ตะเกียงเคียงจันทร์

เว่ยจิ้นหมิง

"สุริยาเคียงนภา เพราะเหตุนี้ จันทรา จึงไร้ใจ"

เว่ยจิ้นหมิง โอรสลำดับที่ 7 ในฮ่องเต้พระองค์ก่อน มารดาเป็นเพียงเครื่องบรรณาการจากชนเผ่านอกด่านทางเหนือของแคว้น มีตำแหน่งเป็นสนมชั้นผิน หากแต่โชคชะตายังปราณี องค์ชายน้อย ผู้ที่หาได้มีอำนาจจากมารดาคุ้มครองชีวิต ถูกส่งตัวออกไปนอกด่าน ได้รับการฝึกฝนจากตระกูลฝ่ายมารดา 

เวลาผ่านไป เมื่ออายุครบ 12 หนาว องค์ชายน้อยเติบโตขึ้นเป็นชายหนุ่ม สร้างผลงานมากมายให้ประจักษ์ เป็นที่รักยิ่งของประชาชน แต่ด้วยความเก่งกาจ มากความสามารถ ทำให้จิ้นหมิง ขณะที่ดำรงตำแหน่ง “ชินอ๋อง” ไม่ได้รับความไว้วางใจจากฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน เนื่องด้วยกลัวชินอ๋องจักก่อกบฏ จึงสั่งให้ไปปกครอง “เมืองช่าง” เมืองเล็กๆทางตอนเหนือของแว่นแคว้น

หากแต่จิ้นหมิงหาใช้ผู้ที่ฝักใฝ่ในบัลลังมังกรไม่ เขาปรารถนาเพียงการได้ใช้ชีวิตเยี่ยงสามัญชน มิปรารถนาที่จะกลับไปสู่วังวนแห่งอำนาจ

“หยุดเถิดเสด็จพี่ หากท่านไม่หยุด ผู้ที่เดือดร้อนย่อมเป็นท่าน”

เยว่ฟางเลี่ยง

"แสงตะเกียงเยี่ยงข้า ไหนเลยจะกล้า เคียงคู่ดวงจันทร์"

เยว่ฟางเลี่ยง บุตรีคนโตของตระกูลเยว่ กำเนิดจากฮูหยินใหญ่ ได้รับการฝึกเกี่ยวกับศาสตร์ทุกแขนง ไม่ว่าจะเป็นการเย็บปักถักร้อย แต่งกลอน วาดภาพ เรียกได้ว่าเพียบพร้อม เหมาะสมที่ จักได้แต่งเป็นฮูหยินเอกของคุณชายสักตระกูล บิดาเป็นเจ้าเมืองปกครอง “เมืองหลิว” เมืองแห่งสายน้ำ

แต่บางครั้งน้ำมันก็เยอะเกินไปนะสิ!!

แนะนำตัวใหม่ ฉันชื่อ “จันทร์เจ้า” แม่บุญธรรมตั้งให้เพราะเเจอฉันในวันจันทร์ เหตุผลเท่านั้นเลย ส่วนเหตุผลที่มาอยู่โลกนี้ได้ ก็ตามพล็อตตลาด จมน้ำตายแล้วอยู่ๆก็โผล่มา ฮ่า...ฮ่า....ฮ่า.... ชีวิตอีจันทร์มันเศร้าT^T

ก็แค่เห็นครูสอนว่ายน้ำที่สปอร์ตคลับแถวบ้านหล่อลากไส้ เลยไปสมัครเรียนว่ายน้ำ วันแรกที่ไปเรียน แค่ลื่นแล้วหัวกระแทกขอบสระ แค่นี้เอ๊งงงงงงงงง

“ชาติที่แล้วตายก็เพราะน้ำ ชาตินี้ยังต้องมาตายเพราะน้ำอีกเหร้อออออออ”