ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : All Alone Gangster พวกผมขี้เหงาครับ Audis part
All Alone Gangster พวกผมขี้เหงาครับ
Episode 2
[Audi’s part]
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมและวันแรกของการใช้ชีวิตในโรงเรียนใหม่ของผม ผมชื่อออดี้ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ข้างสนามบาสอันสุดหรูของGMIS ผมเพิ่งย้ายมาเลยยังไม่รู้จักใคร สำหรับผม
ผมว่าโรงเรียนนี้มันไม่ค่อยเจ๋งเท่าไหร่ดีแค่หรูอย่างเดียวไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่สู้โรงเรียนเก่าที่ผมมาไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นเยอะแยะเลย ฮ่าๆๆ ผมเดินชมวิวในโรงเรียนไปเรื่อยเปื่อยทั้งๆที่นี่ก็ถึงเวลาเข้าเรียนแล้วแต่ผมคิดว่านี่มันยังไม่ถึงเวลาที่จะตั้งใจเรียน เพราะแม่ผมอาจจะหัวใจวายเป็นได้นะ
ผมหยุดพักตรงตู้ขายน้ำอัดลม แล้วล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหาเหรียญหยอดตู้น้ำ แต่จู่ๆก็มีเสียงดังข้างหลังผมว่า “นี่นายทำไมมายืนอยู่ตรงนี้” ผมหันกลับไป แล้วก็ต้องตะลึงกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เธอดูน่ารักมาก ตัวเธอเตี้ยแค่บ่าของผมเองแต่ดูเธอแกร่งเอามากๆยืนเท้าเอวเชิดหน้ามองผม “ไง” ผมว่า
“ ไงอะไรยะ ทำไมนายถึงมายืนอยู่ที่นี่ มันเวลาเรียนของนายไม่ใช่หรอ ฉันล่ะเบื่อจริงๆกับไอ้พวกไม่รู้เวล่ำเวลาเนี่ย” เธอพูดอย่างหัวเสีย
ผมยิ้มงงๆ “แล้วไง”
“แล้วไงงั้นหรอ นี่นาย นายคงเพิ่งมาใหม่ล่ะซิ แต่ขอบอกว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกและฉันมีหน้าที่ต้องดูแลความเรียบร้อยของโรงเรียนเพราะฉันคือประธานนักเรียนของที่นี่”
“อ่าฮะ แล้วไงล่ะ” ผมกวน
“นายนี่มัน....ฉันแค่จะบอกนายว่ากลับไปเข้าห้องเรียนนายซะยังทันเวลา ฉันแค่ไม่อยากให้นายโดนทำทันบนตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนเท่านั้นเอง” เธอพูดจบแล้วก็เดินไป
“เดี๋ยว เธอชื่ออะไรอ่ะ”ผมตะโกนถามไล่หลังเธอ
“ ฉันชื่อพาส แต่บอกอะไรให้อย่างนะนายน่ะมันคนล่ะรุ่นกับฉัน รีบเข้าเรียนซะล่ะ นายคงไม่อยากเจอฉันอีกหรอกเพราะคราวหน้าฉันคงไม่ใจดีแบบนี้อีก บาย” เธอโบกมือแล้วเดินจากไป
เธอน่ะสเป็กผมเลย เราต้องได้เจอกันอีกแน่
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ผมขับรถเล่นไปเรื่อยเปื่อยหลังเลิกเรียน เนื่องจากช่วงนี้ชีวิตของผมมันช่างไม่มีสีสันเอาซะเลยผมเลยต้องหาสีสันให้ชีวิตผมบ้างเล็กน้อย ผมขับรถไปเรื่อยแล้วในที่สุดผมก็พบกับสีสันของชีวิตผมเข้า
ภาพข้างหน้าของผมคือเด็กนักเรียนชายฝูงหนึ่งที่มีอาวุธครบมือกำลังยืนล้อมเด็กผู้ชายอีกสองคนอยู่แหม พอดีเลยผมอยากจะซ้อมมืออยู่พอดีเพราะตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาผมก็ร้างเรื่องอย่างนี้ไปนาน
ผมจอดรถไว้ข้างทางก่อนลงไปร่วมแจมด้วย “เฮ้ยพวกขอแจมด้วยดิ”ผมตะโกน
“เห้ย แกเป็นใครว่ะ” หนึ่งในกลุ่มตะโกนถาม
“เห้ย มันพวกเดียวกันนี่หว่า ใส่ชุดนักเรียนแบบเดียวกับไอ้สองคนนี้เลย” ผมไม่ต้องตอบเพราะพวกมันรู้คำตอบกันอยู่แล้ว งั้นผมลุยเลยแล้วกัน พลั่ก! ผั้ว! ตุ้บ! ตั่บ! อั่ก!
ผมเก็บมันครั้งละสองถึงสามคนก่อนโดนต้อนเข้าไปอยู่รวมกับผู้ชายอีกสองคนในวง
“ นายเป็นใครว่ะ”หนึ่งในสองคนนั้นถามผม
“ อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยไอ้พอส ช่วยกันเก็บไอ้พวกที่เหลือก่อนดีกว่า” เด็กผู้ชายลูกครึ่งตะโกนบอกเพื่อนอีกคนก่อนพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเก็บมันเลย
เราสามคนเก็บกวาดจนหมดผมก็เดินกลับไปที่รถ สองคนนั้นเดินตามผมมา
“นายเป็นใครว่ะ” ไอ้ลูกครึ่งถามผม
“ฉันชื่อ ออดี้เพิ่งย้ายมาใหม่อยู่เกรดสิบ แล้วพวกนายอ่ะ”
“ฉัน ลีโอ ส่วนอีกคนคือพอสเราเป็นรุ่นพี่นายอยู่เกรดสิบเอ็ด” ลีโอแนะนำตัวเองกับเพื่อนให้ผมรู้จัก
“ อ่อ แล้วพวกนายมีเรื่องได้ไงอ่ะ”
“ธรรมดา มีมาทุกวันแหละบางวันอาจจะเป็นเราแต่บางวันก็อาจคนในแก๊งค์เรา”
“ แก๊งค์?”
“ใช่ แก๊งค์เรา ชื่อแก๊งค์ ออล อโลน แก๊งค์สเตอร์ ไง ไม่เคยได้ยินชื่อหรอแก๊งค์เราดังจะตาย”
“ ไม่อ่ะ พอดีฉันเพิ่งย้ายมาจากอเมริกาอ่ะ”
“ อ่อ งั้นนายก็ยังไม่มีกลุ่มอ่ะดิ”
“ อืม คงงั้น”
“มาอยู่กับเรามั้ยล่ะ”
“แก๊งค์พวกนายเนี่ยนะ อืม ก็ดีหวังว่าคงมีเรื่องสนุกให้ทำบ่อยๆแล้วกัน” ผมยิ้ม
“ ดีงั้นเราก็เป็นแก๊งค์เดียวกันแล้ว พรุ่งนี้เจอกันที่ห้องประชุมแก๊งค์ที่ตึกใหญ่ชั้นสามแล้วกันจะได้แนะนำคนอื่นในกลุ่มให้รู้จัก พวกเราไปก่อนล่ะกัน เจอกันเว้ย” ลีโอและพอสโบกมือลาก่อนเดินแยกกลับไป
วันต่อมา
ผมเดินขึ้นมาชั้นสามของตึกใหญ่ ตอนนี้เลิกเรียนแล้วพวกมันสองคนนัดผมให้มาห้องประชุมอะไรก็ไม่รู้ของแก๊งค์ ดูท่าแล้วแก๊งค์มันจะมีอิทธิพลมากพอตัว ผมเดินผ่านห้องเรียนหลายห้องแล้วก็มาหยุดหน้าห้องใหญ่ห้องหนึ่ง
หน้าห้องเขียนว่า ALL ALONE GANGSTER’S ROOM
พร้อมกับเสียงที่ดังออกมานอกห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปโดยที่ไม่เคาะ ทุกคนที่อยู่ในห้องหยุดคุยกันแล้วหันมองมาผมเป็นตาเดียว
“ อ้าว มาแล้วหรอกำลังรออยู่พอดี” ลีโอพูดก่อนเดินมาพาผมไปนั่งรวมกลุ่มด้วย
“นี่ ออดี้ ฉันชวนเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของแก๊งค์เรา” ลีโอบอก
“เมื่อวาน ออดี้ เข้ามาแจมกับเราสองคนพอดี ฝีมือการต่อสู้โอเคเลยทีเดียว” พอสบอกก่อนยิ้มกว้าง
“หวังว่าพวกเราคงเห็นด้วยตาตัวเองว่านายเก่งแค่ไหนเร็วๆนี้นะ” ผู้ชายที่นั่งหัวโต๊ะพูดก่อนยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ในห้องนี้ถ้ารวมผมด้วยแล้วก็มีทั้งหมดเก้าคน นั่งล้อมกันเป็นวงกลมผมนั่งถัดจากพอส คนที่นั่งข้างผมชื่อคูก้า หน้าหวานเหมือนผู้หญิงเลยเห็นว่าอยู่เกรดสิบเหมือนกันกับผม ส่วนคนถัดจากคูก้าคือบิ๊กซ์ รีบอร์น ปิแอร์ แซ๊ก ถัดไปอีกคือหัวหน้ากลุ่มชื่อโบโซ่ และลีโอ
“ เอาเป็นว่าตอนนี้นายอยู่แก๊งค์เราแล้วนะ พรุ่งนี้วันเสาร์เราจะจัดงานต้อนรับสมาชิกใหม่ที่บ้านพอสกัน” โบโซ่ว่า “ พอส ไปรับพลอยได้รึยัง” เสียงผู้หญิงมาพร้อมกับประตูที่เปิดออก
“ เออ ไปแล้วๆ ทุกคนเจอกันบ้านฉันพรุ่งนี้นะบาย” พอสพูดพร้อมรีบเดินออกไป
“ นี่ โซ่ ประชุมบ้าบอไรกันทุกวันยะ น้องสาวฉันก็ต้องกลับบ้านเหมือนกันนะ” ผู้หญิงที่มาเรียกพอสแหวกับโซ่อย่างไม่พอใจ
“ แหม ก็วันนี้เรารับสมาชิกใหม่เลยช้าหน่อยเดียวเองอย่าบ่นไปหน่อยเลย...พาส” โบโซ่บอก
พาสชื่อคุ้นๆ
“ไหนล่ะสมาชิกใหม่นาย มีตัวแหกกฎเพิ่มขึ้นอีกแล้วซิ ฉันต้องขึ้นแบล็คลิสต์ไว้มั้ย”
ผมหันไปมองผู้หญิงนั้นอย่างเต็มตา
“ นะ นาย” ผู้หญิงที่พูดเมื่อกี้ชี้หน้าผม
“อ้าว รู้จักกันหรอ” ปิแอร์ถาม
“ป่าว” ผมและเธอพูดพร้อมกัน
“ เห้ย พูดพร้อมกันด้วย เว้ย” ปิแอร์ทำหน้าแปลกใจ
“งั้นก็รู้จักไว้ซะ นี่ออดี้เด็กใหม่แก๊งค์เรา” โบโซ่แนะนำ
“ นี่พาส เค้าเป็นประธานนักเรียนและพ่วงตำแหน่งพี่สาวพอสอีกอย่างนึง หึๆ ระวังยัยนี่ไว้แล้วกันอย่าเผลอทำผิดต่อหน้าหล่อนเลย นายอาจจะซวยเป็นสองเท่าของอาจารย์ซะอีก” โบโซ่บอก พาสค้อนใส่โบโซ่ ผมหัวเราะ หึๆ ไม่ยักกะรู้ว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้
“ งั้นวันนี้ทุกคนไปได้ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บาย” โบโซ่บอกก่อนเดินออกไป
หึๆ ในที่สุดผมก็เจอเธอ
“แล้วเจอกันนะพาส” ผมบอกยิ้มๆก่อนเดินออกไป
“ฉันพี่นายนะ ไอ้เด็กบ้า” พาสตะโกนไล่หลังผม
All Alone Gangster พวกผมขี้เหงาครับ
Episode 2
[Audi’s part]
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมและวันแรกของการใช้ชีวิตในโรงเรียนใหม่ของผม ผมชื่อออดี้ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ข้างสนามบาสอันสุดหรูของGMIS ผมเพิ่งย้ายมาเลยยังไม่รู้จักใคร สำหรับผม
ผมว่าโรงเรียนนี้มันไม่ค่อยเจ๋งเท่าไหร่ดีแค่หรูอย่างเดียวไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่สู้โรงเรียนเก่าที่ผมมาไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นเยอะแยะเลย ฮ่าๆๆ ผมเดินชมวิวในโรงเรียนไปเรื่อยเปื่อยทั้งๆที่นี่ก็ถึงเวลาเข้าเรียนแล้วแต่ผมคิดว่านี่มันยังไม่ถึงเวลาที่จะตั้งใจเรียน เพราะแม่ผมอาจจะหัวใจวายเป็นได้นะ
ผมหยุดพักตรงตู้ขายน้ำอัดลม แล้วล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหาเหรียญหยอดตู้น้ำ แต่จู่ๆก็มีเสียงดังข้างหลังผมว่า “นี่นายทำไมมายืนอยู่ตรงนี้” ผมหันกลับไป แล้วก็ต้องตะลึงกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เธอดูน่ารักมาก ตัวเธอเตี้ยแค่บ่าของผมเองแต่ดูเธอแกร่งเอามากๆยืนเท้าเอวเชิดหน้ามองผม “ไง” ผมว่า
“ ไงอะไรยะ ทำไมนายถึงมายืนอยู่ที่นี่ มันเวลาเรียนของนายไม่ใช่หรอ ฉันล่ะเบื่อจริงๆกับไอ้พวกไม่รู้เวล่ำเวลาเนี่ย” เธอพูดอย่างหัวเสีย
ผมยิ้มงงๆ “แล้วไง”
“แล้วไงงั้นหรอ นี่นาย นายคงเพิ่งมาใหม่ล่ะซิ แต่ขอบอกว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกและฉันมีหน้าที่ต้องดูแลความเรียบร้อยของโรงเรียนเพราะฉันคือประธานนักเรียนของที่นี่”
“อ่าฮะ แล้วไงล่ะ” ผมกวน
“นายนี่มัน....ฉันแค่จะบอกนายว่ากลับไปเข้าห้องเรียนนายซะยังทันเวลา ฉันแค่ไม่อยากให้นายโดนทำทันบนตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนเท่านั้นเอง” เธอพูดจบแล้วก็เดินไป
“เดี๋ยว เธอชื่ออะไรอ่ะ”ผมตะโกนถามไล่หลังเธอ
“ ฉันชื่อพาส แต่บอกอะไรให้อย่างนะนายน่ะมันคนล่ะรุ่นกับฉัน รีบเข้าเรียนซะล่ะ นายคงไม่อยากเจอฉันอีกหรอกเพราะคราวหน้าฉันคงไม่ใจดีแบบนี้อีก บาย” เธอโบกมือแล้วเดินจากไป
เธอน่ะสเป็กผมเลย เราต้องได้เจอกันอีกแน่
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ผมขับรถเล่นไปเรื่อยเปื่อยหลังเลิกเรียน เนื่องจากช่วงนี้ชีวิตของผมมันช่างไม่มีสีสันเอาซะเลยผมเลยต้องหาสีสันให้ชีวิตผมบ้างเล็กน้อย ผมขับรถไปเรื่อยแล้วในที่สุดผมก็พบกับสีสันของชีวิตผมเข้า
ภาพข้างหน้าของผมคือเด็กนักเรียนชายฝูงหนึ่งที่มีอาวุธครบมือกำลังยืนล้อมเด็กผู้ชายอีกสองคนอยู่แหม พอดีเลยผมอยากจะซ้อมมืออยู่พอดีเพราะตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาผมก็ร้างเรื่องอย่างนี้ไปนาน
ผมจอดรถไว้ข้างทางก่อนลงไปร่วมแจมด้วย “เฮ้ยพวกขอแจมด้วยดิ”ผมตะโกน
“เห้ย แกเป็นใครว่ะ” หนึ่งในกลุ่มตะโกนถาม
“เห้ย มันพวกเดียวกันนี่หว่า ใส่ชุดนักเรียนแบบเดียวกับไอ้สองคนนี้เลย” ผมไม่ต้องตอบเพราะพวกมันรู้คำตอบกันอยู่แล้ว งั้นผมลุยเลยแล้วกัน พลั่ก! ผั้ว! ตุ้บ! ตั่บ! อั่ก!
ผมเก็บมันครั้งละสองถึงสามคนก่อนโดนต้อนเข้าไปอยู่รวมกับผู้ชายอีกสองคนในวง
“ นายเป็นใครว่ะ”หนึ่งในสองคนนั้นถามผม
“ อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยไอ้พอส ช่วยกันเก็บไอ้พวกที่เหลือก่อนดีกว่า” เด็กผู้ชายลูกครึ่งตะโกนบอกเพื่อนอีกคนก่อนพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเก็บมันเลย
เราสามคนเก็บกวาดจนหมดผมก็เดินกลับไปที่รถ สองคนนั้นเดินตามผมมา
“นายเป็นใครว่ะ” ไอ้ลูกครึ่งถามผม
“ฉันชื่อ ออดี้เพิ่งย้ายมาใหม่อยู่เกรดสิบ แล้วพวกนายอ่ะ”
“ฉัน ลีโอ ส่วนอีกคนคือพอสเราเป็นรุ่นพี่นายอยู่เกรดสิบเอ็ด” ลีโอแนะนำตัวเองกับเพื่อนให้ผมรู้จัก
“ อ่อ แล้วพวกนายมีเรื่องได้ไงอ่ะ”
“ธรรมดา มีมาทุกวันแหละบางวันอาจจะเป็นเราแต่บางวันก็อาจคนในแก๊งค์เรา”
“ แก๊งค์?”
“ใช่ แก๊งค์เรา ชื่อแก๊งค์ ออล อโลน แก๊งค์สเตอร์ ไง ไม่เคยได้ยินชื่อหรอแก๊งค์เราดังจะตาย”
“ ไม่อ่ะ พอดีฉันเพิ่งย้ายมาจากอเมริกาอ่ะ”
“ อ่อ งั้นนายก็ยังไม่มีกลุ่มอ่ะดิ”
“ อืม คงงั้น”
“มาอยู่กับเรามั้ยล่ะ”
“แก๊งค์พวกนายเนี่ยนะ อืม ก็ดีหวังว่าคงมีเรื่องสนุกให้ทำบ่อยๆแล้วกัน” ผมยิ้ม
“ ดีงั้นเราก็เป็นแก๊งค์เดียวกันแล้ว พรุ่งนี้เจอกันที่ห้องประชุมแก๊งค์ที่ตึกใหญ่ชั้นสามแล้วกันจะได้แนะนำคนอื่นในกลุ่มให้รู้จัก พวกเราไปก่อนล่ะกัน เจอกันเว้ย” ลีโอและพอสโบกมือลาก่อนเดินแยกกลับไป
วันต่อมา
ผมเดินขึ้นมาชั้นสามของตึกใหญ่ ตอนนี้เลิกเรียนแล้วพวกมันสองคนนัดผมให้มาห้องประชุมอะไรก็ไม่รู้ของแก๊งค์ ดูท่าแล้วแก๊งค์มันจะมีอิทธิพลมากพอตัว ผมเดินผ่านห้องเรียนหลายห้องแล้วก็มาหยุดหน้าห้องใหญ่ห้องหนึ่ง
หน้าห้องเขียนว่า ALL ALONE GANGSTER’S ROOM
พร้อมกับเสียงที่ดังออกมานอกห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปโดยที่ไม่เคาะ ทุกคนที่อยู่ในห้องหยุดคุยกันแล้วหันมองมาผมเป็นตาเดียว
“ อ้าว มาแล้วหรอกำลังรออยู่พอดี” ลีโอพูดก่อนเดินมาพาผมไปนั่งรวมกลุ่มด้วย
“นี่ ออดี้ ฉันชวนเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของแก๊งค์เรา” ลีโอบอก
“เมื่อวาน ออดี้ เข้ามาแจมกับเราสองคนพอดี ฝีมือการต่อสู้โอเคเลยทีเดียว” พอสบอกก่อนยิ้มกว้าง
“หวังว่าพวกเราคงเห็นด้วยตาตัวเองว่านายเก่งแค่ไหนเร็วๆนี้นะ” ผู้ชายที่นั่งหัวโต๊ะพูดก่อนยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ในห้องนี้ถ้ารวมผมด้วยแล้วก็มีทั้งหมดเก้าคน นั่งล้อมกันเป็นวงกลมผมนั่งถัดจากพอส คนที่นั่งข้างผมชื่อคูก้า หน้าหวานเหมือนผู้หญิงเลยเห็นว่าอยู่เกรดสิบเหมือนกันกับผม ส่วนคนถัดจากคูก้าคือบิ๊กซ์ รีบอร์น ปิแอร์ แซ๊ก ถัดไปอีกคือหัวหน้ากลุ่มชื่อโบโซ่ และลีโอ
“ เอาเป็นว่าตอนนี้นายอยู่แก๊งค์เราแล้วนะ พรุ่งนี้วันเสาร์เราจะจัดงานต้อนรับสมาชิกใหม่ที่บ้านพอสกัน” โบโซ่ว่า “ พอส ไปรับพลอยได้รึยัง” เสียงผู้หญิงมาพร้อมกับประตูที่เปิดออก
“ เออ ไปแล้วๆ ทุกคนเจอกันบ้านฉันพรุ่งนี้นะบาย” พอสพูดพร้อมรีบเดินออกไป
“ นี่ โซ่ ประชุมบ้าบอไรกันทุกวันยะ น้องสาวฉันก็ต้องกลับบ้านเหมือนกันนะ” ผู้หญิงที่มาเรียกพอสแหวกับโซ่อย่างไม่พอใจ
“ แหม ก็วันนี้เรารับสมาชิกใหม่เลยช้าหน่อยเดียวเองอย่าบ่นไปหน่อยเลย...พาส” โบโซ่บอก
พาสชื่อคุ้นๆ
“ไหนล่ะสมาชิกใหม่นาย มีตัวแหกกฎเพิ่มขึ้นอีกแล้วซิ ฉันต้องขึ้นแบล็คลิสต์ไว้มั้ย”
ผมหันไปมองผู้หญิงนั้นอย่างเต็มตา
“ นะ นาย” ผู้หญิงที่พูดเมื่อกี้ชี้หน้าผม
“อ้าว รู้จักกันหรอ” ปิแอร์ถาม
“ป่าว” ผมและเธอพูดพร้อมกัน
“ เห้ย พูดพร้อมกันด้วย เว้ย” ปิแอร์ทำหน้าแปลกใจ
“งั้นก็รู้จักไว้ซะ นี่ออดี้เด็กใหม่แก๊งค์เรา” โบโซ่แนะนำ
“ นี่พาส เค้าเป็นประธานนักเรียนและพ่วงตำแหน่งพี่สาวพอสอีกอย่างนึง หึๆ ระวังยัยนี่ไว้แล้วกันอย่าเผลอทำผิดต่อหน้าหล่อนเลย นายอาจจะซวยเป็นสองเท่าของอาจารย์ซะอีก” โบโซ่บอก พาสค้อนใส่โบโซ่ ผมหัวเราะ หึๆ ไม่ยักกะรู้ว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้
“ งั้นวันนี้ทุกคนไปได้ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บาย” โบโซ่บอกก่อนเดินออกไป
หึๆ ในที่สุดผมก็เจอเธอ
“แล้วเจอกันนะพาส” ผมบอกยิ้มๆก่อนเดินออกไป
“ฉันพี่นายนะ ไอ้เด็กบ้า” พาสตะโกนไล่หลังผม
All Alone Gangster พวกผมขี้เหงาครับ
Episode 2
[Audi’s part]
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมและวันแรกของการใช้ชีวิตในโรงเรียนใหม่ของผม ผมชื่อออดี้ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ข้างสนามบาสอันสุดหรูของGMIS ผมเพิ่งย้ายมาเลยยังไม่รู้จักใคร สำหรับผม
ผมว่าโรงเรียนนี้มันไม่ค่อยเจ๋งเท่าไหร่ดีแค่หรูอย่างเดียวไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่สู้โรงเรียนเก่าที่ผมมาไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นเยอะแยะเลย ฮ่าๆๆ ผมเดินชมวิวในโรงเรียนไปเรื่อยเปื่อยทั้งๆที่นี่ก็ถึงเวลาเข้าเรียนแล้วแต่ผมคิดว่านี่มันยังไม่ถึงเวลาที่จะตั้งใจเรียน เพราะแม่ผมอาจจะหัวใจวายเป็นได้นะ
ผมหยุดพักตรงตู้ขายน้ำอัดลม แล้วล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหาเหรียญหยอดตู้น้ำ แต่จู่ๆก็มีเสียงดังข้างหลังผมว่า “นี่นายทำไมมายืนอยู่ตรงนี้” ผมหันกลับไป แล้วก็ต้องตะลึงกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เธอดูน่ารักมาก ตัวเธอเตี้ยแค่บ่าของผมเองแต่ดูเธอแกร่งเอามากๆยืนเท้าเอวเชิดหน้ามองผม “ไง” ผมว่า
“ ไงอะไรยะ ทำไมนายถึงมายืนอยู่ที่นี่ มันเวลาเรียนของนายไม่ใช่หรอ ฉันล่ะเบื่อจริงๆกับไอ้พวกไม่รู้เวล่ำเวลาเนี่ย” เธอพูดอย่างหัวเสีย
ผมยิ้มงงๆ “แล้วไง”
“แล้วไงงั้นหรอ นี่นาย นายคงเพิ่งมาใหม่ล่ะซิ แต่ขอบอกว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกและฉันมีหน้าที่ต้องดูแลความเรียบร้อยของโรงเรียนเพราะฉันคือประธานนักเรียนของที่นี่”
“อ่าฮะ แล้วไงล่ะ” ผมกวน
“นายนี่มัน....ฉันแค่จะบอกนายว่ากลับไปเข้าห้องเรียนนายซะยังทันเวลา ฉันแค่ไม่อยากให้นายโดนทำทันบนตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนเท่านั้นเอง” เธอพูดจบแล้วก็เดินไป
“เดี๋ยว เธอชื่ออะไรอ่ะ”ผมตะโกนถามไล่หลังเธอ
“ ฉันชื่อพาส แต่บอกอะไรให้อย่างนะนายน่ะมันคนล่ะรุ่นกับฉัน รีบเข้าเรียนซะล่ะ นายคงไม่อยากเจอฉันอีกหรอกเพราะคราวหน้าฉันคงไม่ใจดีแบบนี้อีก บาย” เธอโบกมือแล้วเดินจากไป
เธอน่ะสเป็กผมเลย เราต้องได้เจอกันอีกแน่
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ผมขับรถเล่นไปเรื่อยเปื่อยหลังเลิกเรียน เนื่องจากช่วงนี้ชีวิตของผมมันช่างไม่มีสีสันเอาซะเลยผมเลยต้องหาสีสันให้ชีวิตผมบ้างเล็กน้อย ผมขับรถไปเรื่อยแล้วในที่สุดผมก็พบกับสีสันของชีวิตผมเข้า
ภาพข้างหน้าของผมคือเด็กนักเรียนชายฝูงหนึ่งที่มีอาวุธครบมือกำลังยืนล้อมเด็กผู้ชายอีกสองคนอยู่แหม พอดีเลยผมอยากจะซ้อมมืออยู่พอดีเพราะตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาผมก็ร้างเรื่องอย่างนี้ไปนาน
ผมจอดรถไว้ข้างทางก่อนลงไปร่วมแจมด้วย “เฮ้ยพวกขอแจมด้วยดิ”ผมตะโกน
“เห้ย แกเป็นใครว่ะ” หนึ่งในกลุ่มตะโกนถาม
“เห้ย มันพวกเดียวกันนี่หว่า ใส่ชุดนักเรียนแบบเดียวกับไอ้สองคนนี้เลย” ผมไม่ต้องตอบเพราะพวกมันรู้คำตอบกันอยู่แล้ว งั้นผมลุยเลยแล้วกัน พลั่ก! ผั้ว! ตุ้บ! ตั่บ! อั่ก!
ผมเก็บมันครั้งละสองถึงสามคนก่อนโดนต้อนเข้าไปอยู่รวมกับผู้ชายอีกสองคนในวง
“ นายเป็นใครว่ะ”หนึ่งในสองคนนั้นถามผม
“ อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยไอ้พอส ช่วยกันเก็บไอ้พวกที่เหลือก่อนดีกว่า” เด็กผู้ชายลูกครึ่งตะโกนบอกเพื่อนอีกคนก่อนพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเก็บมันเลย
เราสามคนเก็บกวาดจนหมดผมก็เดินกลับไปที่รถ สองคนนั้นเดินตามผมมา
“นายเป็นใครว่ะ” ไอ้ลูกครึ่งถามผม
“ฉันชื่อ ออดี้เพิ่งย้ายมาใหม่อยู่เกรดสิบ แล้วพวกนายอ่ะ”
“ฉัน ลีโอ ส่วนอีกคนคือพอสเราเป็นรุ่นพี่นายอยู่เกรดสิบเอ็ด” ลีโอแนะนำตัวเองกับเพื่อนให้ผมรู้จัก
“ อ่อ แล้วพวกนายมีเรื่องได้ไงอ่ะ”
“ธรรมดา มีมาทุกวันแหละบางวันอาจจะเป็นเราแต่บางวันก็อาจคนในแก๊งค์เรา”
“ แก๊งค์?”
“ใช่ แก๊งค์เรา ชื่อแก๊งค์ ออล อโลน แก๊งค์สเตอร์ ไง ไม่เคยได้ยินชื่อหรอแก๊งค์เราดังจะตาย”
“ ไม่อ่ะ พอดีฉันเพิ่งย้ายมาจากอเมริกาอ่ะ”
“ อ่อ งั้นนายก็ยังไม่มีกลุ่มอ่ะดิ”
“ อืม คงงั้น”
“มาอยู่กับเรามั้ยล่ะ”
“แก๊งค์พวกนายเนี่ยนะ อืม ก็ดีหวังว่าคงมีเรื่องสนุกให้ทำบ่อยๆแล้วกัน” ผมยิ้ม
“ ดีงั้นเราก็เป็นแก๊งค์เดียวกันแล้ว พรุ่งนี้เจอกันที่ห้องประชุมแก๊งค์ที่ตึกใหญ่ชั้นสามแล้วกันจะได้แนะนำคนอื่นในกลุ่มให้รู้จัก พวกเราไปก่อนล่ะกัน เจอกันเว้ย” ลีโอและพอสโบกมือลาก่อนเดินแยกกลับไป
วันต่อมา
ผมเดินขึ้นมาชั้นสามของตึกใหญ่ ตอนนี้เลิกเรียนแล้วพวกมันสองคนนัดผมให้มาห้องประชุมอะไรก็ไม่รู้ของแก๊งค์ ดูท่าแล้วแก๊งค์มันจะมีอิทธิพลมากพอตัว ผมเดินผ่านห้องเรียนหลายห้องแล้วก็มาหยุดหน้าห้องใหญ่ห้องหนึ่ง
หน้าห้องเขียนว่า ALL ALONE GANGSTER’S ROOM
พร้อมกับเสียงที่ดังออกมานอกห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปโดยที่ไม่เคาะ ทุกคนที่อยู่ในห้องหยุดคุยกันแล้วหันมองมาผมเป็นตาเดียว
“ อ้าว มาแล้วหรอกำลังรออยู่พอดี” ลีโอพูดก่อนเดินมาพาผมไปนั่งรวมกลุ่มด้วย
“นี่ ออดี้ ฉันชวนเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของแก๊งค์เรา” ลีโอบอก
“เมื่อวาน ออดี้ เข้ามาแจมกับเราสองคนพอดี ฝีมือการต่อสู้โอเคเลยทีเดียว” พอสบอกก่อนยิ้มกว้าง
“หวังว่าพวกเราคงเห็นด้วยตาตัวเองว่านายเก่งแค่ไหนเร็วๆนี้นะ” ผู้ชายที่นั่งหัวโต๊ะพูดก่อนยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ในห้องนี้ถ้ารวมผมด้วยแล้วก็มีทั้งหมดเก้าคน นั่งล้อมกันเป็นวงกลมผมนั่งถัดจากพอส คนที่นั่งข้างผมชื่อคูก้า หน้าหวานเหมือนผู้หญิงเลยเห็นว่าอยู่เกรดสิบเหมือนกันกับผม ส่วนคนถัดจากคูก้าคือบิ๊กซ์ รีบอร์น ปิแอร์ แซ๊ก ถัดไปอีกคือหัวหน้ากลุ่มชื่อโบโซ่ และลีโอ
“ เอาเป็นว่าตอนนี้นายอยู่แก๊งค์เราแล้วนะ พรุ่งนี้วันเสาร์เราจะจัดงานต้อนรับสมาชิกใหม่ที่บ้านพอสกัน” โบโซ่ว่า “ พอส ไปรับพลอยได้รึยัง” เสียงผู้หญิงมาพร้อมกับประตูที่เปิดออก
“ เออ ไปแล้วๆ ทุกคนเจอกันบ้านฉันพรุ่งนี้นะบาย” พอสพูดพร้อมรีบเดินออกไป
“ นี่ โซ่ ประชุมบ้าบอไรกันทุกวันยะ น้องสาวฉันก็ต้องกลับบ้านเหมือนกันนะ” ผู้หญิงที่มาเรียกพอสแหวกับโซ่อย่างไม่พอใจ
“ แหม ก็วันนี้เรารับสมาชิกใหม่เลยช้าหน่อยเดียวเองอย่าบ่นไปหน่อยเลย...พาส” โบโซ่บอก
พาสชื่อคุ้นๆ
“ไหนล่ะสมาชิกใหม่นาย มีตัวแหกกฎเพิ่มขึ้นอีกแล้วซิ ฉันต้องขึ้นแบล็คลิสต์ไว้มั้ย”
ผมหันไปมองผู้หญิงนั้นอย่างเต็มตา
“ นะ นาย” ผู้หญิงที่พูดเมื่อกี้ชี้หน้าผม
“อ้าว รู้จักกันหรอ” ปิแอร์ถาม
“ป่าว” ผมและเธอพูดพร้อมกัน
“ เห้ย พูดพร้อมกันด้วย เว้ย” ปิแอร์ทำหน้าแปลกใจ
“งั้นก็รู้จักไว้ซะ นี่ออดี้เด็กใหม่แก๊งค์เรา” โบโซ่แนะนำ
“ นี่พาส เค้าเป็นประธานนักเรียนและพ่วงตำแหน่งพี่สาวพอสอีกอย่างนึง หึๆ ระวังยัยนี่ไว้แล้วกันอย่าเผลอทำผิดต่อหน้าหล่อนเลย นายอาจจะซวยเป็นสองเท่าของอาจารย์ซะอีก” โบโซ่บอก พาสค้อนใส่โบโซ่ ผมหัวเราะ หึๆ ไม่ยักกะรู้ว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้
“ งั้นวันนี้ทุกคนไปได้ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บาย” โบโซ่บอกก่อนเดินออกไป
หึๆ ในที่สุดผมก็เจอเธอ
“แล้วเจอกันนะพาส” ผมบอกยิ้มๆก่อนเดินออกไป
“ฉันพี่นายนะ ไอ้เด็กบ้า” พาสตะโกนไล่หลังผม
All Alone Gangster พวกผมขี้เหงาครับ
Episode 2
[Audi’s part]
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมและวันแรกของการใช้ชีวิตในโรงเรียนใหม่ของผม ผมชื่อออดี้ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ข้างสนามบาสอันสุดหรูของGMIS ผมเพิ่งย้ายมาเลยยังไม่รู้จักใคร สำหรับผม
ผมว่าโรงเรียนนี้มันไม่ค่อยเจ๋งเท่าไหร่ดีแค่หรูอย่างเดียวไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่สู้โรงเรียนเก่าที่ผมมาไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นเยอะแยะเลย ฮ่าๆๆ ผมเดินชมวิวในโรงเรียนไปเรื่อยเปื่อยทั้งๆที่นี่ก็ถึงเวลาเข้าเรียนแล้วแต่ผมคิดว่านี่มันยังไม่ถึงเวลาที่จะตั้งใจเรียน เพราะแม่ผมอาจจะหัวใจวายเป็นได้นะ
ผมหยุดพักตรงตู้ขายน้ำอัดลม แล้วล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหาเหรียญหยอดตู้น้ำ แต่จู่ๆก็มีเสียงดังข้างหลังผมว่า “นี่นายทำไมมายืนอยู่ตรงนี้” ผมหันกลับไป แล้วก็ต้องตะลึงกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เธอดูน่ารักมาก ตัวเธอเตี้ยแค่บ่าของผมเองแต่ดูเธอแกร่งเอามากๆยืนเท้าเอวเชิดหน้ามองผม “ไง” ผมว่า
“ ไงอะไรยะ ทำไมนายถึงมายืนอยู่ที่นี่ มันเวลาเรียนของนายไม่ใช่หรอ ฉันล่ะเบื่อจริงๆกับไอ้พวกไม่รู้เวล่ำเวลาเนี่ย” เธอพูดอย่างหัวเสีย
ผมยิ้มงงๆ “แล้วไง”
“แล้วไงงั้นหรอ นี่นาย นายคงเพิ่งมาใหม่ล่ะซิ แต่ขอบอกว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกและฉันมีหน้าที่ต้องดูแลความเรียบร้อยของโรงเรียนเพราะฉันคือประธานนักเรียนของที่นี่”
“อ่าฮะ แล้วไงล่ะ” ผมกวน
“นายนี่มัน....ฉันแค่จะบอกนายว่ากลับไปเข้าห้องเรียนนายซะยังทันเวลา ฉันแค่ไม่อยากให้นายโดนทำทันบนตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนเท่านั้นเอง” เธอพูดจบแล้วก็เดินไป
“เดี๋ยว เธอชื่ออะไรอ่ะ”ผมตะโกนถามไล่หลังเธอ
“ ฉันชื่อพาส แต่บอกอะไรให้อย่างนะนายน่ะมันคนล่ะรุ่นกับฉัน รีบเข้าเรียนซะล่ะ นายคงไม่อยากเจอฉันอีกหรอกเพราะคราวหน้าฉันคงไม่ใจดีแบบนี้อีก บาย” เธอโบกมือแล้วเดินจากไป
เธอน่ะสเป็กผมเลย เราต้องได้เจอกันอีกแน่
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ผมขับรถเล่นไปเรื่อยเปื่อยหลังเลิกเรียน เนื่องจากช่วงนี้ชีวิตของผมมันช่างไม่มีสีสันเอาซะเลยผมเลยต้องหาสีสันให้ชีวิตผมบ้างเล็กน้อย ผมขับรถไปเรื่อยแล้วในที่สุดผมก็พบกับสีสันของชีวิตผมเข้า
ภาพข้างหน้าของผมคือเด็กนักเรียนชายฝูงหนึ่งที่มีอาวุธครบมือกำลังยืนล้อมเด็กผู้ชายอีกสองคนอยู่แหม พอดีเลยผมอยากจะซ้อมมืออยู่พอดีเพราะตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาผมก็ร้างเรื่องอย่างนี้ไปนาน
ผมจอดรถไว้ข้างทางก่อนลงไปร่วมแจมด้วย “เฮ้ยพวกขอแจมด้วยดิ”ผมตะโกน
“เห้ย แกเป็นใครว่ะ” หนึ่งในกลุ่มตะโกนถาม
“เห้ย มันพวกเดียวกันนี่หว่า ใส่ชุดนักเรียนแบบเดียวกับไอ้สองคนนี้เลย” ผมไม่ต้องตอบเพราะพวกมันรู้คำตอบกันอยู่แล้ว งั้นผมลุยเลยแล้วกัน พลั่ก! ผั้ว! ตุ้บ! ตั่บ! อั่ก!
ผมเก็บมันครั้งละสองถึงสามคนก่อนโดนต้อนเข้าไปอยู่รวมกับผู้ชายอีกสองคนในวง
“ นายเป็นใครว่ะ”หนึ่งในสองคนนั้นถามผม
“ อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยไอ้พอส ช่วยกันเก็บไอ้พวกที่เหลือก่อนดีกว่า” เด็กผู้ชายลูกครึ่งตะโกนบอกเพื่อนอีกคนก่อนพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเก็บมันเลย
เราสามคนเก็บกวาดจนหมดผมก็เดินกลับไปที่รถ สองคนนั้นเดินตามผมมา
“นายเป็นใครว่ะ” ไอ้ลูกครึ่งถามผม
“ฉันชื่อ ออดี้เพิ่งย้ายมาใหม่อยู่เกรดสิบ แล้วพวกนายอ่ะ”
“ฉัน ลีโอ ส่วนอีกคนคือพอสเราเป็นรุ่นพี่นายอยู่เกรดสิบเอ็ด” ลีโอแนะนำตัวเองกับเพื่อนให้ผมรู้จัก
“ อ่อ แล้วพวกนายมีเรื่องได้ไงอ่ะ”
“ธรรมดา มีมาทุกวันแหละบางวันอาจจะเป็นเราแต่บางวันก็อาจคนในแก๊งค์เรา”
“ แก๊งค์?”
“ใช่ แก๊งค์เรา ชื่อแก๊งค์ ออล อโลน แก๊งค์สเตอร์ ไง ไม่เคยได้ยินชื่อหรอแก๊งค์เราดังจะตาย”
“ ไม่อ่ะ พอดีฉันเพิ่งย้ายมาจากอเมริกาอ่ะ”
“ อ่อ งั้นนายก็ยังไม่มีกลุ่มอ่ะดิ”
“ อืม คงงั้น”
“มาอยู่กับเรามั้ยล่ะ”
“แก๊งค์พวกนายเนี่ยนะ อืม ก็ดีหวังว่าคงมีเรื่องสนุกให้ทำบ่อยๆแล้วกัน” ผมยิ้ม
“ ดีงั้นเราก็เป็นแก๊งค์เดียวกันแล้ว พรุ่งนี้เจอกันที่ห้องประชุมแก๊งค์ที่ตึกใหญ่ชั้นสามแล้วกันจะได้แนะนำคนอื่นในกลุ่มให้รู้จัก พวกเราไปก่อนล่ะกัน เจอกันเว้ย” ลีโอและพอสโบกมือลาก่อนเดินแยกกลับไป
วันต่อมา
ผมเดินขึ้นมาชั้นสามของตึกใหญ่ ตอนนี้เลิกเรียนแล้วพวกมันสองคนนัดผมให้มาห้องประชุมอะไรก็ไม่รู้ของแก๊งค์ ดูท่าแล้วแก๊งค์มันจะมีอิทธิพลมากพอตัว ผมเดินผ่านห้องเรียนหลายห้องแล้วก็มาหยุดหน้าห้องใหญ่ห้องหนึ่ง
หน้าห้องเขียนว่า ALL ALONE GANGSTER’S ROOM
พร้อมกับเสียงที่ดังออกมานอกห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปโดยที่ไม่เคาะ ทุกคนที่อยู่ในห้องหยุดคุยกันแล้วหันมองมาผมเป็นตาเดียว
“ อ้าว มาแล้วหรอกำลังรออยู่พอดี” ลีโอพูดก่อนเดินมาพาผมไปนั่งรวมกลุ่มด้วย
“นี่ ออดี้ ฉันชวนเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของแก๊งค์เรา” ลีโอบอก
“เมื่อวาน ออดี้ เข้ามาแจมกับเราสองคนพอดี ฝีมือการต่อสู้โอเคเลยทีเดียว” พอสบอกก่อนยิ้มกว้าง
“หวังว่าพวกเราคงเห็นด้วยตาตัวเองว่านายเก่งแค่ไหนเร็วๆนี้นะ” ผู้ชายที่นั่งหัวโต๊ะพูดก่อนยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ในห้องนี้ถ้ารวมผมด้วยแล้วก็มีทั้งหมดเก้าคน นั่งล้อมกันเป็นวงกลมผมนั่งถัดจากพอส คนที่นั่งข้างผมชื่อคูก้า หน้าหวานเหมือนผู้หญิงเลยเห็นว่าอยู่เกรดสิบเหมือนกันกับผม ส่วนคนถัดจากคูก้าคือบิ๊กซ์ รีบอร์น ปิแอร์ แซ๊ก ถัดไปอีกคือหัวหน้ากลุ่มชื่อโบโซ่ และลีโอ
“ เอาเป็นว่าตอนนี้นายอยู่แก๊งค์เราแล้วนะ พรุ่งนี้วันเสาร์เราจะจัดงานต้อนรับสมาชิกใหม่ที่บ้านพอสกัน” โบโซ่ว่า “ พอส ไปรับพลอยได้รึยัง” เสียงผู้หญิงมาพร้อมกับประตูที่เปิดออก
“ เออ ไปแล้วๆ ทุกคนเจอกันบ้านฉันพรุ่งนี้นะบาย” พอสพูดพร้อมรีบเดินออกไป
“ นี่ โซ่ ประชุมบ้าบอไรกันทุกวันยะ น้องสาวฉันก็ต้องกลับบ้านเหมือนกันนะ” ผู้หญิงที่มาเรียกพอสแหวกับโซ่อย่างไม่พอใจ
“ แหม ก็วันนี้เรารับสมาชิกใหม่เลยช้าหน่อยเดียวเองอย่าบ่นไปหน่อยเลย...พาส” โบโซ่บอก
พาสชื่อคุ้นๆ
“ไหนล่ะสมาชิกใหม่นาย มีตัวแหกกฎเพิ่มขึ้นอีกแล้วซิ ฉันต้องขึ้นแบล็คลิสต์ไว้มั้ย”
ผมหันไปมองผู้หญิงนั้นอย่างเต็มตา
“ นะ นาย” ผู้หญิงที่พูดเมื่อกี้ชี้หน้าผม
“อ้าว รู้จักกันหรอ” ปิแอร์ถาม
“ป่าว” ผมและเธอพูดพร้อมกัน
“ เห้ย พูดพร้อมกันด้วย เว้ย” ปิแอร์ทำหน้าแปลกใจ
“งั้นก็รู้จักไว้ซะ นี่ออดี้เด็กใหม่แก๊งค์เรา” โบโซ่แนะนำ
“ นี่พาส เค้าเป็นประธานนักเรียนและพ่วงตำแหน่งพี่สาวพอสอีกอย่างนึง หึๆ ระวังยัยนี่ไว้แล้วกันอย่าเผลอทำผิดต่อหน้าหล่อนเลย นายอาจจะซวยเป็นสองเท่าของอาจารย์ซะอีก” โบโซ่บอก พาสค้อนใส่โบโซ่ ผมหัวเราะ หึๆ ไม่ยักกะรู้ว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้
“ งั้นวันนี้ทุกคนไปได้ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บาย” โบโซ่บอกก่อนเดินออกไป
หึๆ ในที่สุดผมก็เจอเธอ
“แล้วเจอกันนะพาส” ผมบอกยิ้มๆก่อนเดินออกไป
“ฉันพี่นายนะ ไอ้เด็กบ้า” พาสตะโกนไล่หลังผม
All Alone Gangster พวกผมขี้เหงาครับ
Episode 2
[Audi’s part]
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมและวันแรกของการใช้ชีวิตในโรงเรียนใหม่ของผม ผมชื่อออดี้ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ข้างสนามบาสอันสุดหรูของGMIS ผมเพิ่งย้ายมาเลยยังไม่รู้จักใคร สำหรับผม
ผมว่าโรงเรียนนี้มันไม่ค่อยเจ๋งเท่าไหร่ดีแค่หรูอย่างเดียวไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่สู้โรงเรียนเก่าที่ผมมาไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นเยอะแยะเลย ฮ่าๆๆ ผมเดินชมวิวในโรงเรียนไปเรื่อยเปื่อยทั้งๆที่นี่ก็ถึงเวลาเข้าเรียนแล้วแต่ผมคิดว่านี่มันยังไม่ถึงเวลาที่จะตั้งใจเรียน เพราะแม่ผมอาจจะหัวใจวายเป็นได้นะ
ผมหยุดพักตรงตู้ขายน้ำอัดลม แล้วล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหาเหรียญหยอดตู้น้ำ แต่จู่ๆก็มีเสียงดังข้างหลังผมว่า “นี่นายทำไมมายืนอยู่ตรงนี้” ผมหันกลับไป แล้วก็ต้องตะลึงกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เธอดูน่ารักมาก ตัวเธอเตี้ยแค่บ่าของผมเองแต่ดูเธอแกร่งเอามากๆยืนเท้าเอวเชิดหน้ามองผม “ไง” ผมว่า
“ ไงอะไรยะ ทำไมนายถึงมายืนอยู่ที่นี่ มันเวลาเรียนของนายไม่ใช่หรอ ฉันล่ะเบื่อจริงๆกับไอ้พวกไม่รู้เวล่ำเวลาเนี่ย” เธอพูดอย่างหัวเสีย
ผมยิ้มงงๆ “แล้วไง”
“แล้วไงงั้นหรอ นี่นาย นายคงเพิ่งมาใหม่ล่ะซิ แต่ขอบอกว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกและฉันมีหน้าที่ต้องดูแลความเรียบร้อยของโรงเรียนเพราะฉันคือประธานนักเรียนของที่นี่”
“อ่าฮะ แล้วไงล่ะ” ผมกวน
“นายนี่มัน....ฉันแค่จะบอกนายว่ากลับไปเข้าห้องเรียนนายซะยังทันเวลา ฉันแค่ไม่อยากให้นายโดนทำทันบนตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนเท่านั้นเอง” เธอพูดจบแล้วก็เดินไป
“เดี๋ยว เธอชื่ออะไรอ่ะ”ผมตะโกนถามไล่หลังเธอ
“ ฉันชื่อพาส แต่บอกอะไรให้อย่างนะนายน่ะมันคนล่ะรุ่นกับฉัน รีบเข้าเรียนซะล่ะ นายคงไม่อยากเจอฉันอีกหรอกเพราะคราวหน้าฉันคงไม่ใจดีแบบนี้อีก บาย” เธอโบกมือแล้วเดินจากไป
เธอน่ะสเป็กผมเลย เราต้องได้เจอกันอีกแน่
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ผมขับรถเล่นไปเรื่อยเปื่อยหลังเลิกเรียน เนื่องจากช่วงนี้ชีวิตของผมมันช่างไม่มีสีสันเอาซะเลยผมเลยต้องหาสีสันให้ชีวิตผมบ้างเล็กน้อย ผมขับรถไปเรื่อยแล้วในที่สุดผมก็พบกับสีสันของชีวิตผมเข้า
ภาพข้างหน้าของผมคือเด็กนักเรียนชายฝูงหนึ่งที่มีอาวุธครบมือกำลังยืนล้อมเด็กผู้ชายอีกสองคนอยู่แหม พอดีเลยผมอยากจะซ้อมมืออยู่พอดีเพราะตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาผมก็ร้างเรื่องอย่างนี้ไปนาน
ผมจอดรถไว้ข้างทางก่อนลงไปร่วมแจมด้วย “เฮ้ยพวกขอแจมด้วยดิ”ผมตะโกน
“เห้ย แกเป็นใครว่ะ” หนึ่งในกลุ่มตะโกนถาม
“เห้ย มันพวกเดียวกันนี่หว่า ใส่ชุดนักเรียนแบบเดียวกับไอ้สองคนนี้เลย” ผมไม่ต้องตอบเพราะพวกมันรู้คำตอบกันอยู่แล้ว งั้นผมลุยเลยแล้วกัน พลั่ก! ผั้ว! ตุ้บ! ตั่บ! อั่ก!
ผมเก็บมันครั้งละสองถึงสามคนก่อนโดนต้อนเข้าไปอยู่รวมกับผู้ชายอีกสองคนในวง
“ นายเป็นใครว่ะ”หนึ่งในสองคนนั้นถามผม
“ อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยไอ้พอส ช่วยกันเก็บไอ้พวกที่เหลือก่อนดีกว่า” เด็กผู้ชายลูกครึ่งตะโกนบอกเพื่อนอีกคนก่อนพยักหน้าเป็นสัญญาณว่าเก็บมันเลย
เราสามคนเก็บกวาดจนหมดผมก็เดินกลับไปที่รถ สองคนนั้นเดินตามผมมา
“นายเป็นใครว่ะ” ไอ้ลูกครึ่งถามผม
“ฉันชื่อ ออดี้เพิ่งย้ายมาใหม่อยู่เกรดสิบ แล้วพวกนายอ่ะ”
“ฉัน ลีโอ ส่วนอีกคนคือพอสเราเป็นรุ่นพี่นายอยู่เกรดสิบเอ็ด” ลีโอแนะนำตัวเองกับเพื่อนให้ผมรู้จัก
“ อ่อ แล้วพวกนายมีเรื่องได้ไงอ่ะ”
“ธรรมดา มีมาทุกวันแหละบางวันอาจจะเป็นเราแต่บางวันก็อาจคนในแก๊งค์เรา”
“ แก๊งค์?”
“ใช่ แก๊งค์เรา ชื่อแก๊งค์ ออล อโลน แก๊งค์สเตอร์ ไง ไม่เคยได้ยินชื่อหรอแก๊งค์เราดังจะตาย”
“ ไม่อ่ะ พอดีฉันเพิ่งย้ายมาจากอเมริกาอ่ะ”
“ อ่อ งั้นนายก็ยังไม่มีกลุ่มอ่ะดิ”
“ อืม คงงั้น”
“มาอยู่กับเรามั้ยล่ะ”
“แก๊งค์พวกนายเนี่ยนะ อืม ก็ดีหวังว่าคงมีเรื่องสนุกให้ทำบ่อยๆแล้วกัน” ผมยิ้ม
“ ดีงั้นเราก็เป็นแก๊งค์เดียวกันแล้ว พรุ่งนี้เจอกันที่ห้องประชุมแก๊งค์ที่ตึกใหญ่ชั้นสามแล้วกันจะได้แนะนำคนอื่นในกลุ่มให้รู้จัก พวกเราไปก่อนล่ะกัน เจอกันเว้ย” ลีโอและพอสโบกมือลาก่อนเดินแยกกลับไป
วันต่อมา
ผมเดินขึ้นมาชั้นสามของตึกใหญ่ ตอนนี้เลิกเรียนแล้วพวกมันสองคนนัดผมให้มาห้องประชุมอะไรก็ไม่รู้ของแก๊งค์ ดูท่าแล้วแก๊งค์มันจะมีอิทธิพลมากพอตัว ผมเดินผ่านห้องเรียนหลายห้องแล้วก็มาหยุดหน้าห้องใหญ่ห้องหนึ่ง
หน้าห้องเขียนว่า ALL ALONE GANGSTER’S ROOM
พร้อมกับเสียงที่ดังออกมานอกห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปโดยที่ไม่เคาะ ทุกคนที่อยู่ในห้องหยุดคุยกันแล้วหันมองมาผมเป็นตาเดียว
“ อ้าว มาแล้วหรอกำลังรออยู่พอดี” ลีโอพูดก่อนเดินมาพาผมไปนั่งรวมกลุ่มด้วย
“นี่ ออดี้ ฉันชวนเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของแก๊งค์เรา” ลีโอบอก
“เมื่อวาน ออดี้ เข้ามาแจมกับเราสองคนพอดี ฝีมือการต่อสู้โอเคเลยทีเดียว” พอสบอกก่อนยิ้มกว้าง
“หวังว่าพวกเราคงเห็นด้วยตาตัวเองว่านายเก่งแค่ไหนเร็วๆนี้นะ” ผู้ชายที่นั่งหัวโต๊ะพูดก่อนยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ในห้องนี้ถ้ารวมผมด้วยแล้วก็มีทั้งหมดเก้าคน นั่งล้อมกันเป็นวงกลมผมนั่งถัดจากพอส คนที่นั่งข้างผมชื่อคูก้า หน้าหวานเหมือนผู้หญิงเลยเห็นว่าอยู่เกรดสิบเหมือนกันกับผม ส่วนคนถัดจากคูก้าคือบิ๊กซ์ รีบอร์น ปิแอร์ แซ๊ก ถัดไปอีกคือหัวหน้ากลุ่มชื่อโบโซ่ และลีโอ
“ เอาเป็นว่าตอนนี้นายอยู่แก๊งค์เราแล้วนะ พรุ่งนี้วันเสาร์เราจะจัดงานต้อนรับสมาชิกใหม่ที่บ้านพอสกัน” โบโซ่ว่า “ พอส ไปรับพลอยได้รึยัง” เสียงผู้หญิงมาพร้อมกับประตูที่เปิดออก
“ เออ ไปแล้วๆ ทุกคนเจอกันบ้านฉันพรุ่งนี้นะบาย” พอสพูดพร้อมรีบเดินออกไป
“ นี่ โซ่ ประชุมบ้าบอไรกันทุกวันยะ น้องสาวฉันก็ต้องกลับบ้านเหมือนกันนะ” ผู้หญิงที่มาเรียกพอสแหวกับโซ่อย่างไม่พอใจ
“ แหม ก็วันนี้เรารับสมาชิกใหม่เลยช้าหน่อยเดียวเองอย่าบ่นไปหน่อยเลย...พาส” โบโซ่บอก
พาสชื่อคุ้นๆ
“ไหนล่ะสมาชิกใหม่นาย มีตัวแหกกฎเพิ่มขึ้นอีกแล้วซิ ฉันต้องขึ้นแบล็คลิสต์ไว้มั้ย”
ผมหันไปมองผู้หญิงนั้นอย่างเต็มตา
“ นะ นาย” ผู้หญิงที่พูดเมื่อกี้ชี้หน้าผม
“อ้าว รู้จักกันหรอ” ปิแอร์ถาม
“ป่าว” ผมและเธอพูดพร้อมกัน
“ เห้ย พูดพร้อมกันด้วย เว้ย” ปิแอร์ทำหน้าแปลกใจ
“งั้นก็รู้จักไว้ซะ นี่ออดี้เด็กใหม่แก๊งค์เรา” โบโซ่แนะนำ
“ นี่พาส เค้าเป็นประธานนักเรียนและพ่วงตำแหน่งพี่สาวพอสอีกอย่างนึง หึๆ ระวังยัยนี่ไว้แล้วกันอย่าเผลอทำผิดต่อหน้าหล่อนเลย นายอาจจะซวยเป็นสองเท่าของอาจารย์ซะอีก” โบโซ่บอก พาสค้อนใส่โบโซ่ ผมหัวเราะ หึๆ ไม่ยักกะรู้ว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้
“ งั้นวันนี้ทุกคนไปได้ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บาย” โบโซ่บอกก่อนเดินออกไป
หึๆ ในที่สุดผมก็เจอเธอ
“แล้วเจอกันนะพาส” ผมบอกยิ้มๆก่อนเดินออกไป
“ฉันพี่นายนะ ไอ้เด็กบ้า” พาสตะโกนไล่หลังผม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น