เกมรักลุ้นหัวใจของยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย

ลำดับตอนที่ #5 : เกือบไป...-/////-

                ฉันค่อยๆ เปิดเปลือกตาอันหนักอึ้ง =_= และพยายามปรับสายตาให้เข้ากับแสงไฟที่สาดอย่างส่องสว่างจ้าในห้องนี้ ...ว่าแต่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย ทำไมมันไม่คุ้นเลยฟะ-_-;;

เท่าที่จำได้ก่อนที่จะหมดสติไปฉันถูกนายชีต้าร์จูบที่กลางห้างนี่นา ฮะ...ฮะ...เฮ้ย... >O<!!จูบที่กลางห้างงั้นก็แสดงว่าฉันก็ต้องอยู่กับชีต้าร์ที่ ที่...คะ...คะ...คอนโดของเค้าอย่างนั้นหรอ>O<!!

            พึ่บ!!

            ฉันดึงผ้าห่มนวมผืนใหญ่ที่คุมร่างกายตอนนี้ออกแล้วก็พบว่า พบว่า............. >_< ตอนนี้ตัวเองกำลังใส่ชุดที่ซื้อมาที่ห้างเมื่อกลางวันแต่ยกเว้นซีทรู ซึ่งก็คือ เกาะอกที่ขาวครึ่งตัวกับกางเกงขา (โครต) สั้นเอวต่ำสีดำ มันเป็นชุดที่โครตเซ็กซี่เลยเมื่อมาอยู่บนตัวฉัน ว่าแต่ฉันจำได้ว่าตอนซื้อมามันมีซีทรูด้วยนี่หว่า มันหายไปไหนนะ แบบนี้ก็หมายความว่านายชีต้าร์เปลี่ยนเสื้อผ้าพวกนี้ให้ฉันอย่างนั้นหรอ งั้นก็แปลว่า..................... >O<!!

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ฉันกรี๊ดออกมาสุดเสียง ทั้งๆที่ยังประติดประต่อ เรื่องราวทั้งหมดไม่ได้เลย แต่ยังไงก็ต้องคิดเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนก็ในเมื่อฉันเป็นฝ่ายเสียหายทั้งขึ้นทั้งร่องทั้งปีทั้งชาติเลยนี่นา ป่านนี้เว่อร์จิ้นน้อยๆของฉันคงจะสลายหายวับไปกับตาเพราะฝีมือไอ้ชีต้าร์ไปแล้วแน่ๆเลยอ่ะ TOT

“ฉันจะฆ่าแก ไอ้ชีต้าร์ ฉันเกลียดแก ฉันจะฆ่าแก>_<!!!” ว่าแล้วฉันก็หยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงกดโทรหาไอ้เฮียทันที แปลกมากถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงต้องร้องไห้ฟูมฟายเรียกให้ฝ่ายชายมารับผิดชอบ ต่างกันกับฉันที่ตอนนี้โมโหแบบเต็มสตรีมแล้ว สิ่งเดียวที่คิดอยู่ก็คือฆ่าไอ้ชีกอให้ได้>.<!!!

(ว่าไง-_-) เสียงไอ้เฮียรับโทรศัพท์แล้ว

“เฮีย!!!! ไอ้ชีต้าร์อยู่ที่ไหน” ฉันตะโกนแบบคนที่โครตโมโห

(อ้าว มันไม่ได้อยู่กับแกที่คอนโดมันหรอ) นี่เฮียรู้ทั้งหมดเลยหรอว่าฉันอยู่กับไอ้บ้านั่นที่คอนโดของมัน

“งั้นเฮียเอาเบอร์มันมาเดี๋ยวนี้”

(เออๆ 080-000****)

“แค่นี้แหละ” พอเฮียบอกเบอร์มาปุ๊บฉันก็กดวางโทรศัพท์ทันที จากนั้นก็รีบโทรหาไอ้ตัวการแต่ไม่ได้ใช้มือถือฉันโทรนะ ฉันใช้โทรศัพท์คล้ายโทรศัพท์บ้านที่มันวางอยู่ข้างเตียงโทรดีกว่า (ไม่เปลือง)

(ใครวะ) ชีต้าร์รับโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงโครตกวนตีน

“คนที่จะฆ่าแกไง ไอ้สารเลว”

(เธอเป็นใครเนี่ย ไม่รู้รึไงว่ากำลังพูดอยู่กับใคร) เสียงหมอนั่นเริ่มเปลี่ยนเป็นพิโรธโกรธา น่ากลัวเหมือนกันนะเนี่ย แต่เสียใจ ตอนนี้ความโมโหของฉันตอนนี้มันมีมากกว่าความกลัวย่ะ

“รู้สิ แกมันก็ไอ้หน้าตัวเมียที่ชอบเอาเปรียบเพศแม่ตัวเองไง” ฉันด่าได้สะใจดีมั๊ยค่ะท่านผู้ชม เอ๊ย! ท่านผู้อ่าน

(เฮ้ย นี่เธอเป็นใครวะ ฉันเริ่มจะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะ) คราวนี้เสียงของชีต้าร์บ่งบอกสุดๆเลยว่าหมดความอดทนจริงๆ

“ฉันน่ะหรอ ก็บิสกิตไง คนที่แกเพิ่งจะย่ำยีไป” พอพูดจบประโยคนี้ขอบตาฉันก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาทันที แล้วเสียงฉันก็สั่นโดยที่ตัวเองยังรู้สึกได้เลย T^T

(บิสกิตหรอ เป็นอะไรรึเปล่า) ชีต้าร์เริ่มปรับน้ำเสียงให้เป็นอ่อนลง

“ยะ ยังจะมีหน้ามาถะ ถะถามอีกหรอ...ฮึก” อย่าเพิ่งร้องนะบิสกิต เธอต้องเข้มแข็งไว้นะ อย่าเสียน้ำตาให้กับคนแบบนี้เด็ดขาด อย่าเพิ่งร้องไห้ออกมานะ ฮึก ฮือTT__TT

(รออยู่นั่นแหละเดี๋ยวไป) พูดจบชีต้าร์ก็วางสายไปทันที ส่วนฉันน่ะหรอ….

“ฮือ.........” ก้มหน้ากอดเข่าแล้วปล่อยให้น้ำตาทั้งหมดไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย TT__TT

            แอ๊ด!

            ปัง!!!!!!!!!

            เสียงประตูห้องนอนที่ฉันกำลังนั่งร้องไห้อยู่ถูกกระชากเปิดออกอย่างแรงก่อนที่จะปิดลงด้วยความแรงที่ไม่น้อยไปกว่ากันจนห้องสั่นสะเทือน

“ใครทำอะไรเธอ!” ชีต้าร์เอามือจับไหล่ฉันให้เงยหน้าขึ้นเพื่อเผชิญกับเค้า

“ยังจะถามอีกหรอ!! ก็นายนั่นแหละที่ทำอะไรฉัน!!!!!” ฉันตะคอกใส่หน้าหมอนี่ไปเต็มเสียงก่อนที่จะเงื้อมือขึ้นเพื่อฟาดลงไปที่ใบหน้าของเค้าแต่...........

            หมับ!

            ชีต้าร์จับข้อมือฉันไว้ก่อนที่มันจะไปปะทะกับใบหน้าของเค้าเพียงเสี้ยววินาที (อัจฉริยะหลายครั้งเกินไปแล้วมั้ง แล้วแบบนี้เมื่อไหร่ล่ะที่ฉันจะได้ตบเค้าอ่ะ แงงงงง หนูอยากตบมัน TOT^)

“คิดจะทำอะไร -_-++” เค้าถามฉันด้วยเสียงโหดๆ

แหม...ไอ้คนมือไว อย่าเผลอก็แล้วกันนะยะ

“นายมันไอ้ทุเรศ ไอ้หน้าตัวเมีย ไอ้เลว ไอ้หื่น ไอ้หมกมุ่นแต่เรื่องอย่างว่า ไอ้...อุ๊บส์ OoO^” ยังไม่ทันที่จะด่าต่อริมฝีปากร้อนๆของเค้าก็ประกบมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะจูบฉันอย่างหนักหน่วงแสนร้อนแรงในตอนแรก และเปลี่ยนมาเป็นนุ่มนวลและอ่อนหวานในตอนหลัง ก่อนจะปลดปล่อยริมฝีปากของฉันให้เป็นอิสระ -_-//

“มองตาฉันนะบิสกิต” ชีต้าร์พูดพร้อมกับเอามือมาจับหน้าฉันให้หันไปมองหน้าของเค้า

“.......” ฉันเงียบ ในขณะที่เราสองคนกำลังสบตากัน-/////-

“ฉันไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอเกินกว่าจูบเลย ส่วนนี่ก็ไม่ใช่ห้องของฉันแต่เป็นห้องของเพื่อนฉันแล้วก็เป็นเพื่อนเธอด้วย ชื่อโดนัทไง มันอยู่ห้องนี้กับพี่ชายของมันชื่อ พี่ยูโด” ชีต้าร์อธิบายช้าๆ ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

“โดนัท?” นี่เป็นห้องไอ้นัทเองหรอ (เพื่อนสนิทฉันอีกคนอ่ะค่ะ จำกันได้มั๊ยเอ่ย)

“ใช่ แล้วคนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอก็คือนัท แต่ตอนนี้ที่มันไม่อยู่เพราะมันทำเสื้อซีทรูของเธอขาด เลยกำลังไปหาซื้อมาให้ใหม่อยู่ ไม่ต้องตกใจนะ อย่าเพิ่งตกใจ เพราะฉันไม่มีทางทำอะไรเธอโดยที่เธอไม่เต็มใจแน่นอน” พอบอกเสร็จชีต้าร์ก็สวมกอดฉัน -_-// โดยที่ฉันก็เผลอกอดตอบเค้าไปอย่างไม่รู้ตัว (นี่ฉันไม่ได้ใจง่ายนะคะ แค่บรรยากาศมันพาไปเท่านั้นเอง)

แต่ทำไมนะถึงได้รู้สึกว่าหัวใจตัวเองเต้นแรงขนาดนี้ อีกอย่าง ทำไมฉันถึงได้เชื่อคำพูดของเค้าได้อย่างง่ายดายแถมยังเชื่อแบบสนิทใจอีกด้วยล่ะ

“ล้างหน้าล้างตาแล้วจัดการตัวเองให้เรียบร้อย เดี๋ยวนัทก็คงมา ฉันกลับห้องก่อนนะ อยู่คนเดียวได้ใช่มั๊ย”

            ฉันไม่ได้ตอบอะไรไปแต่พยักหน้าเบาๆ ขณะกำลังนึกคำพูดอยู่ว่าจะพูดอะไรกับหมอนี่ดี เออใช่...นึกออกแล้ว

“เดี๋ยว นายยังไปไม่ได้” ฉันรีบพูดเมื่อเห็นชีต้าร์กำลังจะเปิดประตูออกไปแล้ว

“ว่าไง”

“มานี่หน่อย” ฉันลุกขึ้นยืนบนเตียงแล้วเรียกให้เค้าเดินมาหา

“มีอะไร”

“นอนลงสิ ฉันมีอะไรจะคุยด้วย ^-^” ฉันพูดเสียงหวาน หวังให้หมอนี่ทำตาม

“เธอกำลังเอาตัวเองเข้าเสี่ยงนะ ถึงฉันจะบอกว่าจะไม่ทำอะไรเธอ แต่เธอก็ควรเช็คตัวเองด้วยว่าพูดอะไรออกมาทั้งๆที่ตัวเองใส่ชุดอะไรอยู่-_-;” ชีต้าร์เอามือปาดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาเล็กน้อย และนั่งลงกับเตียง เริ่มติดกับฉันแล้วนะพ่อเสือน้อย หุหุหุ ^O^ (นางเอกที่มันเปลี่ยนอารมณ์โครตเร็วเลย: ผู้แต่ง)

“งั้นหรอ~” ฉันบอกเสียงยั่วยวนและไม่ปล่อยเวลาให้ว่างอีกต่อไปจัดการประสานมือแล้วเหวี่ยงไปเต็มแรงที่ท้ายทอยของชีต้าร์จากนั้นก็ผลักเค้านอนลงกับเตียงและทิ้งน้ำหนักตัวลงมาทับเค้าทันที

“โอ๊ย!!!” ชีต้าร์ที่ยังไม่ทันตั้งตัวร้องลั่น ก่อนที่ฉันก็ลุกขึ้นแล้วหยิบหมอนมาตีเค้าไม่ยั้ง โดยไม่ปล่อยโอกาสให้ชีต้าร์ได้ต่อสู้หรือแม้แต่จะลุกขึ้นจากเตียงหมอนี่ยังทำได้ยากเลย

ฮ่าฮ่าฮ่า เสร็จฉันแน่ชีต้าร์เอ๋ย ^O^

“นี่แน่ะ สำหรับสิ่งที่นายทำกับฉันไว้ที่ผับเวรนั่นครั้งก่อน” ฉันฟาดหมอนลงไปทีที่หนึ่งเต็มแรงทำให้นุ่นแตกกระจายเต็มห้อง คิดดูแล้วกันว่าแรงขนาดไหน-_-^

“นี่แน่ะ สำหรับเรื่องที่กลางห้างวันนี้” ฉันฟาดไปคราวนี้ทำให้หมอนลูกเดิมไม่สามารถใช้การได้อีกเลย จึงเปลี่ยนมาเป็นหมอนข้างแทน

“และ นี่แน่ะ ทีสุดท้ายสำหรับที่นายจูบฉันเมื่อกี้นี้” หมอนข้างขาดนุ่นลอยกระจายเต็มห้อง และพอฉันหันมามองดูชีต้าร์อีกทีเค้ากลับแน่นิ่งไปแล้ว

“เฮ้ย! นายตายแล้วหรอเนี่ย” ฉันแกล้งพูดแหย่พลางเอามือจิ้มๆไปที่หัวไหล่ของเค้าสามที

จึก จึก จึก

“.........” เงียบ ไม่มีเสียงที่กวนประสาทเล็ดลอดออกมา

“นี่ อย่ามาทำสำออยนะชีต้าร์” ฉันเริ่มใจไม่ดีจึงเขย่าตัวเค้าเบาๆเพื่อเรียกสติ

“..........”

“ชีต้าร์ไม่ตลกนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ นายตื่นขึ้นมาสิ”

“................”

“นายชีต้าร์ ฉันขอโทษตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ!! >O<” คราวนี้ฉันตะโกนเรียกเค้าดังลั่น แต่สิ่งที่ได้รับตอบกลับมาก็ยังคงเป็นความเงียบเหมือนเดิม

“ชีต้าร์” ฉันค่อยๆ เอียงหูไปฟังเสียงหัวใจที่หน้าอกข้างซ้ายของเค้า และในขณะนั้นเอง...

“ว๊าย!! >_<!!” ชีต้าร์เอามือมากอดฉันแล้วพลิกตัวเองกลับมานอนคร่อมร่างฉันไว้

“ตาฉันบ้างล่ะนะ” บอกพร้อมกับทำหน้ากรุ่มกริ่ม

“ชีต้าร์ นายมันเจ้าเล่ห์ นายมัน...อุ๊บส์” ไม่ใช่ปากของเค้าแต่กลับเป็นนิ้วมือที่มาปิดปากฉันไว้ (แอบเสียดาย)

“เธอนี่มันโครตแสบเลยจริงๆ” บอกพลางส่ายหน้าเล็กน้อย

            ฉันพยายามดิ้นแต่เหมือนยิ่งดิ้น ชีต้าร์ก็ยิ่งทิ้งน้ำหนักตัวมาทับฉันไว้มากจนแทบหายใจไม่ออก -_-// หมอนี่มันกินช้างเป็นอาหารหรือไงนะ ตัวหนักเป็นบ้า ทางที่ดีฉันควรอยู่เฉยๆไว้ดีกว่า

“รู้ตัวมั๊ยว่าเธอกำลังทำให้ฉันตบะแตกอีกแล้ว” เค้าบอกพร้อมกับค่อยๆ ลากนิ้วที่ปิดปากฉันอยู่ผ่านคางและเลื่อนต่ำมาที่ลำคอ จากนั้นก็มาวนเวียนอยู่แถวเนินอกที่โผล่ทะลักออกมาจากเกาะอกของฉัน-_-// (ไม่ได้ตั้งใจให้มันใหญ่เลยจริงๆ)

“เธอผิดเองนะที่ทำให้ฉันต้องทำแบบนี้” พูดจบเค้าก็จูบฉันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับทำให้ฉันเคลิบเคลิ้มอย่างไม่รู้ตัว

ลิ้นของเค้าเริ่มชอนไชเข้ามาแต่ฉันไม่ได้รู้สึกขยะแขยงแต่กลับรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด โอ๊ย >_< นี่ฉันเป็นอะไรไปวะเนี่ย อยากจะบ้าตายกับอารมณ์ที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ของตัวเองจริงๆ

“อืม........” เสียงของชีต้าร์ที่เริ่มรุกล้ำพื้นที่ในส่วนลำคอของฉันโดยที่ฉันกลับไม่ห้าม เพราะตอนนี้เรี่ยวแรงที่มีอยู่มันหายไปไหนหมดแล้วก็ไม่รู้ -///- รู้สึกอยากให้เหตุการณ์นี้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆเช่นเดียวกับชีต้าร์ที่เริ่มจะดึงเสื้อฉันลงช้าๆและมันกำลังเผยให้เห็นบราเซียที่ไร้สายในไม่ช้านี้แล้ว ถ้าไม่ติดตรงที่ว่า.......

“ตื่นรึยังไอ้บิส เหวอ +O+;” เสียงของไอ้นัทกระชากประตูห้องนอนเปิดออก ทำให้ฉันได้สติผลักชีต้าร์ออกจากตัวเองได้สำเร็จ -_-//

ฮู่......เกือบไปแล้วเรา เกือบเสียเว่อร์จิ้นไปจริงๆ อย่างที่คิดตอนแรกซะแล้ว

“นี่พวกแกกำลังเล่นอะไรกันอยู่วะ!!” ไอ้นัทบอกอย่างตกใจพร้อมกับเอามือปิดตา

“แกจะรีบเข้ามาทำไมวะเนี่ยไอ้นัท กำลังได้ที่เลยแกรู้มั๊ย” ชีต้าร์บ่นอย่างหัวเสียก่อนที่จะหันมามองฉันแล้วพูดว่า…

“เธอนี่หวานชะมัดเลยว่ะ แต่เมื่อกี้เธอโทษฉันไม่ได้นะ เพราะเธอนั่นแหละที่ผิดเอง” ชีต้าร์บอกกับฉันก่อนที่จะหันไปกระซิบอะไรไม่รู้กับนัทและเดินออกจากห้องไป

“เฮ้อออออ ถ้าฉันเข้ามาไม่ทันอะไรจะเกิดขึ้นวะเนี่ย ไอ้บิส” นัทว่าพลางเอามือทาบหน้าอกอย่างโล่งใจ ส่วนฉันน่ะหรอนั่งเงียบกริบหน้าแดงซ่านเลยน่ะสิคะ -///- ไม่คิดไม่ฝันว่าเพื่อนรักจะเข้ามาเห็นฉากเลิฟซีนของตัวเองเข้าเต็มๆ

เฮ้ออออ…พอคิดถึงเหตุการณ์เมื่อกี้แล้วก็รู้สึกแปลกๆแฮะ ยิ่งคำพูดของชีต้าร์ที่ว่า ‘เธอผิดเองนะที่ทำให้ฉันต้องทำแบบนี้’ ตกลงฉันผิดรึไงกัน หรือว่าที่หน้าผากฉันมันติดป้ายว่ารีบจูบด่วนไว้ หมอนั่นถึงได้ว่าฉันเป็นคนผิดเนี่ย >__<//

“เรียบร้อย^^” ฉันบอกกับตัวเองเมื่อได้จัดการแต่งหน้า แต่งตัว และทำผมเรียบร้อยแล้ว

“โหบิส... O_oแกเซ็กซี่แบบสวยโครตๆเลยว่ะ” นัทที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องนอนชมฉันแบบอึ้งๆ และเมื่อฉันสังเกตการณ์แต่งตัวของนัทแล้วต้องแปลกใจทันที ก็มันเป็นชุดแบบเดียวกันกับฉันเลยน่ะสิ เพียงแต่แค่คนละสีเท่านั้น -_-^;

“นัท งานนี้เค้าเน้นชุดเรียบร้อยไม่ใช่หรอ”

“บ้าสิ เค้าเน้นเซ็กซี่สุดใจโว๊ย” พอสิ้นคำตอบของนัทปุ๊บ ฉันก็คิดได้ทันทีว่าเรื่องที่ห้างทั้งหมดเป็นฝีมือของไอ้ชีต้าร์ที่หลอกให้ฉันแต่งตัวแบบนี้ =_=^

“ไอ้เลวเอ๊ย-O-!!!” ฉันสบถออกมาอย่างเจ็บใจที่ดันมีคนมารู้ทัน

“เฮ้ย!! แกด่าฉันหรอ ฉันขอโทษนะที่ทำซีทรูแกขาด T^T แต่ฉันเปลี่ยนใหม่มาให้แกแล้วนะ มันเป็นเสื้อโค๊ตน่ะ อ่ะๆๆ อยู่นี่ๆ” นัทละล่ำละลักบอกอย่างรวดเร็วพลางยื่นเสื้อโค๊ตหนังสีดำมาให้ฉัน

“เมื่อกี้ฉันไม่ได้ว่าแก แต่ฉันว่าไอ้เสือเวรนั่นต่างหาก” ฉันรีบบอกพร้อมกับรับเสื้อมาสวม พอสวมแล้วมันทำให้ฉันดูดีขึ้นเป็นกองซึ่งเสื้อนี้ยาวมาปิดกางเกงพอดี อีกทั้งยังไม่ค่อยเซ็กซี่อีกต่างหาก แต่ฉันไม่ได้กระดุมให้ติดหรือซิบที่ด้านหน้าเลยทำให้แอบเซ็กซี่เล็กๆอยู่ดี ส่วนของนัทก็เป็นแบบเดียวกับฉันแต่สีขาว เนื่องจากนัทใส่เกาะอกสีแดงกางเกงสีดำ พอเราสองคนสำรวจตัวเองในกระจกเรียบร้อยแล้วฉันก็เดินเข้าไปหยิบมือถือและกระเป๋าตังค์ในห้องนอนนัทใส่ไว้ในกระเป๋าในของเสื้อโค๊ต จากนั้นก็ใส่รองเท้าบูทที่เพิ่งถอยมาแล้วก็กำลังจะเดินออกด้านนอก

“นัท...ฉันเสร็จเรียบร้อยแล้วนะ รีบไปกันเหอะงานเริ่มสองทุ่มใช่มั๊ย นี่ก็ทุ่มนึงแล้วเดี๋ยวไม่ทัน”

“...” ไม่มีเสียงตอบรับจากนัท-_-^

“นัท แกอยู่ไหนเนี่ย รีบไปกันเหอะ” ฉันเดินมาหานัทตรงส่วนของห้องนั่งเล่น แต่ก็ไม่พบ

“งั้นก็ไปกันเลยสิ^^” เสียงนุ่มทุ้มนี้ไม่ใช่ของนัทแต่มันเป็นของไอ้ชีต้าร์ที่กำลังยืนกอดอกพิงประตู ด้วยชุดเท่สุดๆและสุดเท่ๆเลยแหละ

เอาล่ะค่ะ เดี๋ยวจะบรรยายให้ฟัง หมอนี่ใส่เสื้อยืดสีดำสกรีนลายแบบพั๊งค์ๆ สวมทับอีกทีด้วยเสื้อแจ๊คเกตหนัง ใส่ถุงมือสีดำ มีผ้าพันคอสีฟ้าลายสก๊อตพาดคอ ใส่เข็มขัดที่ทำเลียนแบบลูกกระสุนปืนมาต่อกันหลายๆชั้นเส้นใหญ่ๆ ส่วนกางเกงเป็นยีนส์ขาเด๊บสีน้ำตาลเข้มมากที่ขาดๆลุ่ยๆ สวมรองเท้าบูทสีน้ำตาลทำผมชี้โด่ชี้เด่ไม่เป็นทรงแต่ก็ยังดูดี และแต่งหน้าแบบซีดๆตบท้ายด้วยการเขียนขอบตาแบบร๊อคๆ  ทำให้โดยรวมแล้ววันนี้ชีต้าร์ดูดีมากๆเลยทีเดียว -.,-;;

“นัทล่ะ” ฉันถาม โดยยังรู้สึกอายๆอยู่เล็กน้อยเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี้นี้ -///-

“ไปแล้ว” ชีต้าร์บอกโดยที่ยังไม่เลิกจ้องฉันซักที หลังจากที่จ้องมานานแล้วด้วย

แกจะมองหาอะไรนักหนาวะเนี่ย =_=^

“แล้วทำไมนัทไม่รอฉัน”  

“พอถึงงานเธอก็ไปถามมันดูเองแล้วกัน ไปกันเหอะเดี๋ยวไม่ทัน” หมอนี่ไม่พูดพร่ำทำเพลงถือโอกาสเดินเข้ามาจับมือฉันแล้วพาเดินออกจากห้องนัททันที -_-^

“ปล่อย” ฉันว่าพลางสะบัดข้อมือจนหลุด

“งั้นแบบนี้ก็ได้” พูดจบชีต้าร์ก็เข้ามาโอบไหล่ฉันแทนการจับมือ -_-//

“ปล่อยฉันน้า~~” ฉันสะบัดตัวแรงๆเพื่อขับไล่หมอนี่ออกไปแล้วก็เดินเข้าลิฟต์อย่างเร็ว

“เธอเป็นของฉันแล้วนะ” ชีต้าร์กดปิดประตูลิฟต์และต้อนฉันเข้ามุมจากนั้นก็เอามือยันผนังลิฟต์ไว้โดยที่หน้าเค้าอยู่ห่างจากหน้าฉันเพียงนิดเดียว -/////-

“ถะ...ถะ...ถอยไปนะ-_-//” ฉันบอกแล้วหันหน้าไปทางอื่น เพื่อป้องกันอุบัติภัยการคุกคามทางริมฝีปากของอีตานี่ //- -//;

“งั้นก็บอกมาก่อนสิว่าเธอชอบฉันแล้วรึยัง” คำพูดนี้ของชีต้าร์ทำเอาหัวใจฉันเต้นเป็นจังหวะร๊อคผสมฮิบฮอบและอาร์แอนด์บี จะบ้าหรอยะฉันเพิ่งจะเจอนายเมื่อไม่กี่วันนี่เองนะ ^///^; จะให้ฉันชอบนายแล้วรึไง สรุปนายเห็นฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายใช่มั๊ยเนี่ย -_-^

“นายคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายรึไงชีต้าร์” ฉันหันหน้ามาเผชิญหน้ากับเค้าตรงๆแล้วพูดออกมาอย่างโกรธๆ -_-++

“ไม่ใช่แบบนั้น ฉันเพียงแค่อยากบอกเธอว่า ฉันรู้สึกว่าฉัน...ชะ.......”

            ติ๊ง!!!

            ชีต้าร์ยังพูดไม่จบประโยคลิฟต์ก็เปิดขึ้นมาเสียก่อน ทำให้ฉันถือโอกาสนี้ผลักอกเค้าออกไปแล้วเดินออกจากลิฟต์ทันที ว่าแต่เมื่อกี้หมอนี่จะบอกว่าอะไรกันนะ-_-;

“เธอรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันไปเอารถมารับ” เค้าบอกแล้วเดินหายไปทางลานจอดรถ

“อืม-_-” ฉันบอกแล้วยืนกอดอกรอเค้าอยู่ตรงสนามหญ้าหน้าคอนโด พอชีต้าร์เดินผ่านไปแล้วก็มีชายคนนึงขับรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูสีบรอนซ์เงินมาจอดตรงหน้าฉัน

ประทุนของรถคันนั้นเลื่อนเปิดออกเผยให้เห็นหน้าชายคนนึงที่ค่อนข้างหล่อแต่งตัวชุดนักศึกษาแล้วเค้าเอ่ยถามฉันว่า “น้องๆ มายืนรอใครหรอครับ” แล้วก็เดินลงมาจากรถ

“ยุ่งอะไรกับฉัน” สัญชาตญาณบอกฉันทันทีว่าไอ้นี่มันต้องเข้ามาจีบฉันแน่ๆ เลยทำให้ฉันรีบรูดซิบเสื้อโค๊ตตัวนี้อย่างรวดเร็ว

“อ้าว ปิดซะแล้วหรอ พี่ยังดูไม่เต็มอิ่มเลยนะครับ” หมอนั่นเดินเข้ามาระยะประชิดแล้วคว้าข้อมือฉันเอาไว้ =_=++

“กลับไปดูของแม่แกเหอะ” ฉันบอกพลางดึงข้อมือออกอย่างเร็วจากนั้นก็ฟาดลงไปที่หน้าขาวๆของไอ้รุ่นพี่เวรตะไลนี่อย่างเร็วและแรง

“โอ๊ย!!! อีบ้านี่พูดดีๆไม่ชอบใช่มั๊ย ถึงได้ลามปามถึงแม่กู” สงสัยมันจะโกรธซะแล้วแหละ ก็เล่นคว้าข้อมือฉันสองข้างด้วยมือของมันข้างเดียวแล้วจับไปไว้ข้างหลัง ทำให้หน้าอกเบียดกับอกของมันโดยไม่ได้ตั้งใจ -_-;;//

“ปล่อยฉันนะ!!! ไอ้เวร!!” ฉันตะโกนใส่หน้ามันแล้วเตะผ่าหมากมันไปสุดแรง

“โอ๊ย!!!!!!!!!” ไอ้บ้านั่นล้มลงพิงประตูรถเอามือกุมน้องชายมันไว้ด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความเจ็บปวด+จุกมากๆ เพราะใบหน้าขาวๆเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเขียวเข้มแล้วจากนั้นก็กลายมาเป็นสีม่วงอมแดง และก็กลับไปเป็นสีเขียวอีกครั้ง นี่มันกิ้งก่าในคราบหม้อผสมคนรึไงกัน-_-^

“จุกดีมั๊ยล่ะ!! ทีหลังอย่ามาลามปามเพศแม่เมิงอีกนะ” ด้วยความโมโหทำให้ฉันยกขาขึ้นหวังจะเตะมันแต่มันกลับจับขาฉันไว้และผลักฉันอย่างแรงจนหน้าเกือบจะทิ่มพื้น=_=;;

“มานี่เลยเมิง ทำกูแสบนักนะ” มันเข้ามาอุ้มฉันเหวี่ยงขึ้นรถโดยที่ฉันยังไม่ทันตั้งตัวก่อนที่จะพยายามรูดซิบเสื้อโค๊ตฉันออก TOT

“อ๊ายยยยยยยยยยOoO; ปล่อยฉันน้า ไอ้เลว ไอ้ชั่ว” ร้องตะโกนอย่างสุดเสียงด้วยความกลัวT^T

“เก่งนักไม่ใช่หรอ” มันบอกพร้อมกับรูดซิบฉันออกได้สำเร็จจากนั้นก็ใช้หลังมือฟาดมาที่ใบหน้าฉันอย่างแรงจนทำให้ฉันรู้สึกถึงความคาวของเลือดที่มุมปากTT_,TT

“อ๊ายยยยยยยยยย!!!!! ชีต้าร์!! ชีต้าร์ช่วยฉันด้วย ชีต้าร์!!!” บุคคลแรกที่ฉันนึกถึงตอนนี้ก็คือชีต้าร์ ทำให้ฉันเผลอตะโกนเรียกเค้าไปอย่างดังโดยที่ไม่ได้ตั้งใจT^T

“ไอ้#0+-:&%klj~%2+ :< .V^-[a เวร ปล่อยผู้หญิงของกูเดี๋ยวนี้เลยนะ” ชีต้าร์วิ่งมาจากด้านไหนก็ไม่รู้พ่นคำหยาบใส่ไอ้รุ่นพี่เวรนี่ไม่ยั้งก่อนที่จะดึงเสื้อมันแล้วก็...

            พลั่ก!!!

            หมัดที่ง้างเต็มที่ของชีต้าร์ปล่อยเข้าไปเต็มแรงตรงปลายคางของรุ่นพี่สารเลวนั่น ก่อนที่กระโดดถีบจนรุ่นพี่ล้มลงไปกองที่พื้น แล้วกระหน่ำเตะที่ลำตัวของรุ่นพี่กิ้งก่าหน้าหม้อนี่ไม่ยั้ง สายตาชีต้าร์ตอนนี้น่ากลัวอลังการไปเลยมันเป็นสายตาแข็งกร้าวแบบที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนO_o;

“มันทำอะไรเธอบ้าง” ชีต้าร์ชะโงกหน้ามาดูฉันที่พยุงตัวลุกขึ้นยืนอยู่ด้วยสภาพผมเผ้ายุ่งเล็กน้อย บวกกับลอยช้ำที่มีเลือดติดอยู่ที่มุมของริมฝีปากด้านขวาT_,T

“ไอ้ห่านี่มันตบเธอหรอ!!!” ชีต้าร์ถามด้วยอารมณ์ที่เดือดดาลโดยไม่รอให้ฉันตอบเลยซักนิดเค้าก็ กระชากตัวรุ่นพี่ขึ้นมาแล้วกระหน่ำต่อยไปที่ลิ้นปี่สามสี่ทีติดๆกัน จากนั้นก็เหวี่ยงไปที่รถและกระโดดถีบซ้ำจนรุ่นพี่คนนั้นล้มไปนอนข้างๆรถทันที และก่อนที่ชีต้าร์จะเข้าไปเตะซ้ำอีกฉันจึงดึงแขนเค้าไว้ เพราะ เริ่มสงสารไอ้รุ่นพี่นี้แล้ว กลัวมันจะตายซะก่อน-_-^

“พอแล้วชีต้าร์…พอแล้ว…ไปกันเถอะนะ... ไปกันเถอะ”

“แต่มันทำเธอ” ชีต้าร์ยังคงไม่ยอมหยุดง่ายๆ

“ฉันไม่เป็นไรชีต้าร์….ฉันไม่เป็นไร...นายดูสิแค่นิดเดียวเอง...เรารีบไปกันเถอะนะ T^T” 

“ไอ้เวรเอ๊ย!!!! ทีหลังอย่าเสือกเฉียดมาแถวคอนโดนี้เลยนะเมิง ไม่งั้นเละกว่านี้แน่!!!” ชีต้าร์บอกทิ้งท้ายไว้อย่างโครตบรมโมโหก่อนที่จะเดินโอบไหล่ฉันไปที่รถของเค้า-_-//

“เจ็บตรงไหนบ้าง” ตอนนี้เรานั่งอยู่บนรถได้สักพักแล้ว ฉันคิดว่าชีต้าร์คงเริ่มหายโมโหจึงหันไปถามเค้า แต่ไม่ได้เป็นห่วงนะ ฉันแค่ถามเฉยๆ เพราะบรรยากาศบนรถมันเงียบเกินไป

“ไม่เป็น’ไรเลย…ว่าแต่เธอล่ะ…เจ็บมากมั๊ยที่ปากน่ะ” เค้าถามพร้อมกับเลี้ยวรถเข้าไปจอดในผับเรดดราก้อน เมื่อจอดรถเสร็จก็หันมาจับใบหน้าฉันเบาๆ ก่อนที่จะค่อยก้มหน้ามาดูที่มุมปากของฉัน-///-

“ม่ะ...ม่ะ...ไม่เป็นไรหรอก” ทำไมนายต้องเอาหน้ามาอยู่ใกล้ขนาดนี้ด้วย -///-

“ทีหลังเธอห้ามอยู่คาดสายตาฉันนะ…ที่ผับนี้ยิ่งน่ากลัว เพราะมันไม่ได้มีแต่เรดดราก้อนแล้วก็แบล็คฮิลย่างเดียว ไอ้พวกคู่อริอื่นๆของฉันก็เยอะแยะ” แล้วชีต้าร์ก็เอื้อมหยิบปลาสเตอร์สีใสๆอันเล็กๆมาแปะที่มุมปากของฉันอย่างแผ่วเบา O///O

“ขอบคุณนะ” ฉันเอ่ยขอบคุณแล้วรีบเปิดประตูรถออกมาทันทีด้วยความอายปนเขินสุดๆ^///^

อ๊ากส์>O<!!! นายอย่าทำน่ารักแบบนี้สิชีต้าร์ เดี๋ยวฉันก็เผลอใจกันพอดี เอ๊ะ...แต่ฉันว่าฉันเผลอใจชอบหมอนี่ไปแล้วนิดนึงนะ