Magician เสกหัวใจ ให้เธอ

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 โปรเทค

บทที่ 1

โปรแทค

10 โมง @ อนุสาวรีย์กลางเมือง

        “มาสเตอร์เป็นตัวแทนของท่านโฟเซียนะ  วันนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก  แค่เดินตรวจตราดูความเรียบร้อยรอบเมือง  เนื่องจากที่พวกเธอเป็นเหมือนนักเรียนที่สอบตกของ Magician ซึ่งมีจำนวนน้อยมาก   และเมืองของเราก็ใหญ่มาก พวกเธอจึงต้องทำหน้าที่หนัก อาจจะเกินเวลาเรียนเล็กน้อย  คงไม่เป็นไรนะ  ฉันจะแบ่งหน้าที่ให้แล้วกัน ....”

 
              หลังจากที่มาสเตอร์แบ่งหน้าที่ให้เสร็จ     ฉันและฟินิกซ์ได้สำรวจบริเวณน้ำตกไนเกลทางตะวันตกของเมืองแอนตาริโอ้ที่ฉันอาศัยอยู่   ซึ่งเป็นรอยต่อไปยังเขตอสูรบริเวณนี้สวยงามและสงบมากไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นชายแดนติดกับเขตอสูรได้ที่นี่มีธารน้ำไหล   น้ำใสมากจนมองเห็นตะไคร่ที่อยู่บนโขดหินใต้น้ำ มีทุ่งดอกไอริสที่เวลาบานจะมีสีสันมากมายหลายเฉดสีที่มองแล้วเหมือนสายรุ้ง

        “เอาไงอ่ะฟินิกซ์ มันกว้างมากเลยนะ วันนี้เราต้องเหนื่อยอีกแน่ ๆ เลย T_T ”

        “ถ้าเธอเลิกบ่นมันจะไม่เหนื่อยเลยนะยัยโมเรียล  =_=; ”

        พึ่บพั่บ ~

        “เธอได้ยินเสียงอะไรมั้ย ?”

        “เสียงอะไรเหรอ ไม่ได้ยินอะไรเลย ”

        ฟินิกซ์ทำหน้า =_=; ใส่ฉัน (อีกแล้ว) แล้วเดินไปที่พุ่มไม้ที่เขาบอกว่าได้ยินเสียง ถ้าเพ่งมองดี ๆ ฉันเห็นมันขยับด้วยอ่ะ

        พึ่บพั่บ ~

        “อาจจะเป็นอสูร เธอระวังด้วยล่ะ”

        ฟินิกซ์หันมาเตือน แล้วเขาก็เดินตรงเข้าไป พุ่มไม้มันขยับมากขึ้น แรงขึ้นจนใบไม้เริ่มร่วง ขนของเจ้าสิ่งแปลกปลอมโผล่ออกมาจากพุ่มไม้ ขนของมันมีสีดำแลดูน่ากลัวชะมัด

        พึ่บพั่บ ~

       ฟินิกซ์คว้าเคียวออกมาหมายจะป้องกันตัว ฉันหลับตาหนีเพราะรู้สึกกลัวและตื่นเต้นจนทนไม่ไหว

        กรอบบ ~

        ใครเหยียบกิ่งไม้  ทันทีที่ฉันลืมตา  เจ้านั่นมันก็กระโจนออกมาแล้วส่งเสียงอย่างน่าหวาดกลัว

        เหมียววว ~ > <

        “...”

        “...”

        เงียบมากกกกก   ไม่มีใครพูดอะไรออกมาตั้งแต่อสูร ?  เอ่อ   แมวตัวนั้นโผล่ออกมา ฉันเหมือนได้ยินเสียงอะไรแว่วเข้ามาในหู  เพล้ง ~  อย่าสนใจเสียงเลย -_-“ ดูเหมือนตอนนี้ทุกคนจะตกอยู่ในสภาวะที่อึ้ง  มึน  งงคงจะใช้คำว่าทุกคนไม่ได้  มีเพียงฟินิกซ์เท่านั้นที่จ้องมองแมวตัวนั้นเหมือนอยากจะผ่าท้องมันแล้วเอาตับ  ไต  ไส้ พุงโยนให้เป็ดกิน    หน้าตาน่ากลัวมาก T^T

        “มะ...แมวน้อยน่ารัก มาทำอะไรตรงนี้”

        ฉันโพล่งขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปเล่นกับแมว   แต่ก่อนที่มือจะได้สัมผัสหัวมัน   ฟินิกซ์ก็ตะโกนขึ้นมา

        “ถอยออกมา !   มันไม่ใช่แมว   มันเป็นอสูร”

        “ไม่ใช่หรอกน่า   อสูรบ้านนายหน้าตาน่ารักขนาดนี้เหรอ   เมี้ยว ๆๆ >O< ”

        ฉันเดินเข้าไปใกล้แมวโดยไม่ฟังคำห้ามของฟินิกซ์   ทันทีที่จะลูบหัวเจ้าแมวน้อยน่ารักกลับกลายร่างเป็นอสูรยักษ์น่าเกลียดน่ากลัว   มันปัดฉันออกไปเต็มแรงจนร่างฉันปะทะกับต้นไม้ใหญ่   ความรู้สึกจุกถาโถมเข้ามารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะสลบไป ภาพสุดท้ายที่เห็นคือฟินิกซ์เหวี่ยงเคียวของเขาตัดกลางลำตัวของอสูรแมวตัวนั้น  

THANK YOU



SOMETHING
สำหรับตอนนี้มาแบบสั้นๆและแป้กๆ
เอิ่มม ช่างมัน -.,- 5555
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะคะ
และจะขอบขอบคุณคุณเลยสำหรับคนที่ช่วยคอมเมนส์และแนะนำ
นิยายเรื่องนี้ TT^TT
ขอติดตามต่อไปนะทุกโค้นนน
สวัสดีค่ะ ./\.