะออนแอร์ในอีกสองเดือนข้างหน้านี้แล้ว โดยเขาได้รับบทเป็นน้องชายของนางเอกน่ะ
บทน้อย แต่เด่นมาก ฉันมั่นใจเลยเพราะซีรีส์เรื่องนั้นสร้างขึ้นจากนวนิยายสุดปังที่นักเขียนอวดยอดดาวน์โหลดอีบุ๊คจนทำเอาผู้คนต่างก็ต้องตกตะลึงกัน
“ผมง่วงมากเลยอะ”
“...!” เสียงออดอ้อนทำให้ฉันเพิ่งได้สติ
“ช่วยหน่อยนะครับ”
ต่อให้ต้องแบกเขาขี่หลัง ฉันก็ยอม ในเมื่อโดนหนุ่มที่ตนเองกรี๊ดมาตั้งหลายปีขอร้องมาแบบนี้
โอ๊ย...ตั้งแต่ทำงานมา ฉันไม่เคยรู้สึกเต็มใจกับงานบริการเหมือนอย่างครั้งนี้มาก่อนเลยจริง ๆ
“ดะ ได้ค่ะ ๆ ตามมานะคะ” ฉันเลิ่กลั่ก เอ่ยตอบรับคำขอของอาร์โนลด์เสียงสั่น ๆ ทันที ฉันรีบหันหลังเดินไปเปิดประตูให้เขาอย่างว่องไว แต่แล้วพอหันกลับไปพลางพายมือเชิญเขาให้เดินออกไป ภาพที่ปรากฏกลับกลายเป็นว่าเขายังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับเขยื้อนไปไหนพลางกำลังยื่นมือสุดแขนข้างหนึ่ง ราวกับว่ากำลังรอให้ฉันจูงมือพาไปไม่มีผิด
“ช่วยจับมือผมหน่อยนะ ผมกลัวหลงอะ” ไม่ว่าเปล่า สีหน้าของคนตัวสูงยังประกอบท่าทางออกมาด้วย
ขนาดแฟนฉัน เขายังไม่เคยแสดงท่าทางน่ารักอย่างนี้ออกมาเลยสักครั้ง แม้ว่าเจ้าตัวจะขี้อ้อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ตาม แต่ไม่เยอะเท่าคนตรงหน้าฉันตอนนี้ไง นี่ทำเอาฉันไปไม่ถูกเลยเหมือนกัน ฉันแอบรู้สึกแปลกตาสุด ๆ แต่ในเมื่อคนเมาที่ปกติจะชอบทำตัวเย่อหยิ่งและเย็นชาใส่ผู้อื่นเสมอเพื่อกลบเกลื่อนความขี้อายของตัวเองเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแบบนี้ มันก็ทำเอาฉันรู้สึกเอ็นดูเขาสุด ๆ เลยล่ะ
ถ้าอย่างนั้น...
โอกาสแบบนี้หาไม่ได้ง่าย ๆ
เพราะงั้นก็พาไปนอนถึงที่ไปเลยสิคะ 5555
ความคิดเห็น