ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic reborn รอยยิ้มแรกของฉัน

    ลำดับตอนที่ #5 : พานพบเจอเธอคนนั้น

    • อัปเดตล่าสุด 20 พ.ค. 54


    เวลา6.40 ณ ห้องนอนซาวาดะ สึนะโยชิ

    ระบุบสภาพการนอนของ ซาวาดะ สึนะโยชิ =ปลุกไม่ตื่น+พื้นไม่มี+หนีไม่พ้น+แต่ยังายใจอยู่=หลับเป็นตาย

    กลับมาอ่านกันต่อ

    ''สึนะ''


    "........."

    "สึนะ"

    "........"

    "หึ �ยังไม่ตื่นสินะ"รีบร์นเสะยิ้ม

    ตุ้บ ตับ เอียดตึง ตักๆ(เสียงทารุณกรรม)

    "โอ้ย รีบอร์นปลุกกันดีๆก็ได้นิ"สึนะกล่าว

    "ปลุกดีๆแล้วแกตื่นรึไง"รีบอร์นแย้ง

    "เอา7.40แล้วนะไม่รีบอีก"อย่างที่เขียนไว้แล้วว่ามัน6.40 รีบอร์นมันโกหกคนอ่านอย่าไปคิดมาก

    จากนั้นสึนะรีบแต่งตัว(โดยไม่อาบน้ำ ขี้ตายังไม่ล้าง ฟันยังไม่แปรง //ต้นน้ำ พอเถอะพี่ผมจะไปอาบแล้ว>/\แล้วลงรีบลงมาใส่รองท้าวและออกตัวสุดขีด เพื่อไปยังโรงเรียนแต่ก่อนถึงโรงเรียน

    "รุ่นที่10อรุณสวัสครับ"

    "อ้าว โกคุเดระคุงถ้าไม่รีบจะไปสายเอานะ"(นี้ยังไม่รู้ตัวรึไงว่าถูกลอก)

    "สายอะไรกันครับ นี้พึ่งจะ7.00เองนะครับ"

    "โถโดนเจ้ารีบอร์น ลอกรึเนี้ย"(พึ่งจะฉลาดรึไง=_=)

    "โอส สึนะ"ระว่างเดินทางมีจอมเนียนมาทักทาย(คงรู้นะว่าใคร)

    "ยามาโมโต/เจ้าบ้าเบสบอล"2ตัว เอ้ย ไม่ใชสิ2คน

    "ไง มาแต่เช้าเลยนะวันนี้คงโชคดีแน่"โชคดีแน่ หึ �หึ (หมายความว่าไง//โกคุ สึนะ �เดี๋ยวก็รู้//ต้นน้ำ)

    ทั้ง3คนเดินไปเรื่ยๆเพื่อจะไปโรงเรียน

    ตุบ สึนะเดินชนคน

    "ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้ตั้ง//หัดดูตาม้าตาเรือสะมั้งสิ"(เฮ้ยสึนะมันชนนะโว้ย//ต้นน้ำ)

    "พวกแกต่างหากที่ชนฉัน"

    "เสียคุ้นๆนะครับเหมือนใครเลย"โกคุพูด

    "นั้นสิโกคุเดระคุง"สึนะ

    "จะคุยกันอีกนานไหม''หญิงสาวพูด

    "คือว่าคุณชื่ออะไรครับ"สึนะพูดกับญิงสาวตรงหน้า

    "หึ จำไม่ได้สินะ''เธอคนนั้นถาม

    "อ่อ ครับ"สึนะตอบ

    "มิอุระ ฮารุ"

    "ฮารุ จริงหรอทำไมเปลี่ยนไปเยอะจังเลย''สึนะถาม

    "นั้นสินะ พวกแกก็ยังอ่อนแอเมือนเดิม"

    "ยัย เอ๋อฮารุ"

    "หึ คนที่เอ่อน่าจะเป็นแกนะ โกคุเดระ ฮายะโตะ''

    "อึก"โกคุกลืนน้ำลาย

    "หึ ขนาดกลืนน้ำลายเลยรึไง"

    ฮารุเดินออกไปจากสถาน ณ การณ์ตรงฉันอย่างเย็นชา

    "เธอจะไปไหนน่ะฮารุ''สึนะถาม

    "ก็ไปโรงเรียนสิค่ะคุณสึนะ ไม่ใช่สิต้อง ซาวาดะ สึนะโยชิ"ว่าแล้วฮารุก็เดินออกไปจากตรงนั้น

    ตัวละครที่ถูกลืม ยามาโมโตะ ทาเคชิ ณ ขนาดนั้น ยื่นเอ๋ออยู่ สึนะ กับ โกคุเรียกถึงจะตื่นจากเอ๋อ

    ......................................................................จบ...............................................
    เป็นไงบ้างแต่ดีรึเปล่า �ยังไงช่วยเม้นด้วยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×