คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ep. 3 _____ ★ { ทำงานหลังเลิกเรียน + ความสะใจของยัยมันแกว }
หลังจากที่ตกใจกันไปที่เรียบร้อยแล้ว หลังเลิกเรียนฉันก็ต้องไปทำงานเสริมท่ร้านไอ้แฝดสามนรก เป็นร้านเบเกอรี่แบ่งเบาภาระในครอบครัว ( ที่จริงฉัน เรียนก็ห่วย บ้านก็ไม่รวย ซวยทุกเรื่อง =_=+ ) ฉันจะเปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อย ๆ คล้าย ๆ ฝึกงานมากกว่าวันนี้เป็นเด็กเสิร์ฟ
“ ไอ้แกว เค้กช็อกโกแลตนี้ของโต๊ะสามนะ “ ไอ้แยมเอาถาดมาวางตรงหน้าฉัน
“ โอเค ๆ ได้ ๆ “
“ มาแล้วค่า เค้กช็อคโกแลตที่สั่งไว้ จะรับอะไรเพิ่มรึเปล่าคะ ? “ อื้อหือ โต๊ะสาม =____= + เป็นนักเรียนซะด้วยเว้ยเห้ย แต่ดู๊ดู ๆๆๆ แต่งตัวแหม ๆ ตัดกระโปรงซะสั้น สั้นขนาดนี้อย่าใส่มันเลยดีกว่านะจ๊ะ หน้าวอกซะ = , = !! ฉันว่า โรงเรียนนี้น่าจะสอนเพิ่มบทเรียนอีกบทว่าด้วยเรื่อง ‘ หน้าขาวกับหน้าวอกมันแตกต่างกันอย่างไร ‘ นะเนี้ย จริง ๆ = = หน้าวอกอย่างกะไมเคิล แจกสัน โปะแป้ง
“ ไม่ละ “ ห๊ะ พูดดัง ๆ หน่อยเซ่ ไม่ได้ยินเว้ยเห้ย = O = ฉันอยากจะเอาไม้แคะฟันมาถ่างหูจริง ๆ เล้ย
“ อะไรนะคะ ขออีกเที่ยว “ ยัยนี่มองข้าง ๆ น่ะก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่พอหันมาประจันหน้ากับฉันละ ฉันผงะทันที
“ ยัยบื้อ ฉันบอกว่า ไม่ !! “ เห้ย ฉันถามดี ๆ นะเว้ย เย็นไว้ไอแกว เย็นไว้ O”O ฉันเดินออกมากจากโต๊ะนั่นสามก้าว ...
“ เดี๋ยว ! “ เรียกทำไมฟร๊ะ !!!
“ อะไร ! เอิ่ม อะไรคะ ? “
“ น้ำส้มซักแก้วซิ “ อ๊าว ยัยนี่ ไหนบอกว่าไม่เอา ยัยบ้า
“ ได้ค่ะ ๆ รอซักครู่ “
“ ไอ้ครีม น้ำส้มแก้วหนึ่งเว้ย “ ไม่สบอารมณ์หน่อย ๆ ว่ะตัวฉัน =_______= !
“อ๊ะเอาไป หน้าแกรมณ์เสียมาจากไหนเนี้ยไอแกว “ ไอ้ครีมถามฉัน แต่หน้ามันไม่มองฉัน มองแต่ไอ้หนุ่มโต๊ะใกล้ ๆ เคาท์เตอร์ซะงั้น นังบ้า
“ ได้แล้วค่ะ ๆ “ มองหน้ายัยนี่แล้วฉันอยากจะเสยหน้ายัยนี่ซะจริง ๆ หมั่น ๆ อยู่เหมือนกัน
“ น้ำส้มนี้สดมะ คือ ฉันไม่ชอบใส่เหลือหรือน้ำตาล เอาน้ำส้มคั้นมาล้วน ๆ “ ทำไมแกไม่บอกฉันแต่แรกฟ๊ะ !
“ อย่าให้ฉันหมดความอดทนนะเฟ้ย “ ฉันพูดเบา ๆ กับตัวเอง ถ้ามันได้ยินละเป็นเรื่อง
“ นี่เธอ ! พูดอะไรน่ะ ฉันสั่งทำไมไม่รีบไปทำล่ะยืนบื้ออยู่ได้ “ อย่าห้ได้ทีฉันนะเว้ย
“ ค่ะ !!! “
“ มาแล้วค่า น้ำสะ ... “ พูดไม่ทันจบไอ้ใครไหนก็ไม่รู้ มันรีบมากนักรึยังไง เดินไม่ดูตาม้าตาเรือชนฉัน
แกวลอย แกว แกววว ว ว ว ลอยยย ย *0*
‘ เพล้ง !!! ’ มันตกลงพื้น
“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!! “ ฉันในภาวะตกใจ ‘ นิดหนึ่ง ‘ ได้เหล่ไปมองว่าหมาที่ไหนมันกรี๊ด ซะ แก้วหูของฉันสั่นสะเทือนขนาดนี้
“ บ๊ะ !!! ก๊ากกกกกกกก “ ยัย ยัย ยัย ยัยวอกโดนน้ำส้มสด ไร้น้ำตาล ราดหัว คงหายหิวไปเลยอะเด้ ก๊ากกกกกกกกกกก งั้นแสดงว่า ก่อนแก้วตกพื้น ขอเหลวในแก้วตกลงหัวยัยนี้ซะก่อนอะดิ
“ นี่แก แก แกหัวเราะอะไรฉัน “ วุ้ย ! ชุดเจ๊แกชั่งสวย มีสีสันเหลือเกิน 555 5 + สวย ๆๆๆ ชอบ ๆ 5555 5 5 โว๊ะ !
“ เปล่าค่ะ ๆ แต่คงอิ่มแล้วใช่มั้ยล่ะคะนั่น “ สะใจ สะใจโก๋มากกกกกกก
“ กรี๊ดดด ๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆ “ และชีแกก็เดินปึงปังออกไปจากร้าน โดยไม่มีการจ่ายค่าขนมและน้ำ ! ฉันต้องไปทวง !!
“ ไอ้ ไอ้ แกวแกจะไปไหน “ ไอ้เค้กถาม
“ ไปหาไอ้คนชักดาบหนี “ แล้วฉันก็ติดสปรีดที่เท้าวิ่งตามยัยนั่นไป อย่างรวดเร็ว
“ นี่เธอ หยุดก่อน ! “ ฉันทำท่าราวกับวีระบุรุษ เรียกเหล่าร้าอย่างไง อย่างงั้น -*-
“ อะไรของแก !!! “
“ จุ๊ ๆ ๆ อย่ามาโมโห กลบเกลื่อน เงิน ๆ ค่าขนมที่ร้าน จ่ายมาซะดี ๆ “ ฉันพูดพร้อมเดินไปประชิดกับยัยนั่น ถึงเนื้อถึงตัวเลยทีเดียวเชียว
“ ไม่ให้ “ เห๊อะ แกเดินหนี และคิดว่าฉันจะปล่อยไปง่าย ๆ งั้นหรอออ
“ งั้นดี๊ คงต้องให้ฉันออกกำลังกายเพิ่มเพื่อเงินไม่กี่บาทสินะ “ ทำเท่ ทำเท่ไว้ก๊อนนนนน
“ แก !! ฉันไม่ให้ !! “
มันพูดเท่านั้นแหละ ฉันรีบวิ่งเข้าไป อย่างกับพวกวิ่งราว [ อาชีพเก่ารึเปล่าเธ๊อออออ : คนเขียน ] วิ่งไปฉกกระเป๋ายัยนั่นไว้ โชคดีที่เป็นมุมตึก ไม่อย่างนั้น ฉันอาจถูกมองว่าเป็นโจร = = ตรงนี้ดีแกการจัดการคนอย่างยัยนี่ซะจริง ๆ คนไม่พลุกพล่านดี *0*
“ เห๊อะ งั้นฉันจะหยิบเงินค่าขนมที่ร้าน กับค่าเหนื่อยของฉันเท่านั้นนะ ส่วนทิพย์เธอไม่ต้องแถม ไม่เป็นไรนะจ๊ะ “ และฉันก็วิ่งกลับร้านไปเคลียร์ร้านที่เปรอะเปื้อนด้วยฝีมือของฉันกับไอบ้านั่น =___________= b
“ กรี๊ดดดดดดด “ แหม่ะ กรี๊ดไล่หลังซะ ยัยนี่เสียงกรี๊ดดีจริง ๆ เอะอะกรี๊ด ๆ หูจะแตกวุ้ย
ความคิดเห็น