คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ชิบหาย
ริ๊~~~~
“ฮึบ
ฮับ ฮึบ” ายผมยาวมัรวบเป็นหาม้าสวมุเหมือนอมยุทธระโนเ้าประูร้านอย่าุเือ
ยืนแอบิผนัมอออไป้านนอผ่านระร้าน “อันรายะมัเลยแฮะ”
‘อะไรอเานนี้’ ผมิพลายิ้ม้อนรับ
“โทษที
พอีเิเรื่อไม่อาิึ้น อหลบฟ้าหลบฝนที่นี่สัแปปนะ าบ โล่ ุเราะ
ที่นี่ือลัแสสินะ แ็พอ”
‘ร้านายอเฟ้ย ร้านายอ’
“มีนี่สวยี”
“ไม่ทราบว่า
ที่บอว่าเิึ้นนี้ืออะไรหรอรับ”
“็ไม่มีอะไรมาหรอ
ันแ่โมยอเาและันผิแผนถูับไ้ ็เลยวิ่หนีมาหลบที่นี่”
‘ผมนี่อึ่ไปเลย ลูนนี้เป็นโร ะปล้นผมไหมเนี่ย แ่็ทำใไว้แล้วละ ที่วอทาวน์มีผู้นหลาหลาย
ีเลวปะปนัน มีโรเป็นลู้า็ถือว่าไม่แปล ายอให้โรไม่ไ้อโระหน่อย’
ระหว่าที่บ่นในหัวผมเห็นุโริอาวุธเ็มัวอย่าับะไปสู้ทหารทั้อร้อย
“ไม่เยอะไปหรอรับับนแ่นเียว”
“พอีบ้านที่ันไปยเ้าเป็นมหาเศรษี
มีอทัพส่วนัว”
“ฮะ!”
“็นั่นละนะ
ทั้หมนี่เท่าไร”
“มันอยู่แถวนี้แน่
แยย้ายันหา” เสียทหารา้านอ
“แย่ละสิ
ันไป่อนนะ” ุโรพร้อมอาวุธรบมือที่ไ้ฟรีาร้านระโนออประูไปอย่าุเือ
ส่วนผม
“ิบหาย”
ความคิดเห็น