ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ❤__{'7 ครั้งที่สองและครั้งที่สามและครั้งต่อๆไป
7
ครั้งที่สองและครั้งที่สามและครั้งต่อๆไป
ก๊อก ๆๆ
“เฮ้ดัฟเน ตื่นได้แล้วๆ”
-_-; หือ เสียงใครนะ ฉันได้ยินไม่ค่อยชัดเลย
“นี่ดัฟเน”
ก๊อกๆๆๆๆๆๆ
โอ้ยยยยย จะเคาะอะไรนักหนา ฉันปวดหัวจะแย่แล้ว หยุดเคอะสักทีเถอะ
“ดัฟเน เป็นอะไรรึเปล่า เปิดประตูสิ!”
ฉันปวดหัว ~ ฉันลุกไปเปิดประตูไม่ไหวหรอก เป็นเพราะเมื่อคืนนั่นแหละ เพราะไอ้บ้าวาร์เล็ททำฉันนอนแทบไม่หลับ -_-
ก๊อกๆๆๆๆ ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ
“โอ้ย จะเคาะอะไรกันนักหนาเนี่ย รำคาญ =_=!”
และเพราะทนเสียงเคาะประตูไม่ไหว ฉันจึงต้องพยุงตัวเองลุกไปเปิดประตูให้ไอ้คนนิสัยไม่ดีที่เคาะประตูไม่เลิก ถ้าให้ฉันเดานะ ไม่ไอ้ไฮเปอร์ก็คงเป็นไอ้ตัวต้นเหตุ
“นี่นายจะเคาะอะไรนักหนา อ่ะ… ฌอน -_-+”
ฉันเดาผิดหรอเนี่ย นึกว่าจะเป็นสองคนนั่นซะอีก ที่ไหนได้กลับเป็นฌอน
“อะไร -__-++”
“นายจะเคาะประตูรัวๆทำไม ฉันรำคาญ”
“ไม่ใช่ฉัน ไอ้เฮคเป็นคนเคาะ แล้วมันกลัวเธอด่ามันเลยลากฉันมา -___-”
“แล้วไอ้ไฮเปอร์นั่นอยู่ไหน”
“ผมอยู่นี่ครับบ (._.)//”
ฉันหันไปมองทางต้นเสียง ซึ่งก็คือด้านขวาของประตูห้องนอนของฉัน นายเฮคเทอร์กำลังถือกระดาษอะไรสักอย่างอยู่ในมือและทำท่าเตรียมพร้อมให้ฉันด่า -_- หมอนี่เวลาโดนด่าชอบทำท่าแบบนี้ (._.) แล้วสักพักก็จะทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้เต็มแก่
ฉันบอกรึยังว่าบ้านที่พวกเราอยู่น่ะเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนมีอยู่ทั้งหมดห้าห้องพอดีและห้องของฉันดันต้องอยู่ตรงกลางเพราะเราจับฉลากกัน(ตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะเอาห้องไหน) ทางด้านซ้ายห้องของฉันจะเป็นฌอนกับคริสโตเฟอร์ ส่วนทางด้านขวาจะเป็นวาร์เล็ทกับเฮคเทอร์
“ดัฟฟฟ หน้าเธอซีดมากเลยนะ T^T”
“แล้วนายจะทำหน้าแบบนั้นทำไม =_=”
“ฉันกลัวอ่า T___T เธอเหมือนพวกผีจูออนอะไรแบบนี้เลย”
“วันนี้ฉันคงทำอาหารให้พวกนายไม่ได้หรอกนะ ออกไปหากินกันเองก็แล้วกัน ฉันจะไปอาบน้ำล่ะ ห้ามมาเคาะประตูอีกล่ะ ไม่งั้นตายแน่ -__-++”
“ไอ้ฌอน ไปชวนพวกไอ้คริสมาเล่นไพ่รอดัฟกันเถอะๆ >_< งั้นเราไปรอข้างล่างนะดัฟฟฟ”
ฉันปิดประตูใส่สองคนนั้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อส่องกระจกดูหน้าตัวเอง ว่าฉันเหมือนจูออนมากจนไอ้ไฮเปอร์นั่นกลัวเลยหรอ
และฉันก็ได้รับคำตอบ -_-; หน้าฉันซีดมาก มันซีดจนดูเหมือนคนไม่มีเลือดไหลเวียนบริเวณหน้าเลย ถ้าผมฉันไม่ใช่สีทองแต่กลับเป็นสีดำ และฉันสามารถโผล่ออกจากทีวีได้ ฉันคงจะเป็นจูออนจริงๆ
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
อันที่จริงฉันอาบน้ำเสร็จตั้งแต่ยี่สิบนาทีแรกแล้ว ฉันไม่ใช่พวกที่จะอาบน้ำเร็วแบบพวกซกมกหรือพวกผูดีที่มักจะอาบน้ำกันเป็นชั่วโมงๆ แต่ที่นานนั่นเพราะว่าฉันกำลังแต่งหน้าให้ดูเหมือนปกติที่สุด(ซึ่งต้องแอบเอาเครื่องสำอางของไอ้พวกหัวขโมยนั่นมาใช้และอีกอย่างคือฉันใช้ไม่เป็น) ก็วันนี้ไอ้พวกหัวขโมยนี่มีงานถ่ายโฆษณาแล้วก็ต้องไปออกรายการ ถ้าเกิดพวกนักข่าวหรือไม่ก็พวกทีมงานนั่นเห็นฉันหน้าซีดคงจะตกใจกันมาก
“เย้!! ฉันชนะอีกแล้วโว้ยยย เอามาเลยคนละห้าดอลล่า ว๊ะฮ่าฮ่า >O<”
“ทำไมวันนี้ไอ้คริสมันดวงดีจังวะ L”
“เอาน่าไอ้ฌอน ปล่อยมันไปก่อน เดี๋ยวค่อยสอยมันคืน -..-”
“แกเงียบไปเลยไอ้เล็ท -_- ฉันไม่เล่นแล้วเปลืองตังค์ อีกอย่างยัยดัฟเนมายืนมองเราตั้งนานแล้วไม่รู้ตัวกันรึไงวะไอ้พวกเฉื่อยชา”
“ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเองเล้ยยย -w-”
ตุ้บบ
“ไอ้ฌอน ไอ้เลว ถีบมาได้ T^T”
พวกนี้ทะเลาะกันทีไรมันต้องมีใครสักคนถูกถีบตลอดเลย แต่ส่วนใหญ่ฉันจะเห็นแค่วาร์เล็ทกับเฮคเทอร์เท่านั้นแหละที่ถูกถีบ และคนที่ถีบส่วนมากจะเป็นฌอน หมอนี่เอะอะก็จะเตะจะต่อยตลอด บ้าพลังนักทำไมไม่ไปเป็นนักมวยปล้ำซะเลยล่ะ -_-‘
“อีกสองชั่วโมงพวกนายต้องไปออกรายการของยัยพิธีกรโนตมนั่นเสร็จแล้วเราก็ต้องกลับมาเก็บข้าวของที่บ้าน แล้วไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน เพื่อไปถ่ายโฆษณาโปรโมทชุดว่ายน้ำรับหน้าร้อนนะ ที่แคลิฟอร์เนีย ว่าแต่พวกนายเตรียมตัวกันรึยัง =_=++”
“-O- เหนื่อยแย่เลย”
“เห็นด้วยว่ะไอ้เล็ท T^T”
“ฌอน นายช่วยเตะไอ้ไฮเปอร์กับไอ้บ้านั่นลงถังขยะที -_-”
“ทำไมเธอไม่มาเตะมันเองล่ะ -_-+”
“ฉันไม่อยากให้เท้าฉันแปดเปื้อน นี่แล้วเดือนหน้าพวกนายจะได้จัดคอนเสิร์ตครั้งแรกของพวกนายแล้วนะ ช่วยตั้งใจซ้อมกันด้วย หลังจากกลับมาจากถ่ายแบบแล้วพวกนายต้องซ้อมให้หนักยิ่งขึ้น และฉันจะงดรับงานต่างๆ คอนเสิร์ตแรกของพวกนายต้องเจ๋ง ฉันคิดว่างั้นนะ -_-^”
“คอนเสิร์ตของพวกเราต้องเจ๋งระเบิดไปเลย วู้วววว !!”
ขอให้มันเป็นอย่างที่นายพูดเถอะวาร์เล็ท พวกนายจะได้ดังๆๆ ฉันจะได้ไปตามทางของตัวเองซักที
“งั้นพวกนายก็เตรียมตัวกันได้แล้ว รถจะมารับในอีกห้านาที”
พอฉันบอกว่าอีกห้านาที ไอ้พวกนี้ก็รีบแยกย้ายไปแต่งตัวกัน ยกเว้นฌอน บางทีฉันก็แอบคิดนะว่าหมอนี่ต้องเป็นพวกลูกผู้ดีอะไรแบบนี้แน่ๆ เพราะทั้งนิ่ง ขรึม ท่าทางดูเป็นผู้ดี มีมารยาท แถมยังมีคุณสมบัติผู้ดีอีกหลายๆอย่าง ต่างกับไอ้บ้าคริสที่แทบจะไม่มีสมบัติผู้ดีเลยทั้งๆที่บ้านตัวเองรวยซะขนาดนั้น
ติ๊ดดด ติ๊ดดดดด
“ไอ้เฮค โทรศัพท์ดัง -_-*”
ฌอนว่าก่อนจะโยนโทรศัพท์ไปให้ไอ้ไฮเปอร์ที่กำลัง(พยายาม)เซ็ตผมที่ดูยุ่งเหยิงสุดๆ
“แม่โทรมา -O- รับให้หน่อยดิวะฌอน”
แล้วไอ้ไฮเปอร์ก็โยนโทรศัพท์กลับมาที่ฌอน =_= ไปโยนกันที่อื่นไม่ได้รึไง ทำไมต้องมาโยนข้ามหัวฉันด้วย ถ้ามันตกลงมาโดนหัวฉัน ฉันจะโยนโทรศัพท์นายทิ้งถังขยะซะเลย
“-_-^^ ดัฟเน เธอรับโทรศัพท์แม่มันที ฉันจะไปหาน้ำมาดื่ม”
“นายไม่อยากรับก็บอกมาเหอะ”
“เออ รับแทนที -_-*”
พูดแบบนี้ก็จบเรื่องจะได้ไม่ต้องโยนกันไปๆมาๆแบบนี้ เฮอะ
“สวัสดีค่ะ”
(ไอ้เฮคเทอร์ทำไมพึ่งจะ…อ๊ะ หนูเป็นใครจ๊ะ -O-)
“หนูเป็นผู้จัดการวงค่ะ”
(อ่อจ่ะ เฮคเทอร์มันไม่ดื้อใช่มั้ยจ๊ะ)
“ไม่ดื้อค่ะแต่มันไม่ฟังเลย -_-”
(ตายล่ะ พอดีว่าที่บ้านมีปัญหาน่ะจ่ะ แม่จะขอไปอยู่กับหนูด้วยได้รึเปล่า)
“ตามสบายค่ะ”
(โอ้ หนูใจดีมากจ่ะ งั้น…)
“แต่พวกเราจะกลับมาตอนดึกๆ ถ้าคุณจะมาหนูแนะนำให้มาพรุ่งนี้ดีกว่าค่ะ”
(งั้นหรอจ๊ะ ได้จ่ะ ^^ ขอบคุณหนูมากเลยน๊า อ๊ะว่าแต่หนูชื่อ..)
“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นแค่นี้นะคะ ”
ฉันรีบวางสายแม่ชองเฮคเทอร์เพราะว่ารถของบริษัทมาถึงแล้ว ขืนชักช้าก็ไปไม่ทันพอดี ช่วงนี้วินดี้ยิ่งเริ่มเพิ่มความโหดมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันชักจะกลัวสไตล์ลิสต์คนนี้ซะแล้วสิ -_-;;
“พวกนายรถมาแล้วนะ เร็วๆหน่อยสิ”
ฌอนเดินออกไปคนแรก ตามด้วยคริส แล้วก็เฮคเทอร์ เอ๊ะ แล้วไอ้บ้าวาร์เล็ทนั่นไปไหน -_-^ ถ้าสายขึ้นมาเมื่อไหร่ล่ะก็ หึ นายตายแน่
ฉันเดินขึ้นไปหานายวาร์เล้ทที่ห้อง หมอนี่ไม่ได้ล็อกประตู แสดงว่าตอนเข้าไปคงจะรีบจริงๆหรือไม่หมอนี่ก็เป็นประเพศรอสาวบุกเข้ามาในห้องโดยไม่ต้องออกแรง ทุเรศจริง
“นี่นายทำอะไรอยู่นะ”
“กำลังเช็ดผมนี่ไง -O-”
“แล้วทำไมไม่รีบๆเช็ด!! รู้มั้ยว่าคนอื่นเค้ารอนายอยู่ข้างล่าง ถ้าไปสายแล้วถูกวินดี้โกรธฉันไม่รับผิดชอบกับชีวิตพวกนายล่ะนะ -_-”
วาร์เล็ททำหน้าจ๋องก่อนจะเช็ดผมตัวเองแรงๆเหมือนประชดฉัน เฮ้อ หมอนี่ต้องงอนที่ฉันดุเขาแน่ๆเลย
“มานี่ ฉันเช็ดให้ นายประชดฉัน ฉันรู้หรอก”
“-w- ฉันเกลียดเธอ”
“งั้นตายซะไอ้บ้า!”
ฉันเอาผ้าขนหนูคลุมหัววาร์เล็ทแล้วก็บีบคอหมอนี่แรงๆ เกลียดฉันงั้นหรอ…
“โอ้ย ฮ่าๆ ฉันล้อเล่น นี่ถ้าไม่เลิกบีบคอฉัน ฉันจะจูบเธอนะ”
ฉันสะดุ้งนิดหน่อยตอนได้ยินคำว่าจูบ แต่พอนึกถึงมันแล้วฉันยิ่งแค้น หนอยยย ตายซะไอ้บ้า
“T^T เธอจะฆ่าฉันหรอที่รัก โฮกกก มันเจ็บนะ”
“นายไม่รู้หรอกว่านั่นมันจูบแรกของฉัน! ฉันอุตส่าเก็บมันไว้ให้อพอลโล่”
“จริงหรอ -..- ดีใจจัง ว่าแต่อพอลโล่นี่มันเทพเจ้าไม่ใช่หรอ -O-”
“เรื่องของฉัน -_-!”
“ฉันอยากจูบเธอจัง ^^”
“นายไม่ต้องคิดว่าจะจูบฉะ..อุ้บ”
พูดไม่ทันขาดคำวาร์เล็ทที่นั่งอยู่บนเตียงก็ฉุดฉันลงไปนอนราบแล้วเราก็เริ่มจูบฉัน ความรู้สึกมันต่างไปจากครั้งแรกที่หหวานและนุ่มนวล แต่ครั้งนี้มันกลับหนักหน่วง ฉันรู้สึกเหมือนเขาจะดันอะไรบางอย่างเข้ามาในปากของฉัน มันมีรสชาติคล้ายๆกับโคล่า
“นาย…อะไร…ฉันหมายถึงนายเอาอะไรให้ฉันเนี่ย”
“ฮะๆ ยัยจอมเก๊กกำลังสมองรวนแฮะ ลูกอมโคล่าไงที่รัก -w-”
เอาอีกแล้ว ฉันรู้สึกร้อนตรงใบหน้า ไม่ใช่เพราะอายหมอนี่หรอก -^- ฉันกำลังไม่สบายก็เลยร้อน
“ว่าแต่ฉันอยากได้คืนแล้วล่ะ ขอคืนนะที่รัก -.-”
อะ…ไอ้บ้า ปล่อยให้ฉันได้พักบ้างสิยะ เล่นจู่โจมกันแบบนี้ใครมันจะไปตั้งตัวทัน -_-!! ฉันกลัวว่าจะห้ามตัวเองไม่อยู่เลยรีบๆดันไอ้ลูกอมบ้านี่คืนให้นายวาร์เล็ทก่อนที่สติจะกระเจิดกระเจิงหายไป เฮ้อ ฉันจะไม่อยู่กับนายตามลำพังอีกแล้ว มันอันตรายจริงๆ
“ให้ตายนี่มันสามครั้งแล้วนะไอ้บ้า”
“หือ อ้อสามครั้งที่เราจูบกัน >_<”
“นายลุกได้รึยัง -_-//// ท่านี้มันส่อมากเลยนะ เกิดคนอื่นเข้ามาเห็น ฉันจะบอกพวกเค้าว่านายเมาโคล่าแล้วจะปล้ำฉัน ”
“ฮ่าๆ อย่างฉันไม่เมาก็ปล้ำเธอได้ =.,=//”
“พอเลย!! ลุกไปได้แล้ว”
“คร้าบๆ ลุกไหวมั้ยที่รัก ~”
ใครลุกไหวก็บ้าแล้ว ถูกจูบแบไม่ทันตั้งตัวตั้งสองครั้งติดๆกันแบบนี้น่ะ ฉันไม่ใช่คนเหล็กนะจะได้ถึกอึดทนทุกสถานการณ์น่ะ -__-
“ฉันว่าเธอลุกเองไม่ไหวแน่ๆ มาฉันจะอุ้มเธอเอง!”
วาร์เล็ทกระโดดลงมาที่เตียงก่อนจะหอนแก้มฉันแล้วจึงอุ้มฉันขึ้น เฮอะ ไอ้บ้า! ถ้าฉันมีแรงพอจะฆ่านายได้อีกเมื่อไหร่นายได้ตายจริงแน่ ฉันรับประกันเลย -_-+
“ว่าแต่ขอจูบเธออีกครั้งได้มั้ย ฉันรู้สึกว่ายังไม่อิ่มเลยนะ >////<”
“เดี๋ยวสิ! อุ๊บ”
นายอุ้มฉันอยู่นะ แล้วเราก็ยังไม่ห่างจากเตียงนี่สักเท่าไหร่เลย แล้วถ้าไอ้บ้านี่เกิดทนไม่ไหวปล้ำฉันขึ้นมาฉันจะทำยังไง ปล้ำมันกลับเพื่อเป็นการแก้แค้นน่ะหรอ -_-^
“นี่พอได้แล้ว! ทำงานเสร็จค่อยจูบต่อก็ได้ นี่มันสายมาสิบห้านาทีแล้วนะ”
“อ๊ะ เธอพูดเองนะ -w-”
ตายแน่ๆ ฉันตายแน่ นี่ฉันพูดอะไรออกไป ใครก็ได้บอกฉันทีว่าเมื่อกี้ฉันไม่ได้พูด -__-;;
Qreaz. 10
#2 talk with me ; ก็จบไปแล้วสำหรับตอนนี้ อยากบอกว่าไรเตอร์แอบมึนนิดหน่อย เพราะดันเอาชื่อตอนที่ 8 มาใส่ในตอนที่ 7 =____=
ก่อนอื่นก็ขออภัยรีดเดอร์ทุกท่านนะคะ ที่มาอัพช้ามากกกไปหน่อย พอดีว่าไรเตอร์ต้องเข้าเฝือกที่นิ้วน้อยๆซึ่งถูกพี่กระเทยควายเหยียบเอา T^T มันเลยส่งผลให้พิมพ์อะไรไม่ค่อยถนัด ทีนี้ไรเตอร์ก็กังวลใจแบบสุดๆเลยค่ะไม่รู้จะทำยังไงเลยตัดสินใจจ้างน้องพิมพ์ให้ 5555 ทั้งนี้เพื่อความสุขของรีดเดอร์นะเออ ~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น