คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1:ทริสเตอร์ คีย์ มาร์คัส
กลางดึกสงัดของคืนจันทร์เพ็ญ ผมกำลังตามสัญญาณที่ได้รับมาจากเครื่องตรวจจับของหน่วยที่ส่งมายังเครื่องลูกข่าย ก็คือเครื่องของผมเอง...
“อยู่แถวๆนี้สินะ” ลางสังหรณ์ของผมมันบอกอย่างนั้น ซึ่งก็ตรงกับจุดสีแดงๆที่เครื่องลูกข่าย
สวบ...
เสียงพุ่มไม้ขยับนั่นทำให้ผมหันกลับไปมอง ผมเรียกเคียวประจำตัวขึ้นมา ก่อนที่จะ...
“Fog Of Death(หมอกมรณะ)”
หมอกพิษที่ผมเสกขึ้นทำให้สิ่งที่ซ่อนอยู่ในพุ่มไม้ทนต่อไปไม่ได้ จึงกระโจนขึ้นมาหมายจะทำร้ายผม แต่ความเร็วของมัน ไม่มีทางสู้ความเร็วของผมได้หรอก
“Abductor Slash!”
เพียงพริบตานั้น ลำตัวของเจ้าสัตว์ร้ายก็ขาดเป็น 2 ท่อน!!!! ผมบิ้ลท์ให้มันดูน่าตกใจแค่นั้นแหละ เพราะความจริงมันเป็นเรื่องธรรมดามากสำหรับผม -__,-
“แวร์วูล์ฟระยะเริ่มต้นเองไม่ใช่หรอ ไม่ต้องรีบฆ่า แค่กักขังเอาไว้ก็พอแล้วนี่” เสียงหวานแต่สงบนิ่งเอ่ยขึ้นมาอย่างตำหนิๆ
“ก็มันจำเป็นหนิ แล้วเธอจะให้ฉันปล่อยให้มันกระโดกัดคคอตายรึไงกันห้ะ!” ผมสวนกลับ
“นี่!!!เงียบๆกันหน่อยสิเธอสองคน จะกัดกันก็ไปที่อื่นไป้ ไม่ใช่ในเวลาภารกิจอย่างนี้!”เสียงกระซิบบ่นคั่นบทสนทนา(เถียง)ของเราสองคน
อ้อตั้งแต่ที่ผมบรรยายมาคุณยังไม่รู้จักผมเลยสินะ ผมชื่อ “ทริสเตอร์ คีย์ มาคัส” เป็นมือปราบสาขา Risk ถ้าอยากรู้ว่ามือปราบคืออะไร แล้วมีกี่สาขา ก็ไปดูตอนก่อนหน้านี้เอาแล้วกันนะ ผมขี้เกียจสาธยาย ส่วนยัยที่ค้านผมเรื่องแวร์วูล์ฟนั่นก็คือ “เรนะ เซ็นเซกิ” คูหูบัดดี้ ที่ดันดวงซวยจับฉลากได้ ยัยพายุลูกเห็บนี่ เสียงนิ่งมาก(แถมหน้าก็นิ่งยิ่งกว่าศพซะอีก) แต่ไม่รู้ทำไมถึงเสียงหวานนัก เฮ้ย!!! นี่ผมกำลังชมยัยบ้านี่อยู่หรอ ลืมไอ้ประโยคหลังนั่นไปซะเถอะ ส่วนคนที่กระซิบ(ด่า)นั่นก็ “เมลอน โซโล”<นั่นชื่อคนรึ//ไรเตอร์>เป็นส่วนเกินที่จะมากับเราชั่วคราว
เป็นไงบ้างตอนนี้ เป็นเรื่องของพระเอกนะเนี้ย ถ้าใครสงสัยว่าภารกิจที่ว่าคืออะไร ก็ไปอ่านกันตอนหน้านะจ้ะ ^w^ รักรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน จุ้บๆ :)
ความคิดเห็น