Prince OF Love SUJU ~TVXQ (YAOI). !

ลำดับตอนที่ #2 : chapter2 : เริ่มต้น~!

......................

เฮ้อ...ทำเวรคนเดียวตอนเย็นๆอย่างงี้ มันชั่งเหงาชอบกลแฮะ..
เวรกรรมของ ซองมิน ผู้แสนดูดีจิงๆ -  -*

"....คยูกกผู้หญิงงั้นหรอ? มันจะใช่หรอว่ะ" ผมเปรยกับตัวเองอย่างสงสัย ที่จิงผมไม่ควรคิดอย่างงั้นหรอก
เพราะคยูเองก้ออกจะเรียบร้อย ซะขนาดนั้นอ่ะ -3-*

"พี่ คยูขา วันก่อนน้องไปบ้านพี่คยูอ่ะ ไม่เห็นเจอพี่เลยหละค่ะ พี่ไปไหนหรอ?" เสียงดังโคด กลัวชั้นไม่ได้ยินหรอย่ะ!!

ให้ตายเหอะ -  -* ยัยพวกเวรนิ 

ผมเดินไปที่ระเบียงห้อง มองลงมาก้เจอผู้หญิงสองคนเดินตามคยูต้อยๆ ไม่มีไรทำไงว่ะ หะ เดินตามเค้าเนี่ยยยย!~!~

"...........หรอ วันไหนหละ"

"ก็ เมื่อวานที่พี่คยูให้เบอร์โทรน้องมาน่ะค่ะ วันนั้นแหละ><"

".....อืม"

555 5 เห็นไหมคยูไม่เห็นจะเล่นด้วยตรงไหนเลย นังตัวดี! -    -

ผมยืนมองท่าทีของพวกเค้าซะพัก ก้รู้สึกเเปลกๆ คยูไม่ยอมพูดอะไรเลย จนผู้หญิงสองคนนั้นเริ่มหงุดหงิดสุดๆ
ผ่านไปสักพัก(นานพอควรนะเนี่ย)

คยูเงยหน้าหันมามองหน้าผมที่ยืนอยู่บนระเบียงชั้นสอง !!!

เฮ้ย มะ  มอง ทำไมอ่ะ รึว่า...
ผมเลยส่งยิ้มหวานๆให้เล็กน้อยเป็นการตอบรับ > <

แต่ครับ คยูกลับหันกลับไปอย่างเฉยเมย เหมือนเมื่อเช้า  เดะ!!' T^T
(หน้าแตกแบบ ไม่มีสิ้นดีY Y)




เฮ้อ อ อะไรเนี่ย เมื่อยชะมัด กะอีแค่ห้องสี่เหลี่ยมๆ ทำไมมันเหนื่อย เหมือนไปยกหินแบกปูนงั้นแหละ...
ชีวิตชั้นมีอะไรที่ดูดีกว่าอีกมั๊ย นะ ให้ตายเหอะ...

Oh 난 그 누가 누가 뭐래도 나는 상관 없다고 ~~
Oh นัน คือ นู กา นู กา มวอ เร โด นา นึน ซัง กวัน ออบ ตา โก~~

"ยอโบเซโย..."

- ซองมินหรอ...

"อ่า ว่าไงดงแฮ มีไรป่าว"

-คือว่า คืนนี้หลังฉันทำงานพิเสษเสร็จแร่วอ่ะ ฉันขอไปนอนบ้านซองมินได้ป่าว...
-แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ ชั้นไม่รบกวนหรอก

"ป่าวเลยๆ เคมาก กี่โมงหละ เด๋วชั้นออกไปรับนายเอง"

-ไม่เป้นไรหรอก กว่าฉันจะเสร็จก็เกือบเที่ยงคืนอ่ะ เด๋วโดนแม่ว่าเอา เด๋วฉันไปหาที่หน้าบ้านหละกันนะ

"ได้เลย เอาตามนี้หละกัน"

-ขอบคุณมากนะ ซองมิน

"จร้า ~ไม่เปนไร"

-อืม แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องเริ่มทำงานแร่ว"

"อืมๆ"

เฮ้อ ~ สงสัยที่บ้านดงแฮมีปัญหาแน่ๆเลย ถ้าไม่มีอะไรดงแฮจะไม่รบกวนเพื่อนคนไหนเลย แม้แต่นิดเดียว...

ที่เป็นอย่างนี้เพราะ แม่ของดงแฮไปมีสามีใหม่  ดงแฮกับพี่ฮีชอล ก็ต้องทนอยู่ไป เพราะไม่มีที่ไหนแร่ว

พ่อเลี้ยงของดงแฮ มักจะลวนลาม พี่ฮีชอลกับ ดงแฮ ประจำ พอบอกแม่ แม่ก็ไม่เชื่อเลยสักนิด

จนปัจจุบันนี้พี่ฮีชอลแอบหนีไปอยู่กับเพื่อนเรียบร้อยแร้ว เหลือแต่ดงแฮที่ยังคงอยู่เพราะห่วงแม่ กลัวแม่เป็นอะไรไปแล้วไม่มีคนดูแล

เพราะพ่อเลี้ยง คนนี้ไม่ใจไม่ได้สักนิด 

-- จะว่าไปแล้ว บ้านดงแฮก็ไม่ได้ยากจน หรือร่ำรวยอะไรมากมายหรอก แต่แค่เพราะเเม่ของดงแฮมักบ่นอยู่เรื่อย จึงเป็นเหตุที่ดงแฮต้องออกไปทำงานพิเศษ คนเดียวทุกๆคืน ...

------------------------------
Donghae ' Talk

วันนี้ก็เปนอีกวันที่ผมต้องขอความช่วยเหลือจากซองมิน ที่จิงผมไม่อยากรบกวนเค้าหรอก แต่เพราะพ่อเลี้ยงที่ผมไม่ชอบหน้าอยู่บ้านคนเดียว ขื่นผมกลับบ้าน ผมก็จบกันคับ ...

แต่ถ้าจะให้ผมไปหา ไอ่ไก่ฮยอกหละก็...ผมว่าไม่ดีคับ เพราะ ฮยอกเองก็ไม่ได้ดีกว่าผมซะเท่าไหร่หรอก หมอนั้นน่ะมีแม่ที่ป่วยอยู่และแถมยังเป้นหนี้บาน ตะไทเลยหละ...

ฮยอกเลยต้องทำงานพิเศษเหมือนผมแต่คนละที่ และยังหนักกว่าอีกนะ

" มากี่ที่ครับ"
-สองที่ค่ะ

"เชิญด้านนี้เลยครับ"

และฮะ ผมทำงานในร้านอาหารที่อยู่ยันเที่ยงคืน ที่จิงร้านนี้ก้ไม่เชิงร้านอาหารเสียทั้งหมดหรอก ผสมผสานกับผับเสียมากกว่า...

แล้วไอ่ไก่อ่ะ ทำงานที่ผับของจิงเลยคับ-3-

ตุบ!!~

"อ่ะ ขอโทษคับ ผมไม่ทันได้ดูครับ ขอโทษจิงๆคับ"
ผมรีบกล่าวขอโทษ ลูกค้าที่ผมเดินชนเค้า จนเสียงดังตุบ แล้วยังทำน้ำแดงโซดาหกใส่เค้าเสียอีก...

"...ชิส์ "
ผมเงยหน้ามองลูกค้าที่ตอนนี้ท่าทางไม่พอใจอย่างมาก 

"...เอ่อ ...คิ...บอม"

"แล้วไง นายทำให้เสื้อฉันเปื้อน ..."

คิบอมก็เป็นอีกคนหนึ่งคับที่อยู่ห้อง A แล้วยังเป้นเพื่อนกับคยูอีก เค้าเป็นคนเย็นชามากก วันๆเห็นแต่นั่งเงียบ แม้แต่จะอ้าปากพูดซะคำ ยังไม่ค่อยได้เห็นเลย ซึ่งก็ยิ่งกว่าคยูแน่นอน 

แต่ก็ได้ข่าวว่าเค้าเองก็เจ้าชู้ เหมือนเพื่อนเค้าที่ฮันเกิง ลูกครึ่งชาวจีน ...

"...ฉัน ขอโทษนะ ฉัน ไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษจริงๆ"
"...."

"ขอ..โทษ"
"............."

"ขอ...ฮึก ...ทะ..ฮึก ก โทษ จะ..จริงๆ"

" O-O !!!"
"ฮือๆๆ"

"นี่...นายร้องไห้ทำไม..."


-------------------------------------------------------------------------------------

-3- แค่นี้ก่องเน้อ อ 

ยะฮู้ๆๆ