เกมรักลุ้นหัวใจของยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย

ลำดับตอนที่ #6 : ปาร์ตี้+กติกา???

          ฉันเดินเข้ามาในผับพร้อมกับชีต้าร์ที่จับมือฉันไว้แน่น-_-// ตอนแรกฉันก็จะไม่ยอมหรอก แต่เค้าก็อ้างสารพัดว่ากลัวฉันหลงบ้างล่ะ กลัวคนมายุ่งกับฉันบ้างล่ะ สุดท้ายฉันก็เลยต้องตัดความรำคาญไปเลย ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ ทำไมถึงได้เชื่อใจเค้าได้รวดเร็วขนาดนี้ อยากจะบอกว่าชีต้าร์เป็นผู้ชายคนที่สามที่ได้จับมือฉันเลยนะเนี่ย คนแรกคือป่าป๊าและคนที่สองก็คือไอ้เฮียไงล่ะ

            ขณะที่เราสองคนกำลังเดินเข้ามานั้น ผู้หญิงที่อยู่ในผับต่างจ้องมองมาที่ชีต้าร์ตาไม่กระพริบ แต่พอมองต่ำลงมาที่มือของเค้า กลับหันมาจ้องฉันตาไม่กระพริบเช่นกัน แต่อาจจะต่างกันตรงที่ว่าสายตาที่มองฉันช่างโหดร้ายเหลือเกิน ไม่ได้หยาดเยิ้มเหมือนมองชีต้าร์เลยซักนิด น่าหมั่นไส้จริงๆ แต่คิดว่ามาขู่ฉันด้วยสายตาแล้วจะกลัวหรอ เฮอะ ฝันไปเถอะย่ะยัยพวกชะนีผีเผือกทั้งหลาย-_-++

“มาแล้วเหรอเมิง^O^” เฮียเดินถือขวดสปายสีฟ้าสดใสเข้ามาทักทาย

“อืม” ชีต้าร์ตอบรับในลำคอก่อนจะหยิบแก้วน้ำสีอำพันที่พี่บ๋อยเพิ่งวางลงบนเคาเตอร์เครื่องดื่มมาจิบ ไม่ต้องทายก็รู้ว่ามันคือน้ำอะไร

มันก็คือ วอสก้าอย่างดีนั่นเอง-_-;

“เฮีย พวกแบล็คฮิลอยู่ตรงไหนกันอ่ะ” ฉันถามพลางสอดส่ายสายตาหาเพื่อนๆในแบล็คฮิล แต่กลับไม่เห็นซักคน อะไรกันแบล็คฮิลมีตั้งยี่สิบกว่าคนทำไมไม่เห็นเลยนะ หรือว่าจะยังไม่มา

“โซนคาราโอเกะวีไอพีชั้นสองห้อง 004 แล้วก็โซนห้องซ้อมการต่อสู้ชั้นสาม” เฮียตอบก่อนจะกระดกไอ้น้ำสีฟ้านั่นจนหมดขวด-_-^

“อืม ขอบใจ” พูดจบฉันก็กำลังจะเดินออกไปถ้าไม่ติดว่ามือยังถูกชีต้าร์เกาะกุมอยู่ -_-//

“เฮ้ย! >O<!! ปล่อยได้แล้ว ฉันไม่หลงทางหรอกน่า”

“เดี๋ยวไปส่ง” ชีต้าร์พูดพร้อมกับวางแก้วที่ไม่มีน้ำหลงเหลืออยู่แล้วลงที่เดิม

“นายเห็นฉันอายุกี่ขวบกันวะเนี่ย -_-+” ฉันเริ่มไม่พอใจที่ไอ้หมอนี่มันตามฉันมากจนเกินไปแล้ว ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย

“อ๊า^O^ ชีต้าร์ขา~~เซอร์ไพรส์มั๊ยคะ” ระหว่างที่ฉันกำลังคุยกับชีต้าร์อยู่นั้น ผู้หญิงคนนึงที่หน้าตาสวยแบบลูกครึ่ง แต่งหน้าจัดและแต่งตัวเซ็กซี่กว่าฉันอยู่มากโขเดินเข้ามากอดแขนเค้าไว้อย่างสนิทสนมพร้อมกับทำในสิ่งที่ฉันเข็มขัดสั้น หรือคาดไม่ถึง (เล่นกันง่ายๆเลยเนอะ-_-^;) นั่นก็คือโน้มคอชีต้าร์มาจูบอย่างรวดเร็วและดูดดื่มมากๆ ทั้งๆที่ตอนนี้เค้ายังจับข้อมือฉันไว้อยู่ OoO;

“แซนดร้า-_-” ชีต้าร์ส่งเสียงออกมาหลังจากที่ยัยผีบ้า เอ๊ย!!! ยัยแซนดร้านี่ปล่อยให้ริมฝีปากเค้าเป็นอิสระแล้ว-_-++

“ปล่อยมือฉันซะ! เพราะ นายคงอยากที่จะจูบต่อกับเธอ” ฉันบอกเสียงเรียบพร้อมกับสะบัดข้อมือออกอย่างแรง

ทำไมต้องไม่พอใจด้วยวะ ก็แค่หมอนี่เอาปากที่เพิ่งจูบกับฉันวันนี้ถึงสองครั้งไปจูบคนอื่นต่อหน้าต่อตาเท่านั้นเอง และที่สำคัญเราไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย ใช่แล้ว ฉันกับชีต้าร์เราไม่ได้เป็นอะไรกัน =[]=!!!

“อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะบิส...ฉันกับแซนดร้าเราเป็นแค่........”

“แฟน ที่รักกันมากๆด้วย” เสียงของยัยแซนดร้าที่เสล่อพูดขัดขึ้นมาในขณะที่ชีต้าร์ยังพูดไม่จบ อีไร้มารยาท

“ใครถาม-[]-” ฉันหันไปพูดเสียงกวนบาทากับยัยนั่นที่เริ่มโมโหเนื่องจากถูกฉันกวนโอ๊ยเข้าให้

“ชีต้าร์ดูมันย้อนแซนสิ” ยัยผีบ้าหันไปออดอ้อนชีต้าร์ โดยกอดแขนไว้แล้วก็เอาหน้าอกที่ล้นทะลักของเธอถูกไปมากับแขนของเค้า ส่วนฉันก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที ก่อนที่จะตรงไปที่ชั้นสองของผับ -_-++

โอ๊ย!! =[]=!!!กูเป็นอะไรวะเนี่ย ทำไมต้องไม่พอใจขนาดนี้ ไม่เข้าใจตัวเองเลยโว๊ยยย (นางเอกเริ่มหลุด-_-^)

“บิสกิต” เสียงใครเรียกฉันวะ คนยิ่งอารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่นะเนี่ย-_-++

“ใครวะ” ฉันหันกลับมา ก็พบว่าเป็นโอสนั่นเอง วันนี้เค้าแต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีดำสกรีนลายพั๊งค์ๆกับกางเกงยีนส์ขาดๆเซอๆดูดีมากทีเดียว -.,-^

“วันนี้เธอดูสวยมากเลยนะ” โฮสชมกันซึ่งๆหน้าทำเอาฉันเขินเล็กน้อยแต่ก็ชินแล้วแหละ เพราะ เค้ามักชมฉันแบบนี้เสมอเลย -_-// (ช่างเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วมาก-_-^)

“มานานแล้วหรอโฮส” ฉันเปลี่ยนเรื่องคุยเมื่อหายเขิน

“ก็ซักพักแล้วแหละ...ไปนั่งคุยกันตรงโน้นดีกว่านะ” โฮสเดินนำไปตรงโต๊ะนั่งใกล้ๆกับเวทีขนาดย่อมที่ตอนนี้กำลังมีคนเช็คเครื่องดนตรีอยู่สองสามคน

“วันนี้แบล็คฮิลกับเรดดราก้อนมีแข่งอะไรกันบ้างล่ะ” ฉันเริ่มเปิดประเด็นเรื่องคุยทันที

“มีทั้งหมดสามอย่าง อันแรกเป็นเต้นบีบอย แข่งเสร็จไปตั้งแต่เมื่อเย็นแล้ว โฮสแข่งกับไอ้บัส”

“หรอแล้วโฮสหรือเฮียที่ชนะ” ฉันถามอย่างตื่นเต้นปนเสียดายที่มาดูไม่ทัน

“โฮสเอง^^”

“งั้นหรอ~~ เก่งดีนะ” ปากชมแต่ใจก็แอบเสียดายที่ไอ้เฮียเป็นฝ่ายแพ้

“ต่อไปวงของโฮสก็จะมีประชันดนตรีกับพวกเรดฯด้วยนะ” คำพูดของโฮสทำเอาฉันหูผึ่งทันที แหม...ก็ฉันมันเป็นพวกชอบเสียงดนตรีนี่คะ ยิ่งเพลงร๊อคนะ ฉันบ้าสุดๆไปเลยล่ะ ^////^

“สวัสดี…ชาวเรดดราก้อน…แบล็คฮิล…และที่มาจากแก๊งอื่นๆทุกคน^-^” เสียงพิธีกรสาวสวยบนเวทีเรียกเอาความสนใจของฉันและโฮสไปให้หันมอง

“นัท” ฉันเอ่ยขึ้นมาเบาๆ

ใช่แล้วล่ะค่ะ พิธีกรสาวสวยคนนั้นคือไอ้โดนัทนั่นเอง

“วันนี้ขอให้ทุกคนสนุกกันให้เต็มที่นะคะ^^ และเวลาสี่ทุ่มตรงเราจะเริ่มแข่งขันเกมที่เป็นไฮไลค์ของปาร์ตี้นี่กันทันที”

“วู้~~ ^[]^” ผู้คนที่อยู่ในผับต่างส่งเสียงและปรบมือกันเกรียวกราว บ้างก็ผิวปาก บ้างก็ตะโกนอะไรไม่รู้ สงสัยจังเลยว่าอะไรคือไฮไลค์ของงาน-_-;??

“หลายคนคงอยากจะรู้แล้วว่าอะไรคือไฮไลค์ของงาน แต่บางคนก็อาจจะรู้แล้วก็ได้ แต่ปีนี้พิเศษกว่าปีก่อนๆ เพราะ เราจะมีการปรับเปลี่ยนกติกาใหม่ โดยให้มีการจับผู้หญิงเอาคนสำคัญของทั้งเรดดราก้อนและแบล็คฮิลเป็นตัวประกัน^^” สิ้นประโยคนี้ของนัทในผับก็เงียบกริบราวกับนัดหมายทันที และทุกคนต่างจ้องมองมายังเวทีเพื่อรอฟังว่าใครจะเป็นตัวประกัน

“สำหรับเกมการแข่งขันสุดท้ายของเรา ในทุกๆปีจะเป็นปาร์ตี้โฟมธรรมดาที่ทุกคนรู้กติกากันดีอยู่แล้ว แต่ปีนี้เพื่อไม่ให้ซ้ำกันกับปีอื่น เราจึงมีการตั้งตัวประกันขึ้นมา โดยที่ฉันจะเป็นตัวประกันของเรดดราก้อนเองค่า^^;”

“ฮือ~~ฮา~~” มีเสียงฮือฮาดังขึ้นมาในผับ ฉันว่าส่วนใหญ่มันเป็นเสียงของพวกผู้ชายนะ

“ส่วนตัวประกันของแบล๊คฮิลก็คือ.... เพื่อนสนิทของฉันค่ะ บิสกิต^O^”

“อะไรนะ =[]=!!” ฉันลืมตัวลุกขึ้นยืนพร้อมกับพูดเสียงดัง

“ไม่ต้องตกใจไปเพื่อนรัก เพราะตอนนี้ความเสี่ยงของฉันกับเธอ...เรามีเสมอกัน^^;” นัทปลอบใจฉันผ่านไมโครโฟน แต่มันก็ยังทำให้ฉันตกใจอยู่ดีนั่นแหละT^T อยากจะบ้าตาย เพิ่งเข้ามาอยู่ในแบล็คฮิลปีแรกแท้ๆ ดันกลายเป็นผู้หญิงคนสำคัญของแก๊งไปแล้วเหรอเนี่ย

ปาร์ต้ง ปาร์ตี้ อะไรนี่ก็ไม่เคยร่วมมาก่อน กติกาบ้าบออะไรก็ยังไม่เคยรู้ โอ๊ย!!!อภิมหึมามหาเซ็งจิต

“กติกาก็คือ...ถ้าฝ่ายตรงข้ามฉีดโฟมเข้าใส่ตัวประกันของอีกฝ่ายได้สำเร็จ หัวหน้าของแก๊งนั้นก็จะได้ตัวประกันไปอยู่ในฐานะอะไรก็ได้เป็นเวลา 99 วัน”

“ไม่แฟร์เลยนี่หว่า!!!” โฮสที่ดูเหมือนจะไม่พอใจตั้งแต่ที่นัทประกาศชื่อฉันว่าต้องเป็นตัวกันลุกขึ้นพูดเสียงดังก้อง-_-++

“มันไม่แฟร์ตรงไหนวะ!! ในเมื่อคนของฉันก็ต้องเสี่ยงเหมือนกัน-_-;” ชีต้าร์พูดเสียงเย็นพร้อมเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าฉันและโฮส

“แกใช่มั๊ย! ที่เป็นคนคิดกติกาปัญญาอ่อนนี่ขึ้นมา”

“ฉันว่ากติกานี้มันก็ดีกว่าทุกๆปีนี่หว่า ที่ทุกคนในแก๊งต้องมาเป็นเบ๊ให้อีกแก๊งเป็นเวลา 99 วัน” นี่คนพวกนี้เค้าพูดเรื่องอะไรกันเนี่ยฉันงง อะไรคือปาร์ตี้โฟม อะไรคือ 99 วัน และทำไมฉันต้องเป็นตัวประกันบ้าบออะไรนั่นด้วย =_=???

“ใช่ๆๆๆ” เสียงของคนรอบข้างเริ่มสนับสนุนคำพูดของชีต้าร์

“แต่ถ้าครั้งนี้แกเป็นฝ่ายชนะ บิสก็ต้องไปอยู่กับแก”

“มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว^-^”

“แต่บิสไม่ใช่สิ่งของนะ!!! ที่จะเอามาเดิมพันกันแบบนี้” โฮสเริ่มหัวฟัดหัวเหวี่ยงขึ้นเรื่อยๆ

“ฉันจะหมายความอย่างนั้นได้ยังไง-_- ก็เมื่อยัยนี่เป็นผู้หญิงของฉัน” ชีต้าร์ไม่พูดเปล่าถือวิสาสะเข้ามาโอบตัวฉันเข้าไปหาเค้าทันที -_-//

ชีต้าร์! ถึงนายจะทำแบบนี้ก็ใช่ว่าฉันจะลืมเรื่องที่นายไปแบ่งริมฝีปากให้คนอื่นใช้หรอกนะยะ =_=++

“ปล่อยฉันนะ” ฉันพยายามดิ้นให้หลุดออกแต่วงแขนนี้ก็กลับยิ่งแน่นขึ้นเรื่อยๆ-///-

“ถอยไป!!!!” โฮสผลักชีต้าร์ออกพร้อมกับดึงฉันเข้าไปโอบไว้แทน

โอ๊ย!!อยากจะบ้าตาย ฉันไม่ได้ให้นายช่วยเพื่อมาทำแบบนี้แทนชีต้าร์หรอกนะโฮส=_=++

“ปล่อยผู้หญิงของฉันซะ-_-++” ชีต้าร์พูดเสียงเย็นพร้อมกับทำหน้าตาเย็นชาชนิดที่ว่าสามารถทำให้ทุกคนรอบข้างกลายเป็นน้ำแข็งขั้วโลกเหนือผสมใต้ได้เลย (ชักจะเว่อร์-_-^)

“บิสกิตเป็นของฉัน…แกต่างหากที่ต้องถอยไป-_-++” โฮสตอกกลับอย่างไม่ยอมแพ้ เห็นทีฉันต้องเอาตัวเองกลับมาได้แล้วล่ะ เดี๋ยวก็เป็นของคนโน้นที คนนี้ที ชักจะรำคาญแล้ว = =;;

“โฮส ปล่อยฉันซะ!” ฉันเอ่ยเสียงเรียบ แต่โฮสกลับไม่ทำตาม แถมยังโอบฉันแน่นเข้าไปอีก=_=++

“ไม่ได้ยินที่บิสพูดรึไง!!!” ชีต้าร์เหมือนจะดูออกว่าโฮสโอบฉันแน่นขึ้นโพล่งออกมาอย่างโมโห

“โฮส!! ปล่อย” คราวนี้ฉันดันตัวเองออกมาจากอ้อมแขนนั้นได้สำเร็จ ฟู่ -O-;

“บิส~ เธอเป็นแฟนกับไอ้หมอนี่แบบที่มันบอกฉันจริงๆหรอ” โฮสถามออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด

นี่โฮสพูดเรื่องอะไรฉันงงไปหมดแล้วนะ  “นายพูดเรื่องอะไรโฮสฉันไปเป็นแฟนกับชีต้าร์ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”

“ตั้งแต่ที่ฉันต้องการ” พอสิ้นเสียงที่ชีต้าร์ตอบปุ๊บกำปั้นของโฮสก็พุ่งตรงไปที่ใบหน้าขาวของเค้าทันที สร้างความงุงงงให้แกฉันและผู้คนที่อยู่ในผับอย่างอลังการเลย (O_o);;

            ผลั่ว!!

“แกมันเลว!!! ฉันรู้ว่าแกบังคับจิตใจบิสกิต” โฮสคำรามออกมาอย่างโมโห

“ไอ้เวร!! นี่แกคิดว่าฉันจะยอมเจ็บฟรีรึไงวะ” พูดจบชีต้าร์และโฮสก็กระโจนใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร และฉันควรจะทำยังไงดีเนี่ย ถึงจะหยุดพวกเค้าสองคนได้……….

และในขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่นั่นเอง...

“เอาล่ะวะ-_-; หัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่จากทั้งเรดฯและแบล็คฯกำลังทะเลาะกันด้วยเรื่องผู้หญิงแค่คนเดียว” น้ำเสียงเหี้ยมๆ ของชายคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงใหญ่ก็ค่อยๆเดินออกมาจากมุมมืดสองคน และหนึ่งในนั้นก็คือ พี่ยูโด หัวหน้าคนเก่าของแบล็คฮิล

“พี่ยูโด” โฮสเอ่ยเสียงเหนื่อยหอบ ใบหน้ามีรอยช้ำเล็กน้อย

“พี่คาร์ต้าร์” ชีต้าร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่ต่างไปจากโฮสเลย และสภาพใบหน้าก็ไม่ต่างกันอีกด้วย-_-^

“ใช่ พวกแกคิดว่ากำลังทำอะไรกันอยู่” พี่ยูโดถามพลางหยิบบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาจุดและสูบมันเข้าไปในปอด

“ขอโทษครับ” โฮสรีบพูดและก้มหน้าสำนึกผิด ส่วนฉันก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าตอนนี้เพลงในผับปิดหมดแล้วและทุกคนที่อยู่ในผับกำลังมองมาที่เราทั้งห้าคน ฉัน ชีต้าร์ โฮส พี่ยูโด และพี่คาร์ต้าร์

“สนุกมั๊ยล่ะชีต้าร์” พี่คาร์ต้าร์เดินมาตบไหล่ชีต้าร์เบาๆพร้อมกับกดให้เค้านั่งลงที่เก้าอี้

“โฮส นั่งสิ” พี่ยูโดบอกพร้อมกับโฮสที่นั่งลงข้างชีต้าร์ แต่ก็ไม่วายส่งสายตาอาฆาตให้แก่กัน -_-++

“ก่อนที่แกสองคนจะได้เป็นหัวหน้า ฉันกับไอ้ยูก็เคยบอกไปแล้วไม่ใช่หรอ ว่าเรื่องศักดิ์ศรีของสองแก๊งไม่เกี่ยวกับผู้หญิง” พี่คาร์ต้าร์เริ่มพูดในสิ่งที่ฉันไม่รู้เรื่อง เนื่องจากไม่ใช่หัวหน้าแก๊งนั่นเอง-_-^

“ผมขอโทษครับพี่ มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบ ต่อไปผมจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้ว ผมรู้ครับว่า หัวหน้าของทั้งสองแก๊งจะสู้กันได้ก็ต่อเมื่อมีเรื่องของศักดิ์ศรีหรือการประลองมาเกี่ยวข้องเท่านั้น” ชีต้าร์อธิบายแล้วก้มหน้าสำนึกผิด (_ _);

“ผมก็ขอโทษครับพี่ ขอโทษที่ลืมกฎ ขอโทษที่ใจร้อนไปหน่อย ผมสัญญาว่าจะไม่ให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกครับ”

“ดีแล้วโฮส ถ้าพี่สองคนไม่ออกมา แกก็คงซัดกันตายไปข้างนึงแล้ว ที่สำคัญตายเพราะผู้หญิงคนเดียว”

ไอ้คำว่า ‘เพราะผู้หญิงคนเดียว’ ที่พี่ยูโดพูดนั้น กระแทกใจฉันอย่างแรงT^T

“บิสขอโทษค่ะ ที่เป็นต้นเหตุ”  

“ไม่เป็นไรสาวน้อย เธอไม่ผิดหรอกที่เกิดมาหน้าตาดี แต่เธอควรจะเลือกได้แล้วนะ ไม่ใช่เก็บไว้ทั้งสองคนแบบนี้” พี่คาร์ตาร์บอกทำให้ฉันสะอึกกับสถานการณ์ตรงหน้าทันที อยากจะบ้า แล้วตูจะเลือกใครดีคะเนี่ย

เครียดค่ะเครียด พี่แกก็ไม่ได้รู้เรื่องเล้ยว่า ณ ตอนนี้ฉันไม่ได้ชอบใครทั้งนั้น (แน่ใจหรอ) หรือเปล่า???

“ว่าไง ตอนนี้เธอชอบหรือเล็งใครไว้กันแน่” พี่ยูโดเร่ง ทำเอาฉันแทบจะสำลักน้ำลายตัวเองตาย ให้หนูบอกเลยหรอคะพี่ แล้วหนูจะเลือกใครดีเนี่ย TT^TT

ใจหนึ่งก็รัก...อีกใจหนึ่งก็เจ็บ >>> เวร!! นอกเรื่องอีกแล้วตู-_-^  

            โฮสและชีต้าร์ต่างจ้องมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่แตกต่างกัน ของโฮสเป็นสายตาที่อ้อนวอนกึ่งขอความเห็นใจ ส่วนของชีต้าร์เป็นขอร้องแกมบังคับ เอ่อ อาจจะรวมขู่ด้วยก็ได้นะ - -;

เฮ้อ.....ขอสลบไปซักหนึ่งชั่วโมงก่อนเพื่อตัดสินใจได้มั๊ยเนี่ย-_-^ 

“บิสไม่รู้ค่ะ -[]-!!” ในที่สุดฉันก็โพล่งออกมาอย่างอัดอั้น

“ว่าไงนะ!!!” พี่ยูโดและพี่คาร์ต้าร์ถามขึ้นมาพร้อมกัน

“เดี๋ยวค่ะพี่ทั้งสองคน นัทว่าตอนนี้บิสกิตอาจกำลังสับสน เพราะ เค้ายังไม่รู้จักตัวตนของชีต้าร์เพียงพอ แต่สำหรับโฮส บิสกิตไม่เคยเห็นเกินกว่าเพื่อนเลยนัทรู้ดี เพราะนัทคบกับบิสมานาน...นัทคิดว่าเรามาเริ่มแข่งเกมชิงตัวประกันเลยดีกว่ามั๊ยคะ ถ้าชีต้าร์สามารถเข้าไปฉีดโฟมบิสกิตได้สำเร็จ เค้าทั้งสองคนก็ต้องไปเรียนรู้เพื่อทำความรู้จักกันในฐานะแฟนเป็นเวลา 99 วัน แต่ถ้าชีต้าร์ทำไม่สำเร็จและนัทเป็นคนที่ถูกโฮสฉีดโฟมใส่แทน โฮสก็จะได้พิสูจน์ตัวเองเพื่อเอาชนะใจบิสกิตต่อไป^^;” นัทพูดอย่างรัวและเร็วบรม

แต่ก็...เยี่ยมยอดมากเลยนัท แกทำให้ชีวิตฉันยืนยาวต่อไป แม้ว่าอาจจะเสี่ยงได้เป็นแฟนกับชีต้าร์ก็เหอะ มันก็ยังดีกว่าที่ฉันต้องเลือกใครซักคนโดยที่ตัวเองไม่ได้ชอบใครทั้งนั้น-_-^ หรือเปล่าเนี่ย อ๊ากส์ เริ่มสับสนและว้าวุ่นขึ้นทุกทีนะเมิง ไอ้บิสกิต

“เอางั้นหรอ” พี่ยูโดครุ่นคิด

“แล้วแกล่ะชีต้าร์ รู้สึกยังไงกับบิสกิต” คำถามของพี่คาร์ต้าร์ สร้างความสนใจให้กับฉันได้มากเลยทีเดียว+_+;

ตอบสิ ตอบๆๆๆ ตอบเลยชีต้าร์ *-* เพราะ ช้านก็อยากรู้ อู๊ อู๊ อู๊ อู๊

“ผม...” ชีต้าร์ยังพูดไม่ทันจบเสียงแปร๋นๆ ก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน-_-++เดี๋ยวแม่จับหักคอเลยนี่

“นี่มันกติกาอะไรกันค่ะเนี่ย >O<!!! พี่คาร์ต้าร์!!!” ยัยผีบ้า เอ๊ย! ยัยแซนดร้าโผล่ออกมาจากนรกขุมไหนไม่รู้อยู่ดีๆก็มากอดแขนชีต้าร์ไว้อีกแล้ว เธอนี่มันมารคอหอยแท้ๆ เลยเชียว หมอนั่นกำลังจะพูดออกมาอยู่แล้วนะ-_-++

“แซนดร้า~ เลิกทำตัวสร้างปัญหาซักที” พี่คาร์ต้าร์บอกก่อนที่จะดึงเอาตัวยัยแซนดร้าออกมา

“อะไรกันคะเนี่ย แซนดร้าเป็นน้องสาวพี่นะ ทำไมต้องคอยขัดขวางความรักของแซนกับชีต้าร์ตลอดเลยล่ะ T^T” เจ้าของน้ำเสียงกระแดะๆนั้นแกล้งทำเป็นจะร้องไห้

หมั่นไส้มันว่ะ =_=++

“ก็ไอ้ชีมันชอบแกบ้างรึเปล่าล่ะ” พอพี่คาร์เตอร์พูดจบยัยแซนดร้าก็เต้นเร่าๆเตรียมจะปี่แตกทันที

สงสัยพี่คาร์ต้าร์จะพูดความจริง มันเลยไปแทงใจดำปี๋ๆของยัยอีบ้านี่เต็มๆ

“ไม่จริ๊งTOTไม่จริง ชีต้าร์กับแซนดร้าเรารักกัน”

“เลิกหลอกตัวเองซักทีเถอะ…ไอ้ชีมันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ไม่ใช่เธอแน่นอน หุบปากซะทีเหอะ รำคาญ-_-” นัทเหลืออดกับเสียงที่แสบแก้วหูของแซนดร้าจึงได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

“อีทอม!!! แกรู้ได้ยังไง เงียบไปเลยนะ” ยัยอีบ้านี่วอนหาteen ไอ้นัทเสียแล้ว-_-^

“อ้าวๆ นังนี่ อย่าคิดว่าแกเป็นน้องสาวพี่คาร์ต้าร์แล้วฉันจะกลัวนะโว๊ย เพราะ ฉันก็น้องสาวพี่ยูโด อดีตหัวหน้าแบล็คฮิลเหมือนกัน-_-++” ไอ้นัทเริ่มฟิวส์ขาดแล้วล่ะค่ะท่านผู้ชม ^O^

หุหุหุ ตบมันเลยนัท ตบมันแทนฉันเลย (ช่างเป็นเพื่อนที่ประเสริฐจริงๆ-_-^)  

“แซนดร้า กลับบ้านได้แล้วไป-_-” พี่คาร์ต้าร์เดินไปดึงแขนยัยแซนดร้า สงสัยจะห่วงในสวัสดิภาพและความปลอดภัยของน้องตัวเอง ก่อนที่จะหันมาพูดกับพี่ยูโดว่า…

“แกดูแลปาร์ตี้โฟมด้วยนะ ส่วนเรื่องไอ้ชีถ้ามันรู้สึกยังไงพอชนะแล้วก็ให้ไปบอกกันเอาเอง ฉันขอเอายัยตัวแสบนี่ไปเก็บก่อน” แล้วพี่คาร์ต้าร์ก็ดึงเอายัยผีบ้าที่ส่งเสียงกรี๊ดๆ ดังลั่นออกไปนอกผับได้สำเร็จ -_-^ อาเมน

“เอาล่ะ มาเริ่มกันเลยดีกว่า” พี่ยูโดบอกพร้อมกับสั่งให้ลูกน้องของ พี่แกที่ไม่ได้อยู่ทั้ง -         แบล็คฮิลและเรดดราก้อน เอาฉันกับนัทไปซ่อนไว้ในที่ๆหนึ่ง โดยที่อยู่คนล่ะมุม ฉันถูกจับมัดมือไว้ด้านหลังด้วยแหละ แถมตรงนี้ยังมืดโครต ไอ้ชีต้าร์มันจะหาฉันเจอมั๊ยเนี่ย แต่การแข่งขันครั้งนี้ หมอนั่นก็ได้เปรียบอยู่มากเลย ตรงที่ว่าผับนี้เป็นของเค้า เค้าก็ย่อมรู้เส้นทางดี ต่างจากโฮสที่อาจจะเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งที่สองเอง-_-^

“เรียบร้อยนะ” พี่คนที่มัดมือฉันถาม ก่อนที่จะเอาผ้ามาปิดปากฉันไว้

เฮ้ย!!!!!!!!! ต้องปิดปากด้วยหรอ Oxo;

“กันไว้น่ะ…เดี๋ยวส่งเสียงเรียกคนมาช่วย” พี่แกตอบเสร็จสรรพและเดินจากไปทันที โดยทิ้งให้ฉันยืนเซ็กซี่อยู่ในความมืดเพียงคนเดียว

แง..........รีบหาฉันให้เจอก่อนไอ้ชีต้าร์นะโฮส…

เอ๊ะ!!!หรือว่ารีบหาฉันให้เจอก่อนโฮสนะชีต้าร์ ดีล่ะ-///-