คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1 : อะไรกันเนี่ย!
CHAPTER 1 : อะไรกันเนี่ย!
“เฮ้ย หยุดนะ” ตำรวจนอกเครื่องแบบ 2 คนกำลังจับผู้ร้ายที่วิ่งด้วยเกียร์สุนัขอย่างไม่คิดชีวิต
“เฮ้ย บอกให้หยุด....ไม่หยุดใช่มั้ย”
“ได้!” เสียงของตำรวจร่างสูงเอ่ยขึ้นเพราะอารมณ์เสียที่โจรฟังภาษาเดียวกันไม่ออก (เป็นใคร ใครก็วิ่งทั้งนั้นแหละ ^^)
“โอ๊ย!” สิ้นเสียงนี้ โจรก็นอนสลบลงกับพื้นเพราะแรงเตะของตำรวจร่างสูง
“เฮ้ย ไอ้ยูล แรงควายเหมือนเดิมเลยนะ” เสียงของตำรวจร่างเล็กที่เป็นคู่หูของร่างสูงวิ่งมาดูโจรที่สลบอยู่ พร้อมเรียกตำรวจมาจับโจรไปทำเรื่องต่อที่โรงพัก
“เงียบไปเลย ไอ่หมาแท เค้าเรียกว่าแรงเยอะไม่ใช่แรงควาย”
“เออ นั่นแหละ วันนี้เสร็จงานแล้วไปหาอะไรดื่มกันป่ะ”
“อืม ก็ดีเหมือนกัน แต่แกเลี้ยงนะ ไอ่หมาแท” สิ้นประโยคนี้ทำเอาแทยอนเซ็งสุดชีวิต ก็เวลาชวนไปดื่มทีไร ต้องจ่ายเงินให้ไอ่ยูลลิงตลอดน่ะสิ เมื่อเห็นแบบนั้น ยูริจึงยิ้มอย่างซะใจและรีบวิ่งขึ้นรถสปอร์ตของแทยอนอย่างไม่รอคำตอบ
(แทยอน : รถก็รถเค้า เงินก็เงินเค้า แล้วตัวเองไม่คิดจะออกบ้างเหรอ ไอ่ยูลลิง >_<)
(ยูริ : ไม่ต้องมาทำเสียงแบบนี้เลยนะ จะไม่หรือไม่ไป O_O)
.
.
.
.
ณ บาร์แห่งหนึ่งใจกลางกรุงโซล
“ไอ่แท แกสั่งให้ฉันด้วยนะ เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน” ยูริบอกคู่หูสุดซี้แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ
.
.
ผ่านไป 5 นาที
.
.
ยูริออกจากห้องน้ำและกำลังเดินไปหาแทยอน แต่ก็ต้องหยุดเพราะได้ยินเสียงทะเลาะกันดังมาจากมุมหนึ่งของร้านที่อยู่ใกล้ห้องน้ำ
“ใจเย็นๆก่อนค่ะคุณลูกค้า ทางเราต้องขออภัยด้วยที่พนักงานของเราทำน้ำหกใส่”
“ไม่ต้องมาขอโทษเลยนะ รู้มั้ยว่าสูทตัวนี้ผมซื้อมาเท่าไหร่ มันแพงกว่าเงินเดือนของคุณซะอีก อย่างคุณน่ะไม่มีปัญญาชดใช้ผมหรอก” ลูกค้าโวยวายใส่หญิงร่างบางที่เข้ามาขอโทษ
“หนิคุณ ก็ฉันขอโทษไปแล้ว ยังจะเอาอะไรอีก” หญิงร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงแข็งจนน่ากลัว
“อ่าว พูดแบบนี้ก็สวยสิคุณ รู้มั้ยว่าผมลูกใคร” ลูกค้าไม่ยอมลดละตะคอกใส่หญิงร่างบาง
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าคุณน่ะลูกใคร แต่ฉันขอโทษไปแล้ว ถ้าคุณไม่รับคำขอโทษก็ตามใจ” หญิงร่างบางพูดจบและกำลังจะเดินออกไป แต่ก็โดนลูกค้าฉุดไว้
“ทำผิดแล้วยังจะหนีไปง่ายๆแบบนี้ไม่ดีมั้ง คนสวย” ลูกค้าพูดพร้อมส่งสายตาลวนลามให้หญิงคู่กรณี พร้อมดึงหญิงร่างบางเข้ามากอด ท่ามกลางคนในร้านที่มุงดูอยู่
เมื่อยูริเห็น ต่อมตำรวจผู้พิทักษ์ก็ทำงาน ร่างสูงจึงเดินเข้าไปช่วยหญิงร่างบาง
“หนิคุณ รังแกผู้หญิงเพราะเรื่องสูทเปียกน้ำเนี่ยนะ หน้าตาก็ออกจะดี ทำไมสมองถึงได้มีแต่ขี้เลื้อย ตอนเรียนประถมครูไม่สอนรึไงห้ะ ว่าห้ามรังแกคนไม่มีทางสู้” ยูริพูดพร้อมทำหน้าตากวนบาทาสุดขีดให้ชายที่กอดหญิงร่างบางไว้
“นี่มึงเป็นใคร แล้วเสือกอะไรด้วย เก่งนักเหรอ มึงรู้มั้ยว่ากูน่ะลูกคระ...” ยังพูดไม่ทันจบ ชายคนนั้นก็ถูกหมัดวานรของยูริต่อยเข้าอย่างจังจนสลบคาพื้น
“คุณ....เป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย” ยูริถามหญิงร่างบางที่ถูกปล่อยเป็นอิสระ
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยฉันไว้ ไม่อย่างนั้นค…” หญิงร่างบางพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ต้องล้มลงไปนอนที่พื้น โดยมียูริที่ถูกใครชนเข้าก็ไม่รู้ทับอยู่บนตัวร่างบาง
“อ๊ายยยยย...ไอ่โรคจิต ไอ่ฉวยโอกาส ที่แท้แกก็เป็นพวกเดียวกับไอ่หมอนั่นใช่มั้ย...ไอ่ลิงบ้ากาม” หญิงร่างบางส่งเสียงร้องพร้อมผลักยูริที่ทับตัวเธออยู่ออก ก็มือของยูริดันไปอยู่ตรงหน้าอกของร่างบางพอดิบพอดีน่ะสิ เลยโดนเข้าใจผิด
(ยูริ : อะไรเนี่ย! ตอนแรกก็ทะเลาะกันเลย)
(ไรเตอร์ : ใจเย็นก่อนสิลิง เดี๋ยวไรเตอร์ช่วยเอง ^^)
“ดะ เดี๋ยวสิ...ฉันไม่ใช่พวกบ้ากามนะ คุณกำลังเข้าใจฉันผิด” ยูริรีบแก้ตัวเพราะกลัวร่างบางเข้าใจผิดไปมากกว่านี้
“หยุดพูดเลยนะ ไอ่โรคจิต” ร่างบางลุกขึ้นเตรียมตัวมีเรื่องสุดชีวิต (ไรเตอร์ : ใจเย็นไว้ลูก)
“เจส เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย เห็นคนหน้าร้านบอกว่าเธอมีเรื่องกับลูกค้า เธอเจ็บตรงไหนรึเปล่า” ทิฟฟานี่รีบวิ่งมาดูเจสสิก้าที่มีศักดิ์เป็นพี่แต่ไม่ใช่พี่แท้ๆของเธอ ด้วยความเป็นห่วง
“ฉันไม่เป็นไร ฟานี่เรารีบกลับบ้านกันเถอะ” เจสสิก้าพูดจบก็เดินไปหายูริ
“เพี๊ยะ!” สิ้นเสียงนี้เจสสิก้าและทิฟฟานี่ก็รีบขึ้นรถกลับบ้านไป
ยูริที่กำลังยืนอึ้งกับการกระทำของเจสสิก้าเมื่อกี้ ก็เดินไปหาแทยอนที่โต๊ะด้วยความรวดเร็ว
“ทำไมมาช้าอะ ไอ่ลิง…มีเรื่องอะไรเหรอ” แทยอนถามคู้หูตัวเองที่บอกจะไปเข้าห้องน้ำแป๊ปเดียว แต่ดันไปตั้ง 20 นาที
“ก็มีเรื่องนิดหน่อย ไม่มีอะไรมากหรอก” ยูริบอกแทยอนด้วยเสียงที่เซ็งสุดๆ ก็จะให้มีความสุขได้ยังไงก็เล่นโดนเข้าใจผิดว่าเป็นพวกบ้ากาม แถมโดนตบฟรีอีก
“แต่แกดูอารมณ์เสีย บอกความจริงมาเลยนะ แกไปมีเรื่องกับใครมาใช่มั้ย?” แทยอนที่ดูสีหน้ายูริที่บูดบึ้งก็ถามด้วยความเป็นห่วง (อยากรู้นั่นแหละ 555)
“ก็แค่ช่วยคนไว้แต่ดันถูกเข้าใจผิดว่าเป็นพวกบ้ากาม โอ๊ย! ยิ่งพูดยิ่งอารมณ์เสียว่ะ” ยูริที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนลิงขาดกล้วยเริ่มโวยวายหนักขึ้น
“พวกบ้ากาม” แทยอนทำหน้าเครียดใส่ยูริ
“ฮ่าฮ่าฮ่า...หน้าแกเหมือนพวกบ้ากามขนาดนั้นเลยเหรอ ไหนดูสิ” แทยอนที่ตอนแรกเหมือนจะเครียดก็ระเบิดหัวเราะออกมา พร้อมส่ายหน้ายูริไปมา
“ตลกอะไรวะไอ่หมาแท ฉันไม่ดงไม่ดื่มมันแล้ว...ฉันไปรอที่รถนะ จ่ายเงินแล้วรีบๆตามมาล่ะ” ยูริที่อารมณ์เสียเหมือนลิงขาดกล้วย x2 เดินไปรอคู่หูที่รถ ทำเอาแทยอนนั่งอึ้งปากค้าง
“เฮ้ย รอด้วยสิไอ่ลิง” แทยอนรีบจ่ายเงินแล้ววิ่งตามยูริไปที่รถ
ทั้งสองขับรถ (อันที่จริงแทแทขับคนเดียว) กลับหอของตน
.
.
.
.
บนถนน ระหว่างทางกลับบ้าน หลังจากที่ทิฟฟานี่และเจสสิก้าออกมาจากบาร์ได้สักพัก บทสนทนาแรกก็เริ่มขึ้นภายใต้เสียงหายใจของทั้งคู่
“หนิเจสยังไม่หายอารมณ์เสียอีกเหรอ ลืมๆมันไปเถอะนะ เดี๋ยวถึงบ้านแล้วฟานี่จะทำอะไรอร่อยๆให้เจสทานนะคะ” ทิฟฟานี่ที่กล้าๆกลัวกับคำพูดของตนที่พูดออกไป เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะกลัวคนนั่งข้างๆจะเอฟเฟคใส่น่ะสิ แต่สิ้นเสียงของทิฟฟานี่ ผ่านไป 10 วินาที ปาฏิหารย์ในรอบสามพันปีก็เกิดขึ้น เจสสิก้าที่นั่งเงียบมาตลอดยอมปริปากพูดออกมา ทั้งๆที่ทุกทีถ้าเป็นคนอื่นก็โดนสิก้าเอฟเฟคใส่จนรีบมุดหน้าหนีแล้ว
“จะให้ลืมได้ยังไงฟานี่ ก็ไอ่บ้ากามนั่นน่ะมันมาจับหน้าอกฉันนะ คิดแล้วแค้น อย่าให้เจออีกนะไอ่ลิงบ้ากาม” เจสสิก้าที่ยอมปริปากก็พูดขึ้นด้วยอารมณ์เสียสุดๆ
“ฟานี่ ฉันไม่เป็นไรแล้ว ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ...อย่าซึมแบบนั้นสิ ฉันขอโทษ” เจสสิก้าพูดด้วยน้ำเสียงที่รับผิดแล้วก็เอื้อมมือไปจับมือของทิฟฟานี่เพื่อให้ทิฟฟานี่รู้สึกดีขึ้น แล้วมันก็ได้ผล
“เจสหิวจังเลยอ่า...กลับบ้านไปฟานี่ทำอาหารอร่อยๆให้เจสทานหน่อยน้า~” เจสสิก้าพูดอ้อน
“เจสอารมณ์ดีแล้ว เดี๋ยวฟานี่จะทำสปาเก็ตตี้ไวท์ซ็อสของโปรดเจสให้กินนะ” จบบทสนทนาแล้ว ทิฟฟานี่ก็รีบขับรถกลับบ้านทันที
“เอี๊ยด!”
“โอ๊ย!”
“ฟานี่!”
พอขับรถไปได้ไม่นาน ก็ดันมีรถอีกคันขับมาไม่ดูตาม้าตาเรือ ชนใส่ทิฟฟานี่ ทำให้ต้องเบรกรถกะทันหัน หัวของทิฟฟานี่จึงโขกใส่พวงมาลัยรถ และร้องอุทานออกมา ตามมาด้วยเสียงเรียกของเจสสิก้าที่ตกใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น เจสสิก้าที่อารมณ์เสียระเบิดออกมารอบที่สอง ก็ลงจากรถและเดินไปหาคู่กรณีทันที
“เฮ้ยไอ่แทเป็นอะไรรึเปล่า” ยูริถามแทยอนที่หัวโนคาพวงมาลัยรถ
“ฉันไม่เป็นไร แล้วแกล่ะไอ่ลิง” แทยอนถามยูริที่นั่งข้างคนขับอย่างไม่มีทีท่าว่าจะบาดเจ็บตรงไหน (ก็ถามเป็นมารยาทไง)
“ยังจะมากวนอีก ฉันไม่เป็นไรหรอก” ยูริตอบด้วยน้ำเสียงเอือมเพื่อนตัวเองที่บาดเจ็บแล้วยังจะมากวนเขาอีก
“ก๊อกๆ”
“ก๊อกๆ”
“หนิคุณ ลงมาคุยกันให้รู้เรื่องนะ คิดจะชนแล้วหนีรึไงห้ะ ฉันบอกให้คุณลงมาคุยกันให้รู้เรื่องไง”
“หนิ ฉันบอกให้ลงมา ได้ยินมั้ย!!!!” เจสสิก้าที่ควบคุมอารมณืไม่อยู่แล้วก็ระเบิดออกมาทำเอาทิฟฟานี่ที่อยู่ในรถถึงกับตกใจท่าทางของเจสสิก้า
“หนิคุณโวยวายอยู่นั่นแหละ ใจเย็นๆก่อนสิ ค่อยๆพูดก็ได้”
..TO BE CONTINUED..
ไรเตอร์ : หวัดดีจ้ารีดเดอร์ นี่เป็นเรื่องแรกของเรา อย่าลืมติชมและติดตามกันเยอะๆนะ ถ้าผิดพลาดตรงไหน ขอกราบขอโทษงามๆซัก 3 ที (โคตรลูกทุ่งเลย).....มาทายกันดีกว่าว่าเจสสิก้าจะเจอกับใคร แล้วใครทำให้แทแทของเราต้องหัวโน อย่าลืมติดตามด้วยนะจ้ะ จะขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆถ้าเม้นกันเยอะๆ ^^ แล้วเจอกันตอนหน้านะจ้ะ รักรีดเดอร์มากมาย ^///^
ความคิดเห็น