สะใภ้เถื่อน( Snsd)

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

                  เคยนั่งนึกฝันถึงเรื่องที่ไม่รู้ว่าวันนึงมันจะเกิดขึ้นจริงๆในชีวิตหรือเปล่า  หลายคนกำลังเป็นอยู่ อาจะเป็นในช่วงที่สมองว่างเปล่ามากๆ หรือในช่วงที่หัวใจบอบช้ำก็ได้มีมาหลายช่วงเวลา  และอย่างตอนนี้

ดวงตาเหม่อลอยนั่งนิ่งเงียบอยู่บนเก้าอี้ไม้เก่าๆ ลานหลังบ้าน

“เราทำตัวน่าเบื่อจัง”

“เออก็นั่งบื้อแบบนี้ ใครๆเขาก็เบื่อ!” เสียงยูริดังขึ้นก่อนจะเผยร่างสูงเซ็กซี่เย้าใจออกมานั่งข้างๆ ทิฟฟานี่

“บ่นมากซ้ำเติมกันอยู่ได้เนาะ....เพื่อนกันอ่ะเข้าใจกันบ้างดิ” ทิฟฟานี่เหวี่ยงใส่ตาขวาง

“แกผิดนะ แกผิดเอง ฉันบอกแกเตือนแกแต่แกก็ยังทำแบบนั้น “ยูริเถียงกลับ กลัวที่ไหนเป็นเพื่อนกันมาก็หลายปี มีแต่เรื่องเดิมๆ ให้ต้องคอยด่าคอยบ่น ไม่รู้จักจำ

ทิฟฟานี่ไม่สนใจ นั่งไถมือถือต่อเบื่อรำคาญยูริเหมือนกันบ่นอยู่ได้ รู้แล้วว่าผิดทีไปทำร้ายความรู้สึกของน้องขนาดนั้น ใช่ว่าทิฟฟานี่ไม่รู้สึกเสียใจนะแต่ทำไงละ  ลองมาเป็นเธอในตอนนี้ดูสิ  อยากรู้เหมือนกันว่ามันทำใจได้ไหม คนเคยอยู่กันมาเป็นปีกว่าอยู่จะให้มาแยกกันใครหน้าไหนจะทำใจได้ใครทำได้ก็ทำแต่ทิฟฟานี่คนนี้ทำไม่ได้!!

“เล่นอยู่ได้ทวิตนี่  บ้าบอด่าฉันไม่ได้ก็ไประบายแบบนั้นเหรอ อิบ้า” ยูริเหลือบมองเพื่อนสาวกำลังทำ เหนื่อยหน่ายกับเพื่อนคนนี้จริงๆ

“ฉันขอให้แกมีผัวในทวิต!!!!”

ดูจะงงๆ คนแต่งลืม55 เลยต้องคิดเนื้อเรื่องใหม่