[Fic]Sorry' ขอโทษนะผมไม่ใช่ของของคุณ!

ลำดับตอนที่ #4 : 3.Furious

3.

 

 

บรรยากาศที่แออัดในตอนเช้าๆทำให้ครขี่มอเตอร์ไซค์แบบผมรู้สึกไม่อยากออกไปไหนเลยทีเดียว ถ้าไม่เป็นเพราะวันนี้ผมตื่นสายบางทีตอนนี้ผมอาจจะถึงโรงเรียนแล้วก็ได้ รถก็ติด อากศก็ร้อน ไหนจะควันพิษอีก 

 

มีคนเคยบอกผมว่าถ้าคุณติดไฟแดงครั้งนึง เลยไปอีกคุณก็จะติดไฟแดงอีก ท่าจะจริง ขณะที่ผมกำลังรอภาวนาให้ไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียวสักที ก็มีรถออดี้สีเจ็บแซงไปข้างหน้าก่อน ดีนะที่ไม่ชนกับคันข้างหน้าที่มาจากอีกเลนนึง ไม่งั้นผมจะหัวเราะให้ฟันหักเลย

 

พวกชอบอวดรวยเป็นอะไรที่ผมเกลียดมาก ขออย่าให้เจออีกนะ มอเตอร์ไซค์คันนี้ผมก็ได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรงของผมเอง ไปต้องขอป๊ากับม๊าให้ลำบากใจ ฟีโน่สีดำจึงเป็นสิ่งเดียวที่ผมหวงมาก ใครอย่าได้มาแตะต้องเชียว

 

ในที่สุดผมก็ฝ่าฟันจนมาถึงโรงเรียนสักที ผมรีบวิ่งไปเอางานให้ไอ้นัทหลังจากจอดรถเสร็จแล้ว โชคดีที่อาจารย์ยังอยู่ ไม่งั้นผมโดนไอ้นัทบ่นหูชาแน่ ผมกล่าวขอบคุณอาจารย์เล็กน้อย ก่อนจะเดินไปยังโรงอาหารที่นัดกับไอ้นัทไว้

 

โต๊ะสองแถวสี่ติดหน้าต่าง โต๊ะประจำของผมเลย นั่งรอไอ้นัทเพลินๆ ผมก็ฟังเพลงไปด้วย ผมเป็นคนเงียบๆ จึงไม่ได้สนใจบรรยากาศรอบตัวอันวุ่นวายในตอนเช้าสักเท่าไหร่ 

 

แต่เสียงตะโกนโหวกเหวกที่ดังลอดผ่านหูฟังมา ทำให้ผมต้องหันไปมองยังต้นเสียง 'กลุ่มอันธพาลของห้องหนึ่ง' นับเป็นความเลวร้ายตั้งแต่ที่ผมได้มาเรียนโรงเรียนนี้เลยทีเดียว ห้องหนึ่ง ห้องสำหรับเด็กเก่ง นิสัยดี กลับกลายเป็นห้องที่รวมเด็กเกเร นิสัยไม่ดี ไว้เกือบครึ่งห้อง 

 

ในกลุ่มก็ประกอบไปด้วย 'ออกัส' ตี๋ขาว บ้านรวย แม่หวง ซึ่งผมก็ไมเข้าใจว่าทำไมคนเค้าถึงพูดกันว่าอย่างนั้น โตเป็นควายแล้ว ก็น่าจะดูแลตัวเองได้สิ ? 'บอล' หล่อ ผิวเข้ม ลูกชายเจ้าของร้านทอง ไอ้นี่เท่าที่ผมได้ยินมา ชอบมีเรื่องกับเค้าไปทั่ว คนสุดท้ายและเลวร้ายที่สุด 'เบรฟ' หล่อ รวย บ้านนำเข้าเฟอร์นิเจอร์ ฟันผู้หญิงไม่เลือก 

 

เดินมาด้วยกัน 3 คน แต่เหมือนกลับว่าทุกคนจะให้ความสนใจไปที่ 'เบรฟ' เป็นพิเศษ ผมก็เป็นคนนึงแหละ ขนาดผมเป็นผู้ชายผมยังยอมรับเลยว่าแมร่งหล่อเหี้ยๆอ่ะ ถึงหน้ามันจะตี๋แต่คิ้วที่เข้มเกินตัว ก็ทำให้มันเป็นคนที่เพอร์เฟคสุดๆไปเลย ถ้าไม่นับนิสัยเลวๆของมันอ่ะนะ 

 

ผมจ้องมองไปยังกลุ่มนั้น ดูเหมือนเจ้าตัวก็จะรู้ตัว จึงหันมาสบตากับผมโดยบังเอิญ ผมสบตากับมันนิ่งๆ ก่อนจะก้มลงไปเล่นมือถือเหมือนเดิม เมื่อไหร่ไอ้นัทจะมาวะ นี่ผมนั่งรอมันมาเกือบชั่วโมงแล้วนะ ผมไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า

 

โรงเรียนผมเป็นชายล้วนครับ แต่มันก็ไม่ล้วนเท่าไหร่ ก็มีพวกเกย์ กระเทยอะไรทำนองนี้อยู่พอสมควร ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไร สนุกซะอีก เป็นสีสันของชีวิตไปอีกแบบ จากโรงอาหารไปห้องน้ำก็ไม่ไกลมากหรอกครับ แต่คนที่มามุงดูไอ้กลุ่มนั้นกลับทำให้ระยะทางของผมยาวไกลขึ้นไปอีก ก็แค่พวกที่ชอบทำตัวเด่น มันจะมีอะไรมากมาย

 

หลังจากเสร็จภารกิจแล้ว ผมเอื้อมมือไปเปิดก๊อกน้ำ ก่อนจะสะบัดมือเล็กน้อย เตรียมที่จะเดินออกมา แต่ก็ชนกับแผงอกของใครสักคนเข้าเต็มแรง ทำเอาผมเซไปเลย ไอ้เบรฟครับ แมร่งมองหน้าผมนิ่งๆ มันมองมาผมก็มองกลับสิ

 

"มองหน้าหาเหี้ยหรอมึง?" ด้วยความหมั่นไส้ผมเลยเผลอด่ามันไป

 

"แล้วมึงเป็นเหี้ยป่ะล่ะ?" แมร่งก็ตอบกลับมา ริมฝีปากเหยียดอย่างกวนอวัยวะเบื้องล่างมาก

 

 

ผมที่ขี้เกียวจะไปมีเรื่องกับใครเค้าก็เลยไม่ได้สนใจมันอีก เดินหนีออกจากห้องน้ำไป ชาตินี้อย่าได้เจอหน้ากันอีกเลย คนเหี้ยไรวะ ตาแมร่งโครตดูถูกคนเลย อย่าคิดว่ารวยแล้วตัวเองจะดีไปหมดนะเว้ย อารมณ์เสียว่ะ 

 

"เฮ้ย เป็นไรเนี่ยมึง" ไอ้นัทเดินเข้ามาตบไหล่ผมเบาๆ 

 

ผมหันไปมองมันก่อนจะส่ายหน้า แค่เรื่องไร้สาระผมไม่ควรจะเอามาคิดให้รกสมอง เพราะมันไม่คู่ควร

 

Talk.

หน่วงๆนะว่ามั้ย? T^T คิดอะไรไม่ออกอ่ะ ขอไรท์เตอร์ไปหาแรงบันดาลใจเพิ่มก่อนนะคะ -..- ครั้งหน้าพระนางเราจะปะฉะดะกันแล้ววว 5555 ต้องติดตามๆ

ป.ลิง ขอกำลังใจเป็นยอดวิวหรือเม้นก็ยังดีนะ สักนิดนะ สักนิด (.__.v)
28/1/13