โกดังเก็บเบ็ด

ลำดับตอนที่ #4 : Zone C-4 : สี่หญิงงามผู้พลิกแผ่นดิน "มัจฉาจมวารี"

"มัจฉาจมวารี ความงามที่ทำให้แม้แต่ฝูงปลายังต้องจมลงสู่ใต้น้ำ" (so beautiful as to make swimming fish sink)

3. ไซซี ยอดหญิงงามผู้สยบจอมยุทธ์ มีชัยเหนือซุนวู (Xi Shi)

     ในที่สุดก็มาถึงหญิงงามท่านที่สาม

     ไซซีเป็นหญิงงามที่ข้าน้อยชื่นชอบเป็นอันดับหนึ่งเลยขอรับ และคาดว่าหลายๆท่านคงจะรู้จักกันดี

     เรื่องราวของไซซีนั้น มีอยู่ในสมัยเลียดก๊ก อีกหนึ่งสมัยที่แผ่นดินจีนกำลังทำสงครามอยู่เช่นเดิม ในสมัยนั้น แคว้นอู๋ดูจะมีภาษีเรื่องการทหารดีกว่าชาวบ้านชาวช่องเขา จึงสามารถยึดแคว้นเย่ว์ได้สำเร็จ นอกจากนั้น ยังจับตัว "โกวเจี้ยน" อ๋องของแคว้นเย่ว์ไปเป็นตัวประกันอีกต่างหาก

     โกวเจี้ยนนั้นแค้น "อู๋อ๋อง" มากมาย ในใจเฝ้ารอคอยวันที่จะแก้แค้นให้จงได้ โกวเจี้ยนเสแสร้งว่าจงรักภักดีมากมาย ถึงขนาดตอนที่อู๋อ๋องนั้นป่วย โกวเจี้ยนยอมลงทุน ชิมอุจาระ (ความกล้านี่ extream มากโกว...) ของอู๋อ๋อง แล้วบอกว่า "อุจาระนี้เย็น ต้องให้อู๋อ๋องดื่มเหล้าและอบอุ่นร่างกาย เดี๋ยวก็หายดี"

    เมื่ออู๋อ๋องของเราได้ทำตามก็พบว่าหายจริงๆ และเห็นว่าโกวเจี้ยนนั้นจงรักภักดีแบบสุดติ่ง จึงยอมปล่อยให้กลับแคว้น หลังจากจับมาถึงสามปีเต็ม!

     เมื่อกลับแคว้นเย่ว์ โกวเจี้ยนจะเลียดีสัตว์ที่ขมยิ่งกว่าบอระเพ็ดมันทุกเช้า เพื่อไม่ให้ตนลืมความขมขื่นและความแค้นที่มีต่ออู๋อ๋อง (บ่มเพาะความแค้นสินะ) และได้ปรึกษากับ "ฟ่านหลี" อัครเสนาบดีคู่ใจ ซึ่งอำมาตย์ผู้นี้ก็ไม่ได้ทำให้โกวเจี้ยนผิดหวัง ได้เสนอแผนการสามอย่าง นั่นคือ

     1. ฝึกฝนกองกำลังทหารให้แข็งแกร่ง

     2. ดูแลให้ระบบกสิกรรมไหลเวียนดี ให้มีเสบียงที่เพียงพอ

     3. ส่งสาวงามไปเป็นเครื่องบรรณการ พร้อมให้ส่งข่าวภายในมาให้

     ซึ่งข้อที่สามคือข้อที่เด็ดสุด ว่าแล้วก็ไม่รอช้า โกวเจี้ยนได้ทำตามนั้นทันที ออกตระเวนตามหาสาวงามในแคว้นของตน

     ไกลออกไปในชนบท มีข่าวเล่าลือถึงสาวงามนางหนึ่ง โกวเจี้ยนได้ยินก็ไม่รอช้า ออกเดินทางไปหาสาวงามคนที่ว่าทันที

     ซึ่งก็น่าจะเดาได้นะขอรับ ว่าสาวงามท่านนั้นคือใคร

     โกวเจี้ยนมาเจอ "ไซซี" และ "เจิ้งตัน" ที่กำลังซักผ้าที่ริมธาร ทันใดนั้นโกวเจี้ยนก็เหมือนมีแสงสวรรค์ส่องมาอยู่รำไร รีบพาสาวงามทั้งสองนางไปปฏิบัติภารกิจนารีพิฆาตทันที

     สาวงามทั้งสองเป็นเพื่อนกัน โดยที่เจิ้งตันมีความงามด้อยกว่าไซซีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ฟ่านหลีได้นำสาวงามทั้งสองนางมาล้างสมอง เอ้ย! เรียนรู้เพื่อให้มีอุดมการณ์เพื่อชาติบ้านเมืองถึงสามปี 

     ระหว่างนั้นฟ่านหลีและไซซีต่างมีใจให้กัน จึงได้ให้สัญญามั่น ว่ารักเรานั้นนิรันดร (หวานกันจั๊งงง)

     เมื่อไซซีและเจิ้งตันถูกส่งตัวไปให้อู๋อ๋อง แน่นอนอีกละว่าสาวงามเช่นนั้นใครจะไม่หมายปอง ดังนั้น อู๋อ๋องจึงพาไซซีขึ้นเกี้ยวไปด้วยกัน เพื่ออวดชาวประชาว่า "ข้าคือผู้ที่ครอบครองสาวงามแห่งปฐพีนี้เว้ย!"

     อู๋อ๋องหลงใหลในความงามของไซซีจนโงหัวไม่ขึ้น ราวกำลังอยู่ในมนตร์สะกดความงามของไซซี ละร้างจากการบริหารราชการแผ่นดิน

     ดีที่ไซซีไม่ได้ติดเชื้ออัลไซเมอร์มาจากอู๋อ๋อง นางได้ใช้ความงดงามของนางหลอกล่อให้อู๋อ๋องและ "อู๋จื่ออี๋" ขุนพลที่อู๋อ๋องไว้ใจมากที่สุดแตกคอกัน จนในที่สุดท่านขุนพลก็ถูกกดดันและบีบบังคับ ทนไม่ไหวเลยฆ่าตัวตามแม่ม (อุ๊ย คำหยาบ ข้าน้อยขออภัย)

     ยิ่งกระนั้น ความมั่นคงทางการเมืองของรัฐอู๋ยิ่งสั่นคลอน เกิดความวุ่นวายไปทั่ว แน่นอน โอกาสงามเยี่ยงนี้ผู้ใดจะพลาด รอมานานถึงสิบสามปีเต็ม โกวเจี้ยนนั้นนำทัพของเย่ว์เข้าโจมตีทันที และแน่นอนว่ากับเมืองที่ผู้ปกครองนั้นไม่ได้ดูแล ย่อมพ่ายแพ้และล่มสลายในที่สุด

    อู๋อ๋องที่ตาสว่างแล้วเมื่อเห็นบ้านเมืองที่แสนยิ่งใหญ่ของตนพังทลายไปต่อหน้าต่อตา (ไม่ตาสว่างก็ไม่ไหวมั้งขอรับ) อับอายสิ้นดี จึงฆ่าตัวตายไป

     และเมื่อสิ้นสุดแคว้นอู๋ ก็ไม่มีใครพบเจอไซซีอีกเลย

     ...บ้างก็ว่าร่างอันโฉมสะคราญของนาง จมลงสู่แม่น้ำแยงซี จากผลพวงของความโกรธแค้นของประชาราษฎร์...

     ...บ้างก็ว่า ไซซีก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กับฟ่านหลี่อันเป็นที่รักอย่างมีความสุข...

     ส่วนด้านเจิ้งตันนั้น เมื่อเห็นว่าอู๋อ๋องสนใจไซซีมากกว่า จึงน้อยใจ ฆ่าตัวตายพร้อมติดสถานะ สาวงามหัวเน่า ไป ทั้งๆที่มาอยู่เพียงสองปี

     เป็นอันว่าจบเรื่องประวัติไป มาต่อที่เรื่องของฉายาเช่นเดิม

     ย้อนกลับไปตอนที่โกวเจี้ยนนั้นตามหาสาวงามเพื่อส่งไปเป็นสายสืบ ผู้คนโจษจันความงามของไซซีที่ว่า

     แม้หมู่มัจฉาในชลธี เมื่อเห็นไซซี ก็ตกอยู่ในมนตร์สะกดแห่งความงางามสะพรั่งนั้น ถึงกับหยุดแหวกว่าย จมลงสู่ห้วงนทีนั่นเอง

     เสริมอีกสักเล็กน้อย ด้วยคำว่า มีชัยเหนือซุนวูนั้น ก็เกิดเหตุมากจากการที่ ในช่วงนั้นซุนวูได้นำผู้หญิงจำนวนหนึ่งมาสาธิตกลยุทธ์และวิธีการต่างๆมากมายหลายต่อหลายครั้ง เพราะคิดว่าผู้หญิงนั้นไร้ประโยชน์ ไม่มีพละกำลังเทียบเท่าบุรุษ (แหงล่ะขอรับ สตรีก็สตรีสิ)

     แต่อย่าว่ากระนั้น ต่อให้เป็นซุนวูเจ้าพิชัยยุทธ์ เขาก็คือผู้ชาย การสาธิตนั้นได้ทำให้เหล่าสตรีนั้นต้องบาดเจ็บไปหลายนาง และอีกหลายนางก็ได้ฆ่าตัวตายไปเพราะคำพูดของซุนวู (โอ้ ท่านซุนวูของข้าน้อย)

     เห็นอย่างนั้น ไซซีคนสวยก็ทนไม่ได้ เข้ามาปะทะกับซุนวูโดยใช้วิถีแห่งสาวงาม (ไม่เกี่ยว) นั่นก็คือการโต้วาทีนั่นเอง

     ไซซีได้ชี้ให้ซุนวูเห็นว่า ถึแม้ผู้ชายจะทำการศึกชนะ แต่ซุนวูและผู้ชายนั้นก็ไม่สามารถทำให้บ้านเมืองดำรงต่อไปได้ เพราะผู้ชายไม่สามารถมีทายาทได้! (หรือท่านจะเถียงขอรับ!?)

    อีกทั้งไซซียังแอบจิกกัดซุนวูว่า "ที่ท่านไปกล่าวหาสตรีอย่างเสียๆหายๆในตำราพิชัยยุทธ์ของท่านเช่นนี้ได้ แสดงว่ามารดาของท่านคงจะมิใช่สตรีเพศสินะ?" (รุนแรงมากขอรับแม่นาง)

    และนางยังยกตัวอย่างว่า "ในขณะที่พวกผู้ชายเช่นท่านลำบากแทบตายเพื่อทำสิ่งใด ผู้หญิงเช่นพวกข้าก็เพียงแค่ใช้คำพูดไม่กี่คำ ยิ้ม หรือทำอะไรนิดหน่อย ผู้ชายต่างหากที่เป็นฝ่ายมายอมทำแทนให้แบบถวายชีวิต"

     ยังไม่พอ พอจัดอัปเปอร์คัตเสยเข้าปลายคางของท่านซุนวูจนเห็นดาวไปตามๆกันสองดอกเต็มๆแล้ว ยังมีหมัดแย็ปเข้าไปอีกหลายชุด

     จนในที่สุดซุนวูเจ้าพิชัยยุทธ์ก็โดนต้อนเข้ามุม (อึ้งล่ะสินะขอรับ) ก็ยอมศิโรราบแต่โดยดี แถมหลังจากนั้น ท่านเจ้าของตำราพิชัยยุทธ์ยังลดความรุนแรงในการสาธิตลง แถมยังอ่อนโยนต่อสตรีมากยิ่งขึ้นด้วย



ขอบคุณรูปไซซี จากเพจ 10_CM(Fanpage)