คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter1-
"ผิด ผิด ผิด ผิด นี่ก็ผิด ผิดหมดเลย นี่แน่ใจนะว่าตั้งใจทำ"
"โธ่พี่นท แอปก็ตั้งใจแล้วนะ"
ตั้งใจให้มันผิด คิคิ
"นี่พี่ติวให้ขนาดนี้ นี่ตกลงน้องพี่โง่ หรือแอปโง่กันแน่เนี่ย"
นทเอ่ยเสียงดุอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่ใส่คนข้างตัวที่กำลังตีหน้าหงอยได้อย่างแนบเนียน โดยที่นทไม่มีทางรู้
"ถูกทั้งสองข้ออ่ะแหละพี่นท" คำตอบกวนโสตประสาท พร้อมรอยยิ้มกว้างกวน ๆ ถูกส่งมาให้นทมองกลับไปอย่างเอือม ๆ นี่เธอนั่งติววิชาอังกฤษให้ไอ้เด็กแสบนี่มาเป็นอาทิตย์ แต่ไม่มีวี่แววสักนิดที่มันจะพัฒนาขึ้นกว่าเดิม แถมดูเหมือนมันจะยิ่งเพิ่มระดับความโง่มากขึ้นด้วยซ้ำ
"แอปเปิ้ล ตั้งใจหน่อยสิ เล่นมากนะเรา" นทเอื้อมมือไปโยกหัวน้องสาวแสนรักไปมาเบา ๆ
"มาเดี๋ยวพี่อธิบายให้ฟังอีกที นี่ ตรงนี่มันต้องใช้ may be นะแอป ไม่ใช่ .....ดู ดู ดูหนังสือไม่ใช่หน้าพี่" นทใช้ปากกาจิ้ม ๆ ไปที่หนังสือแรง ๆ สองสามที พร้อมตีหน้านิ่วคิ้วขมวด
"อ๋อ ดูหนังสือ" แอปเปิ้ลก้มหน้ามองหนังสือตามที่นทสั่งอย่างว่าง่าย ไม่วายแอบอมยิ้ม บทนี้ ติวรอบที่เท่าไหร่แล้วนะ ..... เข้าใจจนไม่รู้จะเข้าใจยังไงแล้ว คิดดูว่าเธอเก่งขนาดไหนที่กาหลบข้อถูกได้หมดทุกข้อ ฉลาดจะตาย
"ตั้งใ..."
"ใจหน่อยอย่ามัวแต่เล่นมาก" แอปเปิ้ลเอ่ยต่อประโยคที่นทกำลังจะพูดเป็นรอบที่ร้อยได้ ประโยคติดปากของพี่นท เวลาที่เธอทำเล่นไม่สนใจติวอย่างที่ควรจะเป็น
".........."
"อธิบายต่อสิพี่นท"แอปเปิ้ลเงยหน้าจากหนังสือมามองคนข้าง ๆ ที่ตอนนี้คิ้วขมวดติดกันจนแทบผูกโบว์ นทถอนหายใจเบาๆ เอือมเหลือเกินกับเด็กน้อยข้างตัว ส่ายหัวเบา ๆ อย่างระอา ก่อนก้มหน้าอธิบายซ้ำๆเป็นรอบที่เท่าไหร่ คงจะนับไม่ถูก
"ตรงนี้ ต้องเลือกข้อ A.if you try you may be get you need ... may be นะแอป ไม่ใช่......will"
"ใช้ will ไม่ได้หรอ "แอปเปิ้ลเงยหน้าถามนท ใบหน้าสวยดูจริงจัง ก่อนหลบตาวูบก้มลงมองหนังสือ เมื่อนทเงยหน้ามาสบตา
"ไม่ได้ ใจความมันเปลี่ยน" นทตอบเรียบ ๆ ก่อนอธิบายเจื้อยแจ้ว แอปเปิ้ลย้ายจุดโฟกัสของตัวเอง ลอบมองใบหน้าหวานของรุ่นพี่ข้างตัว รอยยิ้มน้อย ๆ ปรากฏขึ้นอย่างคนมีความสุข
"แอปเปิ้ล" รู้ตัวอีกที ก็ประจันสายตากันกับนทเสียแล้ว มองนานไปหน่อยโดนจับได้เลย
"แอป พี่เสียเวลาติวให้เรามามากแล้วนะ ถ้าแอปไม่ตั้งใจก็ไม่ต้องติว"นทพูดอย่างหงุดหงิด ปากกาในมือถูกโยนทิ้งลงบนโต๊ะอย่างไม่ใยดี ตบมือลงกับโต๊ะอย่างแรงจะแอปเปิ้ลผงะ ก่อนจะลุกพรวดเดินจากไปทิ้งให้แอปเปิ้ลได้แต่มองตาม
ไม่ใช่แอปไม่ตั้งใจ พี่นทนั่นแหละที่ไม่เคยตั้งใจ ไม่เคยสักทีที่จะตั้งใจมองแอป
แอปเปิ้ลค่อย ๆ เก็บของทั้งหมดลงเป้ คว้ามันขึ้นมาสะพาย ลุกขึ้นยืนก่อนก้าวเดินช้า ๆ พาตัวเองกลับบ้าน
สองเท้าลากไปอย่างเอื่อยเฉื่อย
แปะ ๆ
แอปเปิ้ลเงยหน้าขึ้นมองที่มาของหยดน้ำที่หล่นลงมากระทบแขนตัวเอง
แปะ ๆ ๆ ซ่าาาาาา
เฮ้อ .....บรรยากาศช่างเป็นใจกับความรู้สึกหดหู่ของเธอเสียนี่กระไร แม้ว่าฝนจะตกลงมา แต่สปีดความเร็วในการเดินของแอปเปิ้ลยังคงเท่าเดิม ผู้คนมากมายต่างวิ่งผ่านตัวเธอไป จากถนนที่เคยพลุกพล่านด้วยผู้คน พอฝนตกนาน ๆ เข้า
ผู้คนกลับหายไปเสียหมด คงไม่มีใครอยากออกจากบ้านตอนฝนตกเท่าไหร่ล่ะมั้ง
"แอปเปิ้ล" เสียงใส ๆ ลอยมาพร้อมตัวเธอที่ลอยหวือเข้าไปใต้อาคารหลังหนึ่ง
"มาเดินตากฝนทำไม"
"พี่นท"
"ทำไมไม่หาที่หลบก่อนเล่า เปียกหมดแล้ว" นทเอื้อมมือมาลูบหน้าลูบตาแอปเปิ้ล เผื่อที่จะปาดน้ำออก
"พี่นท if I try I may be get ......ใช่มั้ย"แอปเปิ้ลถามพลางจ้องหน้านท
"ขอโทษทีแอปเปิ้ล พี่อารมณ์เสียไปหน่อย"
"แอปถามว่า if I try I may be get .......ใช่มั้ย"ั
" ใช่ maybe...."
"พี่นทถ้าแอปทำให้พี่เสียเวลา แอปขอโทษ ไม่ต้องติวให้แอปแล้วก็ได้ ขอบคุณนะพี่นท"
may be มันก็แค่อาจจะ.....ไม่ใช่ will เธอพยายามแล้ว พยายามมานานแล้ว
"โกรธพี่หรอ"
"เปล่า"
"น้องพี่ โกรธพี่หรอ" นทเอ่ยยิ้ม ๆ สองมือประคองใบหน้ามู่ทู่ของอีกคนไว้อย่างถนัดถนี่ อีกคน
ที่พยายามหลบสายตาเธอ......อีกแล้ว
"เปล่าไง"
"งั้นมองพี่หน่อยสิ" นทก้มหน้าลงมองหน้าแอปเปิ้ลที่ตอนนี้เอาแต่หลบตาเธอไปมา ทำไมกันหนอ
น้องสาวคนนี้ถึงได้ชอบหลบตาเธออยู่เรื่อยไป เป็นคำถามที่เธอเฝ้าหาคำตอบมานาน แต่ไม่เคยเข้าใจการกระทำนั้นซักที
"แอปเปิ้ล"นทยังคงพยายามจะสบตาคนตรงหน้า แต่อีกฝ่ายยังคงหลบสายตาเธอได้อย่างดีเยี่ยม
"แอปเปิ้ลถ้าเราไม่รู้จักกันมานาน พี่คงคิดว่าแอปเกลียดพี่มากแน่ ๆ "
"ทำไมอ้ะ" แอปเปิ้ลถามนทกลับ ก่อนหลบสายตาวูบเมื่อเผลอไปสบตาเข้า
"ก็แอปชอบหลบหน้าหลบตาพี่อยู่เรื่อย" จบประโยค แอปเปิ้ลเงยหน้ามองนทเต็มตา สายตาสองคู่ประสานกันแบบที่ไม่มีหลบไปทางไหน
"ทีนี้พี่นทพอใจรึยัง" แอปเปิ้ลจ้องหน้านทนิ่ง เลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนหยุดการเคลื่อนไหวไว้ในระยะประชิด
"ยัง ต้องใกล้กว่านี้ " นทตอบสั้น ๆ ก่อนเลื่อนใบหน้าตัวเองเข้าไปใกล้อีกคนมากขึ้น จนปลายจมูกชนกัน
"อย่างนี้พี่ถึงจะพอใจ" เสียงเล็ก ๆ ถูกส่งมาพร้อมรอยยิ้มกลั้วหัวเราะจากนท หัวใจแอปเปิ้ลดูจะทำงานหนักไปอีกหลายเท่าตัว ในระยะขนาดนี้ ถ้าเธอ.......ถ้าเธอจะ......จูบ
"แอป" นทผละตัวออกจากแอปเปิ้ลทันทีที่ริมฝีปากของแอปเปิ้ลเฉียดกับริมฝีปากเธอ สัมผัสเพียงชั่ววิ
แต่เชื่อเถอะ ว่าหัวใจนทเต้นแรงนานกว่า 10 วิ
“............................”เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ ความอึดอัดเล็ก ๆ จากเหตุการ์เมื่อครู่ก่อตัวขึ้นบางเบา
“.....กลับแล้วนะ บาย” เป็นแอปเปิ้ลเองที่ทนไม่ได้กับความเงียบที่เกิดขึ้น สีหน้าของอีกคนที่เธอเห็นดูตกใจและไม่พอใจ
สิ่งที่เธอทำได้ดีที่สุดในตอนนี้ คงจะเป็นหน้าที่เดิม หลบสายตา และหลบหน้า หน้าที่ที่เธอแสนถนัด สองเท้าก้าวเร็ว ๆ จนเปลี่ยนเป็นวิ่งออกมาจากที่หลบฝน
ไม่น่าเลย ไม่น่าเลย แอปเปิ้ล
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปล.อย่าลืมกดฟังเพลงด้วยนะตัว ฮ่าฮ่า...เผื่อมันจะได้อารมณ์มากขึ้น 555+
ความคิดเห็น