คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
-บทนำ-
ผีเสื้อตัวหนึ่งบินอยู่ในสวนดอกไม้เล็กๆของบ้านแห่งหนึ่งที่อยู่ไกลออกไปในชนบท ลมอ่อนๆ ต้นหญ้าลู่ไปตามทาง ทิวทัศน์ที่ไม่น่าจะมีให้เห็นอีกแล้ว เด็กน้อยเล่นกันสนุกสนาน เสียงหัวเราะดังกังวาล ผีเสื้อที่กำลังมีความสุขกับการดูดน้ำหวานจากดอกไม้ กลายเป็นผีเสื้อผู้โชคร้ายที่ติดหยากไย่ของแมงมุม ปีกถูกพันธนาการไว้ เมื่อดิ้นรนกระพือปีกกับยิ่งติดแน่นขึ้น....
"ว้าว!" เด็กสาววัยไม่เกิน 5-6 ปี ร้องขึ้นดวงตาสีฟ้าที่ตัดกับเส้นผมสีดำของเธอดูแวววาวราวกับได้ของเล่นใหม่อย่างไรอย่างนั้น
"สวยจัง"เด็กสาวผูู้นั้นได้รำพึงออกมาเมื่อเธอเห็นผีเสื้อ ที่่กำลังบินอยู่รอบๆตัวเธอ
ก้อนสีขาวๆราวกับถูกปั้นให้เป็นรูปวงรี ติดอยู่บนหยากไย่ เธอไม่เคยเห็นมัน ทำให้เธอตื่นตาตื่นใจมาก เธอมองหากิ่งไม้ใกล้ๆตัว แล้วหยิบมันขึ้นมา พยายามเขี่ยก้อนสีขาวๆที่เธอไม่รู้จักอย่างเบามือที่สุด แต่ใยแมงมุมที่ถักเป็นรูปสวยกลับหลุดออกมา
เด็กสาวตกใจจนเผลอร้องไห้ออกมา เธอไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเรื่องอย่างนี้ เธอเพียงแค่อยากรู้ว่าก้อสีขาวๆนั้นคืออะไร เด็กสาวร้องไห้ได้ไม่นานนัก ก็มีหญิงสาวประหลาดโผล่มาจากด้านหลัง เด็กสาวหยุดร้องไห้และเงยหน้าขึ้นมอง เธอกระโดดกอดหญิงสาวคนนั้นด้วยท่าทางที่สนิทสนม
"แม่คะ หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ หนูขอโทษ คุณแมงมุมจะโกธรหนูไหม" เด็กสาวพูดพรางสะอื้นกับผู้เป็นแม่
"ไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะ คุณแมงมุมเค้าเก่งมากเลยนะ พรุ่งนี้ก็สร้างรังใหม่เสร็จแล้ว แต่ว่านะ สัญญากับแม่นะอลิชา ลูกจะไม่ทำร้ายสัตว์แบบนี้อีก"
หญิงวัยกลางคนที่หน้าตายังดูเด็กและอ่อนกว่าวัยมาก สอนลูกรักของเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่ม เธอลูบหัวลูบของเธอเบาๆ และรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าชวนอบอุ่น อลิชาหยักหน้าให้แม่ของเธอ แม่ของเธอมักสอนว่าห้ามเบียดเบียนสัตว์โลกด้วยกัน เป็นคำสอนง่ายๆที่ถูกปลูกฝังมาตลอดทุกๆวันอลิชาจึงรู้สึกผิดกับเรื่องเล็กๆน้อยเพียงแค่เหยียบมดสักตัว
"ขอโทษนะคะคุณแมงมุม" อลิชาหันไปขอโทษหยากไย่แมงมุมที่ตอนนี้พันอยู่กับไม่ที่เธอทำไว้
"ดีมากจ้ะ" แม่ของอลิชาพูดพราง พลางจูงลูกกลับเข้าบ้าน
พระอาทิตย์ค่อยๆจมลงในทรอกของหุบเขา ท้องฟ้าสีส้ม มีสีแดงสดเจือปนบ้าง ความสวยงามที่เต็มไปด้วยความอันตราย ไม่เสมอไปนัก ที่เด็กทุกคนจะมีจิตใจที่อ่อนหวาน เด็กน้อยที่น่าสงสาร กำลังเติบโตชะตากรรมไม่อาจแน่ชัดดังเช่นหยากไย่ของใยแมงมุม โลกที่แสนสกปรกนี้ ไม่มีที่สำหรับคนดีเกินไป จริงไหม
แสยะยิ้ม...
-----------------------------------------------------
ทำไมมันสั้นจังอะ//ล้มโต๊ะ ตอนแต่งในเวริดออกจะยาว ใครอยากได้อะไรเพิ่มช่วยบอกหน่อยนะ ไม่ไหวแล้ว
ความคิดเห็น