คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter7 : เงื่อนงำ~
----------------------------------------------
"ซองมิน นายยิ้มอะไรน่ะ"
ฮยอกแจ ถามร่างเล็กซองมิน ที่ตั้งแต่เช้ามา เอาเเต่นั่งยิ้ม ตาหวาน มองออกนอกหน้าต่างเสมอ
"ไม่ตอบ อีก - -"
"นี่ ฮยอก นายรู้มั๊ย ว่าคยูน่ะ มีแฟนแล้วนะ"
ดงแฮ ผู้เข้ามาใหม่ เอ๊ยทักฮยอกแจ ด้วยข่าวที่กำลังดัง ในขณะนี้
"อ่า ทำไมฉันไม่รู้เรื่องอ่ะ ปกติฉันไม่เคยพลาดน้า!"
"แล้ว ซองมินนายหละ รู้มั๊ย แต่อย่าเพิ่งเสียใจนะ อาจเป็นข่าวลือก็ได้"
ดงแฮรีบเข้ามาซองมินทันที แล้วประโลมปลอมใจเพราะกลัวว่า ซองมินจะเสียใจกับข่าวนี้
"พวกนายอยากรู้ไหม ว่าใครคือแฟนของคยู ^ ^"
"เอ๊ะ แปลกๆ รึว่าเป็นนาย ซองมิน !~"
ฮยอก น้อยผู้ออกจะเฉลียวในเรื่องนี้ แย้งขึ้น
"^ ^"
"อะไรกัน ซองมินนาย ไปเป็นแฟนเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไว้ไฟชะมัด เมื่อหลายวันก่อนยังเห็นนั่งเหมอลอย ที่คยูไม่สนใจอยู่เลย "
"5 5 5 ดงแฮนิ คนเราก็ต้องเปลี่ยนแปลงกันบ้าง" << (ซองมินยังคงยิ้มหล่าอยู่)
"เฮ้อ ปล่อยเค้าเหอะ ดงแฮ ฉันปวดฉี่อ่ะ ไปฉี่เป็นเพื่อนหน่อยดิ ดงแฮนะ"
"เอาอีกหละ ไอ่ไก่ แกนี้ปวดฉี่ตลอดเลย - -/"
"นะ น้า า"
"อืม ๆ เดี๋ยวมานะ ซองมิน"
"อ่า จ่ะ ไปได้เลย ^ O ^"
"- -" ดงแฮ
"เร็ว ๆดงแฮ ปวดฉี่ "
--------------------------------------------------------
>>> 2A <<< (ห้องหนุ่มหล่อ ^^)
"อ่ะ ไอ่คยูนี่คือ โปรไฟล์ของ..เอ่อ ซองมิน"
ประธานนักเรียนหมาดเข้มเดินเข้ามาหา ร่างหนาของคยูที่นั่งเล่น PSP ของตนเองอย่างเมามัน
"อืมๆ เอาว่างไว้บนโต๊ะอ่า "
"เฮ้ย มึงจะเอาไปทำไมว่ะ รึว่ามึงแอบชอบเค้า"
"โธ่ วอน กุไม่ทำให้ชื่อเสียงมึงเสียหายหรอก"
คยูฮยอนละจากเกมส์ หันมาบอกท่านประธานที่ตอนนี้มีสีหน้าเคร่งเครียด
"กุรู้นะ ว่ามึงจะใช้เค้าเป็นเครื่องมือ เพื่อประชดเด็กเก่ามึงอ่ะ"
" 5 5 5ทำไมกุต้องประชดว่ะ กุไม่เคยเเคร์เลยอิพวกนั้นอ่ะ ก็แค่อยากเล่นสนุกๆเฉย ๆ"
"ถ้า มึงชอบเค้าจิง ก็บอกเค้าไปซะ คยู"
"อะไรของมึงว่ะ วอน ชักเพ้อแล้วมึงเนี่ย มีเวรไม่ใช่ไง เดี๋ยวก็สายหรอก..."
"กุพูดจิงๆนะเว้ย ย"
"......."
"งั้น ไปดีก่า เดี๋ยวพลาดเจอหน้า เจ๊สุดสวยของฉัน ^ ^"
"........"
'ฉัน ไม่ได้ชอบนาย จิงซะหน่อยนะ ซองมิน...ไม่ได้ชอบนายเลย...'
----------------------------------------
"นี่ ! นายน่ะ คนนั้น ใส่รองเท้าผิดระเบียบมานี้เลย!~"
ท่านประธานหนุ่มซีวอน ยืนสั่งเด็กนักเรียนที่เดินเข้ามาและทำผิดกฏโรงเรียน
"ถอดรองเท้าแล้วไปไว้ที่ห้องปกครอง แล้วก็ลงชื่อ ถ้าฉันไม่เห็นชื่อนายหละก็ เจอดีแน่ "
แปร๊ง ง !!(สายตาอาคาดของซีวอนที่มีต่อเด็กทำผิดกฏ - -)
"คับ ๆ"
และร่างหนาของซีวอน ยังคงยืนอยู่หน้าโรงเรียน เพื่อตรวจดูพฤติกรรม แต่ภายในก็แอบแฝง สอดส่องมองหา คนที่อยากเจอ แต่ก็ยังไม่เห็นมา ...
"เฮ้อ ทำไมยังไม่มาอีกหว่า ?"
ร่างสูงพรึ่มพำ กับตัวเอง สายตาก็ยังคงสอดส่องมองหา ไม่วางตา
"เฮ้ย มาเเล้ว "
ร่างสูงแอบยิ้มกับตัวเอง ที่เห็นร่างบางกำลังเดินเข้าประตูมา แต่ก็ต้องทำท่าหมาดเข้มอยู่อีก
"เอ่อ ฮีชอล !"
...(ชิ้ง ง!) สายตาอันโหดร้ายของฮีชอล
"มีไร ไอ่ท่านประธาน แล้วเมื่อกี้เรียกฉันว่าไงนะ ฉันเป็นรุ่นพี่นายนะ ควรเรียกพี่ ..อย่าคิดว่าตัวเองเป็นประธานนักเรียน แล้วจะทำอะไรก็ได้น่ะ แล้วเรียกฉันมีอะไร ไอ่วอน !"
"เอ่ อ..ผมจะบอกว่าผมของพี่ ยาวเกินไปแล้ว "
"อะไรกันอีก กฏมันไม่ได้ห้ามนิ นายจะหาเรื่องฉันใช่มั๊ย ไอ่วอน !"
"เอ่อ ปะ ป่าว "
"หน่อย หาเรื่องฉันได้ทุกวัน ไอ่วอนเอ๊ย "
และแล้วร่างบางของอีชอลก็เดินจากซีวอนไป อย่างไม่สบอารมณ์ ที่ร่างสูงหาเรื่องเค้าได้ทุกวัน
"เฮ้อ น่ารัก จิงๆ *^ ^* "
"ฮึ่ย อารมณ์เสียจิงๆ ไอ่วอนบ้า เอ๊ย "
ร่างบางฮีชอลเดินบ่นมาตลอดทางหลังได้เจอหน้าประธานนักเรียนสุดซวย ที่ชอบหาเรื่องเค้าอยู่เรื่อย...
"อ๊ะ ฮยอก มาทำไรคนเดียวอ่ะ "
"อ๋อ พี่ฮีชอล พี่เห็นน้องพี่ป่าวอ่ะ ดงแฮหายไปไหนไม่รู้อ่ะ ผมเข้าห้องน้ำแปปเดียวก็หายไปไหนไม่รู้อ่ะ"
"อ่าว อยู่ๆก็หายไปหรอ"
"อืม หายไปไหนไม่รู้ หาไม่เจอ"
"สงสัย กลับห้องไปแล้วมั้ง ไปดูที่ห้องสิ เดี๋ยวพี่โทรตามให้นะ"
"อ่าคับ ขอบคุนคับพี่.."
"ชอบหายไปเรื่อยเลยนะ ดงแฮ"
ฮีชอลแอบบ่นน้องตัวเองเล็กน้อย ที่ชอบหายไปบ่อย ๆ
-------------
"อะไร คิบอม ลากฉันมามีอะไรรึป่าว.... "
"ฉันแค่อยากถามนายว่า เพื่อน นายซองมินน่ะ เป้นแฟนกับคยูได้ไง?"
"อ่าว นายยังไม่รุ แล้วฉันจะรู้ได้ยังไง..."
"ฉันก็แค่ อยากบอกว่า เพื่อนนายแอบ ยั่วอะไรเพื่อนฉันรึป่าวน่ะสิ"
"นี่ ! พูดให้ดีๆหน่อย เพื่อนนายต่างหาก ที่แอบคิดเเผนไรกับซองมิน เพื่อนฉันรึป่าว อยู่ๆก็ตกลงรับเป็นเเฟนกับซองมิน มันไม่ใช่ที่ปกติเลยนะ !!"
"ฉันว่า เป็นเพื่อนนายแน่ ๆ"
"คิบอม !!! ถ้านายไม่มีอะไรสร้างสรรค์ต่อการพูดหละก็ ก็อย่ามาพูดกับฉันเลย เพื่อนนายน่ะสิ
ที่น่าสงสัย ว่าจะคิดแผน อะไรที่ต้องทำให้เพื่อนฉันเสียใจ แล้วถ้าเพื่อนฉันต้องร้องไห้เสียใจเพราะ ไอ่นายคยูนะ ฉันจะคืนจากนายนี่แหละ !!!"
ร่างเล็กดงแฮเดือดจัด กับคำพูดกวนโทสะของคิบอม ที่มากล่าวโทษ เพื่อนรักซองมินอย่างไม่มีเหตุผล
"เดี๋ยว ดงแฮ ...."
"อะไร นายจะว่าอะไรอีก คิบอม "
"ฉันจะบอกว่า...เอ่อ นายหางานพิเศษทำได้ยังอ่า ..."
"ฉันเพิ่งโดน ไล่ออกเมื่อวานนะ จะเอาเวลาที่ไหนไปหางานหละ "
"เอ่อ นี่ ...ฉันมีที่นึงนะ ฉันคิดว่านายน่ะ คงพอใจ^ ^"
"....ที่ไหนหละ"
".....บาร์เกย์ ."
"...ไอ่คิบอม !!!!!!!!!!~ ไอ่บ้า"
เมื่อดงแฮได้ยินคำตอบ มาทำให้ดงแฮแทบคลั่ง วิ่งไล่ตีคิบอมยกใหย่
หลังจากที่คิบอมได้ช่วยเหลือดงแฮเมื่อวานนี้ ทำให้ดงแฮรู้สึกว่าคิบอมไม่ใช่คนที่นิ่งหรือเย็นชา น่ากลัวอย่างที่คิด กลับตรงกันข้าม......
ที่ดงแฮกล้าที่จะคุยกับคิบอม อย่างไม่อายเหมือนก่อน ๆ
............................................................................................................................................
<HYUKJAE>
"เฮ้อ ..ไอ่ด๊อง มันหายไปไหนน้า า ปกติถ้าจะไปไหนก่อน ก็จะบอกนี่น้า แล้วมันไปอยู่ซอกไหนเนี่ย"
ฮยอกแจ เดินมองหาดงแฮอย่างเป็นห่วง กลัวมาจะไปลื่นตกบันไดแถวนั้น เพราะดงแฮเองก็ยิ่งซุ่มซามอยู่
"อ้าว มองหาใครหรอ ฮยอก ~"
"อ๊ะ ..ฮัน "
ร่างสูงของหนุ่มชาวจีนเอ๊ย ทักฮยอกแจที่เดินหาดงแฮอยู่
"อื้ม ไหนๆก็เจอตัวเเล้ว นะ ว่าไงเรื่องที่เคยคุยกันไว้น่ะ "
"เอ่อ พอดีฉัยจะเข้าเรียนแล้วอ่ะ ค่อยเจอกันใหม่นะ ..."
ฮยอกแจกำลังจะวิ่งหนี ร่างสูง ที่ยืนอยู่ข้างหน้า แต่ก็ไม่ทันคนตัวโตกว่า ฮันใช้แขนข้างเดียวรั้งเอว
ของฮยอกไว้ แล้วผลักฮยอกติดกะกำแพง แล้วใช้แขนทั้งสองยันกำแพงไว้ ไม่ให้คนตัวเล็กหนี
"..หึๆ คิดหนีหรอ..มันง่ายไปไหม"
"เอ่อ ปล่อย ย !"
"ลูกหนี้ มีสิทธิ์ ขอร้องด้วยหรอ ?"
" ฮัน ปล่อย ! ฉันจะไปเรียน"
"แล้วข้อตกลง หละ ฮึ่ม นายอยากให้ฉันบอกแม่นายรึไง"
"เอ่อ ...."
"ฮึ่ม ?"
ร่างสูง ค่อยๆเลื่อนหน้าของตนเข้าหาร่างเล็ก... ฮยอกแจพยายามหนีหน้า ...
"เงียบ...? บอกฉันมาว่าเอาไง แล้วฉันจะปล่อยนายจากตรงนี้ "
ร่างสูง กระซิบกับร่างเล็กที่ข้างหู ทำให้ฮยอกเกิดอาการขนลุกซู่ เลยทีเดียว...
...
"แต่ต้องเป็นคำตอบที่เข้าท่านะ..."
"เอ่อ ...อะ.... "
ตอนนี้ฮันเลื่อนหน้าเข้าใกล้ร่างเล็ก เหลือช่องว่างระหว่างกันเพียงครึ่งคืบเอง(มันเท่าไหนว่ะ - -)
"เออ ! ก็ได้ นายต้องการอะไรก็บอกฉันมาเลย เดี๋ยวทำให้อย่างสมใจเลย"
"หึๆ อย่างนี้ค่อยดีกว่าเดิมหน่อย "
"แล้วจะปล่อยฉันได้ยั้งง่ะ มันอึดอัดรู้ไหม ?"
ร่างเล็กของฮยอกแจบอกปัด พร้อมเบียงหน้าหนี ความหน้าแดงของตน
"อ่ะ ก็ได้ นับแต่บัดนี้ เป็นต้นไป นายต้องเป็นทาสรับใช้ฉัน ทั้งที่นี่ และ ที่บ้าน"
"ที่บ้าน! นายจะให้ฉันตามไปรับใช้นายที่บ้านหรอหะ บ้านนายคนใช้ก็เยอะแยะนิ เกี่ยวไรกะฉันเล่า !"
"...ก็แค่ฉันคนเดียวเท่านั้นไงหละ "
" หะ นายนี่มันเอาแต่ใจชะมัด "
"เฮ้อ ไม่อยากคุยกะไก่เผือกแล้ว ไปดีก่า เตรียมรับมือกะหน้าที่ใหม่ได้เลย"
"-[]- (ค้าง เถียงไม่ออก ที่ว่าเป็นไก่เผือก)"
ร่างสูงของฮันเดินจากฮยอกแจ ไปจนลับสายตา
"โธ่ เอ๊ย นายนึกว่าเล่นขายของรึไง ชิ! "
ฮยอกแจพรึ่มพำกับตัวเองเบาๆ แต่ก็ไม่วายทำท่าล้อเลียนร่างสูง ที่ชอบทำหมาดนิ่ง
"โธ่เอ๊ย พูดยังไม่ค่อยชัดเลย ยังมาทำปากดีอีก.."
"อ้าว ด๊อง นายหายไปไหนมา ฉันหาตั้งนาน.."
ฮยอกแจ เดินต่อมาเรื่อยๆ ก้เจอดงแฮที่ทำปากขมุบขมิบบ่นอะไรอยู่ก้ไม่รุ
"อ๋อ ก้ไอ่คิบอม ปากเสียน่ะสิ เรียกฉันไปคุยเรื่องซองมินกะ คยูอ่ะ"
"แล้วรู้จัก คิบอมด้วยหรอ ?"
"ก็นิดหน่อยน่ะ พอดีเจอบ่อย ที่ร้านน่ะ"
"อ่ อ แล้วหมอนั้นสงสัยเรื่องไรอ่ะ "
"ก็เรื่องที่อยู่ทั้งสองคนนั้นคบกันน่ะสิ มันเเปลกๆ"
"อื้ม ใช่ฉันก็ว่าแปลกอยู่ ฉันว่าต้องมีเงื่อนงำนะ"
"โฮ ฮยอกนายพูดเหมือนหนังฆาตกรรมเลย ฉันว่าคยูต้องหลอกซองมินแน่ๆเลย"
"งั้นสินะ "
"คยู...นายคิดไรอยู่เนี่ย ?"
.....................................................................................................................................................
เอาหละ ตอนนี้ เป็นตอนที่ ทุกคนเริ่มสงสัยในตัวคยูหละ
(อ่า กี้แอบสับสนกะตัวเองด้วย ><)
๕๕๕๕. กี้กำลังจะทำไงต่อดี
ต้องติดตาม ว่าจะเข้มข้น หรือ เหลวเปว หรือ หักมุม ขนาดไหน
TBC.
เม้น ช่วยกันหน่อยเหอะคับ อ่านแล้วเม้นสักนิด ดสส ~ TT
ความคิดเห็น