โกดังเก็บเบ็ด

ลำดับตอนที่ #2 : Zone C-2 : สี่หญิงงามผู้พลิกแผ่นกิน "มวลผกาละอายนาง"

"มวลผกาละอายนาง ความงามที่ทำให้แม้หมู่มวลดอกไม้ยังต้องละอาย"  (a face that would make all flowers feel shameful)

1. หยางกุ้ยเฟย นางงามล่มชาติผู้อาภัพ (Yang Guifei)

     ก่อนหน้านั้นก็ต้องขอพูดถึงเรื่องประวัติสักนิด

     หยางกุ้ยเฟย เป็นพระสนมเอกในรัชสมัยของพระเจ้าถังเสวียนจง ในราชวงศ์ถัง และเป็นสาวงามเพียงคนเดียวที่ไม่ได้แบกรับภารกิจใดๆไว้เลย แท้จริงแล้ว เธอไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ ซึ่งต่างกับไซซีที่ต้องกู้ชาติ หวังเจาจวินที่ต้องปกป้องแผ่นดิน และเตียวเสี้ยนที่ต้องสังหารจอมทรราช แต่ความงามของเธอนั้นกลับส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงโดยไม่ได้ตั้งใจ

     นามเดิมของนางคือ "หยางอวี้หวน" (อวี้หวน แปลว่าตุ้มหูหยก) นางถูกส่งเข้าเป็นสนมเอกของ "จักรพรรดิถังเสวียนจง" (ก่อนหน้านั้นยังมีเรื่องราวอยู่ก่อนนี้ แต่มิใช่เรื่องที่คิดว่าสำคัญนัก จึงจะละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ด้วยความงดงามของนางทำให้จักรพรรดินั้นเอาแต่ลุ่มหลงในตัวของพระนาง ละเลยงานของแผ่นดิน ก่อเกิดเหตุให้ "หยางกั๋วจง"ลูกพี่ลูกน้องของนางได้เข้ายึดอำนาจตำแหน่งถึง 40 ตำแห่งด้วยกัน (เทียบเท่าสมุหนายก)

     แน่นอนล่ะว่าเมื่อมีอำนาจย่อมทำตัวเกะกะระราน เรียกสินบน ใช้ระบบอุปถัมภ์ในการรับคนเข้าราชการหรือเลื่อนตำแหน่ง เกิดความเดือดร้อนไปทั่ว

     และแน่นอนว่าช่วงนี้ต้องมีวีรบุรุษ (หรือเปล่าไม่แน่ใจ) เพราะว่า "อานลู่ซาน" นั้น ได้ถือโอกาสก่อกบฏขึ้นมาเฉย เขาได้รวบรวมทหารมายึดนครฉางอานจนได้ ทางด้านจักรพรรดินั้นก็ลี้ภัยไปยังตอนใต้ของเสฉวน

     ลู่ซานก็ตามไปสิ เพราะนอกจากแผ่นดินราชวงศ์ถังแล้ว เขายังอยากได้สาวงามหยางกุ้ยเฟยอีก (อ้าว ซะงั้น)

     และระหว่างที่ทรงลี้ภัย หยางกั๋วจงก็ได้ถูกจับประหาร แล้วทหารก็มากราบทูลจักรพรรดิว่า "การที่เกิดกบฏเข้ายึดบ้านครองเมือง ทำให้ราชวงศ์ต้องเสื่อมถอยก็เพราะหยางกั๋วจงเป็นต้นเหตุ เมื่อหยางกั๋วจงตายไปแล้ว แต่โดยรากยังคงอยู่นั่นคือ หยางกุ้ยเฟย ฉะนั้นนางก็ไม่สมควรอยู่ให้เป็นที่ครหาด้วย"

     ได้ยินเช่นนั้นจักรพรรดิเสวียนจงที่เศร้าเหลือแสนจึงมีรับสั่งให้นางนำผ้าแพรขาวไปแขวนคอตายเสีย

     เป็นอันจบเรื่องราวของสาวงามคนที่หนึ่งไป

     งั้นเรามาพูดถึงฉายากันเถอะ

     เรื่องของเรื่องก็คือ

     ในวันหนึ่งพระนางได้ไปเดินเล่นที่สวน เจอดอกโบตั๋นและกุหลาบจีนที่กำลังเบ่งบาน จึงนึกถึงชีวิตของตัวเองที่ถูกกักอยู่ในวัง ใช้ชีวิตวัยสาวไปอย่างไร้คามหมาย จึงได้ร้องไห้ออกมาและลูบดอกไม้นั้น

     แล้วแหม ใครจะรู้ล่ะว่านั่นคือต้นนางอาย พอพระนางลูบ มันก็หุบกลีบลง เมื่อนางกำนัลมาเห็น จึงร่ำลือกันไปว่าขนาดดอกไม้ที่ว่างาม ยังต้องยอมหลีกทางให้พระนางหยางกุ้ยเฟยที่งามนักหนานั่นเอง

     ซึ่งว่ากันตามจริงแล้วก็น่าจะสงสารหยางกุ้ยเฟยไม่น้อย เพราะเรื่องราวชีวิตของพระนางก็น่าเศร้า แต่เรื่องที่ถูกเล่าขานนั้นน่าเศร้ามากกว่า ทั้งถูกตราหน้าว่าทำให้บ้างเมืองพังพินาศ ประชาราษฎร์ต้องเดือดร้อง จักรพรรดิเสวีียนจงต้องสูญเสียราชบัลลังก์ ในขณะที่อีกสามสตรีนั้นได้ชื่อว่าเป็นวีรสตรีผู้พลีกายเพื่อแผ่นดิน...



ขอบคุณภาพหยางกุ้ยเฟย จากเพจ 10_CM(Fanpage)