เสียงกระซิบจากปิศาจ

ลำดับตอนที่ #5 : ขัดใจ จริงเว๊ย!

วันนี้อะไรกันว่ะ........
               .......ถูกขัดใจทั้งวันเลยแย่จริงเชียว
               ช่างมันเถอะ.......ทุกอย่างมันเป็นอนิจจัง    ทุกขังอนัตตานี่หว่า
.....แต่อย่างไร ๆ  เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังแล้วกันนะ
......เรื่องมันมีอยู่ว่า.....
                                 ....................วันอาทิตย์ที่ผ่านมา  เกิดเปรี้ยวปากอยากจะกินอะไรที่มันเย็น ๆ  หน่อย  ก็เลยเดินไปซื้อที่หน้าปากซอย   ป้ายข้างรถเข็นเค้าก็ติดเอาไว้ว่านำนี้ นำนี้นะ      เราอ่านไปเจอคำว่า   "ชาดำเย็น"    ก็สั่งไปเลยทันที
"ป้า  ชาดำเย็นถุงนึงค่ะ"    ป้าแกก็จักการให้เลยเสร็จสับ    พอแกยื่นมาให้เท่านั้นแหล่ะ
"อ้าย...หย๋า   ทำไมมันไม่ดำเหมือนชื่อหล่ะป้า"
"ก็นี่แหล่ะ  ชาดำ  จะเอาไม่เอา"   ป้าแกหน้างิกเชียว   ขืนไม่เอามีหวัง  ม่องเท้งแน่ๆ
^ให้ตายเถอะ  ชาดำ  ที่ไหนสีนำตาล  จืดก็จืดหวานก็หวาน^  แอบบ่นในอกเดี๋ยวป้าแกได้ยิน
.............     พอตกถึงเย็น   ไปซื้อข้าวกับผลไม้  ที่ ท็อปฯ    เราก็ไปเจอมะม่วงที่เขาสับแล้วเรียบร้อย  ติดป้ายบอกราคาเสร็จสับ   บอกด้วยว่า "มะม่วงพิมเสนมัน"  เอาก็ชื้นมา
................มาถึงห้องกินข้าวเสร็จชวนเมทกินมะม่วง
"เจล  กินมะม่วงกัน  มะม่วงมันที่เจลชอบด้วยนะ"
เพื่อนเราก็ตาลุกวาวทันที
"จริงเหรอ  ไหน  ไหน"
เจลจับชิ้นเบ่อเริ่ม กัดกร่อมเข้าปากเต็มคำ      เมื่อเราเห็นแวววตาที่สุกใสของเพื่อนจึงถามว่า
"ว่าไง  เป็นไงบ้าง  อร่อยไหม?"
เพื่อนยิ้มแห้ง ๆ
"มะม่วงมันจริง ๆ เลย"
"จริงเหรอ"
พอเรากัดเข้าไปคำหนึ่งเท่านั้นแหล่ะรู้เลย
มะม่วงมันจริงๆ     มันเปี้ยว
ให้ตายเถอะนี่มันอะไรกันนี่!........
มันไม่ใช่มะม่วงมันสักหน่อย   ทำไมถึงตั้งชื่อว่ามัน    มันด้วยหล่ะ
อย่างนี้เขาเรียกว่าเข้าข่ายหลอกลวงผู้บริโภคนี่หว่า?