คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : chapter5 : สารภาพ... 100%
"...ฉัน ต้องการให้นายมาเป็นคนรับใช้ฉัน ! เพื่อลบล้างหนี้..."
ฮันเกิงพูดออกมาด้วยสีหน้าราบเรียบ�
"นายจะบ้าหรอ ให้ฉันไปเป็นคนรับใช้นาย เพื่อลบล้างหนี้ทั้งหมด ฉันคงเชื่อหรอก"
"หึๆ นายนี่ช่างเขลาจริงนัก ข้อเสนอดีๆอย่างเนี่ย กลับมองข้ามมันไป"
"นี่นายคิดว่านี้ดีแล้วหรอ..."
"เงิน 45ล้านวอน กับการเเลกให้นายมาปรนิบัติรับใช้ฉัน...ทั้งที่บ้านและโรงเรียน...."
"หยุด ด! ไม่ว่านายจะยื่นข้อเสนอที่ดีขนาดไหน ฉันก็ไม่สน! ฉันจะใช้หนี้ทั้งหมดด้วยตัวฉันเอง"
"...หึๆ งั้นก็ได้...ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว มีปัญญาใช้เองก็ตามใจ แต่ฉันให้เวลานายเพียง อาทิตย์เดียว
เท่านั้นนะ ..... แล้วเจอกันใหม่ บาย"
ร่างสูงร่ายยาว ก่อนจะเดินจากไปด้วยสีหน้านิ่งเงียบพร้อมกับลูกน้องนับโคลง ซึ่งผิดกับร่างเล็กของฮยอกแจที่ยังคงอึ้งกับคำพูดของฮัน ที่ให้เวลาในการชดใช้หนี้ทั้งหมดในเวลา 1 อาทิตย์เท่านั้น
"แล้วจะเอาไงดีหละเรา..." ฮยอกแจยังคงกังวลใจไม่หาย กับเรื่องที่เกิดขึ้น...
------------------------------------------------------------------------------
Sungmin>>>>
"อ่า ฮยอกนายเป็นอะไรเนี่ย...ทำสีเงียบกว่าทุกวันแฮะ รึว่าแม่อาการแย่งั้นหรอ"
ซองมินถามฮยอก ผู้ที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่
"ป่าวหรอก ไม่มีอะไร แค่เบื่ออ่า"
"อ่าว แล้วนายไม่บอกฉันหละ เพื่อจะดีขึ้นนะ"
"ไม่เป็นไร ซองมิน..."
"นี่!!!! ทุกคน วันนี้จะมีเด็กใหม่เข้ามาหละ รู้กันยางงง"
ดงแฮวิ่งหน้าตั้งมาบอกเพื่อนๆทุกคนในห้อง ก่อนที่จะเดินตรงมาหาพวกเพื่อนๆ
"จะมีเด็กใหม่มาหรอ ดงแฮ "
ซองมินถามดงแฮขึ้น
"อืมใช่ เห็นว่าชื่อ รยอวุคนะ เป็นผู้ชาย� แล้วนี่อยอกเป็นอะไรเนี่ย ทำไมทำหน้าอย่างงั้นอ่ะ ซองมิน"
"ไม่รู้สิ เห็นบอกว่าเบื่ออ่ะ ไม่รู้เบื่ออะไร"
--------------------------------------------------------------------------
พักกลางวัน
"นี่ เรียววุค กินอะไร เด๋วฉันจะสั่งให้" ดงแฮลูกปลาน้อยถามเรียววุคผู้เป็นเด็กใหม่เมื่อเช้า และตคอนนี้ก็กลายเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันกับ ซองมิน ดงแฮ และฮยอกเรียบร้อย
"อ่อ เราเอาเหมือนดงแฮอ่ะ"
"แล้วซองมินหายไปไหนแล้วอ่ะ ดงแฮ"
ร่างเล็กของฮยอกกล่าวขึ้นหลังจากที่ไม่ได้พูดมานาน�
"อ่อ เห็นจะไปห้องน้ำอ่ะ"
"อ่อ อืม นี่เรียววุคไปซื้อน้ำกับฉันเถอะ ฉันไม่อยากไปคนเดียวอ่ะ"
"จ่ะ ^^"
-------------------------------
Sungmin>>>
"ทำไมหน้าห้องน้ำคนเยอะอย่างนี้นะ..." ซองมินบ่นอุบ จากที่เห็นหน้าห้องมีแต่พวกผู้หญิง
'กริ๊ดดดดดดดดด พี่คยู พี่คิบอมด้วย อ๊ากกกกก'
ให้ตายเหอะ ยังจะมากรี๊ดกันหน้าห้องน้ำชายอีก ช่างกล้ากันจัง
ร่างเล็กของซองมินเดินตรงไปยังห้องน้ำที่มีแต่ผู้หญิงยืนกรี๊ดก๊าดกันอยู่
"ขอทางหน่อยนะน้อง"
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
"อ่า ยัยพวกบ้านิ"ร่างเล็ก พึมพร่ำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะมองตรงไปที่คยู(แบบเขย่งอ่ะ)
ซึ่งตอนนี้คยูคนที่ซองมินแอบปลื้ม ยืนส่องกระจกกับคิบอมอยู่ แล้วหันมายิ้มให้สาวๆบ้างพรางๆ
ส่วนคิบอมก็ยืนคุยโทรศัพท์เครื่องหรูของตัวเองอยู่... เอาเป็นทำแต่นี้ก็ทำให้สาวๆกริ๊ดกันเป็นบ้าแล้ว
'นี่ ไม่ได้เจอพวกพี่เค้านานแล้วเนอะ น่ารักจังเลยอ่า'
เด็กผู้หญิงที่ยืนข้างซองมินพูดกับเพื่อน อย่างตื่นเต้น
"-�� -/*" โอ๊ย จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว� แล้ววันนี้จะได้เข้ามั๊ย เนี่ย ห้องน้ำอ่า...
ร่างเล็กที่ถูกพวกรุ่นน้องผู้หญิงบดบังบ่นงุบงิบ�
แต่สักพักเสียงที่ดังเป็นระยะก็เงียบลง และเด็กผู้หญิงก็ค่อยสลายตัว เหลือเพียงร่างของซองมินที่ยืนเอ๋อ อยู่
ซองมินอญุ่นิ่งหน้าห้องน้ำ โดยที่คยูเองก็ยืนมองอยู่เหมือนกัน�
"o///o"�
".....มองอะไร ไอ่หน้าหวาน"
ฉึกกก!!�
ถึงกับจุก ทำไมนายถึงพูดแบบนี้กับฉัน คยู...
"ไปเหอะคยู ไอ่วอนโทรตามแล้ว"
คิบอมที่ยืนหลบมุม ออกมาเเล้วเดินลากคยูไป โดยที่คยูเองก็เดินชนซองมินจนเซ แต่ก็ไม่มีแม้คำขอโทษ�
............
--------------------------------------------------------------------
�
"โฮ ซองมิน นายตกส้วมหรอเนี่ย สั่งเตี๋ยวให้เนี่ย เส้นนี้ใหญ่กว่าลูกชิ้นแล้ว"
ดงแฮบ่น หลังจากซองมินเดินมาที่โต๊ะอาหาร
"ก็คนมันเยอะ"
"แล้วทำไมคนถึงเยอะหรอ?"
�ฮยอกแจ กล่าวขึ้นหลังจากที่ไม่ได้พูดมานานนับแต่เช้า
"ก็...นี่ ฉันขอถามพวกนายหน่อยสิว่า...ถ้าชอบใครสักคน พวกนายคิดจะบอกความในใจไหม"
"เอ่อ นายหมายถึง คยูรึป่าว"
ดงแฮทำสีหน้ารู้ทันเมื่อ ซองมินถามขึ้น
"ก็ ประมาณนั้น แล้วเป็นนาย นายจะบอกเค้ามั๊ย"
"บอกเลย!!!!"
ฮยอกแจ ที่กำลังกินน้ำในขวดอย่างเงียบ ก็พูดกระชากขึ้นมา ทำให้ทุกคนบนโต๊ะ งงตามๆกัน
(ฮยอก นายเป็นอะไร)-*-
"ไหน นายบอกว่า เค้ากกผู้หญิงไว้ไง ฮยอก"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องงี้อ่ะ ดงแฮ นายนี่ท่าจะเพี้ยน"
ทั้งสองมั่วแต่นั่งทะเลาะกัน จนซองมินเรื่ม เบ้ปาก บอกถึงความน่าเบื่อ
"บอกดีไหมเรียววุค"
ร่างเล็กของซองมินพยายามหาคำตอบที่ดีที่สุดจากคนบนโต๊ะ แต่ก็คำตอบที่เป็นแบบเดียวกัน
คือ การสารภาพบอกความในใจกับคยูซะ!
หลังเลิกเรียน~
"อ่าห์ วันนี้มันช่างยาวนานจิงๆ� ว่าแต่ซองมิน นายจะไปบอกชอบคยูป่ะ?"
ร่างเล็กของดงแฮ ยืนขึ้นบิดขี้เกียจหลังเลิกเรียนวิชาสุดท้ายจบ ก่อนจะหันไปถามซองมินที่นั่งข้างๆ
"อ่า ไม่รู้อ่ะ"
"นายไปบอกเลยเหอะ อยากปล่อยให้ค้างคาใจ เดี๋ยวนายจะเสียใจเองนะ"
"อื้ม ขอบใจดงแฮ รู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย"
"อืมๆ ^^~ อ่าว แล้วฮยอกนายจะไปไหนอ่า"
ร่างเล็กดงแฮที่ ยืนคุยกะซองมินอยู่ แต่เมื่อเห็นฮยอกแจรีบเดินก้มหน้างุดจะออกจากห้อง�
เลยละการสนทนาลงแล้วรีบวิ่งตามฮยอกไป
-*-...///
"ฮึ้ม...เอาหละ นายทำได้ซองมิน!"
ร่างเล็กพึมพัมกับตัวเองเบาๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเอง-*-
----------------------------------------
ร่างเล็ฏของซองมิน เดินวนไปวนมาเพื่อที่จะต้องการพบคนที่แอบชอบ เพื่อบอกความในใจ แต่แล้ว
ก็ไม่เห็นแม้เงา..
"อ่า เปลี่ยนใจดีมั๊ยเรา"
ร่างบางบอกกับตนเองเบาๆ ก่อนที่จะหันหน้ากลับทางเดิม... ในขณะเดียวกันก็เจอกับสิ่งขีดขว้างขนาดใหญ่ข้างหน้า
"อู๊ย ย เจ็บชะมัด..."
"...พวกนายนี้เป็นไรนะ ชอบใช้เเผนเดินชนอยู่เลย"
"อ่า...คยู!~"
"-�� -* "
"คือ..เมื่อกี้ฉันขอโทษนะ ที่..."
ซองมินยืนก้มหน้ากล่าวคำขอโทษ แต่ยังไม่ทันพูดจบ ร่างหนาก็เดินออกไปอย่างไร้ความปราณีที่จะฟังร่างบาง...
"อ่ะ� อ่าว ว...คยูเดี๋ยวก่อนสิ"
"..."(เดินต่อไป)
"คยูฮยอน!!"
"....ตะโกนทำไม "
เสียงตะโกนของซองมินได้ผล คยูเลือกที่จะหยุดเดินแล้วหันมาหา คนข้างหลังด้วยแววตา รำคาญนิดๆ
"เอ่อ ...คือ ฉันมีอะไรจะบอกนาย.."
"อะไร"
"คือ ..."
"กลับไปบ้านก่อนไป ไปท่องมาแล้วค่อยมาพูดกับฉัน แต่ถ้าเจอนะ"
"...........คยู...นายจะว่าฉันหน้าไม่อายยังไงก็ช่าง...แต่ฉันขอหละ
-เป็นแฟนกับฉันได้มั๊ย-"
"...-�� - แค่นี้หรอ?"
"หา..."
"แค่นี้ใช่มั๊ย ฉันจะได้กลับ"
".....อะไรกัน ฉันแค่อยากบอกนาย แต่นายทำอย่างนี้หรอ"
"นายมีสิทธิ์เลือกรึไง...ฉันจะเลือก หรือ ไม่เลือกนายก็ได้นิ "
"...."
"...แต่ถ้า...ฉันเลือกนาย นายก็คงต้อง...ฮ่าๆๆ"
ร่างหนาหัวเราะชอบใจ ก่อนที่เดินจากร่างเล็กของซองมินไป และในตอนนี้ซองมินก็งงกับคำพูดของคยูมากด้วย...
*********************************************************************
ความคิดเห็น