ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกมรักลุ้นหัวใจของยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย

    ลำดับตอนที่ #3 : ชีต้าร์หน้ามึน -_-^

    • อัปเดตล่าสุด 21 พ.ค. 51


    ฉันเริ่มทำใจเรื่องไอ้รอยบ้าบอนั่นได้ในระดับหนึ่งแล้ว ส่วนรอยนั่นก็เริ่มจางลงไปแล้วระดับหนึ่งเช่นกัน-_-+ (ช่างใช้คำซ้ำได้อย่างสลวยสวยหรูจริงๆ) และขณะนี้ฉันก็นั่งอ่านการ์ตูนญี่ปุ่น เรื่อง เดธโน้ต อยู่ที่เก้าอี้หินอ่อนใต้ต้นไม้หลังโรงเรียน “บิส บิส แย่แล้ว บิส>OO< คำพูดของฉันทำให้หมอนั่นทำหน้าโกรธอยู่แป๊บเดียว สาบานได้เลยว่าแป๊บเดียวจริงๆ เพราะหลังจากนั้นมันก็ตอกกลับว่า... “งั้นเมื่อกี้เธอก็คงจะส่องกระจกอยู่น่ะสินะ-_-” “ไอ้บ้า” แล้วฉันก็ดึงมือเฮียเดินออกมาโดยที่ไม่หันกลับไปสนใจไอ้บ้าหน้ามึนนั่นอีกเลย “แกสอบเมื่อไหร่วะไอ้บิส” เฮียถามขึ้นขณะที่เรานั่งอยู่บนรถแล้ว และแน่นอนว่าเป็นรถของฉันที่ไม่มีชีต้าร์มาคอยนั่งทำหน้ามึน-_-^ “วันที่ 28 30 ธันวาคม แล้วก็วันที่ 1 วันสุดท้ายสอบแค่สิบโมงก็เลิก” โรงเรียนนี้ถึงจะสะดวกสบายทุกอย่าง แต่ก็มีข้อเสียคือให้สอบตรงกับวันขึ้นปีใหม่พอดี อยากจะบ้าจริงๆ แทนที่จะได้ไปเที่ยว ไปสังสรรค์ ดันต้องมาสอบ เฮ้อออออออ =_=; “งั้นวันที่ 1 ฉันจะมารับแกตอนสิบโมงครึ่งห้ามเลทเด็ดขาด” “ไปไหนอ่ะเฮีย” ฉันถามเสียงตกใจ ก็ฉันตั้งโปรแกรมไปฉลองสอบเสร็จ+ปีใหม่ไว้กับไอ้นัทเพื่อนเลิฟไว้แล้วน่ะสิ (มันจะได้มีบทพูดกะเค้าซักที-_-^) “ไปปาร์ตี้ปีใหม่ที่ผับไอ้....เอ่อ ไอ้พี่ยูโด รุ่นพี่แก๊งแกอ่ะ” เฮียตอบตะกุกตะกัก แต่พี่ยูโดนี่มันเป็นพี่ชายไอ้นัทนี่หว่า ถ้าจำไม่ผิดนะ “พี่ยูโดพี่ชายไอ้นัทใช่ป่ะ” ฉันถามเพื่อความแน่ใจ “ก็ใช่ไงไอ้นัทก็ไปด้วยนะ แกจะไม่ไปหรอ” “ไปไปไปไปไป ตกลงตามนี้นะเฮีย” ว้าว ^O^ปาร์ตี้ ปาร์ตี้ นี่ฉันไม่ได้ไปงานปาร์ตี้มากี่ชาติแล้วเนี่ย ไม่ได้ๆ งานนี้ฉันต้องปัดฝุ่นตัวเองใหม่แล้ว คอยดูนะ ดาวเด่นประจำงานนี้ต้องเป็นของฉัน ^-^ และแล้ว^O^วันที่นักเรียนทุกคนรอคอยให้มาถึงแต่ไม่อยากให้มาถึงก็มาถึง (อ่านดีๆ ระวังจะงง) มันก็คือ วันสอบปลายภาคนั่นเอง และที่สำคัญวันนี้เป็นวันที่ 1 มกราคม 2551 วันสอบวันสุดท้ายและวันขึ้นปีใหม่พอดิบพอดี โรงเรียนนี้ก็แปลกเนอะ ขึ้นปีใหม่ทั้งทีก็ยังจะให้สอบอีก แหวกแนวกว่าโรงเรียนอื่นจริงๆ แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้ เพราะนี่คือนิยาย 55+ ^O^ “เพลง ถ้าฉันเคาะยางลบกับโต๊ะเรียนสองทีคือเรียกเธอนะ” ฉันเริ่มอธิบายภาษาซิกในการลอกข้อสอบให้เพลงฟัง เพราะ เพลงคือบุคคลที่เรียนเก่งที่สุดในห้องโดยที่เธอครองตำแหน่งหัวหน้าห้องพ่วงมาด้วยอีกสองปีซ้อน และนี่ก็คงเป็นอีกสาเหตุนึงที่ฉันโดดเรียนบ่อยแต่ไม่เป็นไร ประมาณว่าได้รับอภิสิทธิ์ที่พิเศษเหนือกว่าคนอื่นนั่นเอง ^-^ “บิสก็เรียกฉันแบบนี้ทุกปีแหละ ฉันจำได้น่า ไม่ลืมหรอกจ้ะ ^^;;” ถึงแม้เพลงจะพูดแบบนั้นแต่ฉันก็แอบเห็นเธอทำหน้าเบื่อๆด้วยแหละ บังเอิญว่าคนมันตาไวอ่ะนะ แต่ไม่เป็นไรหรอก เพราะถึงเธอ จะทำหน้าตาอะไรมากกว่านี้ฉันก็ไม่สน ขอแค่ไม่สอบตกก็เพียงพอแล้ว ^O^ (สงสารพ่อแม่มันจริงๆ-_-^) ว่าอะไรยัยนักเขียน เธอนี่ชักพูดมากเกินไปแล้วนะ (เอาเป็นว่าเดี๋ยวเจอกันนอกรอบนะยะยัยบิส-_-^) เข้าเรื่องต่อดีกว่านะคะคุณผู้อ่าน เพราะ เดี๋ยวฉันกับยัยนักเขียนต้องไปเจอกันนอกรอบอีก =_=^ หมีแพนด้า...หมีแพนด้า...หมีแพนด้า หมี หมีแพนด้า~~ อยู่ดีๆโทรศัพท์มือถือของฉันก็สั่นดุ๊กดิ๊กและเสียงดังอยู่ในกระเป๋ากระโปรงอย่าบ้าคลั่ง โชคดีนะเนี่ยที่ยังไม่ได้เข้าห้องสอบ ไม่งั้นโทรศัพท์สุดหวงของฉันได้ไปนอนเล่นในห้องปกครองแน่ๆ-_-^ “มี’ไร-_-” ฉันรับโทรศัพท์โดยที่ได้ดูเบอร์เรียบร้อยแล้ว มันก็คือ ‘เฮียบัส’ นั่นเองที่โทรมา (ไอ้บิส วันนี้แกสอบเป็นวันสุดท้ายใช่ป่ะ) เสียงเฮียนี่เหมือนคนที่เริ่มเมาเลยว่ะ แปล่งๆยังไงไม่รู้ “แม่นแล้ว^O^” (งั้นวันนี้ตอนสิบเอ็ดโมงฉันจะให้เพื่อนไปรับแกเพื่อซื้อชุดไปงานปาร์ตี้นะ เพราะฉันติดลมแล้ว) นั่นไง ฉันเดาอะไรไม่มีผิดเล้ย ไอ้เฮียมันจะเมาก่อนงานเริ่มเลยหรอวะเนี่ย-_-^ “นี่เฮียกะเมาเปิดงานเลยหรอ” (ตอนแรกก็ไม่เมาหรอก แต่ไอ้เวรชีแม่งมอมกู) เฮียสบถอย่างโค-ตะ-ระ โมโห “เออๆ งั้นเฮียก็โง่เองที่ปล่อยให้มันมอม แค่นี้ก่อนนะเฮีย เค้าจะเข้าสอบแล้ว หวัดดี” พูดจบฉันก็กดวางโทรศัพท์และเดินเข้าห้องสอบทันที และอีกสาเหตุหนึ่งก็คือ ฉันไม่อยากได้ยินชื่อของไอ้ชีกอนั่น เพราะว่าฉันยังคงไม่ลืมและไม่มีวันลืมด้วยว่ามันอะไรไว้กับฉันบ้าง ฮึ่ย คิดแล้วก็โมโห>OOOO< “ขึ้นรถได้แล้ว ฉันร้อน ขี้เกียจเสียเวลากับเธอ-_-^” พอบอกเสร็จปุ๊บมันก็เปิดประตูแล้วผลักฉันเข้าไปนั่นในรถอย่างแรง ย้ำนะว่าอย่างแรง มหาแรงจนเกิดเสียงที่ตัวฉันกระแทกดังพลั่กเลยอ่ะ TOT “โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ ไอ้บ้าเอ๊ย” พอสำรวจว่าตัวเองไม่มีแผลเสร็จแล้วฉันก็เตรียมจะเปิดประตูออกแต่ไม่ทัน เพราะหมอนี่กดล๊อคประตูอัตโนมัติเรียบร้อยแล้ว “นั่งเฉยๆ แล้วก็เงียบเสียงลงซะ เพราะถ้าฉันรำคาญฉันจะเรียกค่าเสียหายจากเธออีก” เฮือก >.<; คำว่า ค่าเสียหายของหมอนี่ทำเอาฉันหุบปากลงแทบไม่ทัน ไอ้บ้าเอ๊ย ฉันเกลียดแกที่สุดเลยอยากจะข่วนหน้าหล่อๆแต่แสนเย็นชาของแกให้เละเป็นแถบ อยากจะฟาด อยากจะทุบ อยากจะต่อยแกให้สลบ สาธุ ขอให้แกขับรถไปแล้วคว่ำตายส่วนฉันรอดโดยไม่มีแผลซักนิด>OO playSound(); showPoll();
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×